Viðar - 01.01.1939, Blaðsíða 33
Viðar]
HÉRAÐSSKÓLARNIR
27
vera friðhelg fyrir heimsóknum, að einhverju eða öllu leyti.
Stúlkurnar þurfa að fá tækifæri í sjálfum skólanum til
að sýna, hvort þær eru færar um að gæta sín sjálfar sam-
hliða verndun frá skólans hendi. Ennfremur er öllum nem-
endum vitanlega hollt og nauðsynlegt að vaka yfir því að
hlýða og fylgja settum skólareglum, þó samhliða sjálf-
ræði og vitneskju um það, að kennararnir séu reiðubúnir
til að treysta nemendum, ef þeir sýna árvekni, hlýðni og
siðsemi.
Kunnara er en frá þurfi að segja, að þar sem margir
tugir unglinga eru saman komnir í skóla, finnast ætíð
nokkrir þeirra á meðal, sem hneigjast að aðgerðaleysisrölti
og er þeim Ijúft að leita sér dægrastyttingar í einu og
öðru, sem er utan við námsefnið. Eru þeir ístöðulitlir til
lærdóms, en reiðubúnir til ærsla og óróa. Þessa tegund
unglinga þarf að stöðva með góðlátlegum reglum, sem
vaxnar eru upp af reynslu og nákvæmri íhugun og benda
þeim inn á þær leiðir, sem gætu orðið þeim til þroska og
frama.
Svona löguðu markmiði hugsa skólarnir sér að ná með
því að gefa nemendum tækifæri til að lesa og vinna sam-
an, syngja sameiginlega, ganga saman, fara saman í
skauta- og skíðaferðir, synda saman við og við, horfa sem
oftast hvert á annað í leikfimi, borða saman og loks
skemmta sér sameiginlega með dansi, leikjum o. fl. f
stuttu máli kynnast hvors annars áhugamálum og vinna
sameiginlega að lausn þeirra, svo sem verða má, en geta
þó hinsvegar verið í næði, ef óskað er.
Kennararnir verða með samræðum að leiðbeina í al-
mennum kurteisisreglum og ganga eftir, svo sem þeim
er auðið, að nemendur tileinki sér þær í öllum atriðum
alltaf í samræðum og samvinnu. Piltarnir þurfa að læra
að taka tilgerðarlaust tillit til stúlknanna og enginn má
komast undan þeirri skyldu að inna af hendi sjálfur það,
sem honum er falið og trúað fyrir. Þetta er að vísu mark-
hiið, sem erfitt er að ná, en í þessa átt ber þó að leita að