Viðar - 01.01.1939, Blaðsíða 109

Viðar]
BORGPIRZK ÆSKA PYRIR SJÖTÍU ÁRUM
103
leikslokin, og taldi það meira en meðalskömm fyrir hann
að falla í glímu. „En að falla fyrir helvítis sveitarkvikindi,
það væri sú mesta smán, sem fyrir hann hefði getað
komið.“ Þótt svona heimskulegt sjálfsálit væri fátítt, þá
bólaði ekki svo lítið á þeim hugsunarhætti, sem hneigð-
ist í þessa átt. Spillti slíkur andi samúð og bræðralagi
unglinga. Vildi því stundum skorta alla mildi og einingu
í glímum eða leikjum. En um leiki og líkamsæfingar var
næsta lítið að ræða á þeim árum. Strákar glímdu í leit-
um og við kirkjur á sunnudögum. Hugsuðu þá flestir um
það eitt að bíðá hærri hlut í viðskiptum. Var því kröftum
beitt hlífðarlaust og oftast án fimleika. Skemmtanir og
skipuleg leikmót þekktust þá ekki hér um Borgarfjörð.
Auk rétta — og kirkjuferða voru brúðkaupsveizlur einu
skemmtisamkomurnar, sem um var að ræða, en að brúð-
kaupsveizlunum sátu einkum virðingamenn, en æskan,
einkum fátækari hlutinn, mátti þá hírast heima. Flestir
urðu því að sitja með þá gleði og fræðslu, sem heimilin
sjálf gátu veitt, því að í önnur hús var ekki að venda.
Þótt það væri fábreytilegt, þá var þó eitt og annað, sem
börn gátu stytt sér stundir við, þegar vel var á haldið.
Rökkurseta í dimmri og draugalegri baðstofu var út af
fyrir sig ekki girnileg. En vel sagðar kynjasögur yljuðu
þar morgu barni eftirminnilega. Og þessi gamli þjóðlegi
vani að geta gátna eða kveðast á í rökkrinu þroskaði skiln-
ing og jók metnað, því að talinn var sá minni maður,
sem kveðinn var í kútinn. Til ýmissa heimilisleikja gripu
börn þá í tómstundum sínum, svo sem skollaleiks, skessu-
leiks, feluleiks, fuglaleiks o. s. frv. En þeir voru engin
séreign þessa héraðs heldur alþjóðareign. Um þá hefur
m. a. Ólafur Davíðsson skrifað rækilega, og fer ég ekki út
í þá sálma. Skautar og skíði voru hér á stöku bæjum, en
þess konar var smíðað heima eins og annað og var mis-
jafnt að gæðum. Hrossleggir og freðnir torfusneplar voru
notaðir, þar sem ekki var annað betra fyrir hendi.
Fá munu þau heimili hafa fundizt hér um Borgarfjörð