Alþýðublaðið - 24.12.1943, Síða 35

Jólablað Alþýðublaðsins 35
Tahitibúar eru söngelskir menn meS afbrigðum
eins og Polynesiumenn yfirleitt. Það er því einkar
hugðnæm skemmtun að hlusta á þá syngja og leika
hina einkennilegu, þunglyndislegu söngva sína á
þessu skritna máli, svo ólíku öllu því, sem maður á
að venjast. Þeir leika undir sönginn á strengjahljóð-
færi, er Ukulele nefnis, og er eins konar gítar, en
tónarnir með allt öðrum hætti.
Sérstaklega man ég eftir einum slíkum samsöng,
og hann mun seint líða mér úr minni. Það var í
Bora-Bora, sem er eyja í nokkurra klukkustunda
siglingu frá Papeete. Þar er smáþorp undir háu
keilulaga fjalli. Húsin eru smá-trjákofar með hálm-
þaki. Þar voru engir bílar og' engin merki heims-
menningarinnar yfirleitt, nema eitt. Það var lítil,
vingjarnleg kapella, því að Tahitimenn játa ka-
þólska trú að franskri venju.
Á grasfleti undir skuggsælum krónum grannvax-
inna pálma, sem bar við heiðbláan himininn, var
samankominn hinn fríðasti hópur karla og kvenna,
sem ég hefi nokkurn tíma séð, allir klæddir að sið
Tahitibúa í strápilsum einum saman og svo með
blómsveig um hálsinn. Og svo var sungið. Ýmist
angurvær, þunglyndisleg lög eins og til dæmis Aloha
Oe, hið gullfallega Hawaii-ljóð, sem þekkt mun
vera um allan heim, og önnur slík lög, sem í blíðum,
mjúkum tónum lýsa ást Suðurhafsbúans á eyjunni
sinni, þar sem þeir kjósa að lifa í friði, sáttir við
guð og menn. Eða þá að sungin voru hröð, æsandi
og ástríðuþrungin Hula-Hula danslög, einkennilega
slitrótt og stakkato. Raddirnar-féllu prýðilega sam-
an og hljómfallið var öruggt. Þó var þetta enginn
þaulæfður kór, heldur blátt áfram nokkrir Tahiti-
búar, sem náðst hafði til, enda eru eðlisgáfur þeirra
í tónlist frábærar.
Við hlustuðum fjálgir á þetta, og farþegar okkar
ætluðu aldrei að geta hrifið sig úr þessari leiðslu,
sem maður komst í við að heyra og sjá slíka opin-
berun fegurðar í tónum söngfólksins og goðumlík-
um vexti þess. Að skilnaði fengum við öll angandi
blómsveig að gjöf. Þetta atvik fannst mér vera há-
tindur allrar þeirrar fegurðar, sem ég fékk að njóta
í svo ríkum mæli á Suðurhafseyjum.
Seinasta kvöldið, sem við lágum í Papeete, var
efnt til dansleiks, eða slegið upp balli, eins og það
er stundum kallað, í einu af veitingahúsum bæjarins.
Það hét Lafayette í höfuðið á herforingjanum
franska, sem mjög kemur við sögu stjórnarbylting-
arinnar miklu. Þangað var öllum farþegum okkar
boðið, svo og allri skipshöfninni, og þar voru flestar
blómarósir bæjarins samankomnar. Þar voru einnig
nokkrir Norðurlandabúar, sem setzt hafa að á Tahiti
og eru kvæntir innfæddum konum. Eiga þeir ekrur
og lifa á því að rækta brauðaldin, papaya, kokoshnet-
ur og annan hitabeltisgróður.
Ukulele-hljómsveit var þarna í salnum og lék alls
GLESILEGJÖL!
Verzlunin ÞÖRF
GLEÐILEGJÖL!
Sverrir Bernhöft h.f.
GLEÐILEGJÓL!
KOLASALAN S.f.
GLEÐILEGJÓL!
Þvottahúsið Grýta
Óskum öllum
GLESILEGRAJÖLA
Verzlunin Björn .Kristjánsson
Jón Björnsson & Co.
QLESILEGJÖL!
Bókabúð Æskunnar
GLESILEGJÓL!
Bókaverzl. Kristjáns Kristjánssonar,
Hafnarstr. 14
Fjallkonuútgáfan
Vasaútgáfan