Morgunblaðið - 21.03.1974, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 21 MARZ 1974
35
s <uggamynd if inrskn FRAMHALDSSAGA EFTIR MARIU LANG, PÝÐANDI: JÓHANNA KRISTJONSDÓTTIR.
2
nú natt það í Egyptalandi og
hvernig Einari hafði gengið við
kennsluna og hversu tómlegt
hefði verið í íbúðinni án mfn. Og
svo vorum við komin til Skilling-
grand og ég stóð aftur inni i stof-
unni okkar, á lida heimilinu, sem
við höfðum útbúið af ást og um-
hyggju fyrir sex mánuðum.
Eg heyrði að hljóðið í flugvéla-
móturunum breyttist. Frú Sande-
berg talaði og talaði. Svo blundaði
ég. Þegar ég vaknaði var vélin
yfir Sokkhólmi. Ég leit syfjulega
út um gluggann og dáðist nteð
sjálfri me'r að ljósadýrðinni þarna
niðri. Þetta var eins og úr ,,Þús-
und og einni nótt“ og þó var þessi
borg eins úr lofti og allar aðrar
borgir, þótt ég sæi hana öðrum
augum í þetta sinn. Og ég fann til
meiri eftirvæntingar og tilhlökk-
unar en hefði ég staðið andspænis
öllum dásemdum Egyptalands.
Frú Sandberg brosti vingjarn-
lega til mín.
— Sko til... Ég held svei mér
að unga frúin hafi fengið glampa
í augun. Ja, það fengi ég vfst
ábyggilega líka, ef ég væri ung og
ástfangin og hefði verið fjarvist-
um við elskuna í átta vikur.. . nú,
jæja... þar lendum við.. .
Ég var enn í einhvers konar
leiðslu, þegar við stigum út úr
vélinni og gengum inn í uppljóm-
aða flugvallarbygginguna. Toll-
skoðun stóð óvenju lengi þar sem
skapmikill Itali fann ekki ferða-
tékkana sína í skjalamöppunni,
sem hann sagðist hafa sett þá f.
Seint og um siðir kom f ljös að
ferðaávísanirnar voru f brjóst-
vasa hans og hópurinn hlvkkjað-
ist áfram. . . út í biðsalinn. Allir
litu í áttina að stóru glerdyrun-
um, þar voru ótal veifandi hendur
fagnandi ættingja. Frú Sande-
berg veifaði himinlifandi til bros-
andi ungs manns — sjálfsagt ein-
hver af sonunum, hugsaði ég, en
hvergi kom ég auga á Einar.
Eg var svo niðursokkin í að gá,
að e'g gleymdi að opna töskuna
mína, þegar röðin kom að mér og
tollvörðurinn náði sér niður á
mér, með því að skoða afar vand-
lega og flýtti sér sannarlega ekki.
Allir aðrir höfðu fyrir löngu lokið
sér af og einn af öðrum hvarf út
um glerdyrnar. Ég stundi af
gremju og óþolinmæði.
— Að hverju eruð þér eiginlega
að leita? spurði ég gremjulega. —
Haldið þér að ég sé með krókódíl
falinn í töskunni?
Loksins skellti hann töskunni
aftur og ég'flýtti mér fram f bið-
stofuna.
Þar voru nú aðeins þrjár mann-
eskjur. Og Einar var hvergi sjáan-
legur.
% var vonsviknari en orð fá
lýst. Ég hafði beðið hann að koma
og sækja mig á flugvöllinn og
enda þótt okkur hefði seinkað um
fáeinar klukkustundir, var nú
ekki til of mikils mælzt, að hann
legði á sig að bfða. .. Að minnsta
kosti ekki ef hann hafði saknað
mín eins mikið og ég hafði saknað
hans.
Ég gekk hikandi út í bflinn.
Bílstjórinn lofaði að stoppa f
grennd við heimili mitt og ég
revndi á leiðinni að sannfæra mig
unt. að Einari hefði fundizt
skemmtilegra að taka á móti mér
á heimilinu okkar — kannski
hafði hann útbiiið veizlumáltið til
að fagna komu minni. Eða. ,.-ja.
ef hann hefði nú ekki fengið bréf-
ið mitt, þar sem ég sagði honum
að ég kæmi 5. nóvember eða heilli
viku, áður en ég hafði gert ráð
fyrir? En ég hafði sent það i hrað-
pósti fyrir þ<> nokkrum dögum,
svo að hann hlaut að hafa fengið
það.
Hin létta ævintýrakæti. sem
hafði gagntekið mig á leiðinni frá
Kaupmannahöfn var horfin eins
og d<>gg fyrir sólu. Eg fór út úr
vagninum. á horninu og gekk
þennan stutta spöl að götunni
okkar.. . Þarna var hliðið... og
þarna uppi voru gluggarnir á
íbuðinni okkar. . . þrír gluggar,
myrkvaðir gluggar.
Mér var langt frá rótt.þegar ég
sté inn f lyftuna og studdi á
hnappinn. Svo stakk ég lyklinum
í skráargatið og kveikti utan við
mig Ijósið í ganginum. Svo stóð ég
grafkyrr og hlustaði. ..
Ibuðin virtist svo undarlega
dauð og eýðileg. Stóra. dimma
dagstofan, svefnherbergið til
hægri \ið hana, eldluisið <>g borð-
krókurinn rétt við gang-
inn. . ,'hvert herbergi virtist svara
kvíðafullri hlustun minni með
ógnþrunginni þögn. ijí vissi að
hér var enginn Einar. Eg var að
koma heim frá Egj’ptalandi og
maðurinn minn hafði ekki komið
til að taka á möti mér. . .
ÉJí för úr frakkanum, kjark-
urinn för <>ðum dvinandi. Eg
hafði ekki svo mikið fyrir að
hengja hann á herðartré. Svo
teygði ég fram höndina <>g kveikti
Ioftljósið i stofunni.
Mér til mikillar undrunar sá ég
að allt var eins og það hafði verið,
þegar ég för héðan. Þykk glugga-
tjöldin voru dregin fyrir; og
þarna stöð skrifhorðið, sem var
svo stórt. að við Einar gátum Ineg-
lega notað það samtimis fyri'r
vinnuborð. Lágu bölstruðu
hægindastólarnir með gulu
ákUeði fyrir framan arininn.
Gnen gölfteppi, bækur þöktu
veggi, tveir vasar , nteð
krystantemum — hér var allt svo
hlýlegt og heimilislegt. Kg upp-
götvaði allt í einu. hversu <lauð-
þrevtt ég var og enda þótt ég vteri
ákaflega diipur yfir þvi. að Kmar
virtist hvergi náhegur, þá var það
þó með vissri ef tirv.ent ingu
vegna þess að nú ietlaði ég
sannarlega að hvíla mig, að ég
opnaði dj rnar inn i svefnherberg-
ið okkar. Eg þreifaði mig eftir
slökkvaranum, fann hann og
kveikti. . .
()g sfðan er ekki að orðlengja að
ég starði þrumu lostin á það sem
fyrir augu bar. Eða réttara sagt.
svona ýmislegt, sem ég sá þarna
inni. Rúmið var óumbuið og yfir
það þvert hi eitthvað Ijósblátt <>g
gegnsætt — dömunáttkjóll, og á
stólbaki hi uixlur kvenlegur
sloppur og á iiðrum stöl var kven-
nærfatnaður, sokkar, brjósta-
haldari, buxur. . . Köflóttur kjóll
hékk á herðatré í henginu og á
borðinu við gluggann var hliðar-
taska úi' brúnu kálfsskinni. . . En
VEL.VAKAIMDI
Velvakandi svarar i síma 10-100
kl. 1 0.30 — 11 30. frá mánudegi
til föstudags.
0 Stúlka inspector
scolae í MR
Fá mál hafa verið meira til
almennrar umræðu hin síðari ár
en jafnréttismál kynjanna. Þetta
er sívinsælt tilefni til skoðana-
skipta, og flestum málum má snúa
upp í „kvenréttindamál", þegar
vilji er fyrir hendi.
Við fréttum það nú um daginn,
að fimmtu bekkingar I Mennta-
skólanum í Reykjavík hefðu hald-
ið árvissan fund sinn, þar sem
fram fer „prófkjör" vegna fram-
boðs til inspector scolae. Þessi
staða er æðsta virðingarstaða inn-
an skólans, og skipar hana jafnan
sjöttibekkingur, sem kosinn er til
starfans vorið áður en hann sezt í
sjötta bekk. Inspector scolae hef-
ur alltaf verið af karlkyni, og það
mun ekki hafa gerzt fyrr, að kven-
fólk innan skólans hafi verið í
framboði, hvað þá heldur að kven-
maður hafi hreppt hnossið.
Nú hefur það hins vegar gerzt,
að kosið verður á milli tveggja
stúlkna, þannig að næsta ár verð-
ur stúlka örugglega inspector
scolae.
Þetta fréttum við hjá tveimur
menntaskólastúlkum, sem gerðu
sér sérstaka ferð hingað niður á
Morgunblað I vikunni, og var auð-
séð, að þær voru ánægðar með
þennan gang mála, — og lái þeim
hver sem vill.
% Hver fann
seðlaveski
við Norðurfell?
Nýlega tapaði drengur seðla-
veski með aleigu sinni I við við-
komustað strætisvagnanna við
Norðurfell. I veskinu voru um
4000 krónur og vitanlega er baga-
legt fyrir drenginn að missa þessa
fjármuni. Hann frétti síðar hjá
kunningjakonum sínum, sem
voru I strætisvagni, að kona hefði
komið inn I vagninn með seðla-
veskið og sagt bifreiðarstjóran-
um, að hún hefði fundið það.
Bifreiðarstjórinn tók ekki við
veskinu og tók konan það með
sér, þegar hún fór úr vagninum.
Eigandi veskisins heitir Jón
Víkingur Hálfdánarson og á hann
heima að Torfufelli 27. Hægt er
að ná sambandi við hann eða móð-
ur hans I síma 71957 og 71789.
0 Húsið varð fullt
af helgum frið
G. B. skrifar:
„Kristín Einarsdóttir minnist á
ljótar sjónvarpsmyndir, þeirra á
meðal „Stríð og frið“. Þegar verið
var að sýna þessa áðurnefndu
mynd, og striðsgnýr og kvalaóp
fylltu íbúðina hér og allt varð svo
óhreint, óbærilegt og framandi,
hrukku mér þessi tvö erindi af
vörum:
Hér áður fyrr blunduðu
börnin við
bænalestur og roksins nið.
Húsið varð fullt
af helgum frið.
Nú sofna þau ekki
við söngva klið,
en stara í ofvæni
á „Stríð og frið“.
Svona er að hafa sjónvarpið.
G. B."
% Enn um
póstflutninga
til Snæfellsness
Ólafur Markússon skrifar:
„Undir nafni einhvers Magnús-
ar Sigurðssonar fyrrv. skólastjóra
birtust í „Velvakanda" þann 5
þ.m. alleinkennileg skrif sem
svar, ef því nafni skyldi nefna, við
grein minni frá 30 f.m.
Eg byrja á að tala um erfiðleika
i samgöngum milli landshluta og
tek sérstaklega fram í því sam-
bandi Snæfellsnes. Ég segi orð-
rétt: Svo sem allir landsmenn
vita, er póstþjónusta Islands ein-
stök í sinni röð. Ef hann álítur
þetta ómakalega orðað, þá virðist
hans skilningur, ef nokkur er,
vera meir en litið brenglaður.
Barnaskólabörn mundu skilja
þetta. Ég var eingöngu að finna
að framkomu póstmeistara
Stykkishólms og stendur óhaggað
það, sem honum viðkemur í grein
minni.
Flestir landsmenn vita, að póst-
ur, sem er sendur flugleiðis á
laugardögum og sunnudögum
víða út um land, er oft á tíðum
geymdur í flugafgreiðslu eða hjá
umboðsmanni viðkomandi flug-
félags til mánudags. Svo í þessu
tilviki þurfti ekki að vera um
neina aukavinnu að ræða.
Eg sá fyrst í skrifum nefnds M.
S. a<5 flugfélagið Vængir h/f væri
í vafa um að geta flutt allan
bögglapóstinn til Snæfellsness
(alls 314 kg) nefndan dag. Er ég
hræddur um, að eitthvað fari
þarna milli mála, því að í grein
minni var sérstaklega tekið fram,
að póststöðin á Umferðarmiðstöð-
inni bauðst til að senda allan fyr-
irliggjandi póst flugleiðis og trúa
íbúar Stykkishólms ekki öðru en
póststöðin hafi verið búin að
kynna sér flutningamöguleika
Vængja h/f umræddan dag.
Ibúar Stykkishólms vita ofur-
vel, að Árni Helgason <>r ennþá
póstmeistari þeirra, en ekki
Hellissands eða Olafsvíkur, ru-ma
hann ætli sér að verða það.
Hér i Stykkishólmi er bæði
lyfjaverzlun <>g sjúkrahús, sem
mjög gott orð fer af, en M. S.
virðist gleyma því, að á ekki fjöl-
mennari stöðum vanhagar báða
þessa aðila oft á tiðum um sérstök
lyf eins og skiljanlegt er (þetta
getur líka komið fyrir í R.vík) og
gal hann alveg sleppl orðinu van-
neksla.
Svo enda skrifin á að geta um
póstsendingar frá A.T.V.R. eins
og undir lokin í athugasemd póst-
meistara Stykkishólms. Mér er
spurn: kemur starfsfólki póst-
þjónustunnar nokkur við, hvað er
í bréfum og bögglum milli sen<l-
enda og viðtakenda? Það hefur
verið og er algjiirt einkamál,
nema þeir álíti annað.
Ólafur Markússon."
SlGGA V/öGPt Í 'Í/LVERAU
V£<TA
WNmÁÍA.
'PÖÁffAO
MANN5NAFN
ÖR MENNI
Jk
m
UI-íl,FÁLKIi*
Söngleikur
um Marilyn
Washington. 18. marz NTB.
AKVEÐIÐ hefur verið að gera
söngleik eftir metsölubók Nor-
mans Mailers um leikkonuna
Marilyn Monroe. Ekki er a'tlunin
að Mailer skrifi handritið að söng-
leiknum og það eina, sem vitað er
um hlutverkaskipun, er. að alger-
lega óþekkt leikkotia verði látin
fara með titilhlutverkið.
Súezskurður
hreinsaður
Lontlon, Washington
18 marz. AP.
TILKYNNT var i Washington <>g
London i dag, að Bandarikjamenn
og Bretar hefðu ákveðið að verða
við þeirri beiðni Egypta að
aðstoða við hreinsun Súez-
skurðar, svo að hann verði á ný
nothæfur f.vrir alþjóðasiglingar.
Er flokkur frá brezka flotanum
lagður af stað til Egyptalands með
sprengjusheðara <>g ýmsan ann-
an útbúnað. Miutu Baixlaríkja-
menn og Bretar hafa algera sam-
vinnu um þetta verk.
Ekki er vitað hversu langan
tima tekur að hreinsa skurðinn,
en alténd nokkra mánuði. Sér-
fræðingar hafa bent á þá athyglis-
verðu staðre.vnd, að Sadat Egypta-
landsforseti hafi ekki beðið stjörn
Sovétrikjanna um aðstoð. Kostn-
aður við verk þetta, þ.e. ba'ði
hreinsun og dýpkun skurðarins,
sem verður framkva'ind unt leið,
mun að minnsta kosti verða 100
milljónir dollara. Japanir <>g
Kuwait hafa boðið Egyptum veru-
lega fjárhagsaðstoð.
Skurðurinn hefur verið lokaður
siðan í sex daga stríðinu vorið
1967.
ÍHí»röMnI)Iatíit>
Var mest seldi
japanski bíllinn
á íslandi 1973.
VERKSMIÐJU
ÚTSALA!
Opið fimmtudaga
kl. 2 — 9 e.h.____
Á ÚTSÖUUNNI:
Flækjulopi Vefnaóarbúfar
Hespulopi Bilateppabútar
Flækjuband Teppabútar
Endaband Teppamottur
Prjónaband
Reykvikingar reyriK) nyju hradbrautina
upp i Mosfellssveit og verzlid á útsölunni.
ÁLAFOSS HF
MOSFELLSSVEIT