Morgunblaðið - 14.02.1978, Blaðsíða 32

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. FEBRUAR 1978
V*K>
MORejK/-sv<
KAFF/NO ,!

GRANI göslari
' rr
Það er óhætt að fullvrða að þetta er smitandi.
Ég er nefnilega orðin 10 kg
léttari, — ætlaði bara fá að sjá
hve mikið fer fyrir þvf.
Hvað má bjóða
börnunum upp á?
„Hvað má bjóða börnum upp á?
Hvað eftir annað sýnir sjónvarpið
myndir sem ekki eru við hæfi
barna að mati sjónvarpsins. En
sorglegast er það þó að sjónvarpið
skuli vera að halda fram að ýmsar
biómyndir séu ekki við barna-
hæfi, sem ekkert ógeðslegt kcmur
fyrir í.
Á ég þá sérstaklega við „vestr-
ana“. Má þá þannig nefna þættina
um heimsstyrjöldina síðari, þó
þar komi fyrir eitthvað pinulítið
af ógeðslegum atriðum en þetta
er fróðlegt og um þetta ættu börn
að fræðast.
Þó Stundin okkar sé fyrir ungri
krakkana að mestu leyti þá var þó
nokkuð af efni hennar fyrir eldri
börn, t.d. þegar Páll Vilhjálmsson
var annar þulanna, en þegar
dúkkuhausinn Begga var annar
þulanna þá var Stundin okkar að
þynnast út.. Og núna er hún svo
þunn að upp á hana ætti ekki að
bjóða. Til dæmis má nefna að hún
er að mestu byggð upp á þvi að
eitthvert lag er spilað af plötu eða
segulbandi og teikningar eru
sýndar með. Einnig það að farið
er I heimsókn i einhvern skóla
eða barnaheimiii og svo er þetta
sýnt i langan tima. En meginund-
irstaðan i cinum þætti eru tvær
stofnanir sem sýndar eru alveg
heil ósköp af. Þetta sýnir að
stjórnandi þáttarins getur ekki
fundið fjölbreytt efni. Og má
nefna sem dæmi að tvivegis hefur
verið farið i heimsókn i tónlistar-
skóla.
Snorri Gunnarsson.*'
Hann er ákveðinn i skoðunum á
sjónvarpinu þessi ungi maður er
ritar þetta bréf, en af skriftinni
má sem sé ráða að hann er sjón-
varpsáhorfandi af yngri kynslóð-
inni og hefur sinar meiningar.
Forráðamönnum sjónvarpsins
verður að sjálfsögðu gefinn kost-
ur á að svara þessu sjái þeir
ástæðu til þess.
# Logandi stjarna
„Biómyndina Logandi
stjörnu ætti að sýna aftur hjá
sjónvarpinu vegna rafmagnsleys-
is. Ég er viss um að það eru marg-
ir sem vilja sjá myndina, þeir sem
ekki sáu hana er hún var sýnd. Ég
var búin að biða spennt í heila
viku eftir að sjá þessa mynd þvi
margir höfðu sagt mér að þetta
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
I FJÖRÐU hendinni opnar suður
á fjórum hjörtum í úrspilsæfingu
vikunnar. Vestur spilar út tígu-
drottningu og hendur norðurs og
suðurs eru þessar.
Vestur / allir á
Norður Suður
S. Ad93 S. 8
H. 83 H. ADGl09652
T. 98765 T. A
L. G9 L D32
Sjá lesendur örugga vinnings-
leið?
Það kann að vera freistandi að
spila lágu laufi strax i öðrum slag
og svína níunni. Gerum í fyrstu
ráð fyrir að það takist ekki. Og
austur, þegar hann er inni á lauf-
tíuna, skiptir í hjarta. Þá getum
við svínað en séum við svo
óheppin að vestur eigi kónginn og
vörnin geti spilað hjarta aftur
áður en við spilum laufi í þriðja
sinn er jú hugsanlegt að spaða-
sviningin takist. Misheppnist
þessi úrspilsaðferð verða
hendurnar að vera þessu líkar.
Norður
S. AD93
H. 83
T. 98765
L. G9
Vestur
S. G76
H. K4
T. DG.10
L. A7654
Austur
S. K10542
H. 7
T. K432
L. K108
Suður
S. 8
H. ÁDG109652
T. A
L. D32
Var þá lausnin tengd þessum
þremur svíningarmöguleikum?
Nei, auðvitað ekki. Til er nær
aiveg örugg leið. Strax í 2. slag
spílum við spaða á ásinn og spil-
um síðan laufniunni frá blindum.
Geta austur og vestur þá gert okk-
ur nokkuð? Nei. Taki austur á ás
eða kóng er spilið öruggt. Og á
tíuna látum við drottninguna en
vestur getur ekki spilað hjarta án
þess að gefa okkur tíunda slaginn.
HÚS MÁLVERKANNA
Framhaldssaga eftir
ELSE FISCHER
Jóhanna Kristjónsdúttir
þýddí
70
ur. Þess vegna erum við að
spyrja. Atti frænka yðar ein-
hverja óvini?
— Atti stúlkan einhverja
óvini? Þetta var eins og upphaf-
ið að rannsókn á morðmáli og
við borð lá að hún brunaði út úr
sér öllum sannleikanum I sím-
ann. Já... já, hún átti einn óvin
og það var ég sjálf... ég þoldi
hana ekki. Ég óskaði þess eins
að losna við hana... nógu langt
burt. Hún var fölsk og
óþolandi.
En hún hafði bara staðið með
tólið f höndum sér og svarað
kalt og rólega.
— Ekki svo að ég viti til. En
ég þekki ekki þá sem hún um-
gekkst í Alaborg... en þér vilj-
ið kannski að ég komi á stöðina,
svo að við getum talað betur
saman.
— Nei, þér þurfið ekki að
ómaka yður til þess. Við kom-
um kannski sfðar og spyrjum
yður um smáatriði.
— Eg hélt að þetta væri
sjálfsmorð... hún hefði tekið
of stóran skammt.
— Það gæti Ifka verið,.. en
þegar dópistar eiga í hlut þýðir
ekki annað en athuga allt.
Fingraför óg svoleiðis. Og við
furðum okkur á að öll fingraför
skyldi vanta... Til dæmis á
húnunum í bflnum...
Ilún hafði skolfið eíns og strá
í vindi þegar hún lagði sfmann
á og fyrsta hugsun hennar
hafði verið að hlaupa upp til
Emmu... segja henni allt af
létta... og leita ráða hjá henni.
En hún gat ekki farið á fund
Emmu núna. Dauði Susie
þurfti ckki að standa f neinu
sambandi við... allt hitt... hún
varð að sýna Carli trúnað...
Bara að bfða þar til hann kæmi
heim... bfða og spyrja hann.
Og þá varð henni allt f einu
Ijóst að hún gat ekki setið og
beðið. Ifún varð að levsa málin
eftir sfnum leiðum.
— Já, en hvað vitið þér eigin-
lega?
Rödd herinar bar vitni um
botnlausa örvæntingu. Tauga-
óstyrkum fíngrum sneri hún
hringnum sfnum. Sneri honum
og sneri.
— Ég veit að maður segir
ekki til sinna ef maður er elsk-
ur að f jölskyldu sinni.
Birgitte var reið.
Hún hugsaði um það eitt að
setja niður og komast héðan, en
hvernig gat hún gert það, þegar
tryllt og blaut kvenvera, frú
Hendberg f eigin persónu, stóð
á miðju góifi. Hún gat varla
fengið af sér að henda henni út,
en hún gat heldur ekki hugsað
sér að leyfa henni að tefja sig.
— Ég kom hingað til að fá
vinnufrið ... ég hef aldrei beð-
ið um samvistir við yður ...
aldrei beðið um að vera boðið
til veizlu hjá yður... Ég hef
orðið fyrir ónæði á hverjum
degi sfðan þá.
— Ég bauð yður... af þvf...
af þvf...
Dorrit Hendberg þagnaði.
— Af þvf að þér vilduð kom-
ast að einhverju sem ég veit
ekki hvað er.
Ef maður er elskur að fjöl-
skuldu sinni. Hvað áttuð þér
við með þvf... Þér haldið
kannski að maðurinn minn ...
Dorrit horfði reiðilega á
hana.
— Nei, maðurinn yðar reyn-
ir bersýnilega með öllum ráð-
um að breiða yfir hina ýmsu
veikleika fjölskyldunnar. Mjög
svo léttvægt mál eins og það að
einhvcr frændi hans gerist lið-
hlaupi f Víetnam. Ég gct full-
vissað yður um að þó svo að öll
fjölskylda yðar hefði stungið af
frá tunglinu... eða guð veit
hvaðan.
Birgittc skellti aftur tösk-
unni og lagðist á hnén meðan
hún læsti.
— Þér heyrðuð skýringu
mannsins mfns.
— Já, maður scgir ekki til
sinna. Skýringin rak smiðs-
höggið á verkið. Það var út af
fyrir sig, þótt myndin hefði ver-
ið tekin niður, en þegar maður-
inn yðar fór að gefa yfirlýsing-
ar um að hann hefði verið skot-
inn... af sfnum mönnum...
Hann hlýtur að halda að við
séum bjálfar öll upp til hópa cf