Morgunblaðið - 06.02.1979, Blaðsíða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. FEBRÚAR 1979
Ég gleymdi að drepa á bflnum.
— Heldurðu að það verði nægi-
legt benzín á honum í fyrramál-
ið?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Fiest bridgefélög og spilahópar
hafa innan sinna raða „óheppna
sérfræðinginn“. Persónugerfing-
ur, sem Bretinn S. J. Simon
skapaði í bókum sínum og lýsti
sem tæknilega fullkomnum spila-
manni. En hann var einmitt of
fullkominn og gleymdi því, að
villur eru mannlegar og að ekki
hugsuðu allir á sama veg.
Spilið í dag lýsir nokkuð þessari
persónu. Allir á hættu en norður
gaf.
Norður
S. ÁK3
H. 9
T. 105
L KG87632
Vestur
S. 74
H. K7642
T. KD96
L. 104
Austur
S. G1095
H.G1083
T. Á73
L. D9
Maðurinn minn er svo viðutan að þegar hann ætlaði að kyssa mig
brennandi koss á öxlina, gleymdi hann að taka vindilinn út úr sér!
Rógburður
og barnaár
Ritað hefur verið og rætt mikið
um margt sem ástæða þykir til að
gera í tilefni barnaars sameinuðu
þjóðanna. Langar mig hér að koma
með uppástungu sem ég hef ekki
séð annars staðar né heyrt rætt
um.
Oft er það sem bæði börn og
fullorðnir eru að rægja hvort
annað og oft á mjög svo ógeðfelld-
an hátt. Börnin skrifa eitthvað
ljótt hvort um annað á húsveggi go
fleiri staði en við fullorðna fólkið
notum orðin til rógburðar. Við
reynum með öllu móti að sverta
náungann í augum annarra og
eyðileggja þannig ýmislegt fyrir
honum.
Við sem erum fullorðin eigum
gott með að standast þennan
rógburð. Oft tökum við okkur sjálf
til ef við erum rægð og gerum slíkt
hið sama við náungann. En hvað
gera börnin? Rógburður fullorð-
inna kemur oft illa við börn og
rógburður þeirra sjálfra einnig.
Oft lenda þau börn í þessu sem eru
minni máttar að einhverju leyti og
geta því ekki svarað fyrir sig. Ég
tala nú ekki um það ef þessi
rógburður er í upphafi kominn frá
foreldrunum. Þau tala illa og
rægja foreldra einhvers barns og
þá taka börnin sig til og gera hið
sama og foreldrarnir í garð barns-
ins. Þetta gerir það að verkum að
Suður
S. D862
H. ÁD5
T. G842
L. Á5
„Oheppni sérfræðingurinn" var
með spil suðurs og varð sagnhafi í
þrem gröndum. Vestur spilaði út
tígulkóng og sjá sjöið koma á frá
félaga sínum. Eftir það tók vörnin
fyrsta fjóra slagina á tígulinn og
vestur losaði sig úr spilinu með
spaða.
Sjá má, að auðvelt er að fá
slagina, sem eftir eru með því að
taka á ás og kóng í laufinu og fella
drottninguna. Þetta mundu flest
okkar gera í svefni sem vöku vinna
spilið og gleyma því síðan.
En ekki fór svo í þetta sinn.
„Oheppni sérfræðingurinn" fann
tæknilega rétta leið til að tapa
spilinu. Hann tók þrjá slagi á
spaða og komst að raun um, að
vestur hafði átt aðeins tvo. Það
þýddi sex spil í spaða og tígli og
því sjö spil í hinum litunum. Þetta
var ekki nóg svo hann bjó til enn
gleggri mynd af hendi vesturs.
Útspil frá fjórlit í tíglinum þýddi,
að vestur gat varla átt nema
fjögur hjörtu því með fimm hefði
hann eflaust spilað þar út. Vestur
hlaut því að eiga þrjú lauf.
Laufdrottningin kom ekki í ás-
inn og með öryggi sigurvegarans
var laufinu svínað. Úrslti: Fjórir
niöur.
„Fjólur — mm Ijúfa"
Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir Þýddi
52
maður gcti tekið flækingskenn-
inguna alvarlega.
— Já, en hann fannst þó hjá
Árósum, skaut Magna frænka
óróleg inn í og stakk úþj» í sig
tveimur vænum konfektmolum.
— Einar Einarsen fannst við
Árósa með bfl og allt saman og
mótorhjól frá Árósum fannst
hér í skóginum. Það lá við borð
að morðingjanum tækist að
gabba okkur, ef ekki hefði
fundist þessi rauði sandur í
hársverðinum á hinum látna og
tímasetning árásarinnar á
fröken Wainberg á skógar-
stígnum.
— Morðinginn, nei, er þetta
nú ekki full langt gengið?
Herman frændi reis upp og
fór að ganga um gólf.
— Mundu blóðþrýstinginn
Herman minn.
Magna frænka sagði orðin án
allrar sannfæringar en horfði
án afláts á Bernild.
— Ekki nóg með það að ég
segi morðinginn, heldur bið ég
ykkur öll, ég bið ykkur inni-
lega að koma fram með allar
þær upplýsingar sem þið kunn-
ið að búa yfir. Ég trúi ekki
lcngur að hér hafi verið á
ferðinni manndráp af gáleysi,
sem reynt hafi verið að fela á
þcnnan máta.
Hann hvarflaði augum frá
Susanne til Martins.
— Ég held að hér sé á
ferðinni morð af fyrstu gráðu
og það styðst við margt. Og
alltaf liggur slóðin hingað og
héðan. Benda má á atlögurnar
á fröken Wainbcrg og síðan á
frökcn Gittu og siimuleiðis má
ekki gleyma þeirri makalausu
viðleitni sem fjölskyldan hefur
sýnt til að vernda hvert annað.
— Þetta er alvcg óhugsandi.
Ilerman frændi settist aftur
og tók kaffibollann sinn og bar
að vörum sér.
— Alténd er enginn héðan
sem hefur komið nálægt þessu.
Við vorum hér öll samankomin
í gærkvöldi.
— Einmitt einni sönnuninni
flcira, sagði Bernild rólega.
— Einar Einarsson var
nefnilega drcpinn milli kiukk-
an 5 og 6 í gær og hann hefur
alvcg áreiðanlega ekki Jegið
þarna sem hann fannst allan
þann tíma. Hvar hefur hann
verið falinn allan þcnnan tíma.
Fyrir þann sem vel þckkir sig
hér hefur verið næsta auðvelt
að fela hann og bflinn hér í
skóginum. Fyrir þann scm
þekkir sig, endurtek ég, og
legg á það áherzlu.
— Og hvað svo.
Það var Holm læknir sem
skaut þessu að.
— Já, eítir því sem mér
skilst þá voru allir farnir að
sofa milli tólf og eitt um
kvöldið og hver sem er hefði þá
getað læðzt út og flutt bfl og lík
til Árósa. Á stolnu mótorhjóli
til baka og ferðin öll þarf ekki
að hafa tekið meira en fjóra eða
fimm klukkutíma.
— Ekki hef ég haft nein
samskipti við Einar Einarsen,
sagði Herman frændi óbeðinn
þegar hann fann að augnaráð
Bernilds hvfldi áfram á honum.
— Ekki ég heldur, sagði
Holm læknir og horfðist hik-
laust í augu við Iögreglufor-
ingjann.
— Ég veit nú ekki betur en
um einhver lóðamál hafi verið
að ræða.
— Hvað! sagði Ilcrman
frændi og hló hrossahlátur. —
Það kemur ekki Einari við. Það
var Jasper sem seldi mér sína
eign.
— Ég vcit ekki betur en ég
hafi skilið það svo að Einar
hafi ætlað sér forkaupsrétt...?
— Forkaupsrétt til að taka
út lóðina. Ekki að tala um,
svaraði Jasper. — Ef þér hafið
heyrt eitthvað um það þá get ég
bara sagt yður að það er þetta
venjuiega vitlausa slúður sem
ekki er mark takandi á en
tröllríður alls staðar þar sem
menn telja eitthvað á seyði.
Mosahæð og Eikarmosabær
eiga lönd saman og það myndi
eyðileggja eignina ef hún væri
brotin upp í sumarbústaðalóðir