Morgunblaðið - 30.10.1979, Page 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. OKTÓBER 1979
45
rædd íbúð var seld á 10 milljónir,
60% undir markaðsverði. Var það
íbúð í verkamannabústöðum þeim
sem elstir eru, eða u.þ.b. 50 ára
gamlir. Vitað er um það að
samskonar íbúðir hjá borginni eru
gefnar frjálsar í sölu eftir vissan
tíma fyrir þá sem festa kaup á
nýjum íbúðum á góðum kjörum.
En aðrar slíkar íbúðir hafa greini-
lega orðið útundan í sambandi við
þessa breytingu um afhendingar-
tím'a íbúðanna.
Nú langar mig til að spyrja.
Hvað veldur þessu? Vantar sam-
hæfingu á þessu sviði eða er það
tilgangurinn að skilja útundan þá
sem ekki hafa keypt sína íbúð hjá
borginni?
Með fyrirfram þökk fyrir vænt-
anlegt svar.
K.Þ.
• Sunnanblær
í Morgunblaðinu hinn 24. okt.
stendur að allir, sem vettlingi geta
valdið, séu í heyskap á Norðaust-
urlandi. Þetta mun vera annáls-
vert. Jafnframt þessu var tekið
svo til orða, að nú væri blessuð
sunnanáttin komin. Bakvið þessa
fagnaðar-rödd er mikil þrá og
eftirvænting. Þá er ég las nefnda
grein í Morgunblaðinu, kom mér í
hug gömul vísa að norðan:
Fjalls úr hlíð og fögrum dal,
fargast víða snærinn.
Hrindir kvíða úr sinnusal,
sunan þíði blærinn.
Norðanlands er vorhugurinn
enn hinn sami.
Gestur.
Þessir hringdu . . .
• Enn um auglýs-
ingu Vikunnar
Velvakandi hefur fengið þó
nokkuð margar upphringingar
ýmissa kvenna sem vilja lýsa
andúð sinni á auglýsingu þeirri
sem vikublaðið Vikan birtir í
sjónvarpinu um þessar mundir.
Ein þeirra sem hringdi vildi koma
þeirri ósk á framfæri við forráða-
menn sjónvarpsins og auglýsend-
ur að þeir vönduðu val sitt á
SKÁK
Umsjón:
Margeir Pétursson
Á alþjóðlega skákmótinu í
Sombor í Júgoslavíu í fyrra kom
þessi staða upp í skák júgóslavn-
eska stórmeistarans Matulovics,
sem hafði hvítt og átti leik, og
Vilela, Kúbu.
44. Bxg6!! — hxg6, 45. h7 — e4,
46. Bb4! og svartur gafst upp, því
að eftir 46. ... Kd6 leikur hvítur
47. b6 og eftir 47.... Kc6, 48. Bxc5
getur svartur ekki drepið biskup-
inn aftur, því að þá rennur annað
frípeðanna upp.
auglýsingum fyrir jólin, nóg væri
samt af siðspillingunni.
Tuttugu konur í saumaklúbb
voru afskaplega undrandi yfir því
að slík auglýsing fengi að sjást á
sjónvarpsskerminum og kváðu það
hæpið að samfarir í aftursæti á bíl
yrðu til að auka sölu á áðurnefndu
vikublaði. Auglýsing sem þessi
hefði áreiðanlega þveröfug áhrif á
söluna.
• Þakklæti
Sjómannskona hafði samband
við Velvakanda ög vildi færa
Jóhanni Þórólfssyni þakkir fyrir
góða grein um Pétur Sigurðsson í
Dagblaðinu fyrir stuttu.
Veturnótta-spjall
ÍTSL
Ísaíjarðardeild G.I.
Þegar litið er til liðins sumars liggur við að maður fái sting í
hjartað af meðaumkun með garðblómum sínum, bæði þeim sem
aldrei komust yfir vor- og sumarhret og eins hinum sem tórðu af
sumarið en aldrei náðu að blómstra. Elstu menn hér á Isafirði muna
ekki annað eins sumar, segja má að það hafi varað éinn mánuð allt í
allt!
En þær plöntur eru til sem ekki kippa sér upp við smámuni,
dýrgripir jafnvel langt að komnir t.d. LEWISIUR eða BLÖÐKUR
eins og þær kallast hér. Ég á nokkrar tegundir af þeim í garðinum
mínum og dáist alltaf jafn mikið að þeim fyrir það hve vel þær dafna
og þrífast. Þær koma með knúppana þrýstna undan snjónum og
blómstra síðan látlaust á hverju sem gengur framundir haust. Þær
hafa meira að segja fjölgað sér hjá mér og afkvæmin lifað hafi ég
Iofað þeim að vera kyrrum hjá móðurinni. LEWISIURNAR mínar
eru allar komnar frá Ó.B.G., því miður hafa þær ekki verið fáanlegar
hjá blómasölum a.m.k. eftir því sem ég best veit. Það þarf ekki að
dekra mikið við þær, aðeins setja þær í þurran jarðveg á sólríkum
stað, t.d. innanum grjót þar sem þær geta kúrt sig niður í næðingum
og roki, en í sólskini njóta þær hlýjunnar frá grjótinu. Frostþolnar
virðast þær með afbrigðum. Ég verð nu að taka það fram að ég er
enginn blómasérfræðingur og það sem ég hef sagt hér um
BLÖÐKUNA er einungis reynsla mín af ræktun hennar en þetta litla
fagra blóm hefur veitt mér hvað flestar ánægjustundir í garðinum og
aldrei valdið mér vonbrigðum. En ég hef haft gaman af að reyna við
ótal margt annað t.d. blómstrandi runna og ég held að við getum
ræktað miklu fleiri en nú er gert t.d. með því að hafa gott skjól í
garðinum, og svo með því að sýna blómunum áhuga og umhyggju,
gefa þeim áburð, hrósa þeim og hvetja. Við gleymum því svo oft að
plönturnar eru lifandi verur rétt eins og við þó þær hafi ekki sömu
ti áningarmöguleika.
„Ekki veit ég hvar þetta endar“ heyrist oft þessa dagana er fólk
ræðir um árferðið, eitt er víst að jurtirnar — alla vega hjá mér — eru
illa búnar undir veturinn og ekki lofar haustið góðu. Rósirnar standa
með knúppa sem ekki ná að opnast nema í blómavasa inni í stofu
Vaftoppurinn ætlaði að blómstra í fyrsta sinni í ár — seinheppinn
greyið að tarna. Ulfareynirinn sem hefur blómstrað árum saman
hefur verið með verk í stóru tánni eins og gömlu mennirnir og bar
það ekki við. En árvissir í blómgun virðast mér kvistir eins og
RAUÐTOPPUR og svo auðvitað hálfvilltu rósirnar t.d. FJALLARÓS,
MEYJARÓS og RUGOSA HANSA.
Nú vonar maður bara að veturinn verði manni hliðhollur með nógu
mikinn snjó og litla umhleypinga. Maður verður alltaf að vera
bjartsýnn og því vonumst við auðvitað eftir að næsta sumar verði
alveg sérlega gott og veðurguðirnir bæti þannig fyrir misheppnað
sumar 1979. Ásthildur Þórðardóttir.
Myndirnar eru úr garði greinarhöfundar á tsafirði.