Morgunblaðið - 31.05.1980, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 31. MAÍ1980
39
Jakob Jónsson vélvirkja. Þau
hjónin áttu barnaláni að fagna og
mikil var gleði Ingibjargar nú á
síðustu ævidögum sínum að sjá
Einar Eystein ljúka námi.
Ingibjörg andaðist á heimili
Sigríðar dóttur sinnar og As-
mundar í Goðheimum 5 þann 25.
þessa mánaðar. Hún verður í dag
kvödd af vinum sínum frá As-
ólfsskálakirkju. Ég kveð hana með
þökk fyrir æfilanga og ógleyman-
lega vináttu í garð minn og
fjölskyldu minnar og flyt fjöl-
skyldu hennar innilega samúð-
arkveðju.
Þórður Tómasson
Guðmundur Halldórsson
frá Hnífsdal — Minning
Hinn 23. maí s.l. lézt á sjúkra-
húsi í Reykjavík Guðmundur
Halldórsson, stýrimaður frá
Hnífsdal.
Guðmundur var fæddur í Hnífs-
dal 6. júní 1908, sonur hjónanna
Halldórs Pálssonar og Guðríðar
Mósesdóttur. Hnífsdalur var þá
sem nú mikill útgerðarbær, og sér
maður vel við hvaða aðstæður
Guðmundur hefur alizt upp, er
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Eiginmaður minn hefur marga góða eiginleika. En honum
hættir til að vera orðljótur. Hann getur varla opnað
munninn án þess að vera svo grófur, að öllum þykir nóg um.
Mér líður mjög illa út af þessu, en hvernig get ég vanið hann
af þessu?
Eg hef aldrei kynnzt raunverulega andlegum
manni, sem viðhafði ljótan munnsöfnuð. Eg hef aldrei
þekkt orðljótan mann, sem hefur haft neinn andlegan
skilning. Hann getur verið með látalæti í kirkju, en
talsháttur hans kemur upp um hann í annan tíma.
Vandað orðbragð ber vott um vandaðan mann. Illt
orðbragð ber vott um fátæklegan persónuleika.
George Washington gaf út almenna tilskipun árið
1776. Þar segir:
„Hershöfðingjanum þykir miður, að honum hefur
borizt til eyrna, að mjög sé orðið algengt að menn
blóti og ragni. Þetta er heimskulegt og ljótt, og þessi
ósiður hefur ekki tíðkazt í her Ameríku fram að
þessu.
Hann vonar, að liðsforingjarnir sýni fordæmi og að
þeir reyni að kveða þetta niður. Þeir og menn þeirra
þurfa að gera sér grein fyrir, að við getum varla
vænzt blessunar himinsins (Guðs) yfir liðsveitir
okkar, ef við ögrum honum með stærilæti og heimsku.
Auk þess er þetta svo smánarlegur löstur, að hver
heilvita og heilsteyptur maður fyrirlítur hann.“
Jafnvel hin guðlausa Sovétstjórn hvetur menn til
að forðast blótsyrði, af því að þau beri vott um
menningarleysi.
En Biblían segir, að þetta sé móðgun við Guð. Nafn
hans er lítilsvirt. Boðorð hans er brotið: „Þú skalt
ekki leggja nafn Drottins Guðs þíns við hégóma."
Hvernig þér getið vanið hann af þessu? Biblían
segir, að mjúklát áminning stöðvi reiði.
Eg hef veitt því athygli, að í mörgum kirkjum er beðið
fyrir friði og að páfinn er sífellt að hvetja til friðar í
orðsendingum sinum. En er hugsanlegt, að friður komist á í
heimi, þar sem bæði þjóðir og einstaklingar hafa i frammi
ranglæti og eigingirni i þeim mæli, sem raun ber vitni?
Þegar kristnir menn biðja um frið, biðja þeir þess,
að þær aðstæður verði ríkjandi, að friður sé
mögulegur. Að sjálfsögðu biðja þeir ekki um frið,
„hvað sem hann kostar". Jafnvel Jesús Kristur sagði:
„Eg er ekki kominn til að flytja frið, heldur sverð.“
Hvað átti hann við með þessum orðum?
Eg held, að hann hafi átt við, að það sé barátta á
jörðinni — milli góðs og ills, milli réttlætis og
ranglætis. Hann átti við, að við skyldum gera okkur
grein fyrir þessum átökum.
Biblían segir: „Baráttan, sem vér eigum í, er ekki
við hold og blóð, heldur við tignirnar og völdin, við
heimsdrottna þessa myrkurs, við andaverur vonzk-
unnar í himingeimnum.“
Meðan bið verður á því, að Kristur komi aftur,
verða átök í heiminum. Jesús sagði þetta fyrir, þegar
hann talaði um komandi hernað og hernaðartíðindi.
Ekki verður komizt hjá styrjöldum, meðan ágirnd,
öigingirni og syndir búa í hjörtum mannanna.
Því er það, þegar eg bið fyrir friði, að þá bið eg þess
ekki, að allt falli í Ijúfa löð meðal ranglátra manna,
ekki fyrir undanlátssemi við hið illa eða fyrir friði,
hvað sem kostnaðinum líður. En eg bið þess, að menn,
sem láta stjórnast af hinum illa, snúi sér til Jesú
Krists. Þegar þeir kynnast honum, verður orsökum
styrjalda rutt úr vegi. Þá munu réttlæti og friður
ríkja í heiminum.
maður les lýsingu frænda hans,
Páls Pálssonar, er hann lýsii
lífinu í Hnífsdal í bókinni „Faðii
minn skipstjórinn“: „mikil eftir
vænting ríkti, ekki aðeins á ein
stökum heimilum, heldur í ölli
þorpinu um aflabrögð, frá degi ti
dags. Þeir, sem í landi biðu, horfði
títt til sjávar, þegar á daginn leið
og róið hafði verið um nóttina, o;
biðu spenntir eftir að sjá fyrsti
bátana koma upp á víkina, úi
róðrinum. Það sá strax, ef þeiir
var brugðið, og gat sagt meí
mikilli nákvæmni til um afla-
brögð, áður en þeir lentu. Væri
fyrsti báturinn siginn, að ekki sé
talað um hlaðinn, lifnaði yfir öllu
þorpinu, ekki sízt ef ógæftir eða
aflaleysi hafði verið undanfarið.
Líf okkar barnanna, ekki síður en
fullorðna fólksins í landi, snerist
því um þetta allsráðandi lífsatriði
— fiskiríið." (Tilvitnun lýkur.)
Það er úr þessum jarðvegi, sem sú
kynslóð, sem nú er að renna sitt
skeið, er sprottin.
Guðmundur fór snemma að róa
í heimabyggð sinni. Hugur hans
stefndi þó hærra en að bindast
litlu bátunum í Hnífsdal, svo að
haldið var í Stýrimannaskólann í
Reykjavík. Eftir það lá leiðin á
togarana og var Guðmundur
lengst af stýrimaður á togaranum
Karlsefni RE 24, bæði þeim gamla
og nýja (þ.e. nýsköpunartogaran-
um).
Það var erfitt starf að vera
stýrimaður á togurum hér áður
fyrr. Skipti þá, sem nú, oft sköp-
um fyrir útgerðina, hvernig farið
var með hlutina. Þeir höfðu það
orð á sér, frændurnir á Karlsefni,
Halldór Ingimarsson, skipstjóri og
Guðmundur, að fara vel með.
Sýndi það sig vel á frumbýlingsár-
um nýsköpunartogaranna, að þar
skipti sköpum, hvort um var að
ræða nýjar útgerðir, sem bruðluðu
með allt, eða hvort hlutirnir voru
nýttir til hins ýtrasta og farið vel
með afla.
Eftir að Guðmundur hættir til
sjós, fer hann að vinna við neta-
viðgerðir. Síðan lá leiðin til
Islenzkra aðalverktaka og starfaði
hann þar sem vaktmaður. Síðasta
áratuginn hefur Guðmundur verið
húsvörður í Iðnskólanum og var í
fullu starfi, er hann lézt.
Guðmundur giftist 6. júní 1929
Gróu Ólafsdóttur og áttu þau
fjögur börn, þau Gunnar, skip-
stjóra í Bandaríkjunum, Guðríði,
húsmóður í Kópavogi, Ólaf, starfs-
mann hjá ísal og Þorgeir raf-
virkja, sem nú er búsettur í
Bandaríkjunum.
Nú eru liðin þrjátíu ár síðan ég
kynntist fjölskyldu Guðmundar,
sem þá bjó að Grenimel 3 í
Reykjavík. Mér er Gummi alltaf
minnisstæður frá þessum árum, er
hann kom vaggandi heim með
sjópokann sinn. Það var alltaf viss
„sjarmi" yfir togaramönnum þar
sem þeir fóru um.
Það var mér kært og lærdóms-
ríkt að kynnast Guðmundi Hall-
dórssyni. Þessvegna hef ég hér
leitast við með þessum orðum að
tjá mig um góðan dreng. Um leið
vil ég votta Gróu Ólafsdóttur og
fjölskyldu hennar mína dýpstu
samúð.
Sæmundur Bj. Áreliusson.
Húsgagnasýningin
sem auglýst var í gær, verður í verzluninni eftir viku.
Húsgagnaverzlun
Kristjáns Siggeirssonar
Aðalsafnaðarfundur
Seltjarnanessóknar verður í Valhúsaskóla, þriöju-
daginn 3. júní kl. 8.30 síödegis.
Sóknarnefndin.
Nýtt glæsilegt
hústjaldaúrval
7 gerðir.
Verð frá kr. 174.000. — Sendum myndalista.
Tjaldbúdir
Geithálsi,
sfmi: 44392
ITSTJ0RN 0G
SKRIFST0FUR:
10100
AUGLÝSINGAR:
22480
m ww mm sp* ■ m p m
- ii : ; ISL A:
83033
* '• * **r- -.~v-.tr*>v*