Morgunblaðið - 03.06.1980, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚNÍ 1980
Vatnarall á Laxá í Aðaldal:
dalnum rennur, Laxá í Aðaldal. Fyrir ralli þessu stóö
Hjálparsveit skáta í Aðaldal og höfðu meðlimir sveitarinnar
unnið af kappi við að undirbúa keppnina, en þá gripu
veöurguðirnir í taumana. Sumir keppendur svikust um að
mæta, trúlega vegna veðurs, en þó fréttist af nokkrum
sem ekki komust á leiðarenda eða fundu ána. Eins og áður
sagði var kalt í veðri og áin ekki nema 8° heit og því ekki
fýsilegt að sulla mikiö í henni. Samt sem áður mættu tvö
lið til keppni og var haldin „óformleg keppni“ eins og einn
keppandinn orðaði það.
Tveir bátar fóru niður hluta árinnar, þó mun styttri leiö
en áformað var. Lögðu þeir af stað við Eskey og komu í
land við Heiðarenda. Vegnaði þeim misjafnlega, annar
komst klakklaust á leiðarenda, en hinn sökk tvisvar á
leiðinni. í síðara skiptiö var straumurinn það harður að
bátsverjar flutu niður ána og gátu enga stjórn haft á
ferðum sínum. Blaðamaður og Ijósmyndari Morgunblaðs-
ins fengu aö fara eina ferð og var ekki laust við að nokkur
beygur væri í þeim þegar lagt var af stað. Allt slíkt rauk þó
út í veður og vind þegar út í ána var komið, þá var
hugsunin aðeins sú að reyna að komast niður flúðirnar.
Það var sérkennileg tilfinning aö finna bátinn ganga í
bylgjum og velkjast eins og korktappi í ánni. Vatniö
gusaöist yfir bátsverja og menn urðu holdvotir. Samt sem
áöur fann enginn fyrir kulda meðan á ferðinni stóö, en
hinsvegar kólnaöi ýmsum þegar upp var komið.
Hér á eftir fara viötöl við nokkra þeirra sem tóku þátt í
rallinu á einn eöa annan hátt og m.a. viö þá félaga sem
fóru á kaf í miðri ánni, en það hlýtur aö vera sérkennileg
tilfinning að þeytast niður straumharða á og geta litla
björg sér veitt. — ój.
Báturinn sekkur undan þeim félögum Sigmundi og Friöriki.
f‘- 'V t .
Stefán Kjartansson í kröppum dansi.
Fyrst og
fremst
ævintýra-
mennska
— segir Ilaraldur
Þórarinsson
„Hugmyndin um vatnarall
kom fyrst upp á aðalfundi
Hjálparsveitar skáta í Aðaldal
fyrir tveimur árum,“ sagði Har-
aldur Þórarinsson, en hann er
einn af skipuleggjendum vatna-
rallsins. „A þessum fundi var
ákveðið að vinna að því að halda
rall sem þetta, en endanleg
ákvörðun var síðan tekin í
fyrra,“ sagði Haraldur.
„I fyrravor þegar átti að halda
rallið, gripu veðurguðirnir í
taumana og ekkert varð af
keppni. Það setur okkur einnig
skorður að laxveiðin í ánni hefst
þann tíunda júní, en landeigend-
ur vilja ekki gefa leyfi sitt þegar
hún er hafin.
Keppni sem þessi krefst mikils
undirbúnings, sérstaklega er það
mikið fyrirtæki að merkja leið-
ina sem bátarnir eiga að fara og
einnig að fylgjast með bátunum.
Fjöldi hliðanna er frá 15 til 25 og
geta jafnvel verið fleiri á lengri
leið, en einnig getur vatnsmagn-
ið ráðið nokkru. Við reynum
auðvitað að gera leiðina eins
erfiða og hægt er, en þetta
þróast með tímanum. Brautin
hjá okkur er 15 km löng og við
hugsum okkur að hún sé farin í
þremur áföngum, með hvíldum á
milli. Þá er brautin ekki lögleg
fyrr en einhver sem ekki er
skráður í keppnina hefur farið
hana, það er gert til að kanna
hvort hún sé yfirieitt fær. Braut-
in er þannig gerð að menn verða
að sýna töluverða leikni til að
komast hana klakklaust, það á
enginn byrjandi að geta sigrað,"
sagði Haraldur.
„Við héldum keppnina ekki í
þetta sinn og kom það aðallega
til af veðrinu, það var allt of
kalt. Einnig skemmdi það fyrir
að keppendur sem búnir voru að
skrá sig mættu ekki og skapar
það mikil vandamál. Nú mættu
aðeins tvö lið til keppni, en til
þess að bjarga því sem bjargað
varð þá fóru þessir keppendur
hluta leiðarinnar, það má segja
að haldin hafi verið óformleg
keppni. Við ætlum að reyna að
halda alvöru keppni næsta
sunnudag, en ef það gengur ekki
þá höldum við hana næsta vor,“
sagði Haraldur.
„Ég fékk fyrst þessa bakteríu
þegar ég var að veiða sem
strákur í ölfusá með afa mínum.
Síðan hef ég alltaf verið að dútla
í þessu, þetta er fyrst og fremst
ævintýramennska. Mesta svað-
ilför sem ég hef farið á þessu
sviði var þegar við fórum niður
Núpafossinn, það er erfiðasta
þrautin sem ég hef glímt við.
Það er ekki hægt að fara niður
fossinn nema þegar vatnsmagnið
í ánni er meira en venjulcga.
Aður en lagt er í fossinn verður
að hugsa um það fyrst og fremst
að halda réttri stefnu á bátnum,
en þegar í sjálfan fossinn er
komið þá þýðir ekkert að hugsa
neitt, það gerist allt svo snöggt.
Ef illa fer þá er hugsunin að
reyna að ná andanum, maður fer
nefnilega í kaf. Við höfum gert
þrjár tilraunir við fossinn og
hefur ein þeirra heppnast. Það
er svo mikið loft í fossinum að
menn fara í kaf, hvort sem þeir
komast klakklaust niður eða
ekki. Það versta við hann er þó
það að bjarg skagar út í hann og
fossinn er því ekki í beinni
stefnu, ef svo má segja. Það er
tæpast hægt að lýsa fossinum
öðru vísi en að segja að hann
vindi upp á sig, það er nokkurs
konar beygja í honum miðjum.
Eina hættan við þessa á er
botninn, en hann er mjög grófur
og er varasamt að reyna mikið
að synda. Best er að menn reyni
að láta sig fljóta með fæturna á
undan og reyna síðan að komast
í land þegar niður á brotið er
komið. Ef menn reyna mikið að
synda geta menn rekið fæturna í
nibburnar á botninum og meitt
sig,“ sagði Haraldur.
„Annars stendur þessi keppni
og fellur með velvilja landeig-
enda, en samskipti okkar við þá
hafa hingað til verið mjög góð,“
sagði Haraldur Þórarinsson.
Hef sullast
lengi á bát-
um á ánni
— segir Stefán
Kjartansson
„ÉG HEF sullast lengi á
bátum hér í ánni og þá aðallega
í sambandi við veiðiskap," sagði
Stefán Kjartansson, en hann er
einn þeirra sem tók þátt í
vatnaralli á Laxá í Aðaldal á
laugardaginn.
„Eg hef ekki stundað þetta að
neinu ráði fyrr en fyrir keppn-
ina sem áformuð var í fyrra.
Mér finnst þetta mjög skemmti-
leg íþrótt, það er eiginlega ekki
hægt að líkja þessu við neitt
sem maður þekkir. Þetta byggist
aðallega á jafnvægi keppandans,
það er nefnilega minni vandi að
velta þessum bátum en menn
halda. Það er frumskilyrði að
vera vel búinn þegar menn taka
þátt í svona ralli, það verður að
hafa björgunarvesti og hjálm.
Ég hef aldrei komist í hann
krappann hér í ánni, nema ef
vera skyldi þegar við fórum
niður Núpafossinn á dögunum.
Ég reiknaði aldrei með öðru en
að komast, en þetta getur auð-
vitað verið hættulegt ef menn
eru ekki vel búnir. Það er einnig
skilyrði að menn séu ekki í
þessu, ef engir eru á bakkanum
ef eitthvað bregður út af,“ sagði
Stefán.
„Ég mun örugglega taka þátt í
næsta ralli og er jafnvel til í að
demba mér í fossinn, ef aðstæð-
ur verða góðar,“ sagði Stefán
Kjartansson.
Menn trúa
ekki hve
skemmtilegt
þetta er fyrr
en þeir
reyna það
sjálfir
— segir Sigmundur
ófeigsson
„ÉG HEF verið viðloðandi þetta
í ein tvö ár,“ sagði Sigmundur
Ófeigsson, vatnarallari og skip-