Morgunblaðið - 21.06.1980, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. JÚNÍ 1980
21
Frá fundi stuðningsmanna Alberts á Akureyri. Jón Arnþórsson fundarstjóri í ræðustól.
eftir desemberkosningarnar, hann
hefði verið búinn að mynda utan-
þingsstjórn miklu fyrr.
Frá frystihúsi Magnúsar var
haldið í Hraðfrystihús Ólafsfjarð-
ar. Gekk Albert þar um vinnslu-
salinn og heilsaði starfsfólkinu og
ræddi við það um stund. Hitti
hann þar m.a. náfrænku konunnar
sinnar.
Fyrir utan frystihúsið voru
nokkrir strákar að spila knatt-
spyrnu. Albert gerði því hlé á ferð
sinni smá stund og horfði á
strákana í boltaleiknum. Eftir á
sagðist hann hafa séð þar ungan
dreng sem hann ætlaði að benda
landsliðsnefnd á, hann hefði mjög
góða knattmeðferð.
Síðan gekk hann niður á bryggj-
una og ræddi við nokkra menn
sem voru að huga að bátum sinum.
Og að lokum var farið og heilsað
upp á smiðina sem vinna að
frágangi á nýja hótelinu sem er að
rísa á Olafsfirði.
„Stjórnmálin eru
mér gott veganesti“
Eftir að hafa fengið kaffisopa
hjá Ásgrími og konu hans var
haldið til baka til Akureyrar og
ekki hafði þokan í Ólafsfjarðar-
múlanum minnkað. Komið var til
Akureyrar um kvöldmatarleytið
svo lítill tími gafst til hvíldar áður
en fundurinn í Iþróttaskemmunni
hófst kl. 21. Blásarasveit Tónlist-
arskóla Akureyrar tók á móti
gestum með lúðrablæstri og Árni
Ingimundarson lék nokkur létt lög
á píanó en er ieið á fundinn kom
þangað Sigfús Halldórsson tón-
skáld og lék nokkur lög við mikinn
fögnuð fundargesta. Ávörp fluttu
Jódís Jósefsdóttir, Ásgrimur
Hartmansson, Hafliði Guðmunds-
son, Hallgrímur Antonsson, Birna
Lárusdóttir og Sigurbjörn Gunn-
arsson. Fundarstjóri var Jón Arn-
þórsson. I lok fundarins töluðu
þau hjónin Brynhildur og Albert. í
ávarpi sínu sagði Albert, eins og
hann hafði reyndar líka minnst á í
ávörpum sínum á vinnustaðafund-
unum, að nú undir lok kosninga-
baráttunnar hefði hann aðallega
heyrt fólk gagnrýna tvennt í
sambandi við framboð sitt. í
fyrsta lagi að hann skuli vera
stjórnmálamaður og í öðru lagi
það að hann skuli ekki vera
háskólagenginn.
Sagðist hann vilja svara þessu
því að hann áliti forsetaembættið
vera hápólitískt og því teldi hann
það gott veganesti fyrir sig að
hafa pólitíska reynslu en tók það
fram að þegar hann talaði um
póiitík ætti hann ekki við flokks-
pólitík.
Hvað háskólagönguna varðaði
sagði hann að samkvæmt stjórn-
arskrá íslands hefðu allir íslend-
ingar 35 ára og eldri með óflekkað
mannorð kost á að bjóða sig fram
til forsetaembættisins. Ef þjóðin
ætlaði að afsala sér þessum rétti
til einhvers skóla eða einhverrar
stéttar væri hún að afsala sér
hluta af sjálfstæði sínu og það
sagðist hann vona að ætti aldrei
eftir að koma fyrir.
Undir lok ávarps síns sagði
Albert: „Því hef ég boðið mig fram
til þjónustu að ég hef séð, bæði hér
á Ákureyri og annars staðar,
ungar og gamlar hendur vinna
hlið við hlið að velferð þjóðarinn-
ar. Ég býð mig fram til þjónustu
til að leiða þetta fólk en ég sækist
ekki eftir rólegu starfi".
Að lokum gafst fólki kostur á
því að spyrja frambjóðandann og
það notfærði sér einn fundargest-
anna. Bað hann Albert um að
útskýra hinn sanna íþróttaanda.
„Ég get aðeins gert það með því
að lýsa minni eigin reynslu af
mínum eigin félögum erlendis,"
sagði Albert. „En sú lýsing á líka
við um félaga mína hér innan-
lands. Þeir rækta það góða í
manni, lyfta manni upp. Maður
verður meiri og betri og þeir
stoltari og stoltari af því að hafa
mann meðal sín, en á sama tíma
keppa þeir eftir að verða betri
menn.“
Jón Arnþórsson fundarstjóri
sleit síðan fundinum og bað menn
um að rísa úr sætum og syngja
lagið „Ég vil elska mitt land“. Er
söngurinn var allur þyrptist yngri
kynslóðin kringum Álbert til að
biðja hann að skrifa nafn sitt á
bæklinginn „Áfram ísland". Milli
þess sem hann skrifaði kvaddi
hann stuðningsfólk Bitt á Akui-
eyri og þakkaði því starfið í
kosningabaráttunni.
rmn
Heilsað upp á ibúa á Elliheimilinu á Dalvik.
Málin rædd á Netaverkstæði Dalvikur.
j