Morgunblaðið - 20.01.1981, Blaðsíða 46

26
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JANÚAR 1981
betur um gæði knatt-
spyrnunnar sem leik-
in er í Vestur-Þýska-
landi. Það sem ein-
kenndi leikina var
fyrsta og fremst mik-
ill hraði, nákvæmni í
sendingum og síðast
en ekki síst hversu
mikið var reynt af
markskotum af löngu
færi. Enda voru þau
ekki ófá mörkin sem
komu úr slíkum skot-
um og voru flest
þeirra gullfalleg. Og
svo komu mörk Atla
Eðvaldssonar en hann
var viðmælandi okkar
og ætlaði að spjalla
við Mbl. um reynslu
sýna í þýsku knatt-
spyrnunni. Það sást
greinilega á þeim
myndum sem Atli
sýndi mér með leikj-
um Borussia Dort-
mund að frammistaða
hans hefur verið góð.
Enda hefur hann unn-
ið sér fast sæti í liði
félagsins. Atli byrjaði
keppnistímabil sitt
vel og náði að skora
sjö mörk áður en
hann varð fyrir því
óhappi að meiðast rétt
fyrir jólafrí sitt. Brot-
ið var illa á Atla í
einum leiknum með
þeim afleiðingum að
annar dálkurinn í
vinstra fæti brotnaði.
Atli hefur því verið
frá keppni að undan-
förnu en mun að öll-
um líkindum verða
orðinn algóður um
miðjan febrúar.
• Atli Eö-
valdsson at-
vinnumaöur í
knattspyrnu
meö Borussia
Dortmund.
Við komum okkur vel
fyrir í stofunni og
sátum yfir rjúkandi
kaffibollum og góðu
meðlæti. Myndsegul-
bandið var sett í gang
og á skjánum birtist
hver leikurinn af öðr-
um úr vestur-þýsku 1.
deildar-keppninni í
knattspyrnu. Eftir
því sem undirritaður
horfði á fleiri leiki
sannfærðist hann enn
„Elska
knatt-
spyrnu
— Hefur verið mikið um
meiðsl hjá iiðinu i vetur, Atli?
— Já, það hafa fimm leikmenn
hlotið alvarleg meiðsli. En ég er sá
fyrsti sem meiðist illa í kappleik.
Hinir hafa meiðst á æfingum. Sem
sýnir best þá miklu hörku og
keppni sem getur verið á þeim. Ég
var að fara fram úr sóknarmanni í
leiknum og tók af honum boltann.
Var síðan að gefa boltann á eigin
markvörð þegar ég fékk sparkið
frá honum.
í fyrstu reyndi ég að haltra um
og leika með en varð fljótlega að
fara útaf. Ég varð bæði undrandi
og hissa þegar ég komst að raun
um að ég væri brotinn. í fyrstu
var ég ákaflega leiður, en jafnaði
mig fljótt. Því þetta er jú hlutur
sem getur alltaf skeð í hinni hörðu
atvinnumannaknattspyrnu sem
leikin er hér í Þýskalandi.
— Hvernig hefur þér gengið
að aðiagast æfingum og kapp-
leikjum hjá Borussia Dortmund?
— Þetta hefur verið mjög lær-
dómsríkt og skemmtilegt tímabil.
En jafnframt gífurlega erfitt og
kostað mikla vinnu. Þegar æfingar
hófust í júlí á síðasta ári var ég 89
kíló. Og þótti síður en svo of
sprettir og erfiðar líkamsæfingar.
Hlaupin eru einn stærsti þáttur-
inn í undirbúningsæfingunum
fyrir keppnistímabilið.
— Hvað varðar sjálfa knatt-
spyrnuna þá var ég mjög hissa
þegar mér var tilkynnt að ég ætti
að leika miðframherja. Stöðu sem
ég hafði aldrei leikið á mínum
ferli.
En það er alltaf gaman að fást
við eitthvað nýtt og ég var ákveð-
inn í því að standa mig vel.
Knattspyrnan hér er allt önnur en
heima og því sem ég hef vanist. Ég
átti að leika fremsta mann sókn-
arinnar. En jafnframt að fylgja
sókndjörfum varnarleikmönnum
andstæðinganna og gæta þeirra
þegar þeir voru í sókn. Þetta
kostaði geysilega mikla yfirferð á
vellinum, og ég var alltof sam-
viskusamur í fyrstu leikjunum og
keyrði mig alveg út. Svo lærist
manni smátt og smátt hvernig
best er að leika stöðuna án þess að
fórna of miklum kröftum i óþarfa.
— Mér gekk mjög vel til að
byrja með í leikjum mínum en er
líða tók á haustið fór ég að finna
til mikillar þreytu. Ég lék mig
ekki eins vel lausan og ég hafði
• Atla hefur oft verið líkt við hinn fræga Hrubesch sem leikur með
Hamborg SV og er vestur-þýskur landsliðsmaður. Hér er Atli að kijást
við kappann er lið þeirra léku saman.
þungur. Var nýútskrifaður úr
Iþróttakennaraskóla íslands og
áleit því að ég væri í allgóðri
æfingu. En á aðeins þremur fyrstu
vikunum sem ég æfði hjá Borussia
léttist ég um heil 10 kíló. Fór
niður í 79 kíló. Þrátt fyrir að ég
borðaði eins og hestur enda lystin
í góðu lagi eftir erfiðar æfingar.
Ég get nefnt þér lítið dæmi um
hversu æfingarnar eru erfiðar.
Einn daginn var skógarhlaup.
Hlaupinn var hringur sem var um
3 km langur. Ég hélt vel í við
öftustu menn og þótti mjög góður
þegar hlaupinu var lokið, en það
var hlaupið allgreitt. Ég var rétt
búinn að ná mér af mestu mæð-
inni þegar þjálfari okkar Udo
Latek, sagði: „Af stað aftur og nú
aukið þið hraðann strákar." Og
það var þreyttur Atli Eðvaldsson
sem lauk síðari hringnum á skap-
inu einu saman. Síðan komu
gert og skoraði ekki úr góðum
tækifærum. Þá var ég ekki eins
ákveðinn. En þetta tímabil var að
líða hjá þegar ég varð fyrir
meiðslunum.
— Við höfum leikið yfir 45 leiki
síðan í vor, 21 leik í 1. deildinni og
fjöldann allan af æfingaleikjum
og vináttuleikjum.
Hvað hefur komið þér einna
mest á óvart í knattspyrnunni í
Þýskalandi?
— Það sem hefur komið mér
mest á óvart er hversu vel og
vinalega mér hefur verið tekið af
Þjóðverjunum. Leikmenn jafnt
sem stjórnmálamenn hafa lagst á
eitt að hjálpa mér í einu og öllu
þegar illa hefur gengið. Og nú
síðast þegar ég varð fyrir meiðsl-
unum var allt gert fyrir mig sem
hægt var. Það er einstaklega
góður liðsandi og mikið unnið
saman. Satt best að segja átti ég
Þórarinn Ragnarsson ræðir
við Atla Eövaldsson