Morgunblaðið - 11.08.1984, Side 33

MORGUNBLADIÐ, LAUGARDAGUR 11. ÁGÚST 1984
33
Minning:
Sigríður Sesselja
Hafliðadóttir
Faedd 17. júní 1908
Dáin 1. ágúst 1984
Hún var fædd að Bergholtskoti 1
Staðarsveit, dóttir merkishjóna,
Hafliða Þorsteinssonar bónda þar,
og konu hans, Steinunnar Krist-
jánsdóttur. Hún ólst upp hjá for-
eldrum sínum þar i systkinahópi
til ársins 1922, er foreldrar hennar
fluttu að Stóru-Hellu við Hellis-
sand og bjuggu áfram á þeirri
jörð.
Sigríður var fjórða elst ellefu
alsystkina. Eftir tveggja ára bú-
skap á Stóru-Hellu, missti Hafliði
konu sína 17. mars 1924 frá ellefu
börnum, því yngsta á fyrsta ári.
Það var mikið áfall fyrir Hafliða
og börnin, því Steinunn var
stjórnsöm húsmóðir, mild og
hjartahlý móðir sinna mörgu
barna. Þá var Sigríður 16 ára, kom
það í hlut hennar og elstu systkin-
anna að hjálpa föður sínum við
stjórn hins stóra heimilis þar til
Hafliði kynntist ráðskonu, Guð-
laugu Pálsdóttur, þau eignuðust
tvær dætur, sem nú eru búsettar í
Bandaríkjunum. Eftir skilnað
þeirra tók Sigríður aftur við
stjórn heimilis föður síns svo ár-
um skipti eða þar til hún giftist
Einari Ögmundssyni vélstjóra, 20.
október 1930. Þau hófu búskap að
Hraunprýði á Hellissandi og 1939
fluttu þau til Njarðvíkur og hafa
búið þar síðan.
Þau Sigríður og Einar hafa
eignast mjög mannvænleg 8 börn.
Elst er Hrefna, gift Guttormi A.
Jónssyni verkstjóra; Hafsteinn
múrarameistari, giftur Valgerði
Jónsdóttur; Jóhanna Margrét, gift
Oddi Sveinbjörnssyni kennara;
Trausti múrarameistari, giftur
Erlu Jónsdóttur; Sólmundur
Tryggvi fiskifræðingur, giftur
Ástríð Einarsson; Erna Sigríður,
gift Jóni Sigfússyni bifvélavirkja;
Sæmundur Þorsteinn rafvirkja-
meistari, giftur Maríu Ögmunds-
dóttur. Tryggva, sem var tvíbura-
bróðir Trausta, misstu þau er
hann var á fyrsta ári.
Þeim Sigríði og Einari búnaðist
vel, þau voru samhent í starfi og á
þeirra heimili ríkti stjórnsemi og
algjör reglusemi. Sigríður tók
mikinn þátt í félagsstörfum, var
ein af stofnendum kvenfélags
Njarðvíkur, var leiðandi í áratugi
í starfsemi barnastúkunnar
Sumargjöf. Hún var ákaflega
mild, hlý og kærleiksrík kona,
þeirra eiginleika hennar hafa börn
og eiginmaður notið. Siðari hluta
ævi sinnar varð hún að ganga í
gegnum mikil veikindi, varð þrisv-
ar sinnum að fara til útlanda til
hjartaskurðaðgerða. Hún missti
mann sinn, Einar ögmundsson,
eftir fjörutíu og fjögurra ára ást-
úðlega sambúð hinn þriðja mars
1974. Þau Einar og Sigríður áttu
það sameiginlegt að hafa gefið
foreldrum sínum hluta af lífsst-
arfi, sú kærleiksríka sáning þeirra
hefur fært þeim uppskeru í þeim
fjölmenna, dugmikla barnahóp,
sem guð hefur þeim gefið. Þar
kemur fram arfleifð góðra, kær-
leiksríkra og stjórnsamra for-
eldra. Nú er starfsdagur Sigríðar
liðinn en handan við tjald lífs og
dauða skín morgunroði nýs dags á
æðri lífssviðum, þar sem kær-
leiksríkra sálna bíða mörg verk-
efni, en minningin um göfuga
móður mun lifa meðal barna,
barnabarna og annarra er henni
kynntust. Rarvel Ögmundsson
Þann 1. ágúst 1984 andaðist á
Landakotsspítalanum i Reykjavík
frænka min, Sigriður Sesselja
Hafliðadóttir.
Sigríður fæddist 17. júni 1908 i
Bergholtskoti í Staðarsveit. For-
eldrar hennar voru hjónin Hafliði
Þorsteinsson frá Grenjum í Álfta-
neshreppi, f. 11. nóv. 1877, d. 21.
nóv. 1969, og Steinunn Kristjáns-
dóttir frá Elliða í Staðarsveit, f.
12. okt. 1878, d. 17. mars 1924. Þau
hjón hófu búskap 1903 í Berg-
holtskoti og bjuggu þar i nitján ár,
en fluttu árið 1922 að Stóru-Hellu
við Hellissand. Börn þeirra: Krist-
ján Víglundur, f. 1904, d. 1977,
trésmiður á Hellissandi, kvæntur
Guðmundsínu Sigurrósu Sigur-
geirsdóttur, Halldóra Elínborg, f.
1905, d. 1949, gift Kristjáni Ágústi
Bjarnasyni, sjómanni, Þorsteinn,
f. 1906, d. 1950, sjómaður á Akra-
nesi, Sigríður Sesselja, Elísabet
Guðrún, f. 1909, hfr. Haga á
Barðaströnd, síðar í Keflavík, gift
Ingólfi Kárasyni, bónda, Sæma, f.
1910, d. 1941, hfr. á Hellissandi
o.v., gift Guðmundi Breiðfjörð Jó-
hannssyni, verkam., Valdimar, f.
11. okt. 1911, d. 1970, trésmiður í
Reykjavík, kvæntur Ljósunni Jón-
asdóttur, Jóhann Straumfjörð, f.
1914, d. 1968, kaupmaður í Reykja-
vík, kvæntur Valgerði Sigur-
tryggvadóttur, Kristjana Vigdís, f.
1918, hfr. á Akranesi, gift Jón Z.
Sigríkssyni, verkam., Guðríður Jó-
hanna, f. 1920, d. 1978, sambýlis-
kona Björns Kristjánssonar sjó-
manns Rifi, Steinunn Hafdís, f.
1923, hfr. Gríshóli, Helgafells-
sveit, síðar á Akranesi, gift Illuga
Hallssyni. Með ráðskonu sinni,
Guðlaugu Sigríði Pálsdóttur, f.
1885, d. 1945, átti Hafliði tvær
dætur: Lára Magnea, f. 1925, bú-
sett í Ameríku, og Ásdis, f. 1927,
búsett í Ameríku.
Árið 1924 þegar Sigríður missti
móður sína frá tiu systkinum sin-
um, var hún orðin sextán ára göm-
ul og farin að vinna fyrir sér í
Reykjavík. Hún brá fljótt við og
fór heim að Stóru-Hellu föður sín-
um til aðstoðar með sitt stóra og
þunga heimili. Þar var hún síðan
þar til faðir hennar fór að búa
með ráðskonu sinni, Guðlaugu.
Á Hellissandi kynntist Sigríður
mannsefni sínu, Einari ög-
mundssyni frá Hellu i Beruvík,
syni Ögmundar Andréssonar og
Sólveigar Guðmundsdóttur. Þau
gengu í hjónaband 19. okt. 1930 og
bjuggu sér heimili í Hraunprýði á
Hellissandi, en bjuggu þar síðan
lengst af í Klettsbúð. Þau hjónin
tóku móður mína, Kristjönu, syst-
ur Sigríðar, inn á heimilið og var
hún hjá þeim fram yfir ferming-
araldur. Systrakærleikur þeirra
var mikill og höfðu fjölskyldur
þeirra æ siðan mikið og gott sam-
band.
Árið 1939 flytja þau Sigríður og
Einar til Ytri-Njarðvíkur og áttu
þar lengst af heimili á Þórustíg 20.
Einar lauk vélstjóraprófi á því ári
og starfaði sem vélstjóri á bátum í
mörg ár, síðan vann hann um ára-
bil í frystihúsi bræðra sinna,
Karvels og Þórarins, en frá 1962
til dauðadags vann hann sem
pipulagningamaður á Keflavikur-
flugvelli. Einar var dugnaðarfork-
ur til vinnu, ástrikur heimilisfaðir
og ávallt geislaði frá hans léttu
lund. Hann var fæddur 26. febr.
1899 og lést i Reykjavík 3. mars
1974.
Sigríði voru margir góðir kostir
gefnir. Hún var greind kona, fal-
leg og glæsileg og framkoma
hennar öll slik að eftir var tekið.
Þau hjón voru bæði miklar félags-
verur og á heimili þeirra var oft
gestkvæmt og glatt á hjalla, og
flesta daga voru miklar gestakom-
ur á Þórustígnum. Sigríður starf-
aði að ýmsum félagsmálastörfum í
sinu bæjarfélagi, var ein af stofn-
endum kvenfélagsins, meðlimur
slysavarnafélagsins og málefni
Góðtemplarareglunnar lét hún
mjög til sín taka. Frændrækni var
Sigríði i blóð borin og víst er, að
hinn stóri frændgarður Sigriðar
mun lengi minnast hennar fyrir
ræktarsemi í garð fjölskyldunnar,
hvort sem var á stund gleði eða
sorgar.
Lífsgleði og viljastyrkur Sigrið-
ar var einstakur. Sjúkdómssaga
hennar var löng og ströng, en ekki
bar hún það utan á sér að hún
gengi ekki heil til skógar, og það
er kraftaverki næst hvernig hún
vann sig ávallt í gegnum þær
þungu þrautir. I áratugi barðist
hún við erfiðan sjúkdóm og marg-
ar voru ferðir hennar á sjúkrahús,
heima og erlendis. Þrisvar gekk
hún undir erfiðar og tvisýnar að-
gerðir erlendis, en þessa miklu
reynslu hefur hún ávallt yfirstigið
með einstöku þreki og viljastyrk.
Hún átti og því einstaka láni að
fagna að samhjálp fjölskyldunnar
hefur ávallt verið til mikillar
fyrirmyndar í hennar veikinda-
stríði.
Þau hjón áttu miklu barnaláni
að fagna. Þau eignuðust átta börn.
Fjölskylduböndin hafa ávallt ver-
ið sterk og samheldnin mikil. Börn
þeirra eru: 1. Þórveig Hrefna, f.
20. júní 1931, hfr. Ytri-Njarðvík,
gift Guttormi Arnari Jónssyni,
starfsm. á Keflavíkurflugvelli.
Þau eiga fimm börn. 2. Hafsteinn,
f. 4. júlí 1932, húsasmíða- og múr-
aram. í Ytri-Njarðvík, kvæntur
Valgerði Þórunni Jónsdóttur. Þau
eiga fimm börn. 3. Jóhanna Mar-
grét, f. 21. mars 1934, hfr. á Sel-
fossi, gift Oddi Gunnari Svein-
björnssyni, kennara. Þau eiga
fjögur börn. 4. Trausti, f. 1. sept.
1935, múraram. í Ytri-Njarðvík,
kvæntur Kristínu Erlu Jónsdótt-
ur. Þau eiga fjögur börn. 5.
Tryggvi, f. 1. sept. 1935, d. 4. júlí
1936. 6. Sólmundur Tryggvi, f. 24.
des. 1941, fiskifræðingur í Hafnar-
firði, kvæntur Astrid Karí Alex-
öndru Einarsson. Þau eiga tvö
börn. 7. Erna Sigríður, f. 24. maí
1944, hfr. Ytri-Njarðvík, gift Jóni
Sigurðssyni, iðnverkam. Þau eiga
þrjú börn. 8. Sæmundur Þor-
steinn, f. 18. maí 1945, rafvirki
Ytri-Njarðvík, kvæntur Mariu ög-
mundsdóttur. Þau eiga þrjú börn.
Við erum mörg sem söknum
Sigríðar Sesselju Hafliðadóttur,
en minningin um góða konu lifir
björt og heið.
Veri kær frænka kvödd og hafi
hún þökk fyrir allt og allt. Afkom-
endum Sigríðar og öðrum ástvin-
um votta ég samúð mína.
Þorsteinn Jónsson
Elísabet Kemp
Illugastöðum
Þann 1. ágúst 1984 andaðist á
Vífilsstöðum Elísabet Stefáns-
dóttir Kemp. — Hún fæddist 5.
júní 1888 í Jórvík í Breiðdal. Voru
foreldrar hennar Stefán Jóhann-
esson, bóndi og póstur í Jórvík, og
kona hans, Mensaldrína Þor-
steinsdóttir frá Þorvaldsstöðum i
Breiðdal. — Móðir Stefáns Guð-
björg Guðmundsdóttir 'oónda i T6-
arseli, andaðist skömmu eftir fæð-
ingu Stefáns, en faðir hans
Jóhannes drukknaði ári siðar i
Berufirði. — ólst Stefán siðan upp
hjá afa sínum, Guðmundi, sem var
gildur bóndi i Tóarseli.
Stefán var mikill dugnaðarmað-
ur um búskap og ferðalög. Hann
þótti fjármaður góður og stundaði
hestakaup og var póstur i fjögur
ár milli Seyðisfjarðar og Akureyr-
ar. Fórst honum það vel úr hendi
þó illa viðraði. — Atorku hans var
viðbrugðið og reyndist hann far-
sæll maður i þvf sem hann tók sér
fyrir hendur. — Kona hans, Mens-
aldrína, þótti á sinni tíð fallegasta
og efnilegasta heimasæta i
Breiðdal. Hún var kona mikilhæf,
góðum gáfum gædd. — Þau hjón
eignuðust 13 börn, var Elfsabet
yngst þeirra systkina.
Hún bjó ekki lengi að móður-
hlýjunni. Tveggja ára missir hún
móður sína, 24. júní 1890. — Þetta
var mikið áfall fyrir barnahópinn
og heimilið. — Stefán faðir Elísa-
betar kvæntist i annað sinn 19.
sept. 1891 Bergþóru Jónsdóttur i
Hornafirði. Eigi varð þeim barna
auðið. Hún gekk börnum Stefáns f
móðurstað. — Þá ólust upp hjá
Stefáni þrjú börn að mestu eða
öllu leyti. — Gestrisni var mikil
hjá Stefáni í Jórvík og vildi hann
leysa vandræði manna þó hann
væri ekki auðugur maður en hafði
jafnan nóg fyrir sig að leggja. —
Báðar konur Stefáns voru mynd-
arkonur og vel gerðar og hann
sjálfur ágætis heimilisfaðir.
Elísabet átti því til góðra að
telja, hún var gjörvileg kona, frið
sýnum og bar með sér mikinn
persónuleika og menningu. Hún
stóð sig vel á langri lifsgöngu sem
húsmóðir og móðir margra barna.
Hún giftist Lúðvík Rúdólf Kemp
Stefánssyni 30. mai 1912 er var
ungur og gjörvilegur maður frá
Ásunnarstöðum f Breiðdal. Hann
hafði framast víða, lauk prófi frá
Flensborg 1909 og prófi frá Versl-
unarskólanum 1911 og voru veitt
réttindi til meistarabréfs i húsa-
og múrsmíði 1938. Átti hann því
margra kosta völ með þennan
lærdóm að baki sér. Þá var hann
ekki síður fjölhæfur á andlega
sviðinu. Las mikið, manna mælsk-
astur við gesti og gangandi. Hafði
rika hneigð til skáldskapar og orti
tíðavísur um daglega viðburði.
Ritaði bókina Sagnir um slysfarir
í Skefilsstaðahreppi. Hann var
trúrækinn og hugsaði um andleg
mál. Má þar geta um að ættmenn
hans í Danmörku voru kaupmenn
og prestar, þar á meðal einn merk-
ur Stiftprófastur á Sjálandi.
Lúðvik Kemp örvaði til náms sr.
Jón Skagan og kenndi honum und-
ir skóla. Dvaldi hann þá á heimili
þeirra hjóna. Tók hann þá um vor-
ið próf upp í annan bekk Gagn-
fræðaskólans á Akureyri. Telur sr.
Jón þetta vinarbragð Lúðviks und-
irstöðu gæfu sinnar.
Lúðvik Kemp kunni vel til verka
á hinu andlega sviði. Hann var i 30
ár í þjónustu vegamálastjóra, var
verkstjóri við vegagerð, byggingu
brúa, húsa og hafnargerð. Fórst
honum þetta vel úr hendi.
Þau hjón Elfsabet og Lúðvík
hófu búskap á Hrafnagili i Skef-
ilsstaðahreppi og fluttu 1914 að
Illugastöðum f Laxárdal og bjuggu
þar í 30 ár. Ég hefi oft furðað mig
á þvi að þau skyldu að kalla má
gerast landnemar á Illugastöðum
er að vísu lágu áður fyrr í þjóð-
braut en nú var orðið afskekkt
býli, fremst í Laxárdal. Hann er
fjarri hinu mikla graslendi og
gróskumiklu haglendi Skagafjarð-
ar, er gjöfult hefur verið búend-
um. En Illugastaðir eru i þröngum
dal, snjóþungum og harðviðra-
sömum. Eru landshagir þar á aðra
lund en f hinum veðursæla Breið-
dal, með skógivöxnum hlíðum i
landi Jórvíkur. — Þetta sýnir best
dugnað þeirra hjóna. Þau byggja
allt upp, íverushús stæðilegt og
peningshús og ræktuðu það sem
hægt var af landinu. Var þetta
mikið átak og hlaut Lúðvik Kemp
heiðursverðlaun úr sjóði Kristjáns
konungs níunda 1937.
Elísabet Kemp mun ekki hafa
verið fýsandi að hefja búskap á
Illugastöðum, en hún var eigi sú
sem var að víla hlutina fyrir sér,
heldur reyndi að gera sitt besta.
— Henni mun stundum hafa verið
lífsróðurinn þungur á frumbýl-
ingsárum þeirra á Laxárdal.
Elísabet átti styrka skapgerð,
haggaði ekki lund og átti trú á
handleiðslu Drottins. — Búsforráð
féllu henni vel í geð. — Á yngri
árum fór hún til Reykjavíkur og
lærði karlmannafatasaum hjá
klæðskera, sem þótti nauðsynlegt
nám á þeim árum. Einnig vann
hún á Hótel ísland og kynntist þar
matargerð og framreiðslu. Kom
henni þetta til góða siðar í lffinu.
Stjórnsemi Elísabetar og dugn-
aður var einstök, samfara snyrti-
mennsku og gestrisni. Mátti hún
stýra heimili sfnu vikum saman
með börnum og vinnufólki, þvi
Lúðvik maður hennar var löngum
við starfa sinn hjá Landssjóði i
Skagafirði. — Á haustin um rétt-
arleytið var mikil umferð um Lax-
árdalinn og Þverárfjall til Norður-
árdals i Húnaþingi. Rekstrarmenn
ferðuðust á milli með búsmalann
voru þá sinn hvoru megin heiðar-
innar gestrisnir bæir með hús-
freyjurnar Rakel á Þverá og Elísa-
betu á Illugastöðum. Komu jafn-
vel heilir langferðabilar sem veitt-
ur var beini.
Að vonum kom saumakunnátta
Elisabetar sér vel, þar sem hún
saumaði og prjónaði á alla fjöl-
skylduna, sem titt var í þá daga.
Stjórnsemi hennar var mikil og
hagsýni. Hún sá alltaf úrræði i
hverjum vanda, með festu og
hógværð stjórnaði hún ungum
sem gömlum. Þá var hún bók-
hneigð sem maður hennar og fé-
lagslynd. Starfaði hún f kvenfélag-
inu og var um skeið formaður
þess.
Þeim hjónum var það mikið
áhugamál að börn þeirra mönnuð-
ust vel, lærðu það sem þau höfðu
hneigð til. Þau hafa komist vel til
manns.
Þau hjón eignuðust niu börn.
Rögnu, ekkju Guðmundar Tóm-
assonar forstjóra á Akureyri,
Stefán verkstjóra, kvæntur Ás-
laugu Björnsdóttur, búsettur á
Sauðárkróki, Friðgeir, kvæntur
Elisabetu Geirlaugsdóttur, búa i
Efra-Lækjardal, Engihliðar-
hreppi, Helgu Lovísu, gifta Hrafn-
keli Helgasyni yfirlækni á Vifils-
stöðum, Stefaníu Sigrúnu, gifta
Sigurði Helgasyni skrifstofustjóra
Ríkisspitalanna i Reykjavík.
Þá voru tvö bðrn þeirra hjóna
Elísabetar og Lúðvíks Kemp f
fóstri hjá Oddnýju Stefánsdóttur,
systur Lúðvíks Kemp, og mann
hennar Björgólf Stefánssonar
kaupmanns i Reykjavík: Oddný,
gift Pétri Thorsteinsson sendi-
herra, Björgólfur, slökkviliðsmað-
ur, kvæntur Unni Jóhannsdóttur.
Látin eru: Júlíus Kemp, skip-
stjóri, kvæntur Þóru Sigurðar-
dóttur. Aðils trésmiður, kvæntur
Margréti Guðlaugsdóttur.
Einnig ólst upp á heimili þeirra
hjóna Pétur Stefansson hálfbróðir
Lúðvíks Kemp, frá niu ára aldri.
Pétur er kvæntur ólaffu Ás-
geirsdóttur.
Þegar aldur tók að færast yfir
þau hjón, brugðu þau búi og seldu
Illugastaði. Þau bjuggu tvö ár á
Akureyri og sfðar í Höfðakaup-
stað og urðu þá sóknarbörn mín.
Þau eignuðust þar ágætt hús. Lúð-
vík Kemp var gjaldkeri sjúkra-
samlagsins og byggingarfulltrúi
Höfðahrepps. Síðustu árin bjuggu
þau i Reykjavík, þar andaðist Lúð-
vík Kemp 1971. Sfðustu fjögur ár-
in dvaldi Elisabet á Vífilsstaða-
spítala í grennd við dóttur sína.
Þar átti hún ævikvöld eins og best
verður á kosið eftir langt dags-
verk. I nafni aðstandenda hinnar
látnu færi ég starfsfólki á II. deild
Vífilsstaðaspítala alúðarþakkir
fyrir góða hjúkrun og aðhlynningu
þau ár sem hún dvaldi þar.
Pétur Þ. Ingjaldsson