Morgunblaðið - 10.11.1984, Blaðsíða 18
18
MORGUNBLAÐID, LAUGARDAGUR 10. NÓVEMBER 1984
Boy George dauflegur í saman-
burði við bleiku fylkinguna
Rætt við Peter Stringfellow, veitingamann í London,
um íslandskynningu og skrautlið heimsborgarinnar
Peter Stringfellow i góðum félagsskap { Broadway, Berglind Johansen, fegurðardrottning íslands ’84, til luegri
og Brynja Nordquist, tískusýningardama, til vinstri. Mbi./Árni Sæberg.
ÞÓTT úti væri rok og rigning var
Peter Stringfellow klsddur eins
og hér væri sól og sumarhiti i
Lundúnavísu. „Þetta er sumarið,
já,“ sagöi hann dauflega og horfði
út um ghiggann. „I London upplifð-
um við nú eitthvert besta sumar í
manna minnum. Ég þarf aldrei að
vera klæddur meira en þetta,” og
hann benti i skyrtubolinn sinn,
opinn niður í mitti. Samtalið fór
fram í lok igúst sl.
Stringfellow er veitingamaður
í London, rekur þar tvo helstu
tískustaðina fyrir diskó- og ný-
bylgjufólkið, Stringfellow’s og
Hippodrome. Hann staldraði hér
við yfir helgi nýlega, leit yfir
skemmtanalífið og undirbjó
mikla íslandskynningu, sem
fyrirhugað er að halda í Hippo-
drome upp úr miðjum nóvember
næstkomandi. Þá verður boðið
upp á íslenskan mat, íslenska
skemmtikrafta, íslenskt brenni-
vín og Fegurðardrottning Is-
lands 1984 verður viðstödd
ásamt fleira stórmenni.
Bæði Stringfellow’s og Hippo-
drome þykja afburða glæsilegir
skemmtistaðir. Þar eru á hverju
kvöldi 1500—2000 manns á hvor-
um stað fyrir sig og komast jafn-
an færri að en vilja. Stringfell-
ow’s er fjögurra ára gamall stað-
ur en 17. nóvember verður haldið
upp á eins árs afmæli Hippo-
drome með vígslu nýrrar ljósa-
vélar, sem á að taka öllu fram.
Hippodrome er til húsa þar sem
sá frægi Talk of the Town-klúbb-
ur var áður. Nú er ekkert eftir af
þeim forna glæsileika, 21. öldin
hefur gengið þar í garð. „Talk of
the Town var alltaf að versna og
á endanum hrundi það alveg,"
sagði Stringfellow. „Ég keypti
staðinn og byggði upp frá grunni
á nýjan leik. Nú er klúbburinn
eins og geimskip og er, þótt ég
segi sjálfur frá, mjög glæsilegur.
Það er Stringfellow’s reyndar
líka. Þegar ég byggði Stringfell-
ow’s þótti ég vera að leggja út í
hreint brjálæði, þvi sá klúbbur
kostaði milljón pund. Sam-
kvæmt almennum hrakspám átti
ég að fara strax á hausinn — ég
var ekki einu sinni Lundúnabúi.
En staðurinn gekk mjög vel og er
enn eins og nýr. Hippodrome
kostaði þrjár og hálfa milljón
punda og gengur lika mjög vel
enda hefur reynslan sýnt, að ef
menn ætla að verða ofan á i
þessari grein, verður að byggja
betur en aðrir."
Boy George
dauflegur í samanburði...
í klúbbum Stringfellows eru
menn ýmist fastagestir með
einskonar félagsskírteini, þ.e.
borga 175 pund á ári, eða koma
inn af götunni og borga
7,50—8,50 pund fyrir kvöldið.
„Sumir vilja ekki einhverra
hluta vegna borga nema einu
sinni á ári, félagar geta tekið
með sér gesti og svo framvegis.
Svo viljum við líka geta valið úr
röðinni fyrir utan eða hleypt
ekki inn þeim, sem okkur líst
ekki á einhverra hluta vegna,“
sagði Stringfellow og kroppaði í
rækjur af sjávarréttaborðinu.
„Og ég get sagt þér að fastagest-
irnir eru ærið skrautlegur hóp-
ur. Við hlið sumra þeirra myndi
Boy George vera dauflegur.“
Klúbbarnir eru lokaðir á
sunnudagskvöldum en strax á
mánudagskvöldi fara tískuklæ-
ddir gestirnir að flykkjast að
Hippodrome. Á mánudegi koma
hommarnir og þeirra fylgifiskar.
Boðið er upp á „riské" skemmti-
atriði, kynskiptinga og fleira í
þeim dúr. „Það tók tíma að ná
upp þessum markaði," sagði
Stringfellow, „en það tókst og
hefur gengið mjög vel. Það hafa
engin vandræði orðið. Ég held að
mér sé óhætt að segja að svona
um fimmtungur allra gesta
okkar eru hommar og kynskip-
tingar, transvestítar.
Bleikhærða
fylkingin
Á þriðjudagskvöldum er diskó
„megamix“, þá koma diskódans-
ararnir og troðfylla gólfið.
Skrykkdansarar? Nei, það er bú-
ið mál og var ekki mjög mikið
hjá okkur — enda er ekki hægt
að ailir á dansgólfinu séu að
snúa sér á hvirflinum eða fara
heljarstökk. Við bönnuðum það
og nú er þetta búið. Það fer að
koma nýr dans. Nú, á miðviku-
dögum kynnum við nýjar hljóm-
sveitir. Þá er boðið fulltrúum
hljómplötufyrirtækjanna, blaða-
mönnum og slíku fólki, sem fylg-
ist með nýjungum á þessu sviði.
Við erum gjarnan með fimm eða
sex ný atriði og sumt er mjög
gott. Við erum eiginlega eini
staðurinn í Bretlandi, sem
stendur að reglulegum kynning-
um á nýjum hljómsveitum og
söngvurum. Á fimmtudögum
kemur skrautliðið, bleikhærða
fylkingin og horfir á erótísk
skemmtiatriði. Við höfum til
dæmis verið með kynskiptinginn
Divine en líka hljómsveitir á
borð við Drifters og Frankie
Goes To Hollywood. Boy George
var mikið hjá okkur áður en allt
varð vitlaust yfir honum. Gary
Glitter hefur komið fram á þess-
um kvöldum og skemmt frábær-
lega vel. Hann er alveg einstakur
— enginn maður hefur komið
jafn oft aftur upp á toppinn og
er jafn dýrlega glitrandi.
Á föstudögum er svokallað
Lundúnakvöld. Þá er troðfullt af
unga fólkinu, um tvítugt, sem fer
út að skemmta sér um helgar. Á
laugardagskvöldum kemur fólk-
ið frá úthverfunum, það kemur
með lest inn í borgina og fer
heim aftur að nóttu.“
-Og hvaða vikudag verður ís-
landskvöldið í Hippodrome?
„Væntanlega miðvikudags-
kvöld. Þá eru kynningarnar og
það væri gaman að geta sýnt
Englendingum eitthvað af því,
sem er svo sérstakt við þetta
land. Englendingar vita afskap-
lega lítið um ísland — við getum
sýnt þeim fram á, að hér er sitt-
hvað fleira að finna en bara
snjóhús. Ég hef nú ekki verið hér
nema stutta stund en ég sé strax
að hér er ýmislegt, sem hefur
aðdráttarafl. Fólkið hér er til
dæmis fallegra en víðast hvar
annars staðar, það sá ég svo vel
í Hollywood og Broadway, sem ég
heimsótti um helgina. Það ófríða
fólk, sem maður sér hér á götun-
um, það eru ferðamennirnir! Ha,
ha, skrifaðu þetta! Ég held að
það ríki velvild í garð fslendinga
í Englandi — enginn hugsar
lengur um þetta kjánalega
þorskastríð. En ég held lika, að
fólk hér drekki bæði sterkt og
mikið. t klúbbunum í London sér
maður ekki drykkju af þessu
tagi... “
Basar Kvennadeildar Rauða krossins
Kvennadeild Reykjavíkurdeildar Rauða krossins heldur hinn árlega
basar sinn í Félagsheimili Fóstbræðra að Langboltsvegi 109—111
sunnudaginn l.nóvember og hefst hann kl. 2 eftir hádegi. Þar verða
konurnar með á boðstólum margskonar handavinnu, heimabakaðar
kökur, jólakort félagsins og margt fleira. Allur ágóðinn rennur til
bókakaupa fyrir sjúklingabókasöfn spítalanna. — Myndin sýnir nokkra
af munum þeim, sem á boðstólum eru.
Víkurkirkja 50 ára
Vfk í Mýrdal, 6. nóvember.
SUNNUDAGINN 14. október átti
Víkurkirkja 50 ára afmæli. Afmælis-
ins var minnst með fjölmennri guðs-
þjónustu á afmælisdaginn. Ásamt
sóknarpresti tóku þátt í guðsþjónust-
unni biskup íslands, herra Pétur
Sigurgeirsson, prófastur Skafta-
fellsprófastsdæmis, sr. Fjalarr Sigur-
jónsson, og 6 aðrir prestar sem þjón-
að hafa Víkurkirkju um lengri eða
skemmri tíma. Kirkjukór Víkur-
kirkju söng undir stjórn Hauks Guð-
laugssonar, söngmálastjóra Þjóð-
kirkjunnar.
Á eftir var afmælishóf í Félags-
heimilinu Leikskálum og gaf
Kvenfélag Hvammshrepps veit-
ingarnar. Sóknarnefnd Víkur-
kirkju veitti heiðursskjöl þeim
Ólafi Jónssyni, fyrir hringjara-
störf, en hann hefur verið hringj-
ari frá upphafi, og Sighvati Gísla-
syni, fyrir umhirðu kirkjunnar og
kirkjugarðsins í fjölda ára. Þá
bárust kirkjunni ýmsar afmæl-
isgjafir, þar á meðal 20.000 kr. frá
Ólafi Jónssyni og konu hans og
hökull frá Kvenfélagi Hvamms-
hrepps. Þá var stofnaður sjóður til
kaupa á pípuorgeli í kirkjuna og er
hann til minningar um þá feðga
Sigurjón Kjartansson, sem var
fyrsti organisti kirkjunnar, og son
hans, Kjartan Sigurjónsson
söngvara.
í tilefni afmælisins lét sóknar-
nefndin gera veggplatta með
mynd af kirkjunni eins og hún er
nú eftir endurbætur og breyt-
ingar. Plattinn er til sölu hjá
sóknarnefnd og einnig fæst hann í
Kirkjuhúsinu að Klapparstíg
25—27, Reykjavík, og verður
ágóða af sölu hans varið til að
standa undir áföllnum kostnaði
við lagfæringu á kirkjunni.
Núverandi sóknarprestur er sr.
Gísli Jónasson og organisti ,er frú
Sigríður Ólafsdóttir.
R.R.