Morgunblaðið - 10.11.1984, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. NÓVEMBER 1984
H þú ert eJcki búinA boré&-
kjúklin^inn. þii-vrv?"
Ásí er...
... að fara eins klædd á
ströndina.
TM Rag. U.S. Pat. Off.—all rtghts reserved
• 1979 Loa Angeies Ttmes Syndtcate
Með
morgunkaffínu
Mundu að byrja ætíð að bíta
svo sem hálftíma áður en þú
verður svangur!
HÖGNI HREKKVlSI
Nota þeir lasergeislahníf?
Ferðamaður skrifar:
Á öld tækni og vísinda fylgjast
almennir borgarar tæpast með
þeirri öru framþróun, sem er í
fjölmörgum greinum tækninnar.
Það er því varla út í hött þótt
maður reyni að fylgjast örlítið
með þannig að við getum öll verið
stolt af því hve íslendingar séu
fljótir að tileinka sér hin há-
þróuðu vísindi.
Ég átti leið norðan úr landi
fyrir skömmu og veitti mér þann
„lúxus" að fá mér smurt brauð
með „skinku“ á greiðasölustað
nokkrum. Þegar ég fór að borða
þetta góðgæti fór ég að hugleiða
hvaða tækni væri viðhöfð þegar
„skinkan" er skorin niður í sneið-
ar. Ég komst að þeirri niðurstöðu,
að ekki væri unnt að skera svo
þunnar sneiðar með hnífi, jafnvel
þótt rakhnífur væri notaður. Þá
kom upp sú stóra spurning hvaða
tækni væri þarna á ferðnni. Datt
mér helst í hug að laser-geisli
væri notaður til verksins, en hann
mun geta skorið „skinku" í u.þ.b.
0,00001 mm þykkar sneiðar. Þar
sem ég hafði ekki svo nákvæmt
verkfæri að mér tækist að mæla
sneiðarnar, sýndist mér þó að þær
væru ekki fjarri þessu máli, enda
hefði mátt lesa sæmilega skýrt
letur í gegnum þær. A öðrum stað,
hinum megin við heiðina, fór ég á
stúfana og bað um brauð með
hangikjöti. Og viti menn, tæknin
hafði náð fótfestu þarna niður í
dalnum og ég varð stoltur af land-
anum.
Það er aðeins vegna forvitni
minnar að ég spyr þá menn, sem
selja umrædda fæðu, bæði á veit-
ingastöðum og einnig þá sem selja
svona sneiðar í plasti, hvort þeir
hafi laser-geisla-aðferðina, eða
hvort þeir hafi einhvern háþróað-
an hníf til verksins. Væri fróðlegt
fyrir okkur öll að fá um þetta ör-
ugga vitneskju.
Konur ekki körlum betri
Karlremba skrifar:
Jóhann Þórólfsson ritar grein í
Morgunblaðið 6. nóvember sl. Þar
hefur hann konur til skýjanna, en
treður karlmenn niður í svaðið.
Konur þurfa ekkert á þvi að halda
að fá slíkar lofræður um sig. Þær
hafa sína kosti og sína galla, rétt
eins og karlar, en þær eru engin
allsherjarlausn á vandamálum
heimsins, né hafa þær slíkar
lausnir á takteinum. Má þar t.d.
nefna Indiru Gandhi, sem helst
gat stjórnað í krafti herlaga, þar
sem hún var ekki fær um að svara
ásökunum um misferli nema með
fangelsunum. Einnig má nefna frú
Bandaranayka, sem stjórnaði með
einræði, harðýðgi og ofbeldi og
þoldi engar mótbárur.
Jóhann ber fram nokkrar
spurningar: „Hvenær hafa konur
barið eiginmenn sina til óbóta og
hvernær hafa þær drepið þá?“
Svar: Konur hafa barið menn sina
til óbóta þótt i litlum mæli sé og
koma þar fyrst og fremst til lik-
amlegir yfirburðir karla i flestum
tilfellum að slikir atburðir eru
ekki algengir. Konur hafa drepið
eiginmenn sína, t.d. með eitri,
hnifum, skotvopnum og einnig
brennt þá inni. Einnig hafa þær
fengið karlmenn til að vinna
verkin fyrir sig.
„Hvenær hafa konur nauðgað?"
Sjaldan. Kemur þar til að erfitt er
að nauðga karlmanni vegna líf-
fræðilegs munar kynjanna.
Hvað varðar aðra þætti í grein
Jóhanns er því til að svara, að það
dettur engum heilvita manni i hug
að líta á konuna sem annars
flokks veru. Það, að konur starfa
jafn litið í stjórnmálum og raun
ber vitni, stafar eingöngu af því,
að þær gefa ekki kost á sér til
slíkra starfa. Sama máli gegnir
um önnur opinber störf, sem kosið
er i. Konur hafa hins vegar haslað
sér völl á annan hátt. Þær hafa
smeygt sér inn í kerfið í ýmis mik-
ilvæg störf, t.d. í Félagsmála-
stofnun, barnarverndarnefndir og
ráðuneytin. Er skemmst frá því að
segja, að t.d. í forræðismálum
ráða konur lögum og lofum í orðs-
ins fyllstu merkingu, enda eru þau
mál öll í ólestri og jafnréttislögin
brotin þvers og kruss flesta daga
ársins. Ástæða þess er sú, að kon-
ur virðast — eins og Jóhann —
álíta að konur séu æðri verur sem
einar geti alið upp börn og séð um
heimili. Karlmenn álíta þær —
eins og Jóhann — ófæra um flesta
hluti og vanhæfa til annars en að
vinna fyrir heimilinu svo lengi
sem konan óskar þess.
Ágætu konur — og Jóhann —
karlar og konur ná bestum
árangri í flestum eða öllum mál-
um ef þau vinna saman að lausn-
inni. Konur hafa sin sérkenni og
það hafa karlar líka. Þessi sérk-
enni nýtast best þegar þau eru
sameinuð, en ekki hvort í sinu
lagi. í stað þess að hefja annað
kynið til skýjanna en troða hitt
niður ættum við að vera minnug
þess að „Manngildið er mesti fjár-
sjóður jarðar".
Jóhann fullyrðir, að með því að
veita konum meira brautargengi á
öllum sviðum munum við eignast
I betra líf og verða öðrum þjóðum
fyrirmynd. Einnig fullyrðir hann
að þá fyrst hafi frelsishugsjón sú,
sem við höfum ávallt barist fyrir,
náð tilgangi sínum. Ekki minnist
ég þess að hafa heyrt getið margra
kvenna í frelsisbaráttu okkar Is-
lendinga. Hins vegar minnist ég
nafna margra karlmanna, sem
lögðu gjörva hönd á plóginn og
unnu stórvirki.
Að lokum vil ég geta þess, að
ástæðan fyrir því að ég skrifa ekki
undir nafni er sú, að ég stend I
forræðisdeilu og vil ógjarnan
spilla málstað mínum meira en ég
geri með því að vera karlmaður.
Sú synd virðist vera alvarlegasti
glæpur sem nokkur getur drýgt
sem vill fá að hafa börn sín hjá sér
og annast uppeldi þeirra — á jafn-
réttisgrundvelli — og njóta sam-
vista við þau. í þeim málum sem
öðrum hljótum við að fara eftir
hæfileikum, getu og vilja hvers
einstaklings, en ekki eftir kynferði
hans. Ég ætla ekki að biðjast af-
sökunar á kynferði mínu, heldur
ítreka þá skoðun mína, að sam-
starf kynjanna sé farsællegasta
lausnin á málunum.