Morgunblaðið - 23.11.1984, Blaðsíða 38

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. NÓVEMBER 1984
37
„Hægt að gera
fleira en liggja
í bankastjórum“
Segir Geröur í Flónni, sem hyggur á nokkurn útflutn-
ing á fatnaði sínum, auk þess sem hún ætlar sér aö
opna „boutique“ í Stokkhólmi
Astæöan fyrir því að ég tók
þátt í fatakauþstefnum bæöi
í Stokkhólmi og Osló er að
ég er aö reyna aö stækka
viðskiptamannahóp minn,
þvi það er dýrt aö framleiöa
sýnishorn. Ég get heldur ekki boöiö ís-
lensku kúnnunum upp á að fylla markaöinn
af „spes“ flíkum. Ég vildi þvi athuga hvort
ég ætti nokkurn sjéns á aö flytja út fatnaö-
inn, sem viö hönnum," sagöi Gerður í
Flónni meðal annars, þegar viö ræddum
viö hana um þær erlendu pantanir, sem
hún haföi upp úr krafsinu eftir umræddar
kaupstefnur.
Það þykir alltaf tíðindum sæta þegar ís-
lensk fyrirtæki pluma sig í erlendri sam-
keppni, þá ekki hvaö síst þar sem sam-
keppnin er hörö eins og í fataiðnaðinum.
En aö sögn Geröar voru undirtektir mjög
góöar viö flíkum hennar og bárust henni
pantanir frá verslunum í Svíþjóö, Noregi og
Finnlandi.
HVERNIG FLÍKUR?
Við spurðum Gerði hvernig fatnað hér
væri um að ræða.
„Viö hönnum þægilegan fatnaö en reyn-
um aö brjóta hefðbundnar línur og viljum
hafa húmor í flíkunum. Viö leggjum lika upp
úr góöum frágangi en flíkurnar eru saum-
aöar á saumastofunum Fasa, Nesver og
Aquarius.
FJÁRMAGN?
Það þarf töluvert fjárhagslegt átak til
að hefja útflutning á fatnaði, kaupa þarf
efni í væntanlega framleiöslu, þaö þarf
fjármagn til aukins framleiöslukostnaöar
og markaösöflunar svo eitthvaö sé nefnt.
Viö spuröum Geröi, hvernig hún hygðist
mæta þessum aukna kostnaöi.
„Meö bjartsýni fyrst og fremst, þaö þýö-
ir ekkert annað. Ef ég hugsaði ekki þannig
sæti ég ennþá úti á Lækjartorgi og nagaöi
á mér neglurnar. En þaö verður aö segjast
eins og er að það er ævintýri líkast að ætla
aö fá einhverja fyrirgreiöslu í bönkunum,
en ég trúi ekki öðru en aö þetta horfi til
bóta. — Við búum jú í landi tækifæranna
eöa hvað!“ — Og viö ræöum hvað þurfi, til
að koma þessum málum í viöunandi horf.
„Þaö þarf aö hjálpa fólki til aö hjálpa sér
sjálft. Eg hef heyrt af stofnun í Bretlandi,
sem veitir fólki aöstoö, sem vill koma nýrri
framleiöslu á markaöinn. Þetta er einka-
stofnun styrkt af ríkinu, sem leigir fólki aö-
stööu fyrir lítið gjald i eitt ár meöan þaö er
að koma undir sig fótunum. Auk þess aö
vinna að eigin framleiðslu lærir fólkiö allt í
sambandi við fjármál og rekstur fyrirtækja
svo og markaössetningu. Þá er í Bretlandi
hægt að sækja um styrk til ríkisins, til aö
koma vörunni á framfæri erlendis.
Aðstoð eitthvaö í líkingu viö þessa þyrfti
aö koma til hér á landi. Einnig þyrfti aö
koma á samstarfi þeirra, sem hafa fjár-
magn og þeirra, sem hafa hugmyndir, ef
þaö kæmist á yröi þetta í góöu lagi.
Þar eð feröalög eru stór liöur í útgjöld-
um, þegar út i útflutning er komið þá væri
líka æskilegt aö geta gert samninga viö
flugfélögin um ákveöinn fjölda feröa á ári á
bestum fáanlegum kjörum."
“BOUTIQUE“ í
STOKKHÓLMI?
Og nú er Gerður aö velta þvi fyrir sér,
hvort hún eigi ekki aö setja á stofn verslun
í Stokkhólmi, þar sem hún seldi fatnaö sinn
svo og fatnaö frá enskum fyrirtækjum, sem
hún selur i Flónni, sem eru meöal annars
Body Map, Replay, Wild og Fotch.
„Ég vildi gjarnan geta sýnt fólki fram á
að þaö er hægt aö gera fleira en aö liggja í
íslenskum bankastjórum tii aö fá lán, þess
vegna hef ég tekiö þá ákvöröun að fara
meira inn á erlendan markaö og affa mér
þannig fjár,“ segir Geröur og þaö er ekkert
hik á henni.
I
I
i
|
I
j
I