Morgunblaðið - 13.02.1985, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. FEBRÚAR 1985
21
Fuglaverndarfélag Islands:
Vigur — para-
dís sjófuglanna
Fimmtudagskvöldið er var hélt
Fuglaverndarfélag íslands febrúar-
fræðslufund sinn í fyrirlestrasal
Raunvísindastofnunarinnar við
lljarðarhaga.
I>að mun hafa verið forráða-
mönnum félagsins vonbrigði, að
ekki var þessi fundur eins fjölmenn-
ur og ætla hefði mátt. I>eir sem
misstu af þcssum fundi misstu líka
af sérlega ánægjulegri kvöldstund,
með góðum fyrirlestri Sigurlaugar
Bjarnadóttur fyrrum alþingismanns
frá Vigur í ísafjarðardjúpi.
Hún hóf mál sitt með því að
undirstrika við fundarmenn að
það sem hún myndi segja frá, væri
ekki tekið neinum vísindatökum.
Hún kvaðst vilja nota tækifærið
til að hitta forráðamenn Fugla-
verndarfélagsins m.a. vegna þess
að hún væri nú formaður Félags
æðarræktarbænda og myndu þessi
tvö félög geta náð jákvæðum
árangri í hinum ýmsu málum sem
snertu ýmis baráttumál félag-
anna.
Fyrirlestur Sigurlaugar var ein-
staklega skemmtilegur og frásögn
hennar öll lifandi af daglegu lífi
og starfi Vigurbænda. Forfaðir
hennar, sr. Sigurður Stefánsson,
fluttist í Vigur kringum árið 1880.
Síðan tók faðir hennar Bjarni Sig-
urðsson við búsforráðum af föður
sínum. Nú búa þar bræður hennar
Baldur og Björn, sem hafa haldið
merkinu á lofti með myndarlegum
búrekstri. Þeir bræður eru eins og
forfeðurnir fyrst og fremst æðar-
ræktarbændur.
Var fyrirlesturinn allt í senn
skemmtilegur og fróðlegur, enda
fyrirlesarinn vel máli farinn. Hún
brá á sýningartjaldið í fyrirlestr-
arsalnum fjölda mynda úr Vigur.
Hina mjög svo lifandi frásögn sína
léttkryddaði hún á hinn skemmti-
legasta hátt með smá innskotum í
léttum dúr ef því var að skipta.
Var fróðlegt að sjá og heyra um
samskipti heimilisfólksins og líf-
ríkis þessarar fallegu eyjar, sem
er um 2 km löng, en aðeins um 400
m á breidd þar sem hún er breið-
ust og rís hæst um 60 m. Þar hefur
t.d. gerst að æðarfuglarnir og aðr-
ir sjófuglar hafa í vaxandi mæli
leitað eftir nánari samskiptum við
heimilisfólkið og vernd þess, ef svo
mætti að orði komast. Æðarfugl-
inn hefur á undanförnum árum
stöðugt verið að færa sig nær og
nær bæjarhúsunum á eyjunni.
Hefur æðarhreiðrum í næsta
nágrenni við húsin fjölgað með
hverju ári. Sagði Sigurlaug frá því
svona í leiðinni að 30 teistuhreiður
væru í opnum grunni undir litlum
sumarbústað skammt frá sjálfum
bæjarhúsunum.
Af fyrirlestri þessum var þeim
ljóst, sem ekki höfðu komið í Vig-
ur, að þessi litia eyja hlýtur að
vera hreinasti grimsteinn, unaðs-
leg eyja í þess orðs bestu
merkingu og það ekki minnst fyrir
atbeina heimamanna og vafalítið
ein helsta sjófuglaparadís hér við
land.
Að fyrirlestrinum loknum þakk-
aði formaður Fuglaverndarfélags-
ins próf. Magnús Magnússon Sig-
urlaugu fyrir hinn ágæta fyrir-
lestur. Hann tók undir þau orð
hennar að takast mætti gott sam-
starf milli félaganna tveggja, Fé-
lags æðarræktarbænda og Fugla-
verndarfélagsins.
Fundarmenn beindu að lokum
nokkrum spurningum til fyrirles-
arans er gaf við þeim greinargóð
svör.
Sv.Þ.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Frá vinstri: Sigurlinni Sigurlinnason matvælafræðingur, Trausti Eiríksson forstjóri Trausts hf., og Svavar Ottósson
véltæknifræðingur við skelfiskverksmiðjuna.
Traust hf. selur skelfisk-
verksmiðju til Noregs
FYRIRTÆKIÐ Traust hf. hefur selt til Noregs fullkominn tækjabúnað til að
vinna hörpuskelfisk. Búnaður þessi verður settur í norskan togara sem mun vinna
skelfiskinn um borð. Þetta er fyrsta skipið í heiminum sem hefur slíka vinnslu um
borð.
Kaupandinn er Longva Mek. Verk-
sted í Haugsbygda í Noregi, en það
hefur fest kaup á togara og breytt
honum svo að hann henti fyrir þess-
ar veiðar og vinnslu. Skipið er syst-
urksip Sjóla í Hafnarfirði.
Vinnslulínan um borð saman-
stendur af búnaði á dekki til að
hreinsa og flokka skelina. Síðan fer
skelin í síló undir þilfari, í opnara,
úthristara, brotaskiljur og hreinsi-
vél, sem er tvöfalt lengri en þær sem
þekkjast á íslandi. Skelin er möluð f
kvörn. Hörpuskelfiskurinn er síðan
fínhreinsaður, flokkaður og laus-
frystur í lausfrysti. Öll tækin til
Elliði í Þorlákshöfn:
sjálfrar vinnslunnar eru smíðuð hjá
Trausti hf. og getur þessi samstæða
afkastað um 2.500 kg á klukkustund.
Nánast allar vélarnar eru úr ryð-
fríu stáli. Opnari er með olíubrenn-
ara og engan ketil þarf því um borð.
Önnur nýjung er að hreinsivélin er
með mörgum nýjum stærðum af
völsum.
Vélin er tvískipt og fara þeir bitar
sem ekki eru nógu vel hreinsaðir aft-
ur upp á aftari hluta vélarinnar, sem
hreinsar þá aftur. Við þetta sparast
mikil handhreinsun. Allar vélarnar
eru vökvaknúnar og auðveldar það
mjög hraðastillingar.
Býður í Bjarna Herjólfsson
Iwláknborn. II. febninr.
NÚ ER IJÓST að mörg tilboð hafa borist í togarann Bjarna Herjólfsson, sem er
eign Landsbanka fslands. Eitt þessara tilboða er frá útgerðarfélaginu Elliða í
Imrlákshöfn. Þeir hugsa sér að breyta honum í frystiskip og selja aflann annað-
hvort á Bandaríkja- eða Japansmarkað, sem mun vera hagstætt um þessar mund-
ir.
Ef af þessum kaupum verður eru
fleiri aðilar hér austanfjalls sem
hafa áhuga á að taka þátt i útgerð-
inni og vilja á þann hátt reyna að
tryggja að eitthvað af þeim fjármun-
um og atvinnutækifærum sem hafa
myndast haidist áfram í bvggðarlag-
inu. Ef af kaupunum verður, sem
kemur í ljós alveg á næstu dögum, er
ekkert því til fyrirstöðu að hann fari
fljótlega á veiðar á meðan verið er
að undirbúa fyrirhugaðar breyt-
ingar.
JHS.
Skelfiskurinn er flokkaður í þrjár
stæðrir og þeim haldið aðskildum
gegnum lausfrystingu, íshúðun og
pökkun.
Tveir starfsmenn Trausts hf. fara
til Noregs og setja tækin í skipið.
Síðan fara þeir með i reynsluferð
skipsins. Skelfiskmið eru við Sval-
barða og Norður-Noreg.
Fyrirtækið Traust hf. hefur sér-
hæft sig í smíði tækja til skelvinnslu
og eru vélar frá fyrirtækinu nú not-
aðar hjá Skagaske! hf. á Hofsósi og
Hraðfrystihúsi Grundarfjarðar. Auk
þess hafa einstakar vélar verið seld-
ar til annarra aðila.
Gott verð fyrir ís-
lensk refaskinn í
Kaupmannahöfn
Fyrstu íslensku silfurrefaskinnin boðin upp
í SÍÐUSTU viku voru seld tæplega 6 þúsund íslensk refaskinn og nokkuð af
minkaskinnum í uppboðshúsi danska loðdýraræktarsambandsins í Kaup-
mannahöfn. Gott verð fékkst fyrir skinnin og minni munur á verði þeirra
miðað við heildarmeðalverð á uppboðinu en áður sem bendir til að íslensku
skinnin fari batnandi. Meðalverð var svipað og í Helsingfors í vikunni áður,
refaskinnin voru þó aðeins lægri en minkaskinnin heldur hærri. Erfitt er þó
um samanburð vegna þess að gæði geta verið mismunandi.
Mikil eftirspurn var á uppboð-
inu og seldust framboðin skinn yf-
irleitt 100%. Seld voru rúmlega 54
þúsund blárefaskinn fyrir 2.195
kr. íslenskar að meðaltali. Meðal-
verð íslensku skinnanna var 2.095
kr. sem er um 3% undir meðal-
verðinu. Boðin voru upp rúmlega
14 þúsund skuggaskinn fyrir 2.470
kr. að meðaltali. Meðalverð ís-
lensku skinnanna væri 2.280 kr.
sem er 8% undir meðalverðinu.
Seld voru 14 þúsund silfurrefa-
skinn fyrir 5.680 kr. að meðaltali.
Þar af voru 7 íslensk silfurrefa-
skinn frá Hofi í Vatnsdal og eru
það fyrstu íslensku silfurrefa-
skinnin sem á markað fara. Með-
alverð þeirra var aðeins yfir með-
altali.
5—10% hækkun varð á minka-
skinnum frá desemberuppboði í
Kaupmannahöfn. Svartminka-
skinnin seldust að meðaltali á
1.458 kr. íslenskar (högnar) og
1.310 kr. (læður). Brúnminka-
skinnin seldust á 1.372 kr. (högn-
ar) og 1.170 kr. (læður). Jón Ragn-
ar Björnsson, framkvæmdastjóri
Sambands íslenskra loðdýrarækt-
enda, sagði í samtali við Mbl. að
loðskinnaverðið væri orðið virki-
lega gott. Verð blárefaskinnanna
væri nú vel í meðallagi eftir held-
ur slök ár en verð á minkaskinn-
um væri nú líklega komið í það
hæsta sem hingað til hefði þekkst.
Fundarherferð formaims Alþýðuflokksins:
Frummælendur
mættu hvergi
Dalvík, 11. Tebrúar.
EINS og fram hefur komió í fréttum undanfarið feröast formaóur AlþýAuflokksins
nú um landiA þvert og endilangt til aA upplýsa landsmenn hver eigi hólmann.
Mikið hefur verið látið af fundahöldum Jóns Baldvins svo ríkisútvarpið hefur séð
ástæðu til að senda fréttamenn í eftir formanninum ef ske kynni að frá honuir
kæmi eitthvað fréttnæmt.
Það var því ekki að ófyrirsynju að
Dalvíkingar biðu óþreyjufullir eftir
komu foringjans. 1 síðustu viku var
dreift í hús á Dalvík fregnmiðum um
komu formannsins til Dalvíkur
ásamt fyrrverandi alþingismanni,
Árna Gunnarssyni, sem nýkominn
er heim frá Eþíópíu. Skyldi fundur
haldinn sunnudaginn 10. febrúar
klukkan 17 og fundarefni hið sama
og á öðrum fundum Jóns Baldvins:
„Hver á tsland?" Loksins var hin
langþráða stund upprunnin að Dal-
víkingar fengju að berja goðið aug-
um. Fjöldi fólks heittrúaðir,
sanntrúaður og vantrúaðir, var
mættur og beið þess að fá nánari
upplýsingar um land vort og þjóð.
Þar er skemmst frá að segja, að
frummælendur mættu hvergi og hef-
ur ekkert til þeirra spurzt enn og
mega því Dalvíkingar enn vaða í
villu og svíma um hvurs þessi harð-
býli hólmi er. _ Fréttaritarar