Morgunblaðið - 26.11.1985, Qupperneq 40

40
MORGUNBLAÐID, ÞRIÐJUDAGUR 26. NÓVEMBER1985
Elísabet Einars-
dóttir — Minning
Látin er í Reykjavík listakonan
Elísabet Einarsdóttir, 88 ára að
aldri. Hún hélt reisn sinni til síð-
asta dags, málhress og með drottn-
ingarfas. Ekki skal þó álykta, að
bak við slétta húð, bjart yfirbragð
og spaugsyrði á hraðbergi, hafi
verið kona sem dansaði á rósum
allt lífið. Ævisaga hennar er lífs-
reynslusaga konu, sem ein og
óstudd barðist áfram af ótrúlegri
vinnusemi, þrautseigju og hug-
rekki, sem aldrei brást henni þótt
oft blési þungt á móti.
Elísabet hlaut í vöggugjöf sér-
stæða hæfileika á mörgum sviðum,
sem hún nýtti vel við erfiðar að-
stæður. Hún var allt í senn, söng-
kona, hárgreiðslukona, kaupkona,
hannyrðakona og móðir, sem kom
þremur sómabörnum til manns.
Söngrödd hennar var frá náttúr-
unnar hendi ein sú glæsilegasta
sem hér hefur heyrst. Stórt radd-
svið með tindrandi tónhæð og
þrátt fyrir hljómmikla rödd, söng
hún undurfallega veikan söng. Auk
þess hafði hún næmt tóneyra og
meðfædda túlkunarhæfileika.
Elísabet var alin upp á söng-
elsku heimili. Hún var dóttir
merkishjónanna Kristínar Árna-
dóttur og Einars Magnússonar,
kaupmanns og útvegsbónda í ól-
afsvík. Fjölskyldan fluttist til
Reykjavíkur þegar Elísabet var
tólf ára gömul og gerðist faðir
hennar ráðsmaður við holds-
+
Fósturfaðir minn,
SIGURDUR ÁSGEIRSSON,
Skipholti 18,
andaöist í Landspítalanum 22. nóvember. Fyrir hönd
vandamanna.
Hulda Valdimarsdóttir.
Eiginkonamín, + STEINUNN ÞORBJÖRNSDÓTTIR,
andaöist aö heimili sínu Hæöargaröi 22, laugardaginn
23. nóvember, Jón Rósmundsson.
Eiginmaöur minn, fósturfaöir, afi og langafi,
ADOLFALBERTSSON,
lést í Borgarspítalanum 22. nóvember,
Soffía Jónssdóttir, Kristján Júlíusson,
Soffía Andersen,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
JÚLÍUS EGGERTSSON,
Sólvallagötu 6,
Keflavík,
lést í Borgarspítalanum hinn 23. nóvember.
Guórún Bergmann,
Guðlaug Bergmann, Valgeir Helgason,
Rúnar Júlíusson, María Baldursdóttir,
Ólafur E. júlíusson, Svanlaug Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faöir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORSTEINN HANNESSON,
Laugateig 3,
andaöist í Borgarspítalanum 25. þessa mánaöar.
Jaröarförin ákveðin síöar.
Ásdís Þorsteinsdóttir, Woifgang Strosa,
Hrefna Þorsteinsdóttir, John Milner,
barnabörn og barnabarnabarn.
Legsteinar
Ýmsar gerðir
Marmorex
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14 sími 54034
222 Hafnarfjöröur.
veikraspítalann í Laugarnesi.
Meðal sjö systkina hennar voru
söngvararnir Einar og Sigurður
Markan og hin fræga óperusöng-
kona María Markan, sem er nú ein
eftirlifandi af systkinunum.
Elísabet var eftirsótt í kóra og
einsöng fyrr á árum. Við allar stór-
hátíðir þar sem söngur kom við
sögu, var Elísabet fremst í flokki,
eins og fjallkona, í sínum fagra
skautbúningi. Mér er það ógleym-
anlegt þegar ég, barn að aldri,
hlýddi á „Sköpunina" eftir Haydn,
fyrstu óratoríu sem flutt var í
heild hér á landi, undir stjórn Páls
ísólfssonar, í bílaskála Steindórs.
Þá stóðu þær Elísabet Einars-
dóttir og Guðrún Ágústsdóttir,
þeirra tíma „prímadonnur", og
sungu hinar erfiðu Haydn, sópran-
aríur með glæsilegum léttleika,
báðar íklæddar íslenskum búning-
um. Elísabet söng einnig oft í út-
varpi og í söngleikjum og árum
saman við jarðarfarir.
Elísabet stundaði hárgreiðslu-
störf um árabil með Kristínu dótt-
ur sinni. Hin næma tilfinning, sem
hún hafði fyrir öllu sem hún tók
sér fyrir hendur, kom vel fram í
því hve mjúk handtök hún hafði
við greiðslu. Hún stundaði einnig
kaupskap og hafði gott verslunar-
vit og gaman af viðskiptum.
Elísabet giftist kornung Bene-
dikt G. Waage kaupmanni og
íþróttafrömuði. Þau eignuðust
þrjú bðrn, Helgu Weisshappel
Forster, listmálara, Kristínu B.
Waage, hárgreiðslumeistara, og
Einar B. Waage, hljóðfæraleikara,
sem látinn er fyrir nokkrum árum.
Þau hjón slitu samvistir. Sam-
bandið milli Elísabetar og barna
hennar var alla tíð mjög náið.
Þegar litið er yfir margvíslegan
starfsferil hennar, er ótrúlegt að
hún hafi komið í verk að „kúnst-
brodera" fleiri samfellur en mér
+
KONRÁÐ DAVÍÐ JÓHANNESSON,
til heimilis aö Blikahólum 4,
erlátinn.
Börn, tengdabörn
og aórir aöstandendur.
+
Eiginmaður minn, faöir okkar og tengdafaöir,
RUNÓLFURJÓNSSON
pípulagningameistarí,
erlátlnn.
Útförin veröur auglýst síöar.
Þórdís Magnúsdóttír,
Gunnar Runólfsson, Ingibjörg Elíasdóttir,
Jón Hilmar Runólfsson, Ragnheiöur Haraldsdóttir,
Brynja Dís Runólfsdóttir, Vatnar Viðarsson.
Bróöirokkar,
ÍVAR AXEL EINARSSON,
Vesturgötu 66 B,
veröur jarösunginn frá Fossvogskapellu miövikudaginn 27. nóv-
ember kl. 13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuð. Þeim sem vildu
minnast hans er bent á Hjartavernd.
Sigríöur Einarsdóttir,
Olöf Einarsdóttir,
Siguröur Einarsson.
+
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöirog afi,
HENRIK SV. BJÖRNSSON,
%
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 28. nóv-
emberkl. 10.30.
Gróa Torfhildur Björnsson,
Sveinn Björnsson,
Guðný Hrafnhildur Björnsson,
Helga Björnsson,
tengdabörn og barnabörn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug vegna andláts og
útfarar,
SIGURÐAR G.l. GUÐMUNDSSONAR,
Hamarsbraut 17,
Hafnarfiröi,
Kristjana Hannesdóttir,
Hulda Hansen, Gilbert W. Hansen,
Vilborg Áslaug Sigurðardóttír.
Barnabörn og barnabarnabörn.
er óhætt að segja nokkur ein kona
önnur á íslandi. Hún „kúnstbrod-
eraði" um ævina þrjátíu og þrjá
skautbúninga, allt listsaumað með
hárfínni tækni, þykkt og þétt, svo
blómin og laufin lyftast upp úr
efninu í ótrúlega fallegri litagleði
og listrænt saman sett. Við sem
eigum skautbúning eftir Elísabetu
Einarsdóttur, eigum mikinn dýr-
grip. Ómögulegt er að meta slíkan
grip til fjár, enda mun Elísabet
ekki hafa auðgast á þessari sér-
stæðu handavinnu. Öðru nær. En
henni þótti mjög vænt um íslenska
þjóðbúninginn og klæddist honum
alla ævi sjálf þegar hún gat því
við komið. Hún var hrifin af teikn-
ingum Sigurðar Guðmundssonar
listmálara af íslenska skautbún-
ingnum og álit hann hafa gert
búninginn léttari og fegurri en
áður var. Hún notaði mikið hin
þekktu mynstur Sigurðar við gerð
búninga sinna.
Elísabet Einarsdóttir hlaut
aldrei heiðursmerki og styrk af
neinu tagi. Hún stóð ein af sér
stórviðri lífsins, gat ætíð miðlað
öðrum og alltaf stóðu dyr hennar
opnar gestum og gangandi. Hún
hafði ævinlega nægan tíma til að
taka á móti fólki, enda framúr-
skarandi gestrisin og tryggust
vina. Hún var ómyrk í máli, en
hrókur alls fagnaðar á gleðistund-
um og oft bráðfyndin. Á sorgar-
stundum, eins og þegar hún missti
ástkæran einkason sinn, sýndi hún
æðruleysi og sálarstyrk. Síðustu
tuttugu árin bjó hún í sambýli og
með dóttur sinni og tengdasyni,
Kristínu og Gunnari Gíslasyni,
sem reyndust henni með afbrigð-
um vel.
Þrátt fyrir þrjátíu ára aldurs-
mun vorum við Elísabet nánar
vinkonur í tugi ára. Vil ég hér með
þakka henni einstaka tryggð og
góðvild í minn garð. Hún var trúuð
kona og þess fullviss, að okkur
væri öllum fyrirfram ákveðnir
hérvistardagar. Hún dó í sátt við
guð og menn og fékk þá ósk upp-
fyllta, að halda andlegri vöku fram
í andlátið.
Ég votta dætrum Elísabetar,
tengdabörnum, afkomendum
þeirra og systur hennar dýpstu
samúð. Við kveðjum sérstæða
konu, sem var svipmikill og þekkt-
ur persónuleiki í reykvísku bæjar-
lífi um árabil, sökum hæfileika
sinna og glæsileika.
Hvili hún í friði.
Þuríður Pálsdóttir
Birting
afmælis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast i í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir bádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.

Kransa- og
kistuskreytingar
• •
Raykjavikurvogi 60. •tvni
AMwimtfm I, aimi 13171.