Morgunblaðið - 04.12.1985, Síða 39

Morgunblaðið - 04.12.1985, Síða 39
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. DESEMBER1985 39 5 bátar enn á síldveiðum SÍLDVEIÐUM er nú aö ljúka og um helgina voru aðeins óveiddar um 700 lestir. Alls hafa 45.000 lestir veiðzt á vertíðinni, en úthlutað hafði verið um 50.000 lestum. 4.000 lestir verða því óveiddar er vertíð líkur, væntaniega í þessari viku. Veiðin í síðustu viku var alls 1.850 lestir, þar af 653 lestir í reknet. Til frystingar hafa farið 13.708 lestir, en hitt hefur verið saltað. Síld hefur á vertíðinni verið landað á 27 höfn- um. Mestu hefur verið landað í Grindavík, 6.860 lestum, í Vest- mannaeyjum 5.471 lest og Eskifirði 4.872 lestum. Mest hefur verið fryst af síldinni í Eyjum, 4.196 lestir, Hornafirði 2.244 lestir og í Grinda- vík 2.155 lestir. Tveir nótabátar og þrír reknetabátar eru enn að veið- um. Fiskmarkaðurinn í Bretlandi: Aukið framboð lækkar verðið VERÐ á fiskmörkuðunum í Bretlandi hefur lækkaði í upphafi þessarar viku um nálægt 10 krónum á kíló að meðaltali frá því, sem veriö hefur aö undanförnu. Lækkunin kom þó að- eins fram á markaðnum í Hull á mánudag. í Grimsby hélzt sama verð og undanfarið þann dag, en lækkaði á þriðjudag. Talsvert framboð á markaðnum er talið valda þessari lækkun, en alls eru um 2.000 lestir af fiski héðan þar til reiðu í vikunni. Ólafur bekkur ÓF seldi á mánu- dag 150,4 lestir, mest þorsk, ýsu og kola í Grimsby. Heildarverð var 7.889.700 krónur, meðalverð 52,47. Sama dag seldi Hólmatindur SU 150,4 lestir, mest þorsk í Hull. Heildarverð var 6.720.000 krónur, meðalverð 44,67. Loks seldi Birt- ingur NK 174 lestir, mest karfa í Cuxhaven á mánudag. Heildarverð var 7.479.600 krónur, meðalverð 42,98. Morgunblaðið/Júlíus Hluti leikhópsins Svart og sykurlaust eftir að hafa sýnt nokkur atriði úr myndinni sem voru yfirfærð á myndband. Myndin er annars í breiðtjaldsformi og í svart/hvítu. F.v. Þorgeir Gunnarsson, aðstoðarleikstjóri og leikararnir Hanna María Karlsdóttir, Guðjón Pedersen, Edda Heiðrún Backman, Guðjón Ketilsson og Kolbrún Halldórsdóttir. fram í því að bæði tungumálin er töluð í myndinni, mismikið þó, því stærstur hluti textans er fluttur á ensku og íslensku, með einstaka ítölskum orðum á milli. „Þetta var m.a. gert með það í huga að sýna myndina þar sem þessi tungumál eru töluð,“ sagði Þorgeir Gunnars- son, kvikmyndagerðarmaður og aðstoðarleikstjóri myndarinnar, og upplýsir að myndin hafi þegar verið seld í tvær vestur-þýskar sjónvarpsstöðvar. Einn þáttur í kvikmyndinni er án talmáls og er það leikrit sem hópurinn æfði undir leikstjórn Péturs Einarsson- ar leikara og við tónlist Egils ól- afssonar tónlistarmanns. „Það var ákveðið, svona með tilliti til ít- ölskukunnáttunnar, að sleppa al- farið samræðum í þessum hluta eða hlutum myndarinnar," sagði Guðjón um leikritið sem sýnt var fyrir áhorfendur á ýmsum ítölsk- um þorpstorgum og kvikmyndað um leið. Auk þeirra sem hér hafa verið nefndir eru leikarar í kvikmynd- inni „Svart og sykurlaust" þau Edda Heiðrún Backman, Guðjón Ketilsson, Hanna María Karls- dóttir, Kolbrún Halldórsdóttir og Þröstur Guðbjartsson, en auk Kvikmyndin Svart og sykur- laust frumsýnd um jólin Leikhúsið Svart og sykurlaust frumsýnir í Regnboganum á annan dag jóia sína fyrstu kvikmynd og verður það önnur tveggja íslensku jólamyndanna í ár. Kvikmyndin ber heiti leikhússins og var gerð í samvinnu við v-þýska kvikmyndafyrirtækis Optische Werke og Vestur-Þjóðverjann Lutz Koner- mann, sem þessa dagana er að leggja síöustu hönd á eftirvinnslu myndar- innar í Róm. Konermann leikstýrði, skrifaði handrit og klippti, auk þess að koma við sögu í hlutverki þýsks áhugaljósmyndara á ferð um Italíu. Myndin gerist að mestu á Ítalíu nefnd “road-movie“ á kvikmynda- og unnu 9 meðlimir flokksins Svart og sykurlaust þar í tvo mánuði sl. sumar við gerð hennar. Þangað var haldið að loknum kvikmyndatök- um á Snæfellsnesi. “Svart og sykurlaust" er svo- málinu, en þar er um að ræða mynd sem er kvikmynduð á ferða- lagi og tekin í sömu atburðaröð og gerist í handriti. Þannig hefst saga leikhópsins á fslandi „þar sem hann gefst upp á að fara þetta ólafsvík, Akranes . . . og ákveður að freista gæfunnar á Ítalíu," eins og Guðjón Pedersen leikari sagði á blaðamannafundi um myndina. Frá Snæfellsnesi víkur sögunni að ítölskum landamærum, þaðan sem hópnum er fylgt á leikferðalagi til Sikileyjar, en þangað var farið á langferðabifreiðinni „Skúla T.“, Volvo, árgerð ’54, sem einnig hefur gert víðreist með leikhópnum hér heima. Afrakstur þýsk-íslensku kvik- myndasamvinnunnar kemur m.a. Þorgeirs starfaði Hilmar Oddsson kvikmyndagerðarmaður sem að- stoðarhljóðmaður við myndina og Matthías Jóhannsson var matráðs- maður hópsins. Kvikmyndagerðar- hópurinn var að öðru leyti skipað- ur Þjóðverjum, auk Konermann, þeim Tom Fáhrmann og Herbert Linkesch á bak við kvikmynda- tökuvélina, Dominikus Probst, sem annaðist lýsingu og Barböru Fliickiger hljóðmanni. Þá samdi Adrian von Willer þá tónlist í myndinni sem ekki er í leikritinu. Dómur yfír aðstandendum „fsafjarðarútvarpsins**: Ekkí fallíst á að emkarétturinn hafi faJlið niður vegna verkfalls — né heldur að neyðarréttur hafí réttlætt starfsemina, segir í forsendum fyrsta dómsins í máli ólöglegra útvarpsstöðva í BSRB-verkfallinu SEGJA MÁ, að „leitað hafi verið þeirra leiða, sem lög leyfa, til að haida uppi skyldu ríkisvaldsins til útvarps. Verður því ekki á það fallist, að einkaréttur ríkisvaldsins á útvarpi hafí fallið niður við það að starfs- menn ríkisútvarpsins lögðu niður störf sín. Með hliðsjón af þeirri starf- semi Ríkisútvarpsins, sem haldið var uppi þá daga er „ísafjarðarútvarp- ið“ starfaði, verður ekki á það fallist að neyðarréttur hafi átt við hátt- semi ákærðu,“ segir m.a. í niðurstöðum héraðsdóms á ísafírði í máli, sem ákæruvaldið höfðaði gegn tíu einstaklingum þar í bæ fyrir að hafa rekið ólöglega útvarpsstöð þar í t\ fyrra. Ólpfur K. Ólafsson fógetafull I niðurstöðu dómsins segir ennfremur: „Með gögnum máls- ins er leitt í ljós, að allir hinna ákærðu tóku, með einum eða öðrum hætti, þátt i starfrækslu útvarpsstöðvar á ísafirði undir heitinu „í safj arðarútvarpið", föstudaginn 5. október og laugar- daginn 6. október 1984. Starf- rækslu útvarpsstöðvarinnar hættu ákærðu síðan laugardags- kvöldið 6. október í kjölfar þess að Ríkisútvarpið hóf fréttaút- sendingar klukkan 19:00. Ekki verður i ljós leitt svo tvímæla- laust sé hvenær kvöldsins „ísa- fjarðarútvarpið" hætti. Krafíst sýknu vegna neyðarréttar Verjandi ákærðu krefst sýknu af kröfum ákærðuvaldsins í máli þessu. f fyrsta lagi er sýknu- daga í verkfalli BSRB í október í úi kvað upp dóminn síðdegis í gær. krafan studd þeim rökum, að einkaréttur Ríkisútvarpsins á útvarpi hafi fallið niður þann tíma, sem útsendingar Ríkisút- varpsins lágu niðri. í öðru lagi er sýknukrafan studd þeim rök- um, að háttsemi ákærðu sé refsi- laus vegna neyðarréttar. Fyrri sýknuástæðan tekur til kröfu um refsingu fyrir brot á 2. gr. sbr. 24. gr. útvarpslaga nr. 19/1971. Síðari sýknuástæðan tekur til kröfu um refsingu á 1. msgr. 2. gr. sbr. 1. msgr. 23. gr. laga um fjarskipti nr. 73/1984. Einnig tekur hún til kröfu um refsingu fyrir brot á útvarpslög- um þyki fyrri sýknuástæðan ekki taka til kröfu um refsingu fyrir brot á þeim lögum. Um fyrri sýknuástæðuna segir m.a. svo í vörn: „í 2. grein útvarpslaga nr. 19/1971 er Ríkisútvarpinu veitt- ur einkaréttur á útvarpi. Enginn vafi er á, að þetta lagaákvæði gengur út frá að útsending á út- varpsefni fari fram á vegum Ríkisútvarpsins. Með öðrum orð- um er einkarétturinn byggður á þeirri augljósu forsendu, að út- varpað sé . . . Engin ástæða er til að ætla, að löggjafinn hefði ákveðið einkarétt til útvarps ríkinu til handa nema aðeins í órjúfanlegum tengslum við þá meginhugsun útvarpslaganna, að útvarpað væri. Einkaréttinum fylgir því skylda til útvarps. Sé henni ekki sinnt fellur einkarétt- urinn vitaskuld niður, að minnsta kosti meðan svo stend- ur. Þegar ákærðu sendu út út- varpsefni dagana 5. og 6. október höfðu allar útsendingar íslenska ríkisins á útvarpsefni verið felld- ar niður. Sýknukrafa þeirra byggist á því, að þar með hafi einkarétturinn skv. 1. msgr. 2. gr. laganna verið fallinn niður." „Neyðarástand ríkti í landinu Og um síðari sýknuástæðuna segir m.a. svo í vörn: „Þegar ákærðu hófu útsendingar sínar var ríkjandi neyðarátand í landinu á sviði fjölmiðlunar, frétta og annars efnis. Engin blöð komu út og ríkisfjölmiðlarn- ir, hljóðvarp og sjónvarp, höfðu stöðvast. Þetta leiddi til slíkrar einangrunar borgaranna í landinu, að það fær engan veginn staðist í þjóðfélagi nútímans, þar sem fréttaflutningur og opinber umfjöllun um hverskyns málefni er eitt af megineinkennum . . . Við þessar aðstæður, sem upp voru komnar, þegar ákærðu sendu út útvarpsefni dagana 5. og 6. október, verður að telja, að við háttsemi þeirra hafi átt 13. grein almennra hegningarlaga nr. 19frá 1940.“ Síðan segir dómarinn í niður- stöðu sinni: „Með 2. gr. útvarpslaga nr. 19/1971 fær löggjafarvaldið framkvæmdavaldinu í hendur einkarétt á útvarpi. Af hálfu framkvæmdavaldsins er það menntamálaráðuneytið, sem sér um framkvæmd þessarar ákörð- unar löggjafarvaldsins með því að fela Ríkisútvarpinu starf- rækslu útvarps. Telja verður að í einkarétti ríkisvaldsins á út- varpi felist skylda til útvarps, skylda sem hvílir á handhöfum framkvæmdavaldsins. Hins veg- ar verður ekki talið, að skyldan til útvarps hvíli á starfsmönnum Ríkisútvarpsins með þeim afleið- ingum, að leggi þeir niður störf, falli einkaréttur ríkisvaldsins á útvarpi niður. Vinnustöðvun starfsmanna Ríkisútvarpsins hefur því aðeins í för með sér að ríkisvaldinu er gert ókleift að uppfylla skyldu sína,“ segir í niðurstöðum ólafs K. Ólafsson- ar. RÚV leitar til Kjaradeilunefndar Hann heldur áfram: „Með 26. gr. laga nr. 29/1976 um kjara- samninga Bandalags starfs- manna ríkis og bæja, er Kjara- deilunefnd falið að ákveða hvaða starfsmenn skuli starfa þrátt fyrir verkfall opinberra starfs- manna. Á grundvelli þessa ákvæðis leituðu útvarpsstjóri Ríkisútvarpsins og útvarpsráð eftir því við Kjaradeilunefnd, að tilteknir starfsmenn Ríkisút- varpsins mættu starfa þrátt fyrir vinnustöðvun," segir í nið- urstöðunni og svo áfram um það, sem rakið er í upphafi fréttarinn- ar. Að lokum segir: „Verður því að telja að með háttsemi sinni, sem að framan er lýst, hafi ákærðu brotið gegn 2. gr. út- varpslaga nr. 19/1971 og 1. msgr. 2. gr. laga um fjarskipti nr. 73/ 1984 og unnið sér til refsingar skv. 24. gr. útvarpslaga og 1. msgr. 23. gr. laga um fjarskipti."

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.