Morgunblaðið - 26.06.1986, Blaðsíða 36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. JÚNÍ1986
i 36
Ragnhildur Jónsdóttir
Núpadalstungu - Minning
Fædd 15. október 1895
Dáin 18. júní 1986
Með örfáum orðum langar mig
að minnast tengdamóður minnar,
Ragnhildar Jónsdóttur, sem jarð-
sungin verður í dag frá Bústaða-
kirkju. Hún lést í Landakotsspítala
18. þessa mánaðar. Þar hafði
Ragnhildur dvalist á annað ár eftir
áfall sem hún fékk og leiddi til
lömunar. Naut hún þar frábærrar
umhyggju og aðhlynningar. Einnig
var henni búin mjög góð aðstaða
til að stytta tímann við útsaum,
því þrátt fyrir lömun hægri handar
var ekki um neina uppgjöf að ræða,
sú vinstri varð að taka við hlutverki
hinnar hægri. Flesta daga í meira
en ár naut hún þess að sitja við
gluggann með saumagrindina sína.
Fyrir þetta allt færum við læknum
og hjúkrunarfólki innilegar þakkir.
Ragnhildur fæddist 15. október
-X
t
Eiginmaður minn, faöir og tengdafaðir,
HANNES JÓNSSON
frá Seyðisfirði,
Glaðheimum 8,
Reykjavfk,
er lóst 12. júní, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudag-
inn 19.júníkl. 15.00.
Sigrfður Jóhannesdóttir,
Sigurjón Hannessson, Björg Jónsdóttir,
Elin Hrefna Hannesdóttir, Árni Sigurbergsson,
Sigrún Klara Hannesdóttir, Oaníel Benediktsson,
Sveinn S. Hannesson, Áslaug Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSTRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
Bergþórugötu 9,
verður jarösungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 27. júni kl. 13.30.
Margrét Einarsdóttir, Jón Árnason,
Kristleifur Einarsson, Anna Hjálmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær móðir okkar og tengdamóðir,
GUÐFINNA VIGFÚSDÓTTIR,
Öldugötu 12,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 27. júníkl. 10.30.
Hólmfríður Sigurjónsdóttir,
Dóra Sigurjónsdóttir,
Richard Theodórs.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andiát og
jarðarför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
BRYNJARS GUÐMUNDSSONAR,
Selvogsgötu 7, Hafnafirði.
Hólmfrfður Ragnarsdóttir,
Ragna Brynjarsdóttir, Sigurjón Pétursson,
Guðmundur Rúnar Brynjarsson, Þuríður Dan,
Hrönn Brynjarsdóttir, Francois Louis Fons,
Smári Brynjarsson,
Úlfar Brynjarsson,
Rut Brynjarsdóttir,
Þröstur Brynjarsson.
Sigrfður Hansen,
Guðrún Margrót Ólafsdóttir,
Ingvar Guðmundsson,
og barnabörn.
t
Þökkum af alhug öllum þeim er auðsýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför
SÍMONAR ÞÓRIS JÚLÍUSSONAR,
Norðurhjáleigu,
Júlfus Jónsson,
Arndís Salvarsdóttir,
Jóhanna Margrét Árnadóttir,
Salvar Júlíusson,
Jón Júlíusson,
Gfsli Þórörn Júlíusson,
Ragnheiður Guðrún Júlíusdóttir,
Ólafur Elvar Júlfusson,
Jóhanna Sólveig Júlfusdóttir, Ólafur Þórir Hansen
og systkinabörn.
Soffía Guðrún Gunnarsdóttir,
Helga Gunnarsdóttir,
Rakel Þórisdóttir,
t
Þökkum af alhug öllum þeim er auðsýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför,
SÍMONAR ÞÓRIS JÚLIUSSONAR,
Norðurhjáleigu,
Júlfus Jónsson,
Arndfs Salvarsdóttir,
Jóhanna Margrét Árnadóttir,
Salvar Júlfusson,
Jón Júlfusson,
Gfsli Þórörn Júlíusson,
Ragnheiður Guðrún Júlíusdóttir,
Ólafur Elvar Júlfusson,
Jóhanna Sólveig Júlfusdóttir, Ólafur Þórir Hansen
og systkinabörn.
Sofffa Guðrún Gunnarsdóttir,
Helga Gunnarsdóttir,
Rakel Þórisdóttir,
1895, hún ólst upp hjá foreldrum
sínum í Fosskoti í Miðfírði. Rúmlega
tvítug giftist hún Ólafí Bjömssyni
í Núpsdalstungu og þar hófu þau
búskap. Þeim hjónum varð þriggja
bama auðið. Þau em Kjartan, Jón
og Elísabet, sem öll lifa móður sína,
en Ólafur lést fyrir tæpum fjórum
árum.
Þeim sem auðnast langir lífdagar
er oft nauðsynlegt að aðlagast
breyttum aðstæðum. Þeim eðlis-
kostum voru þau Ragnhildur og
Ólafur ríkulega búin. Eftir fjörutíu
og fímm ára búskap fluttu þau til
Reykjavíkur, þar keyptu þau íbúð
á Leifsgötu 10. Fljótlega eftir að
suður kom fór Ólafur í vinnu sem
hann stundaði í nokkur ár meðan
heilsan leyfði, en Ragnhildur fór,
ásamt heimilisstörfum, að pijóna
og hekla úr íslenskri ull sjöl og
fleira sem hún seldi í verslanir.
Allar hannyrðir hennar bám vott
um smekkvísi og fagurt handbragð.
Ragnhildur var einstaklega vel
gerð kona. Starfsvilji hennar var
mikill, en hún naut þess einnig vel
að taka þátt í gleðistundum með
fjölskyldu sinni og venslafólki.
Margir vinir og kunningjar áttu leið
á Leifsgötu 10 ekki síður en að
Núpsdalstungu áður. Þar var öllum
vel tekið og veitingar góðar. Sérstök
gleði var henni þó að taka á móti
bömum sínum, tengdabömum,
barnabömum, mökum þeirra og
bömum. Þau ekki síður en vanda-
lausir löðuðust að hlýju viðmóti
hennar.
Löngum og farsælum starfsdegi
er lokið. Með hógværð og góðvild
leitaðist Ragnhildur við að auðga
og fegra líf fjölskyldu sinnar, fyrir
það fæmm við henni hjartans þakk-
ir um leið og við biðjum henni Guðs
blessunar á æðri vegum.
J.B.
Ég ætla að minnast hér ágætrar
konu, Ragnhildar Jónsdóttur, sem
ég var í nánum tengslum við í
næstum fjóra áratugi. Foreldrar
Ragnhildar vom Jón Jónsson og
kona hans, Elísabet Benónýsdóttir.
Jón og Elísabet bjuggu fyrst í
Litlu-Tungu, en flytja að Fosskoti,
sem var innsti bær í Núpsdal, árið
1898, með tvær ungar dætur og
einn son: Ólöfu, f. 26. maí 1893,
gift Jóni Sigurgeirssyni, búsett í
Hafnarfirði; Ragnhildi, f. 15. októ-
ber 1895 (eins og sést á framan-
skráðu); og Jón, f. 16. febrúar 1898.
Yngsta dóttirin, Guðrún, er fædd í
Fosskoti 1. nóvember 1904. Syst-
kinin Jón og Guðrún tóku síðan við
búi í Fosskoti og bjuggu þar góðu
búi meðan kraftar entust, en fluttu
þá til Hafnarfjarðar.
Ragnhildur giftist Ólafí bónda í
Núpsdalstungu í Miðfirði 27. ágúst
Arndís Helga-
dóttir - Minning
Fædd 8. janúar 1893
Dáin 20. júní 1986
Enn í trausti elsku þinnar,
er með guðdóms ljóma skín,
fyrir sjónum sáiar minnar,
Sonur Guðs, ég kem til þín.
Likn égþrái, líkn ég þrái,
líttu því í náð til mín.
Við þitt, Jesú, helgast hjarta
hvíld ég finn, en sorgin dvín;
þar er sólarbirtan bjarta,
blessuð náðin þaðan skín.
Hjartablóð þitt, hjartablóð þitt
hjartasárin græðir mín.
Háöldmð sómakona og mikill
ættarhöfðingi hefur kvatt jarðlífíð
og horfið til genginna ástvina í
fegurri heim. Hún sótti oft huggun
og ánægju í sálma góðskáldanna
og þurfti þá ekki á bók að halda,
því hún kunni þá og henni var tamt
frá bemsku að syngja þá einsömul
eða með öðmm. Meðal annars þess
vegna hefjast þessi minningarorð á
sálmversum séra Páls Jónssonar.
Amdís Helgadóttir fæddist 8.
janúar 1893 í Stóm-Sandvík í
Sandvíkurhreppi í Ámessýslu, en
hún andaðist í Reykjavík 20. janúar
1986 og var því 93 ára, er hún lézt.
Foreldrar Amdísar vom hjónin
Solveig Magnúsdóttir, ættuð frá
Votamýri á Skeiðum, og Helgi
Helgason, sem var Skaftfellingur
að uppmna, en ólst upp á Galtafelli
í Hmnamannahreppi í Ámessýslu.
Solveig og Helgi hófu búskap í
Stóm-Sandvík og þar fæddust böm
þeirra öll, en þau vom fjögur. Elzt
var Guðrún (d. 1977, 87 ára), þá
Amdís, sem hér er minnst, þriðji
Jón, lengi bóndi í Litla-Saurbæ í
Ölfusi, nú 91 árs vistmaður á
Gmnd, og yngst er Kristín Nielsen,
hún fór ung til Noregs og hefur
verið búsett þar í 65 ár, lenest af
í Osló. Frá Stóm-Sandvík fluttu
Solveig og Helgi austur á Skeið og
bjuggu þar síðan, en Helgi veiktist
og andaðist langt fyrir aldur fram
og vom bömin enn í bemsku þegar
hann féll frá. Þegar Solveig móðir
Amdísar var orðin ekkja, studdist
hún við systkini sín og aðra nána
ættingja á Skeiðum, sem þar
bjuggu búum sínum, sem mörg
vom rausnarbú, og er svo enn um
þennan frændgarð Amdísar.
Eins og af þessu sézt átti Amdís
Helgadóttir bemsku- og unglingsár
sín á Skeiðum. Minningar hennar
frá uppvaxtarámnum vom ljúfar
og skinu skært í frásögn hennar
jafnt á manndómsámm á miðjum
aldri sem hina síðustu mánuði lífs
hennar. Fólkið hennar virðist flest
hafa verið ljóðelskt og söngvið,
glaðsinna og mannblendið. En
þannig var henni sjálfri einmitt
farið. Hún virtist sérstaklega njóta
þeirra stunda, þegar margmenni
var í kringum hana, veitingar á
borðum og ungt fólk og lífsglatt
söng hin gömlu ljóðrænu kvæði og
söngva.
Eins og nærri má geta var líf
ungs fólks upp úr aldamótum ekki
aðeins söngur og gaman, þótt full-
yrða megi að fólkið á þeirri tíð
hafi ekki síður kunnað að skemmta
sér en nú gerist. Fyrst og síðast
var lífíð um aldamótin vinna. Það
varð að hugsa fyrir því að afla
matar og klæða og það munaði um
hvem munn, sem metta þurfti.
Vinnan í sveitinni fyrir ungt fólk
var nær eingöngu fólgin í að vist-
ráðast til árs eða í kaupavinnu.
Amdís Helgadóttir réðst kaupa-
kona að Árbæ í Holtum, og þarf
ekki að orðlengja að þar á bæ var
einnig vistráðinn ungur maður, lítið
eitt eldri en hún, Ársæll Brynjólfs-
son að nafni. Arndís og Ársæll
felldu hugi saman. heitbundust
1921. Foreldrar Ólafs voru Bjöm
Jónsson óðalsbóndi í Núpsdals-
tungu, f. 21. nóvember 1866, d. 12.
maí 1938, og kona hans, Ásgerður
Bjamadóttir, f. 22. ágúst 1865, d.
26. september 1942. Þótt Núps-
dalstungan væri talin með betri
jörðum í Vestur-Húnavatnssýslu
voru húsakynni þar í þrengra lagi
fyrir tvær fjölskyldur, en Ragn-
hildur og Ólafur vom þar í tvíbýli
í meira en tuttugu ár og undu þar
vel hagsínum.
Ég kynntist Ragnhildi fyrst
þegar ég kom á björtum sumardegi
til Núpsdalstungu með unnustu
minni, Guðnýju Margréti Björns-
dóttur, systur Ólafs, en hún var
jmgst af átta bömum Bjöms og
Ásgerðar í Núpsdalstungu. Á hlað-
inu var húsfreyjan á bænum með
bros á vör og tók hún fagnandi á
móti okkur og þar var sannarlega
ekki í kot vísað. Við Guðný Mar-
grét giftum okkur haustið 1948,
en næstu sumur vomm við Guðný
Margrét alltaf í Núpsdalstungu í
viku eða hálfan mánuð og þá kynnt-
ist ég enn betur þessu fyrirmyndar
heimili.
í Núpsdalstungu var alltaf mikil
gestakoma enda var það svo, að
allir þeir, sem leið áttu um dalinn,
áttu vísar góðgerðir ef komið var
við í Tungu. Þá má geta þess að í
Núpsdalstungu var símstöð á fyrstu
áratugum Landsímans og auk þess
var þar póstafgreiðsla í mörg ár.
Húsbændur í Núpsdalstungu urðu
því að sinna ýmsum störfum á
vegum hins opinbera. Öllum ber
saman um, að þessi þjónusta hafí
verið vel af hendi leyst. Ef veikindi
áttu sér stað og leita þurfti læknis
var oft nærtækast að komast í síma
í Núpsdalstungu og vitanlega gat
það átt sér stað á miðri nóttu. Ég
hefí á fáa sveitabæi komið, þar sem
var jafn rausnarlega á borð borið
enda bar öllum saman um það, að
Ragnhildur og Ólafur væru höfð-
ingjar heim að sækja.
Oll hin síðari búskaparár Ólafs
þetta sumar árið 1912 og settu
saman bú um haustið í höfuðstaðn-
um, Reykjavík.
Ársæll Brynjólfsson fæddist 11.
marz 1888 að Pulu í Holtum. For-
eldrar hans voru hjónin Anna Jóns-
dóttir frá Söðulkoti í Þykkvabæ og
Brynjólfur Baldvinsson frá Lindar-
bæ, og þar byijuðu þau búskap, en
bjuggu einnig í Bjálmholti og Pulu
í Holtum. Brynjólfur andaðist í
blóma lífsins árið 1897, en Anna
varð háöldruð, dó 94 ára árið 1949.
Ársæll stundaði sjó frá 16 ára
aldri, fyrst í opnum bátum frá
höfnum á Suðurlandi, síðan á skút-
um frá Reykjavík og loks á togskip-
um, smáum og stórum, um 40 ára
skeið. Það þarf ekki að lýsa lífi sjó-
mannskonunnar og fískimannsins
fyrir íslendingum, svo samofíð er
það lífi okkar allra. En þessi atvinna
er unnin við hættur og kostar mikið
harðfylgi, ekki sízt þegar hún er
stunduð af dugnaði og sleitulaust í
meira en hálfa öld, eins og Ársæll
gerði, þar með taldir tugir siglinga-
túra við lífshættu í heimsstyijöld-
um. En þáttur konunnar, sem heima
bíður með hóp bama á öllum aldri,
vill oft gleymast eða hverfa í skugg-
ann fyrir lofsöngnum um aflabrögð
og aflakónga. Ársæll hætti sjó-
mennsku um sjötugsaldur. en undi