Morgunblaðið - 27.11.1986, Blaðsíða 63

63
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1986
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691100 KL. 17-18
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
iUjrrW’U il
„Gamli Nói“ leggur frá landi
Svo segir í víðlesinni bók, sem
flestir íslendingar hafa undir hönd-
um, að við eigum Nóa gamla líf
okkar að launa. Það var hann sem
ýtti örkinni á flot og forðaði öllum
kvikindum jarðar frá drukknun í
syndaflóðinu forðum. Það er því
ekki úr vegi að launa Nóa lífgjöfína
með því að minnast hans nokkrum
orðum.
í fyrrgetinni bók segir að Nói
hafi fengið um það fyrirmæli af
himnum ofan að hann skyldi safna
öllum dýrum jarðar saman og skyldi
vera tvennt af hvoru (væntanlega
til að viðhalda stofnunum síðar).
Nói hafði nú snör handtök þegar
hann sá vatnsborðið hækka ört.
Hann greip fíl austur í Indlandi,
ísbjöm við Svalbarða, kengúru í
Ástralíu og ljón í Kenya og þannig
hélt Nói áfram. Nú var líka hver
síðastur, örkin sneisafull, eins og
síldarbátarnir fyrir norðan, og öll
hleðslumerki löngu komin í kaf.
Þetta mátti ekki tæpara standa, því
land allt hvarf nú í kolgrænt hafið.
Ekki getur bókin fyrmefnda um
nesti handa öllum þessum dýmm.
Nói var þó bæði forsjáll og ráðagóð-
ur, hefur hann vafalaust gripið
pakka af nóakexi og vasapela af
heilögu vatni, það ætti að hrökkva
í amk. 3 vikur eða svo lengi sem
siglingin gæti staðið. Á öðmm stað
í sömu bók er sagt frá því að 2 smá
brauð hafi satt hungur nokkurra
tugi þúsunda manna, svo dijúgt var
nú nestið í „gamla daga“.
Nú siglir þá Nói örkinni sinni,
eins og Heyerdahl síðar og bíður
þess að sjatni í flóðinu. Hversu lengi
siglingin stóð vitum við ekki, en
allt í einu tekur örkin niðri og veg-
ur nú salt á efsta tindi Ararat (ekki
Arafat). Stökkva nú mýs og menn
fyrir borð og hér lýkur raunar þess-
ari frægustu siglingu veraldarsög-
unnar. Eftirmálin em nokkm
lengri.
Þess er þá fyrst að geta að langt
er síðan þetta gerðist eða etv.
4—5000 ár og getur því hæglega
hafa skolast eitthvað til í frásögn-
inni, en hún hefur verið endursögð
öld fram af öld á ótal tungumálum
og mállýskum, flestum útdauðum í
dag.
Það verða því þáttaskil hér, eins
og endranær, þegar sannprófa skal
gamlar frásagnir og goðsagnir og
beitt er nýtískulegum, vísindalegum
aðferðum. Abraham (Ibrahim) bjó
í Ur í Mesopotamiu (landinu milli
fljótanna), sem nú heitir írak. Mörg
stór flóð hafa hlaupið í Efrat og
Tigris, stórfljótin sem mnnu um
Mesopotamiu. Tvö hin stærstu sem
sögur fara af urðu 3.500 og 2.900
f.Kr. Talið er nú af mörgum að það
muni vera annað þessara stórflóða
sem Abraham getur um og skráð
er í Gamla testamentinu sem enda-
lok alls lífs á jörðu.
„Heimurinn" fyrir 5000 ámm
síðan var landræma við austanvert
Miðjarðarhaf og teygði sig í vestur-
átt allt til Egyptalands. Þeir sem
voguðu sér út úr því sjónmáli áttu
á hættu að hrapa út af jörðinni sem
var flöt, en hyldýpi allt í kringum
jarðskikann.
Bent er einnig á að fyrsta bindi
af alfræðiorðabók sem væri 2000
ár í smíðum mætti teljast harla
úrelt þegar síðasta bindið kæmi út,
en svo lengi stóð bókagerðin yfir.
Sönnunargögn em fá og stangast
hér margt á. Frést hefur þó af ótal
leiðöngmm upp á fjallið Ararat í
leit að gömlum fúaflölum, eða öðr-
um sönnunargögnum. Þar eð ekkert
slíkt hefur þó fundist, hafa menn
stundum sjálfir haft „sönnunar-
gögnin" meðferðis, oftast að
næturlagi til þess að geta ljósmynd-
að þau daginn eftir. Hér lýkur
frásögn Gamla testamentisins af
Nóa gamla. Eftir er erfiðasta við-
fangsefnið, en það er að samræma
frásögnina heilbrigðri skynsemi, að
samræma goðsagnakenndar frá-
sagnir nútíma vísindum og þekk-
ingu.
Hvernig á að samræma þróunar-
kenningu Darwins og Lamarcks
kenningum „bókarinnar" og þeirra
biskupa Berkeleys og Jóns Vídalíns?
Er þetta etv. óyfirstíganlegt, óbrú-
anlegt hyldýpi? Þurfum við um allan
aldur að hafa tvær jafnhliða, jafn-
réttháar skoðanir, skoðanir eðlis-
fræði og náttúrufræði kennarans 6
daga vikunnar, og skoðanir „bókar-
innar“ og prestsins á hvíldardaginn,
7. dag vikunnar.
Ævintýri, skáldskapur, táknmál
eða trú, geri hver upp sína persónu-
legu afstöðu. Minna má þó á að
enginn tekur skáldsögur og ævin-
týri frá þessum tíma bókstaflega.
Menn yppta öxlum, brosa og hlæja,
þegar þetta er ekki trúarlegs eðlis.
Öðru máli gegnir um allt sem snert-
ir trúmál frá sama tíma. Það er
heilagur, óumdeilanlegur, ófor-
gengilegur sannleikur. Hér þarf
hvorki að spytja né afla sönnunar-
gagna.
Hvaða lærdóm má þá draga af
sjóferðinni um Nóa?... ert þú
nokkurs vísari?
Richardt Ryel.
Kveðja til Tryggingastofnunar ríkisins:
Fáránleikinn í framkvæmd
Guðmundur Jóhannssonskrif-
ar: _
Ágæti Velvakandi.
Þú sem ert miðill aðila, næstum
því á hvaðeina sem þú ert beðinn
um bæði gott og vont, nú langar
mig að biðja þig fyrir eitt af þessu
leiðinlega.
Svo bar við fyrir nokkru að ég
fékk bréf frá Tryggingastofnun
ríkisins, þar sem mér var tilkynnt
að ég yrði 67 ára tiltekinn dag seint
á þessu ári og að ég eigi rétt á elli-
lífeyri í tilefni tímamótanna. Bréf-
inu fylgdi umsóknareyðublað, sem
ég átti að fylla út ef ég vildi'nota
þennan rétt.
Ein með öðrum kvöðum sam-
kvæmt umræddu eyðublaði að því
þurfti að fylgja fæðingarvottorð.
Með því að ég átti ekki slíkt heimild-
arblað, um það að ég væri til, þá
flaug mér það svona í hug að þetta
hlyti að vera úrelt ákvæði, bæði
vegna þess að allar stærri stofnan-
ir hafa eintak af svokallaðri þjóð-
skrá þar sem aldur manna kemur
fram og allavega bar bréfið sem
nefnt er hér að framan öll þess
merki að Tryggingastofnuninni sé
vel kunnugt um aldur minn.
Er ég í gleði minni afhenti um-
sóknareyðublaðið þá var „Adam
ekki lengi í Paradís", því mér var
tjáð að umsóknin væri ekki gild
nema vottorð fylgdi og hana nú,
þar hafði ég það. En mér er spum
hver er tilgangurinn þegar ljóst er
að hjá þessari stofnun eru allar þær
persónuupplýsingar sem hún þarf á
að halda til að afgreiða málið svo
fremur sem ég ætla að notfæra
mér réttinn, er bara verið að sýna
vald sitt og snúa fólki milli stofn-
ana?
Þessi skilyrði sýnist mér svona
álíka rökrétt og það að ég verði
krafinn um dánarvottorð, þegar sú
stund rennur upp, svo stofnunin
geti hætt að greiða mér ellilaunin.
Báknið lætur ekki að sér hæða
eða öllu heldur stjórnendur þess.
Þið sem við stjómvölinn sitjið, látið
nú kvamimar snúast og hættið að
gera hlutina flóknari en þörf er á.
Þessir hringdu .. .
Er ekki til
neinn frí-
merkjaklúbbur
í Reykjavík?
Einn vonsvikinn hringdi:
Ég er árangurslaust búinn að
leita að frímerkjaklúbbi í
Reykjavík. Ef einhver slíkur er
starfandi þá þætti mér vænt um
að fá fregnir af honum en ég er í
s. 39711.
Þakkir til ríkis-
sjónvarpsins
Móðir hafði samband og vildi
þakka ríkissjónvarpinu fyiir þætt-
ina „Geisla" og „í takt við
tímann". Finnst henni allt unga
fólkið standa sig mjög vel og vera
með gott íslenskt efni.
Ekki trufla
meira á Stöð 2
Ég er ákaflega þakklát þeim
hjá Stöð 2 fyrir að leyfa okkur
að fylgjast með dagskrá sinni
framundir og jafnvel framyfir 21.
Ég er því alls ekki sammála Rósu,
sem vill lengri tmflunartíma. Eins
vil ég benda henni á að sumsstað-
ar í fjölbýlishúsum næst hreint
ekki samstaða um að taka Stöðina
inn, jafnvel þó einhveijir fegnir
vildu.
Bílstjórar,
hafið aukalykla
H.J. hafði samband við Velvak-
anda og lá þetta á hjarta:
Fyrir nokkm síðan varð ég fyr-
ir því óhappi að læsa bílnum
mínum með lyklana í svissinum.
Lögreglan hjálpaði mér fljótt og
vel að opna bílinn. Nú hefur lög-
reglan í mörgu að snúast og gætu
bíleigendur losað hana við þessa
snúninga með því að hafa alltaf
til öryggis aukalykla í veskinu.
Athugið þetta, bæði karlar og
konur.
Hver gerir við
dúkkur?
AGR hringdi:
Mig vantar nauðsynlega að ná
í einhvem sem gerir við dúkkur?
Ég bý í Reykjavík og síminn er
37396.
Úrvals dýnan
Avanti/2
í öllum
rúmum.
Við vorum að fá nýjar sendingar af vatnsrúmum.
Margar gerðir.
tiúsgagn&höllini
BÍLDSHÖFÐA 20-112 REYKJAVÍK - 91 -681199 og 681410
Vatnsrúm
Vatnsrúm, sem sífellt fleiri kaupa í svefnherbergin sín, er
ævagömul uppfinning. Svo er sagt, að fyrir 3000 ámm hafi
hinir fomu Persar sofið á geitabelgjum, sem þeir fylltu með
vatni. Vatnsrúm okkar tíma er óhemju sterk, mjúk og seig
PVC-plastdýna (Polyvinylclorid). Sumir vatnsdýnuframleið-
endur fullyrða, að dýnan myndi þola að láta fíl traðka á sér.
Eitt er víst — dýnumar þola að krakkamir hoppi á þeim og
skoppi — og enn höfum við ekki heyrt um nein hjón sem hef-
ur tekist að sprengj’ana.
ÞÚ HVlLIST Á VATNSDÝNU