Morgunblaðið - 27.11.1986, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1986
23
Unga fóUdð vill
eiga sína eigin íbúð
REDOXON
Mundir þú eftir
C-vítamíninu í morgun?

eftir Halldór Blöndal
Grein I
Fyrir réttu ári birti félagsvísinda-
stofnun niðurstöður könnunar á
húsnæðismálum ungs fólks, sem
hún hafði gert að tilhlutan Hús-
næðisstofnunar og félagsmálaráðu-
neytis. Þessi könnun tók til 1000
manns á aldrinum 18 til 29 ára og
fengust svör frá 668 einstaklingum.
í skýrslunni segir, að allt bendi til,
„að svarendahópurinn gefi góða
mynd af heildarhópnum".
Niðurstöður þessarar könnunar
vöktu mikla athygli og tel ég nauð-
synlegt að rifja þær upp nú vegna
þeirra neikvæðu umræðna, sem
einkum Alþýðuflokksmenn hafa
haldið uppi í húsnæðismálum.
Spurt var: „Hversu þýðingarmik-
ið telur þú það almennt vera að
fjölskyldan eigi sjálf íbúð þá er hún
býr í?“
Svör:
Mjög þýðingarmikið 73,4%
Fremur þýðingarmikið 19,2%
Veitekki 1,5%
Ekki þýðingarmikið 3,7%
Alls ekki þýðingarmikið 1,6%
Svararekki 0,6%
Svörin eru afdráttarlaus, ekki
síst með það í huga, að könnunin
var gerð á þeim tíma, þegar hvað
mest gekk á í sambandi við Búseta.
Það sýnir með öðru, hversu ríkt það
er í eðli eyjarskeggjans að vera sinn
eigin herra:
Bú er betra,
þótt lítið sé,
halur er heima hver
segir í Hávamálum. Þessi hugsun
virðist hafa búið í okkur síðan land
byggðist.
Það er fleira en tilfinning og
stolt, sem undir það ýtir, að menn
vilja eiga sín híbýli sjálfir. Menn
vita sem sé að það er ódýrara bæði
í bráð og lengd. I velferðarþjóð-
félaginu er það að vísu svo, að
sérstaklega er hlaupið undir bagga
með þeim, sem eru minni máttar,
ýmist með íbúð í verkamannabú-
stöðum eða leiguíbúð sveitarfélaga.
En aðrir verða að spjara sig sjálfír.
Heilbrigt fólk, vel vinnandi, getur
ekki búist við því og ætlast raunar
ekki til, að jafnaldrar þess taki á
sig auknar þjóðfélagsbyrðar þess
vegna.
Hver og einn verður að reyna
að standa undir byrðinni að sínum
hluta.
Með þessar einföldu staðreyndir
í huga er ekki undarlegt, þótt aðilar
vinnumarkaðarins hafí orðið sam-
mála um það sl. vetur, að lausn
húsnæðismálanna yrði að vera al-
menn og taka til allra. Þess vegna
hlaut hún að vera í því fólgin að
hjálpa sem flestum til sjálfsbjargar,
— hækka lánin og lengja lánstím-
ann, svo að undir þeim yrði staðið
af venjulegum launatekjum. Há-
markslán til þeirra, sem ekki eiga
íbúð fyrir, er nú tæplega 2,4 millj.
kr. og hækkar í samræmi við bygg-
ingarvísitölu til útborgunardags.
Þetta er gjörbreyting frá því, sem
áður hafði verið, — ótrúlegur árang-
ur, sem aðeins verður skýrður með
því, að þeir, sem ábyrgðina bera,
vilja vera raunsæir en leggja ósk-
hyggju og dekur við fámenna hópa
til hliðar. Sú stefna sigraði, sem
kom hinum almenna borgara best.
Við getum kallað hann manninn á
götunni, Jón eða Sigríði. Hvort sem
er. Eftir stendur, að menn geta nú
vænst þess á ný að eignast íbúð
án þess að ganga fram af sér eða
sínum.
Leiðrétting
EITT ORÐ misritaðist í grein Óðins
Pálssonar í blaðinu sl. þriðjudag.
Viðkomandi setning á að vera: "...
sá sem er frá himni er yf ir öllum.
Halldór Blöndal
„Það er fleira en til-
finning- og stolt, sem
undir það ýtir, að menn
vilja eiga sín híbýli
sjáif ir. Menn vita sem
sé að það er ódýrara
bæði í bráð og lengd.“
- Fyrir okkur Sjálfstæðismenn er
sigurinn sérstaklega kærkominn.
Ekki aðeins vegna þess, að við höf-
um barist fyrir honum og trúað á
hann, heldur ekki síður vegna hins,
að við vitum, að hann er í anda
þess unga fólks, sem er að alast
upp í landinu. í honum endurspegl-
ast framtíðarsýn unga fólksins.
Höfundur er alþingsmaður Sjálf-
stæðisflokks fyrir Norðurlands-
kjördæmi eystra.
JÓLASKÓNA
FÆRÐU HJÁ OKKUR
Leðurstígvélin komin
OpiÖ til kl. 16.00 laugardag.
JOSS ^
LAUGAVEGI 101, SÍMI 17419.