Morgunblaðið - 27.11.1986, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1986
55
þegar leið okkar lá til Kaupmanna-
hafnar og vonim við — eins og svo
margir aðrir íslendingar — aufúsu-
gestir þeirra hjóna. Er margs að
minnast frá þeim heimsóknum, sem
að sjálfsögðu verður ekki tíundað
hér en geymt þeim mun betur í
þakklátum huga.
Eins og þegar er sagt kom Ólaf-
ur fljótlega upp sjálfstæðum at-
vinnurekstri þar ytra og veitti
honum forstöðu um áratuga skeið
eða þar til krafta þraut fyrir nokkr-
um árum en þá seldi hann fyrirtæk-
ið. Hann missti konu sína um svipað
leyti eða 1982 eftir erfið veikindi.
Þeim varð ekki bama auðið og má
segja, að þegar fyrirtækið hafði
verið selt og konan dáin voru rætur
þær að mestu slitnar sem hann
hafði skotið meðal Dana.
Ólafur hafði eiginlega alltaf verið
með hálfan hugann heima, en nú
varð það enn sannara orð en áður.
Hér var hann borinn og bamfædd-
ur, hér tók hann manndómsarfínn,
og hér vildi hann vera lagður til
hinstu hvíldar.
Hér hefur verið stiklað á stóm í
ævi Ólafs, langt mál gert stutt. En
ekki má sleppa, að Ólafs mun ekki
minnst svo viðunandi sé eða hann
verðskuldar, ef undan em dregin
ýmis atriði í starfi hans að félags-
májum.
Áhuga hans á því sviði mannlífs-
ins varð snemma vart því segja má,
að hann hafi enn verið unglingur
heima á Hesteyri, þegar hann
gekkst fyrir stofnun lestrarfélags
þar í hreppnum, en þau vom sann-
arlegur menningarauki hvers
byggðarlags, því að oft hefðu lestr-
arfúsir unglingar og fullorðnir orðið
af miklum fróðleik, ef slík félög
hefðu ekki starfað víðs vegar um
landið.
Þegar til ísafjarðar kom varð
hann t.d. meðal hvatamanna og
stofnenda verslunarmannafélags á
staðnum — líklega elsta félags af
því tagi utan höfuðstaðarins. En
IsaQarðarvistin varð ekki löng, eins
og þegar er sagt — næst var Kaup-
mannahöfn vettvangur félags-
málaáhuga Ólafs og þar fékk hann
útrás á þjóðlegum grandvelli. Þann-
ig var hann ámm saman í stjóm
Islendingafélagsins og var í stjóm
húss Jóns Sigurðssonar frá stofnun.
Hann vann manna mest að því að
búa íbúð Jóns og Ingibjargar konu
hans húsgögnum í stíl við uppruna-
lega íbúð þeirra.
Þá var Olafur einn af stofnendum
Styrktarsjóðs íslendinga í Kaup-
mannahöfn og sat í stjóm hans um
árabil. Er J)á aðeins getið fárra at-
riða; sem Ólafur vann í þágu íslands
og Islendinga þar.
Enn er ógetið þeirra félagasam-
taka, sem Ólafur vann hvað
drengilegast fyrir og var hann þó
aldrei hálfVolgur í neinu, sem hann
hafði áhuga á eða tók sér fyrir
hendur. Hér á ég við Slysavamafé-
lag íslands, en hann gekkst fyrir
stofnun svd. Geíjunar í Kaup-
mannahöfn árið 1953, fyrstu og
einu deildar SVEÍ, sem starfað hef-
ur á erlendum vettvangi.
Ólafur fékk ýmsa mæta menn
til liðs við sig í þessu máli og gerð-
ust þeir stofnendur deildarinnar
með honum, en allir kunnugir vita,
að hann skar upp herör í þessu
efni og á engan er hallað þegar
sagt er, að Olafur hafí verið lífíð
og sálin í þessum samtökum í því
sem næst þriðjung aldar. Slysa-
vamahugsjónin var honum þvílíkt
hjartans mál, að ég held, að ég
hafi ekki þekkt neinn mann, sem
bar hag og heill SVFÍ eins fyrir
bijósti eins og hann. Það var hluti
af ættjarðarástinni, sem brann svo
fölskvalaus í bijósti hans. Hann sá
og kynntist af eigin raun þeim
hættum, sem sjómönnum em búnar
við strendur Iandsins, og þess vegna
fysti hann að gera sitt til þess að
fómimar, sem eyþjóðin hlaut að
verða að færa Ægi fyrir lífsbjörg-
ina, yrðu sem minnstar. Eg held,
að mér sé óhætt að segja að slysa-
vamasamtökin hafi orðið Olafi
Albertssyni þau böm, sem honum
varð ekki auðið í hjónabandi sínu.
Ólafur varð aldrei formaður þess-
arar deildar SVFÍ í Kaupmanna-
höfn og sóttist ekki eftir því, enda
taldi hann sig geta gert meira gagn
með því að gegna starfí gjaldkera.
Þar var hann líka óþreytandi við
að afla fjár í þágu starfsins og leit-
aði langt út fyrir raðir félagsmanna
til þess að árangur yrði sem mestur
og bestur. Fyrir þetta uppskar hann
ómældar þakkir félagsmanna hér
heima og var m.a. boðið á 14. þing
SVFÍ, þar sem hann var gerður að
heiðursfélaga á 40 ára afmæli fé-
lagsins. Síðar var hann sæmdur
gullmerki þess fyrir vel unnin störf.
Fálkaorðan féll honum einnig í
skaut að makleikum.
Raunar var Ólafur fjárhaldsmað-
ur deildarinnar allt til 23. sept. sl.
þegar ég fór með honum til höfuð-
stöðva SVFÍ. Þar afhenti hann
forseta félagsins í viðurvist fram-
kvæmdastjórans peningaupphæð
og ýmis skjöl deildinni viðkomandi.
Jafnframt lét hann þess getið, að
hann treysti sér ekki til að sjá um
fjárreiðumar lengur vegna heilsu
sinnar.
Það gerðist svo tæpum mánuði
síðar, 24. október, að hann fékk
heilablóðfall, þegar hann var á leið
til herbergis síns. Auðnaðist honum
ekki að komast til ráðs eftir þetta
áfall og andaðist að morgni sl.
sunnudags, 23. nóvember.
Ég tel rétt að geta þess að end-
ingu, þar sem ég hef reynt að gera
nokkra grein fyrir fómfúsu starfi
Ólafs í þágu sjysavarnahugsjónar-
innar og SVFI, að hann hugsaði
einnig til félagsins í erfðaskrá sinni.
Þar ákvað hann að allar eigur sínar,
hveiju nafni sem þær nefndust, að
frádregnum útfararkostnaði og
ýmsum lokagjöldum, skyldu renna
til Slysavamafélagsins — óskiptar.
Hefði hann raunar viljað, að félagið
hlyti meira í hlut en raun varð á,
en þar hindraði hin gamla gerð, sem
getið er hér að framan í sambandi
við hjónaband hans.
Ólafur Albertsson var yngstur
fímm bræðra en átti auk þess þijár
systur, yngri. Elstur þeirra var
Benjamín, sem fluttist ungur að
ámm til Noregs með hvalveiði-
mönnum, sem reist höfðu hvalveiði-
stöð á Stakkeyri, rétt innan við
Hesteyri. Benjamín gekk að eiga
norska konu, ílentist í Noregi og
em böm þeirra norsk.
Annar bræðra Ólafs, Guðmundur
Halldór, fór einnig ungur til Noregs
en sneri aftur eftir nokkur ár, en
unnusta hans sat í festum þar ytra,
meðan hann fór í Verslunarskólann
hér og lauk námi. Síðan hélt hann
til fundar við konuefnið, gekk að
eiga hana og þau fluttust til Hest-
eyrar, þar sem þau ráku verslun frá
1924—44. Fluttust þau þá hingað
til Reykjavíkur og reistu sér versl-
unar- og íbúðarhús, þar sem
Borghild býr enn með dóttur sinni
og starfrækir verslunina með að-
stoð bama sinna.
Þriðji bróðirinn var Guðmundur
Benedikt er fetaði í fótspor föður
síns og var formaður á báti þeirra
bræðra ámm saman frá Hesteyri
og Aðalvík. Hann kvæntist Hrefnu
Magnúsdóttur og bjuggu þau á
Hesteyri, uns byggð eyddist þar en
fluttu þá til ísafjarðar, þar sem
ekkja Guðmundar Benedikts býr
enn í hlýlegu húsinu, sem þau fluttu
með sér frá Hesteyri.
Er þá aðeins ógetið Elíasar, sem
gekk að eiga Elínu dóttur Árna
Sigurðssonar í Skáladal, og tóku
þau við búi þar en fluttust síðar til
Isafjarðar.
Ólafur átti þijár systur, eins og
fyrr segir, sem ég fylgdist þó ekki
eins vel með og þeim bræðmm, en
bám allar sæmdareinkenni foreldra
sinna. Yngst var Helga, sem fermd-
ist með mér sama árið og Ólafur
fór utan, en hinar em Elísabet og
Emilía, sem giftust frændum
mínum frá Sléttu.
Þessi stóri systkinahópur bar
með sér þróttmikil ættareinkenni
foreldra sinna, skapfestu, dugnað
og þrautseigju og lét aldrei reka
undan, þótt á móti blési. Verður
mér fjölskylda þessi öll einkar
minnisstæð enda máttarstólpar
hvar sem leiðir þeirra hafa legið.
Ólafur hafði tjáð mér þann vilja
sinn fyrir allmörgum ámm um þá
ráðstöfum eigna sinna, sem þegar
er getið. Jafnframt var það ósk
hans, að jarðneskar leifar hans yrðu
fluttar til Hesteyrar og lagðar við
hlið foreldra hans í kirkjugarðinum
þar. Framkvæmd þessarar óskar
sinnar fól hann mér og tveim
frænda sinna, Hans Hilaríussyni,
Reykjavík, og Magnúsi Reyni Guð-
mundssyni, Isafírði. Já, það vom
traustar rætur sem tengdu þennan
mikla Íslending heimabyggð hans.
Að kvöldi 24. júní sl. kom Ólafur
Albertsson frá Hesteyri alkominn
til íslands, og þar með hafði hann
tekið endanlega ákvörðun um að
eyða því sem eftir væri ævinnar
hér meðal ættingja og vina. Það
var von hans og okkar vina hans
að hér mætti hann eiga nokkur góð
ár á hinu glæsilega dvalarheimili
að Hrafnistu í Hafnarfírði, þar sem
honum var búið einbýli með útsýn
til Garðakirkju og sjávarins, er að
nokkm minnti á Hesteyri, hinar
kæm æskustöðvar hans.
Þegar ég kveð nú að leiðarlokum
þennan hjartagóða sveitunga og vin
og sendi honum hinstu kveðjur konu
minnar og mínar, jafnframt því sem
ég þakka honum vináttu og tryggð
frá fyrstu kynnum, vil ég um leið
færa honum þakkir minna gömlu
félaga innan SVFÍ fyrir allt, sem
hann hefur gert fyrir slysavama-
samtökin. Hans mun óefað minnst
um mörg ókomin ár fyrir einstakt
fórnarstarf í meira en 30 ár.
Frændur og vinir frá hinni gömlu
heimabyggð okkar, Sléttuhreppi,
senda honum hlýjar kveðjur og
þakkir fyrir allt það er þessi ein-
staki öðlingsmaður vann sveit sinni.
Með Ólafi er kvaddur enn einn
úrvalsmaðurinn, sem þessi kalda
og eydda byggð ól og markað hefur
eftirminnilegan lífsferil er ættingjar
hans og vinir munu lengi minnast.
Við minnumst hans öll með sökn-
uði og virðingu.
Gunnar Friðríksson
Amstrad PCW
Fjölbreytt og vandað námskeið í notkun Amstrad PCW
y 8256/8512.
Dagskrá:
★ Grundvallaratriði við notkun Amstrad PCW.
★ Amstrad ritvinnslukerfið logoscript.
★ Töflureiknirinn Multiplan
★ Gagnasafnskerííð D-base II
★ Helstu atriði við notkun stýrikerfísins PCW
★ Bókhaldskerfið Ráð
★ Umræður og fyrirspurnir

Tími: 6., 8., 13. og 15. október Innritun í símum 687590
kl. 20-23. og 686790.
TÖLVUFRÆÐSLAN
Ármúla 36, Reykjavík.
Skrifstofutæknir
Eitthvað
fyrir þig?
Nánari upplýsingar veitir Sjöfn Agústs-
dóttir námsstjóri í sima 687590.
Tölvufræðslan
Borgartúni 28
■
/ fyista sæti vinsældalistans:
HOLLAND ELECTR0
Holland Electro er engin dægursuga. í meira en áratug hefur hún
verið í efsta sæti íslenska ryksuguvinsældalistans. Astæðurnar
eru augljósar.
Holland Electro hefur allt að 1200 watta mótor, en það tryggir aukinn
sogkraft. Sogkraftinum erstjórnað með sjálfstýringu þannig að
þykkustu teppin sleppa ekki.
Bilanatíðni Holland Electro er mjög lág, en samt er mikil áhersla lögð á
góða viögerða- og varahlutaþjónustu.
Holland Electro þýður sérstaka teppabankara til að fríska teppin upp.
Holland Electro kann tökin á teppunum.
Útsölustaöir Holland Electro.
Reykjavík:
Domus, Laugavegi 91. Jón
Loftsson hf., Hringbraut 121.
Rafbraut sf., Suöurlandsbraut 6.
BV-búsáhöld, Lóuhólum 2-6.
Goshf.,Nethyl3.
Kf. Borgfiróinga, Borgarnesl.
Trésm. Akur, Akranesl.
Verzl. Vík, Ólafsvik.
Verzl. Húsið, Stykklshólmi.
Kf. Hvammsfjaróar, Búðardal.
Kf. V-Baröstrendinga, Patreks*
flrðl. Kf. Dýrfiröinga, Þingeyri.
ÐnarGuÓfinnsson hf., Bolungar-
vík. Verzl. Vinnuver, ísafirði.
Kf. Steingrimsfjaröar, Hólmavík.
Kf. V-Húnvetninga, Hvamms-
tanga.
Kf. Húnvetninga, Blönduósi.
Kf. Skagfirðinga, Sauðárkróki.
Verzl. Valberg, Ólafsfirði.
Kf. Eyfiröinga, Akureyri.
Raftækni, Akureyri.
Kf. Þingeyinga, Húsavik.
Kf. N-Þingeyinga, Kópaskeri.
Kf. N-Þingeyinga, Raufarhöfn.
Kf. Langnesinga, Þórshöfn.
Kf. VopnfirÖinga, Vopnafirði.
Kf. Héraösbúa, Egilsstöðum.
Kf. Héraðsbúa, Seyðisfirði.
Kf. HéraÖsbúa, Reyðarfirði.
Kf. Fram, Neskaupsstað.
Pöntunarf. Eskfiröinga, Eskifirði.
Kf. FáskrúÖsf., Fáskrúðsfirði.
Kf. Skaftfeilinga, Höfn, Hornaf.
Kf. V-Skaftfellinga, Vík, Mýrdal.
Kf. Rangæinga, Hvolsvelll.
Kf. Rangæinga, Rauðalæk.
Kf. Þór, Hellu.
Verzl.Grund, Flúðum,
Hrunam.hr.
Kf. Ámesinga, Selfossi.
Byggingav.verzl Hverageröis,
Hveragerði.
Raft.verzl. Kjami sf., Vestmanna-
eyjum.
Kf. SuÖumesja, Keflavík.
Vetzl. Stapafell hf., Keflavík.
Kf. Hafnfiröinga Hafnarf irði.
Rafhahf., Hafnarfirði.