Morgunblaðið - 02.12.1986, Qupperneq 57

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. DESEMBER 1986
57
Minning:
Inga Rún Vigfús-
dóttir Garcia
Fædd 26. september 1935
Dáin 3. nóvember 1986
Það var einn harðan vetrardag
að viðkvæmt móðurhjarta bað
Drottinn — fyrir bömum sínum, föður þeirra
ogframtíð. (Höf. Vigfus Einarsson
Mig langar að minnast með
nokkrum orðum bróðurdóttur
minnar, Ingu Rúnar Vigfúsdóttur
Garcia, sem andaðist 3. nóvember
sl. í Kaliforníu í Bandaríkjunum,
eftir erfíð veikindi. Inga Rún var
einkabam foreldra sinna, hjónanna
Valgerðar Jónsdóttur, ættaðri frá
Akureyri, og Vigfúsar Einarssonar,
sem ættaður var frá Olafsvík á
Snæfellsnesi.
Tvö hálfsystkin átti Inga Rún,
sitt frá hvoru foreldri. Hákon
Tryggvason, cand. mag. og Mar-
gréti Vigfúsdóttur, húsmóður, sem
búsett er í Maryland í Bandaríkjun-
um.
Margar eru minningamar sem
leita á hugann, minningar frá æsku-
og unglingsárum okkar beggja,
þótt nokkurra ára aldursmunur
væri á okkur. Minningar frá þeim
árum þegar bróðir minn blessaður
gegndi afahlutverkinu með elsta
bami Ingu Rúnar, Kristínu. Það var
dásamlegt að fylgjast með því fagra
mannlífi sem í því hlutverki fólst.
Kristín átti hér fyrstu fimm ár ævi
sinnar undir verndarvæng ömmu
sinnar, því þær mæðgur Valgerður
og Inga Rún bjuggu saman þessi
fyrstu æviár Kristínar litlu eða þar
til Inga Rún giftist eftirlifandi eigin-
mani sínum, John J. Garcia, og
fluttist með honum vestur um haf.
Það var að vonum erfitt að sjá á
eftir þeim mæðgum svo langt í
burtu, en það reyndu þau Valgerður
og Vigfús að bæta sér upp með því
að heimsækja fjölskylduna eftir því
sem efni og aðstæður leyfðu. Af
þeim ferðum bróður míns til dætr-
anna tveggja í Bandaríkjunum naut
ég og fjölskylda mín öll svo sannar-
lega góðs. Hann kom alltaf færandi
hendi með famað og fleira skemmt-
legt. Inga Rún var pabba sínum
alltaf innan handar við val á þessum
vamingi. Fyrir þetta og allt annað
gott og fagurt frá þeim feðginum
vil ég nú þakka af heilum huga.
Arið 1975 gafst okkur hjónunum
tækifæri til þess að heimsækja Ingu
Rún og fjölskyldu hennar til Banda-
ríkjanna en sú heimsókn stóð aðeins
yfir í tvo daga, tvo eftirminnilega
daga. Inga Rún var mjög glaðsinna
og hafði létta lund, en þó sagði hún
mér að hitamir færu alltaf þannig
í sig að hún yrði skapvond. Ekki
bar samt á því þá tvo daga sem
við vomm þama, þó að miklir hitar
væm þar þá. Hún var kát og elsku-
leg og lék á als oddi. Fjölskyldan
öll, nema Kristín sem ekki var
heima, fór með okkur upp í fjöll og
í dýragarðinn í Washington. Kvöld-
unum eyddum við svo við að borða
góðan, grillaðan mat í dásamlega
hlýju og fallegu umhverfi á verönd-
inni heima hjá þeim og við að fara
í gönguferðir um nágrennið í því
hverfi sem þau bjuggu í þá. Þar
hlustaði ég í fyrsta og eina skiptið
á ævinni á hljóð skordýranna í
hlýrri kvöldkyrrðinni. Þessar minn-
ingar verða aldrei frá mér teknar.
Inga Rún var mjög hamingjusöm
í sínu einkalífi. Hún átti góðan
mann og fjögur elskuleg böm, þijár
stúlkur og einn dreng, sem hún
þráði að fá að lifa lengur fyrir.
Elsta dóttirin, Kristín, er orðin
tveggja bama móðir og býr ekki
lengur heima. Hin bömin þijú em
öll heima, Michelle 20 ára, Jóhanna
16 ára og John Thomas sem er
yngstur og aðeins 10 ára gamall.
Inga Rún þráði að fá frest á því
sem koma skyldi til þess að geta
lokið uppeldishlutverkinu. En því
miður, finnst okkur eigingjömum
mönnum, fékkst sá frestur ekki.
Eg trúi því að hún hafi verið kölluð
til enn mikilvægari starfa hjá Guði
sínum á öðm tilvemstigi.
Inga Rún og fjölskyldan öll komu
hingað nokkmm sinnum. í næstsíð-
ustu heimsókn sinni hingað fylgdu
henni þijú yngri bömin og eigin-
maðurinn, þá gafst okkur tækifæri
til þess að fara dagsferð austur í
sveit og nutum við þeirrar ferðar
mjög vel. Við fómm einnig í Arbæj-
arsafn, en litla kirkjan þar var í
miklu uppáhaldi hjá Ingu Rún. Þar
hafði Kristín, elsta dóttirin, verið
skírð. Síðasta ferð Ingu Rúnar hing-
að til lands var eins konar hraðferð.
Þá kom hún ásamt eiginmanninum
John til þess að vera viðstödd há-
tíðahöld á Akureyri í tilefni 25 ára
stúdentsafmælis síns. Þá talaði hún
aðeins við mig í síma, kát og hress
að vanda. Stuttu síðar hófust átök-
in við veikindin. Síðan em liðin um
það bil þijú ár.
Vigfús, faðir Ingu Rúnar, andað-
ist 23. nóvember 1973, en Valgerð-
ur lifir dóttur sína. Ég bið móður,
eiginmanni, bömum, litlu bama-
bömunum og systkinum guðs
blessunar og styrks í þeirra mikla
missi.
Mig langar til þess að enda þessi
minningarorð með öðm erindi úr
kvæðinu „Örlagabikar", sem er eft-
ir pabba hennar, úr bókinni
„Þræðir“ sem höfundur gaf út sjálf-
ur á sínum ungdómsámm.
Fylgdu þeim á lífsins hálu leið.
Lýstu þeim í hverri sorg og neyð,
helgi faðir, fóður bama minna
frelsa þú, lát storminn dagsins linna.
Faðir, heyr þú málið mittí
Miskunna þig yfir bamið þitt.
(Höf. Vigfús Einarsson)
Fari hún í friði.
Guðrún S. Einarsdóttir
Clausen
NYVINNUSTOFA
OPNUÐ hefur verið á Barónsstíg 22 vinnustofa Þóru. Þar eru
unnar andlitsmyndir eftir ljósmyndum, aðallega í pastel, en einn-
ig í blýant og vatnsliti.
Einnig sér stofan um auglýsingagerð hverskonar, hönnun, skiltagerð
og uppstillingar. Lögð verður áhersla á „öðruvísi" auglýsingar. Stofan
framleiðir stafi og merki skorin í frauðplast, svo og hvers kyns skraut-
ritun á bækur, kort ofl. Vinnustofa Þóm er opin frá kl. 9-5 virka daga.
Eigandi vinnustofunnar og aðalstarfsmaður er Þóra Þórisdóttir.
LEITIN AÐ
9 •)•>
JOIAQÖF
ENDAR HJÁ ESSO
Á bensínstöðvum ESSO fast ódýrar en vandaðar
vörur af ýmsu tagí, sem eru tílvaldar í jólapakkann.
Þar fæst líka jólapappír ásamt merkispjöldum og
margs konar vamíngí til jólaundírbúnings s.s. litaðar
perur í útiseríuna, framlengingarsnúrur og öryggi,
að ógleymdum reykskynjurum og slökkvitækjum.
TVEIR KERTASTJAKAR
MEÐ KERTUM.
VÖNDUÐ SÍMTÆKI
MEÐ TÓNVALI
STEREÓ ÚTVARP
VHS MYNDBAND
3 KLUKKUSTUNDIR
Komdti víð á næstu bensínstöð ESSO og
Athugaðti að það er opið bæði á kvöldin