Morgunblaðið - 03.12.1986, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 3. DESEMBER 1986
wetmwi
ANNflR /?
BDLUNN^
€>19M Uniwrul Pr*M Syndicala
' „ Úg keypi'i -fyrsbx bollann c>~ þri&judoginá.
. .. að kunna að
þegja.
TM Reg. U.S. Pat. Otf.-all rights reserved
©1984 Los Angeles Times Syndicate
Þetta er happdrættisvinningnr, Það hefur bersýnilega kviknað
ferð til Suðurhafseyjar. í tóbaksbirg’ðum höfðingjans.
Nýr íslenskur hljóm-
sveitarstjóri tekur við
stjórninni á „Tosca“
Ólafur M. Jóhannesson, sem oft
hefur vakið verðskuldaða athygli
fyrir skrif sín í Morgunblaðið, sagði
í pistli sl. sumar að Guðmundur
Emilsson, hljómsveitarstjóri og
frumkvöðull íslensku hljómsveitar-
innar, væri einn þeirra brautryðj-
enda sem Islendingar hefðu enn
ekki kunnað að meta að verðleikum.
Mér frnnst þessi orð mjög athygl-
isverð og það rifjaðist upp fyrir mér
í Þjóðleikhúsinu 21. nóv. sl. þegar
Guðmundur stjómaði þar í fyrsta
sinn óperunni Tosca, sem sögð er
einu kröfuharðasta verk óperubók-
menntanna.
Það var vel ráðið af Þjóðleik-
húsinu að láta þennan gagnmennt-
aða íslenska tónlistarstjóra taka við
af þeim ítalska. Það sýna m.a.
ummæli gagnrýnenda og viðtökur
leikhúsgesta, sem fögnuðu lengi og
innilega.
Jón Ásgeirssoni tónlistargagn-
rýnandi Morgunblaðsins, segir t.d.
um fyrmefnda sýningu Þjóðleik-
hússins að hún hafi jafnvel skilið
eftir sterkari áhrif en frumsýningin.
Og þótt glæsilegur söngur sé að
sjálfsögðu rósin í hnappagatinu
bendir Jón á það réttilega, að
„framkvæmd verksins" sé í hönd-
um þess, sem heldur á taktsprotan-
um hveiju sinni, eins og hann kemst
að orði. Það er ánægjulegt þegar
Skrifið eða hring-ið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 17 og 18,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma þvi ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspumir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þáttar-
ins, þó að höfundur óski nafn-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina þvi til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir iiggja hér í
dálkunum.
gagnrýni er jafn jákvæð, ekki síst
þegar í hlut eiga brautryðjendur
okkar í listum, sem e.t.v. hafa ekki
verið metnir að verðleikum.
Ég hvet alla til að missa ekki
af þessari glæsilegu óperusýningu
Þjóðleikhússins, en sýningum fer
því miður að fækka sökum þess að
Kristján Jóhannsson stórsöngvari
er ráðinn til að syngja í óperum
erlendis.
Orn Harðarson
Guðmundur Emilsson hefur nú
tekið að sér að stjórna flutningi
óperunnar „Tosca“, sem Þjóð-
leikhúsið sýnir um þessar
mundir, og fellur það í kramið
hjá bréfritara.
HEILRÆÐI
Er jólaserían í lagi?
Það tekur sinn tíma að láta yfirfara og gera við útiseríur og því
ástæða til að huga að slíku núna. Takið ekki þá áhættu að nota
lélegar og illa varðar ljósaseríur. Njótum undirbúnings jólanna með
slysalausum dögum.
HÖGNI HREKKVlSI
„ HASJM HBFOfl EKKJ 'AHUGA ‘A ÁLKLÆPMIM&O."
Víkverji skrifar
Adögunum var óvænt skýrt frá
því, að háskólastúdentar hefðu
komið sér saman um að fella niður
kosningar um 1. desember. Skýr-
ingin á þessari ákvörðun er meðal
annars sú, að svo fáir hafi tekið
þátt í kosningum um 1. des. nefnd-
ina síðustu ár, að ástæðulaust sé
að gefa hinum almenna stúdent
tækifæri til að hafa frekari afskipti
af málinu. Þess í stað skal nú dreg-
ið um það, hvaða deildarfélög ráða
dagskránni hveiju sinni. Ef marka
má frétt hér í blaðinu um þessa
hljóðlausu stúdentabyltingu í Há-
skóla íslands, þá á ekki að draga
árlega um það, hvaða deildarfélag
annist hátíðarhöldin, heldur er það
gert á þriggja ára fresti.
Þetta er ekki í fyrsta sinn, sem
stúdentar hér á landi taka ákvarð-
anir, er miða að því að draga úr
pólitískum flokkadráttum innan
Háskólans. Væri forvitnilegt fyrir
stjómmálafræðinga í skólanum að
rannsaka það, hve langur tími líður
á milli slíkra ákvarðana. Tuttugu
ár? Eða kannski fímmtán?
XXX
á er það ekki síður rannsókna-
efni, hve lengi það ástand varir
í Háskóla íslands, að stúdentar fá
ekki útrás fyrir pólitfskan áhuga, í
hefðbundnum skilningi þess orðs, í
störfum að félagsmálum sínum.
Smám saman byijar flokkspólitíkin
að bijóta sér leið inn í raðir þeirra,
þangað til hún nær yfírhöndinni í
einni eða annarri mynd.
Við athugun á þessum málum
ætti einnig að kanna, hvort hags-
munum stúdenta er betur gætt,
þegar hin flokkspólitísku áhrif setja
sterkan svip á stúdentapólitíkina
eða þegar áhrif deildarfélaga eru
efld. Víkveija kæmi ekki á óvart,
að minnst væri aðhafst í málefnum
stúdenta, þegar hæst er gasprað
af forvígismönnum þeirra og ítök
vinstrisinna eru mest í forystusveit-
inni - en þetta tvennt fer því miður
nær undantekningalaust saman.
á væri ef til vill ástæða til að
velta því fyrir sér, hvort unnt
sé að finna tengsl á milli ákvarðana
stúdenta um að draga úr pólitískum
átökum innan dyra hjá sér og.stöð-
ugleika í stjómmálunum almennt.
Prófkjörin og átökin í kringum þau
hafa náð hámarki; flokkamir em
að draga saman seglin í þeim efn-
um.
Eyjólfur Sveinsson, formaður
hátíðamefndar vegna 1. des. í ár,
segir í ávarpi í tilefni dagsins, þeg-
ar hann gagnrýnir flokkspólitísk
stúdentaátök um hátíðarhöldin:
„Þetta ástand var óviðunandi. Stúd-
entar em ein heild og pólitík á ekki
og má ekki verða til að sundra þess-
um hóp, sérstaklega ekki þegar
minnast á fullveldis okkar íslend-
inga." Ef stúdentar em ein heild,
sem ekki má sundra með pólitík -
hvað þá um stjómmálaflokkana?
Fer vel á því að félagamir í þeim
breyti flokkunum í blóðvöll, áður
en þeir he§a átökin við andstæðing-
ana?