Morgunblaðið - 26.02.1987, Side 63

Starfrækir Borgarspít
alinn vinnubúðir?
Nú þegar komið er að því að skatt-
greiðendur útfylli skattframtalið,
finnst mér tímabært að greina frá
úrskurði ríkisskattstjóra og ríkis-
skattanefndar um skattstofn, sem
mér barst í haust.
Finnst mér í því tilfelli að skatt-
heimtan seilist heldur langt eftir
skattpeningi. Rétt er að geta þess
að ríkisskattanefnd var ekki sam-
mála um þennan úrskurð.
Málavextir eru þeir að um haustið
1984 þurfti ég að dvelja á Borg-
arspítalanum um tíma. Þar sem ekki
var talin ástæða til þess að ég væri
rúmliggjandi, var mér boðið að vera
á deildinni á Amarholti og hef ég
ekki nema gott eitt að segja um
dvöl mína þar.
Sjúklingum, sem þar dvelja og
hafa fótavist, eru fengin ýmis störf
við hæfi hvers og eins.
Sannfærðist ég um nauðsyn þess
að hafa eitthvað að starfa og við sem
þama dvöldum litum á þetta sem
hluta af okkar læknismeðferð, sem
flokkaðist undir iðjuþjálfun. Var mér
tjáð að greitt væri lítillega fyrir þessi
störf enda vorum við jafnframt að
skapa verðmæti, vöru sem seld var
m.a. Reykjavíkurborg.
Sjúklingar gátu fengið útborgað
vikulega á útborgunardögum. Fékk
ég tvisvar greitt með ávísun og
spurðist ég fyrir um það eitt sinn
hvort þessar greiðslur væm skatt-
skyldar, og var sagt að svo væri ekki.
Eftir að hafa dvalið 11 vikur í
Amarholti útskrifaðist ég 12. des.
1984.
í janúarbyijun 1985 fæ ég senda
ávísun frá Amarholti sem loka-
greiðslu. Síðar í janúarmánuði fæ ég
svo bréf frá launadeild Reykjavíkur-
borgar með launaseðlum og launa-
uppgjör fyrir árið 1984. Kom mér
það á óvart því að ég vissi ekki til
þess að ég hefði ráðið mig til starfa
hjá Reykjavíkurborg.
Það kom fram á þessum launaseðl-
um að ég hafði unnið eftir kjara-
samningum Sóknar og verið á
þremur mismunandi kauptöxtum og
haft í tímakaup kr. 19,06, kr. 33,89
og upp í kr. 42,38. Einnig var þar
upplýst að þetta væri fyrir vinnu í
Amarholti.
Hvað um það, mér hafði verið
sagt að þetta væm ekki skattskyldar
greiðslur og ég taldi þær því ekki
fram á skattframtalinu. Þann 9. des.
1985 fæ ég svo bréf frá skattstofu
Vestfjarðaumdæmis. Er beðið um
skýringu á kr. 11.088, sem launa-
deild Reykjavíkurborgar hefur
upplýst stofnunina um. Bréflega
skýri ég skattstofunni frá hvemig
þessar greiðslur em til komnar. Þann
.urojjiiílín 'Ut ()iiii
23. jan. 1986 fæ ég aftur bréf frá
skattstofunni. Ég hef reynst ber að
skattsvikum og mér gert að greiða
viðbótarskatt kr. 4.554,00 af þessum
kr. 11.088.
Þegar ég er svo að ganga frá
skattframtalinu í janúar 1986 fæ ég
aftur bréf frá launadeild Reykjavík-
urborgar. í bréfínu er launamiði og
uppgjör á launum fyrir vinnu í Am-
arholti árið 1985, alls kr. 2.021,00.
Er þar þá trúlega komin upphæð-
in sem var á ávísuninni er ég fékk
frá Amarholti í jan. 1985. Af fram-
ansögðu taldi ég rétt að setja þessa
upphæð á skattframtalið.
Var mér nú fyrst orðið ljóst að f
þessu basli mínu við að ná heilsu í
Amarholti hafði mér áskotnast kr.
13.109 á 11 vikum úr sjóðum
Reykj avíkurborgar.
Hér er ekki um stóra upphæð að
ræða en þar sem þessar greiðslur
vom fengnar við óvenjulegar aðstæð-
ur og ég komst í tölu skattsvikara
þeirra vegna datt mér í hug að gam-
an væri að fá úrskurð ríkisskatta-
nefndar um þennan skattstofn.
í bréfi sem ég sendi ríkisskatta-
nefnd lýsti ég málavöxtum og taldi
að ég hefði ekki ráðið mig í vinnu
hjá Borgarspítalanum eða
Reykjavíkurborg. Ég hefði verið við
störf í iðjuþjálfun, að ráði læknis.
Ef svo væri ekki þá væri hér um
vinnubúðir að ræða, þar sem sjúkl-
ingar væm látnir vinna á röngum
forsendum á smánarkaupi. Úrskurð-
ur nr. 495 frá ríkisskattstjóra og
ríkisskattanefnd er dags. 23. sept.
1986.
Þar segir m.a. „að kærandi hafi
fengið kr. 11.088 í greiðslu á árinu
1984 frá Reykjavíkurborg vegna
vinnu í Amarholti, Kjalameshreppi,
samanber launauppgjör greiðanda."
Lagagreinin sem þetta er byggt á
er þannig rituð: „Samkvæmt 1. tl.
A-liðs 7. gr. laga nr. 75/1981 um
tekjuskatt og eignarskatt, væri end-
urgjald fyrir hvers konar vinnu,
þjónustu eða starf skattskyldar tekj-
ur.“
Það getur verið að launadeild
Reykjavíkurborgar telji, að sjúkling-
ar sem læknar vista í Amarholti séu
ódýrt vinnuafl í vinnubúðum, en ég
hef ekki þá trú á því að læknar Borg-
arspítalans séu á sama máli.
Glerharða laga- og reglugerðar-
menn eins og ríkisskattstjóra og
hans starfsmenn er víst ekki hægt
að væna um vanrækslu.
Vera má, að skattrannsóknar-
menn finni skattsvikarana sem þeir
leita sem mest að meðal sjúklinga á
sjúkrahúsum landsins.
Ríkisskattstjóri virðist líta þannig
á málið að ég hafi verið í vinnu hjá
Reykjavíkurborg í Amarholti, en
hann lætur því ósvarað hvort greiðsl-
ur fyrir störf í iðjuþjálfun eða
vinnubúðum væri skattskyldar.
Það væri gaman að heyra álit for-
stjóra Borgarspftalans á því hvort
hann telji Borgarspftalann vera
vinnuveitanda sjúklinga, starfræki
vinnubúðir eða sjúklingar stundi þar
iðjuþjálfun.
Eg vona svo að hagur sjúklinga
Borgarspítalans versni ekki þó þeir
verði gerðir að ríkisstarfsmönnum í
framtíðinni.
2787-4606
Pt
Biii
1530
1537
Þessir hringdu . .
CAS
Það koma blöð á
Vífilsstaðaspítala
Ólína hringdi:
í Velvakanda í síðustu viku segir
kona að hún hafi komið f heimsókn
á Vífilsstaðaspítala og þar hafi eng-
in dagblöð fengist. Þetta er rangt.
Það koma öll blöð á spftalann nema
Morgunblaðið og DV.
Gullúr fannst
Þórdís hringdi:
Ég fann gullúr á miðvikudags-
kvöldið við Stekkjabakka. Það er
af gerðinni Pierpont. Eigandi get-
ur haft samband við mig í síma
72013.
Broddurinn
hljóp ekki
Kona úr austurbæ hringdi:
Á dögunum var seldur broddur
niður í Austurstræti. Ég keypti
tvær flöskur af brodd á hundrað
krónur stykkið. En þegar heim
var komið kom svo i ljós að hann
var orðinn það gamall að hljóp
úr hvomgri flöskunni. Ég hef hitt
þijár konur sem hafa lent í þessu
sama.
Hljómtækja-
og videoskápar
fástíbeiki, kótó,
mahogny,
svörtu og hvítu.
husgagna höllin
REYKJAVlK