Morgunblaðið - 03.03.1987, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 3. MARZ 1987
Minning:
Alberta Alberts-
dóttir - ísafirði
Fædd 11. febrúar 1899
Dáin 24. febrúar 1987
Mér er mjög kært að minnast
Albertu Albertsdóttur frá ísafirði
sem lést í sjúkrahúsinu á ísafirði
24. febrúar sl. eftir stutta legu.
Alberta eða Berta, eins og ég
kýs að kalla hana, var móðuramma
mín. Eg hef kviðið því að amma
væri ekki lengur á meðal okkar frá
því að ég uppgötvaði, sem lítil
stelpa, hve stóran sess hún skipaði
í lífí mínu. Allir, sem tengdust
henni, báru mikla virðingu fyrir
henni. Fjölskylda mín var búsett
fjærst ömmu af hennar skyldfólki,
þó var hún okkur jafntengd og þeim
sem bjuggu í næsta húsi. Persóna
hennar var svo mikil og sterk að
fjarlægð í kílómetrum talin skipti
ekki máli. Foreldrar mínir lögðu
mikla áherslu á að halda góðu sam-
bandi við ísfírska skyldfólkið okkar
og margar ferðir fórum við í heim-
sókn vestur. Eitt sumar var ég í
fóstri hjá ömmu, afa og Helgu dótt-
ur þeirra. Þetta sumar mynduðust
tengsl á milli okkar sem æ síðan
héldust.
Ævi ömmu varð löng og oftast
hamingjurík. Hún var tvígift og
eignaðist 13 börn. Heimili afa og
Farymann
Smádíselvélar
5.4 hö við 3000 SN.
8.5 hö við 3000 SN.
Dísel-rafstöðvar
3.5 KVA
■Lb-^L
Vesturgötu 16,
sími 14680.
HAFNARSTRÆT115.
Skreytingar við
hvert tækifæri
Opiðfrákl. 09—21 alla
daganemasunnudaga
frá kl. 12-18.
Sími 21330.
ömmu var stórt og þar var lengst
af fullt af fólki, ekki aðeins böm
og barnabörn heldur einnig aðrir
ættingjar og gestir sem dvöldu um
lengri eða skemmri tíma. Eins og
gefur að skilja hefur verið mikilí
erill á slíku heimili. Vinnudagur
ömmu hefur verið langur og erfiður
en jafnframt fjölbreyttur og fullur
af lífí. Með dyggri aðstoð sona og
dætra var komist fram úr erfiði
dagsins. Frístundir hafa ekki verið
miklar en þær sem gáfust voru
notaðar til hannyrða. Amma var
einstök hannyrðakona. Handavinn-
una sína gaf hún börnum, barna-
bömum og öðrum á jólum og við
önnur tækifæri. Ég spurði hana
eitt sinn Iivort ekki væri gamar. að
setja upp sýningu á verkum henn-
ar. Benti ég henni á að slík sýning
myndi þurfa nokkrar skólastofur til
að rúma allt sem hún hefur unnið.
Þessum tilmælum svaraði hún til á
þann veg að það væri óþarfi. Hin
síðari ár var amma orðin ein á neðri
hæðinni á Austurvegi 7. Á efri
hæðinni bjó Helga frænka með fjöl-
skyldu sinni. Þáttur Helgu í
umönnun ömmu verður aldrei full-
þakkaður
Ég veit að hrós var ekki það sem
amma sóttist eftir. Hún lifði eftir
máltækinu „sælla er að gefa en
þiggja“ út í æsar. Ég ætla samt
að enda þessa grein um hana með
því að segja að hún hafi verið hetja.
Hún var hetja á þann veg sem kon-
ur hennar kynslóðar einar gátu
verið. Við afkomendur hennar eig-
um mikinn sjóð að sækja í, sem er
minningin um stórbrotna konu.
Nú þegar við kveðjum ömmu
Bertu með miklum söknuði, vil ég
þakka fyrir þá gæfu að hafa átt
svo yndislega ömmu.
Berta A. Tulinius
Tengdamóðir mín, Alberta Al-
bertsdóttir, lést í Fjórðungssjúkra-
húsinu á Isafirði að morgni 24.
febrúar sl. eftir stutta sjúkralegu.
Albei-ta var fædd á Isafírði 11.
febrúar 1899, dóttir hjónanna
Messíönu Sæmundsdóttur og Al-
berts Brynjólfssonar, skipstjóra.
Þau hjón áttu 11 börn. En gæfan
blasti ekki við Messíönu. Þegar
elsta barnið var á tólfta ári, missti
hún mann sinn, og stóð því ein eft-
ir með barnahópinn. En Messíana
lét ekki hugfallast. Þess I stað bárð-
ist hún harðri og hetjulegri baráttu
fyrir lifibrauði sínu og barna sinna.
Hún bognaði aldrci, hvað sem á
gekk.
Börnin í Messíönuhúsi, en svo
var hús fjölskyldunnar jafnan nefnt,
fóru snemma að aðstoða móður sína
við að sjá heimilinu farborða. Al-
berta ólst því upp við að þurfa að
hafa fyrir hlutunum. Hún ávann sér
fljótt virðingu og traust samferða-
fólks síns fyrir dugnað og eljusemi.
Albertu lifir aðeins eitt systkina
hennar, Brynjólfur, giftur Kristínu
Halldórsdóttur, en þau dvelja nú á
Hrafnistu í Hafnarfirði.
Alberta giftist ung Kristjáni Stef-
ánssyni stýrimanni. Hann fórst með
mótorbátnum Rask árið 1924. Al-
berta og Kristján áttu 3 börn, sem
öll voru ung er faðir þeirra lést.
Þau eru: Jónína, áður gift Svein-
bimi Sveinbjörnssyni; Áslaug, ekkja
Axels V. Tuliniusar og Kristján,
áður giftur Þórunni Guðmunds-
dóttur. Þá stóð Alberta ein uppi
með þijú lítil börn.
Alberta giftist síðari eiginmanni
sínuin Marsellíusi Bernharðssyni 3.
júní árið 1927, það var þeim báðum
mikil gæfa.
Marsellíus var fæddur á Kirkju-
bóli í Valþjófsdal í Önundarfirði,
þann 16. ágúst 1897. Unglingsár
sín ól hann þó á Ingjaldssandi en
fluttist til ísafjarðar árið 1920.
Á ísafirði reisti Marsellíus sér
minnisvarða, sem lengi mun standa.
Af áræði og ótnílegri eljusemi
byggði hann upp stóra og öfluga
skipasmíðastöð og viðgerðarfyrir-
tæki, sem bar hróður hans um land
allt.
M. Bernharðsson skipasmíðastöð
smíðaði 50 skip 15 rúmlestir og
stærri, auk Ijölda minni báta. Allt
sem hann gerði var traust og vand-
að. Hann byggði einnig skipabraut
fyrir allt að 400 tonna skip.
Þrátt fyrir þau viðamiklu störf
sem óhjákvæmilega fylgdu því að
vera einn umsvifamesti athafna-
maður á Isafirði, var Marsellíus
jafnframt ötull félagsmálamaður.
Hann gegndi margvíslegum
trúnadarstörfum í þágu samborg-
ara sinna og byggðarlags síns. M.a.
sat hann í bæjarstjórn ísafjarðar
um 30 ára skeið fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn.
Marsellíus var eftirminnilegur
öllum þeim er honum kynntust.
Har.n hafði ákveðnar skoðanir og
var sjálfstæður í hugsun.
Marsellíus gekk börnum Albertu
frá fyrra hjónabandi þegar í föður-
stað og varð þeim góður faðir.
Alberta og Marsellíus eignuðust
10 börn, tvö þeirra dóu í æsku.
Börnin eru í aldursröð: Guðmundur,
giftur Elínu Benjamínsdóttur;
Kristín, gift Guðmundi Páli Einars-
syni Bolungavík; Helga, gift Þórði
Péturssyni; Högni, giftur Friðrikku
Runný Bjarnadóttur; Bettý, gift
Sigurbirni Magnússyni Hofsósi;
Þröstur, giftur Halldóru Magnús-
dóttur; Sigurður, giftur Lilju Krist-
jánsdóttur; Messíana, gift Ásgeiri
Sigurðssyni. Sex þeirra búa á
Isafirði. Börn Albertu eru því 11
sem komust til fullorðinsára, barna-
börnin 45 og barnabarnabörnin 69.
Afkomendur hennar eru því orðnir
125 talsins.
Með þeim hjónum Albertu og
Marsellíusi tókust strax miklir kær-
leikar. Vinnusemi og dugnaður var
þeim báðum í blóð borin. Gagn-
kvæm virðing og samheldni brást
þeim aldrei, hvað sem á gekk.
Alberta stjórnaði stóru heimili
þeirra Marsellíusar af miklum
myndarskap, sem ölluin er minnis-
stæður sem þangað komu.
En þeir voru margir. Því ýmsir
áttu erindi við húsbóndann, hinn
þjóðkunna athafnamann. Það var
ekki alltaf langur fyrirvari, þegar
Marsellíus mætti með heilu hópana
í mat eða kaffí. Slíku tók Alberta
ávallt með jafnaðargeði, þótt fjöl-
skyldan væri stór fyrir. Gestrisni
þeirra var annáluð og verður lengi
í minnum höfð.
Marsellíus virti konu sína mikils
og tók tillit til hennar í hvívetna. í
viðtali við Morgunblaðið sagði hann
meðal annars um Albertu: Hún
hefur verið mín hjálparhella í lífinu '
og það hefur ekki lítið að segja.
Það skiptir mjög miklu máli að
maður hafi fastan punkt að miða
við og byggja á, þegar skip er
byggt. Þannig er kona manns, hún
er fasti punkturinn í lífinu.
Segja má að heimili Albertu og
Marsellíusar á Austurvegi 7 hafí
verið miðstöð þessarar stóru fjöl-
skyldu. Umhyggja Albertu fyrir
afkomendum sínum var einstök.
Þess nutu ekki síst barnabörnin og
síðar barnabarnabörnin í ríkum
mæli. Það er þeim ómetanlegt, að
hafa haft ömmu sína og langömmu
svo lengi hjá sér.
í nær hálfa öld lifðu tengdafor-
eldrar mínir saman í farsælli
sambúð. Þau stóðu saman í blíðu
og stríðu. Um margt voru þessi
heiðurshjón ólík. En þau áttu líka
margt sameiginlegt, sem batt sam-
búð þeirra svo traustum böndum.
Umfram allt áttu þau sameiginleg-
an vilja til að standa saman og
styðja hvort annað. Og fyrir vikið
varð sambúð þeirra svo fögur og
góð.
Það var mér mikið lífslán að
kynnast tengdaforeldrum mínum
Albertu og Marsellíusi, og njóta
samvistanna við þau meðan þau
lifðu. Það hefur verið mér gott
veganesti. En í 35 ár hef ég veriö
heimagangur á heimili þeirra.
Þangað var alltaf jafn gott að koma.
Marsellíus andaðist 2. febrúar
1977, á sínu áttugasta aldursári.
Rúm 10 ár liðu því á milli dánar-
dægra þeirra merku hjóna.
Það var mikil gæfa fyrir Albertu
að henni skyldi auðnast að halda
heimili til hinstu stundar. Það var
henni einungis mögulegt vegna ein-
stakrar hjálpsemi og umhyggju
dóttur hennar og tengdasonar,
Helgu og Þórðar, sem búið hafa í
sama húsi. Þau voru sífellt reiðubú-
in til að aðstoða sem er gömlu fólki
mikilvægara en allt annað. Fyrir
þeirra hjálp vilja aðstandendur
þakka sérstaklega. Allt til dauða-
dags var Alberta sístarfandi. Hún
var mikil hannyrðakona og eiga
afkomendur hennar og aðrir ætt-
ingjar og vinir eftir hana miklar og
fagurlega gerðar hannyrðir.
I mínum huga var Alberta Al-
bertsdóttir ímynd hins trausta og
heiðarlega. Hún leitaðist ávallt við
að framkvæma það sem hún taldi
réttast og sannast.
Nú þegar leiðir skiljast, þökkum
við Kristín, börnin okkar, tengda-
börn og barnabörn allar samveru-
stundirnar, alúð og ræktarsemi.
Guð blessi minningu hennar.
Guðmundur Páll Einarsson
Frú Alberta Albertsdóttir lést að
morgni þriðjudagsins 24. febrúar
sl. rúmlega 88 ára að aldri.
Alberta fæddist á ísafirði hinn
11. febrúar 1899. Foreldrar hennar
voru hjónin Messíana Sæmunds-
dóttir og Albert Brynjólfsson,
skipstjóri. Þeim hjónum varð 11
barna auðið, en þegar elsta barnið
var 11 ára féll heimilisfaðirinn frá.
Messíana stóð þá uppi með öll börn-
in sín og varð að beijast harðri
baráttu og um leið og börnin höfðu
þrek til fóru þau að vinna hörðum
höndum. Lífsbaráttan var erfið í
þá daga, en þrátt fyrir það tókst
fjölskyldunni að komast áfram með
dugnaði og áræði.
Ung að árum giftist Alberta
Kristjáni Stefánssyni, stýrimanni,
en hann fórst með vélbátnum Giss-
uri hvíta árið 1924. Þau hjón
eignuðust þijú börn. Þann 3. júní
1927 giftist Alberta öðru sinni,
Marsellíusi Bernharðssyni frá
Hrauni á Ingjaldssandi. Þeim varð
10 barna auðið, en misstu tvö börn
I frumbernsku. Marsellíus gekk
börnum konu sinnar frá fyrra
hjónabandi í föðurstað og leit alltaf
á þau sem sín eigin böm. Börn
hennar frá fyrra hjónabandi eru
Jónína, áður gift Sveinbirni Svein-
björnssyni, búsett á ísafirði,
Áslaug, ekkja Axels V. Túlíníusar,
borgardómara, og Kristján, skipa-
smiður, kvæntur Andreu Guð-
mundsdóttur, en þau em bæði
búsett í Reykjavík.
Börn Albertu og Marsellíusar,
sem upp komust, em Guðmundur,
verkstjóri, kvæntur Elínu Benja-
mínsdóttur, búsett á ísafírði;
Kristín, gift Guðmundi Páli Einars-
syni, yfirverkstjóra í Bolungarvík;
Helga, gift Þórði Péturssyni, tré-
smíðameistara, búsett á ísafirði;
Högni, starfsmaður í skipasmíða-
stöðinni, kvæntur Friðrikku Runný
Bjarnadóttur, búsett á ísafirði;
Bettý, gift Sigurbirni Magnússyni,
rafvirkja á Hofsósi; Þröstur, járn-
Blómastofa
FriÖfinns
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- eínnig um helgar.
Skreytlngar við öll tilefni.
Gjafavörur.
t
Móðir okkar,
SNJÓLAUG SIGURÐARDÓTTIR,
veður jarðsungin frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 3. mars kl. 13.30.
Snjólaug Bruun,
Knútur Bruun.
Legsteinar
ýmsar gerðir
Marmorex
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14, sími 54034,
222 Hafnarfjörður
t
Eiginkona mín, dóttir, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
HULDA BÖÐVARSDÓTTIR,
Sólheimum 23,
lést í Landspítalanum aðfaranótt sunnudags 1. mars.
Siggeir Blöndal Guðmundsson,
Sigrún Þorláksdóttir,
Garðar Siggeirsson, Erla Ólafsdóttir,
Sigrún Siggeirsdóttir, Björgvin Ðjörgvinsson,
Ómar Bl. Siggeirsson, Sigurborg Sigurjónsdóttir,
Kristin Siggeirsdóttir, Ólafur Hafsteinsson,
Snorri Bl. Siggeirsson, Guðbjörg Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
eftir hádegi miðvikudaginn 4. mars, vegna jarðarfarar
GÚSTAFS A. ÓLAFSSONAR HRL.
Hörður Sveinssonn & co hf.,
Bíldshöfða 16.