Morgunblaðið - 14.03.1987, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. MARZ 1987
51
Minning:
Skúli Guðmunds-
son kennari
Skúli Guðmundsson fæddist í
Reykjavik 6. nóvember 1902 ogvar
því á áttugasta og fimmta aldurs-
ári er hann lést 3. mars sl.
Kynni okkar hófust er ég tengd-
ist Ástu eiginkonu hans, Jónas-
dóttur (læknis Kristjánssonar), en
hún er systir tengdamóður minnar,
Guðbjargar Jónasdóttur Birkis.
Nú er hann Karl okkar dáinn.
Hann var trúr og góður þjónn í
starfi sínu hér á jörð.
Hann var einnig góður nágranni.
Milli heimila okkar voru engin
landamæri. Þar var talast við dag-
lega og stundum oft á dag og oftast
í léttum dúr, því maðurinn var
fundvís á hinar spaugilegu hliðar
mannlífsins.
Árið 1932 giftist Karl Helgu Sig-
jónsdóttur frá Bæ í Lóni.
Helga er að upplagi mjög menni-
leg kona í sjón, rösk á fæti með
glaðlegt yfirbragð og ber sig vel og
í reynd er hún hið mesta ljúfmenni
og gæðakona. Hún dvelur nú í
Skjólgarði, heimili aldraðra á Höfn.
Þau hjón höfðu þá sérstöðu að
búa á fallegum hálendum stað í
þorpinu, þar sem útsýni er gott til
allra átta í víðáttumiklum og fóg-
rum sjóndeildarhring. Þaðan sáu
þau staðinn vaxa ár frá ári úr fá-
mennum kaupstað í mesta þétt-
býliskjama suðausturlands.
En fyrir húsbóndanum vakti
mesta eftirtekt hafíð framundan og
öll umferð um Homafjarðarós, sem
blasir beint á móti. Fylgst var með
hverri fleytu af lífí og sál og næm-
ur var hann á allar sjávarfréttir,
um aflabrögð vissi enginn betur en
hann.
Hann kynntist kröppum kjömm
í æsku og gerði aldrei háar kröfur
til lífsins. Var ánægður með það
sem dugði honum og hans heimili
til daglegs viðurværis. Hélt tryggð
við fomar dyggðir, „að una glaður
við sitt“. Hann hafði mikinn áhuga
á veiðiskap og fékk ungur að kynn-
ast ánni í Syðra-Firði í Lóni.
Silungsveiði stundaði hann hvert
einasta sumar, meir sér til ánægju
en tekna.
Hans lífsstefna markaðist af
heiðarleik til samfélagsms, að hafa
aldrei rangt við í neinum viðskiptum
og ofbauð honum oft það bruðl sem
viðhaft er í lifnaðarháttum nútím-
ans, en sem var svo fjarlægt hans
fortíð.
Hann gat verið hrókur alls fagn-
aðar í sínum vinahópi, en sóttist
Mér er það í fersku minni er ég
kom fyrst á glæsilegt heimili Skúla
og Ástu á Gunnarsbraut 28. Líklega
hefur unga fólkið vakið mesta at-
hygli mína, hvert öðm mannvæn-
legra. Svanhildur, jafnaldra konu
minnar, Jónas og Svavar Bjama-
böm Pálssonar, en hann var fyrri
eiginmaður Ástu, og Svanfríður.
aldrei eftir metorðum, né heldur að
ganga langt á framabraut. Heima-
slóðir vom honum kærastar, þar
undi hann sér helst og þar dvaldi
hann mest. Ræktaði sinn akur og
naut þeirrar uppskera sem til var
sáð. Hafði smá búskap og í seinni
tíð heimaverkefni við veiðarfæra-
viðgerðir. Áður algenga vinnu til
sjós og lands. Sjórinn stóð hug hans
alltaf nær, þó lífsstarf hans væri á
öðmm vettvangi við algeng störf í
landi og í 15 vertíðir netagerðar-
maður við sama bátinn. Þau hjón
héldu þeirri gullvægu reglu að
ganga sér til heilsubótar meðan
máttur entist, daglegar ferðir og
stundum oft á dag. Var Óslandið
oftast þeirra vettvangur, hæfíleg
flarlægð frá þeirra heimili. Á þeirri
leið blasir við augum hafíð í allri
sinni ómælis vídd og á heimleið
aftur höfnin með sinn vísa mikla
bátaflota, þegar öll skip em í höfn
eða landi og því til viðbótar mörg
og mikil og stór mannvirki kringum
höftiina sem gefa til kynna vel-
gengni í útgerðarmálum á staðnum.
En heilsubótargönguna út af fyrir
sig mættu margir taka sér til fyrir-
myndar og var þá sama hvemig
viðraði. Þau vom alltaf eins og
nýtrúlofað par, með sitt fasta pró-
gramm á gönguför.
Sem betur fer geymist á spólu
viðtal við Karl, sem kom í ríkisút-
varpinu á dögunum, þar sem hann
lýsir sínum uppvaxtarámm í Lóni
og segir svo vel frá af sinni al-
kunnu snilld, nábýli sínu við Papós
og Homsvíkina, en hann var 13 ár
í Syðra-Firði, fór þangað ferming-
arárið sitt, úr föðurhúsum í Þor-
geirsstöðum í sömu sveit, þar sem
hann var fæddur. Syðri-Fjörður var
erfíð jörð á þeim ámm, selveiði
mikil við Papós, og íjörubeit fyrir
búsmalann var erfíður póstur fyrir
ungan dreng.
Arið 1934 fluttu þau hjón á Höfn.
Bjuggu í Álaugarey þijú fyrstu
misserin meðan þau vora að koma
sér upp húsi á Höfn, sem átti eftir
að verða þeirra heimili fram á
síðastliðið haust, að veikindi knúðu
fímmta og yngsta bam Skúlat en
hann var ekkjumaður er þau Ásta
giftust 7. júní 1952.
Skúli kom mér strax fyrir sjónir
sem einstakt ljúfmenni, fríður
sínum og sviphreinn, glaðvær en
þó alvarlegur og traustvekjandi á
allan hátt. Maður, sem gat verið
fastur fyrir ef á þurfti að halda,
maður, sem vék ekki af verðinum
frekar en Sveinn Dúfa.
Aðeins 19 ára hleypir hann heim-
draganum líkt og forfeður hans úr
Rangárþingi forðum og heldur til
Noregs. Má það teljast áræði í
meira lagi af svo ungum manni á
þeim tíma, þegar Evrópa er enn í
sámm eftir fyrri heimsstyijöldina.
Frá 1921-1924 stundaði Skúli
hann á sjúkrahús.
Öll umgengni beggja hjónanna
einkenndist af snyrtimennsku jafnt
utan húss, sem innan. Svo mjúkleg-
um höndum var farið um fallega
túnið kringum bæinn þeirra að það
skartaði eins og flosgrænt klæði í
aftanskininu.
Eina bam þeirra hjóna er dóttir-
in Nanna Lára húsmóðir á Höfn.
Hennar er maður er Jón Ingi
Bjömsson lögreglumaður með
meira. Hann er Þingeyingur að ætt
og upprana. Ber heimili þeirra hjóna
vott um framúrskarandi myndar-
skap í hvívetna og umhyggja
dótturinnar fyrir föður sínum í hans
veikindum er til fyrirmyndar og
eftirbreytni fyrir hvem, sem getur
miðlað af kærleika sínum og um-
hyggju til deyjandi manns, þótt um
íjarlægð sé að fara. Og bamaböm-
in 6 létu ekki sitt eftir liggja að
gleðja afa sinn, þegar fundum
þeirra bar saman og tengdasonur-
inn var alltaf hans trausta stoð,
þegar hallaði undan fæti, enda bar
Karl mikla virðingu fyrir honum að
verðleikum.
Að leiðarlokum sakna margir
Karls Guðjónssonar, eins og margra
góðra vina úr þeim aldurshópi sem
smám saman em að týnast úr hópn-
um t:’. ueniiKynna. En öll
eigum við ef til vill eftir að hittast
á ný, með það í huga kveðjum við
Karl hinstu kveðju, með þökk fyrir
góða samvera.
Eftirlifandi ástvinum hans em
færðar innilegar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Karls Guð-
jónssonar.
J.B.
nám í unglingaskóla og síðan við
kennaraskóia í Osló. Kennaraprófi
lauk hann frá Kennaraskólanum í
Reykjavík árið 1926 með besta vitn-
isburði eins og við var að búast,
enda með góða undirbúningsmennt-
un að utan, auk þess sem mestu
máli skipti, greindur vel og fróð-
leiksfús í meira lagi.
Ófáir em þeir nemendur hans í
gegnum tíðina sem notið hafa leið-
sagnar hans langt fram yfir
hefðbundna kennslu. Hugarþel
hans og áskapaðir eiginleikar gerðu
hann að virtum og vinsælum kenn-
ara. Hann starfaði lengst af við
Austurbæjarskólann í Reykjavík
eða í samfellt 35 ár.
Sá er þetta ritar var oft á tíðum
undrandi á hversu víðlesinn hann
var og fróður um alla skapaða
hluti. Var oft gaman að hlusta og
nema af slíkum gnægtarbmnni.
Hann var alltaf að læra eins og
segir í skólaljóðinu, „vita meira og
meira, meira í dag en í gær“.
Til skamms tíma var Skúli við.
góða heilsu og bar háan aldur að-
dáunarlega vel. Hann lifði heil-
brigðu og reglusömu lífí, neytti
hollustufæðu og stundaði líkams-
rækt í anda tengdaföður síns,
fmmkvöðulsins og „karmajógans"
Jónasar Kristjánssonar læknis, upp-
hafsmanns Náttúmlækningastefn-
unnar á íslandi. Það em ekki mörg
misserin síðan sjá mátti þau hjónin
leggja hvem kílómetrann á fætur
öðmm að baki nær daglega. Heil-
brigt og jákvætt lífemi gerði það
að verkum að Skúli varð aldrei
gamall þrátt fyrir háan aldur. Stjúp-
bömum sínum reyndist hann sem
besti faðir, enda elskuðu þau hann
og virtu.
Við Regína kveðjum Skúla með
söknuði og þökkum öll liðnu árin.
Stuttu en erfíði stríði er lokið. Ég
veit ég mæli fyrir munn Ástu er
sérstakar þakkir skulu færðar eftir-
lifandi bróður hins látna, Kjartani
Guðmundssyni, er var henni stoð
og stytta allt þar til yfír lauk.
Góður guð styrki Ástu og aðra
ástvini.
Hvíli í friði góður vinur.
Jón B. Gunnlaugsson
t
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við útför
RIGMOR COCH MAGNÚSSONAR.
Magnús Óskarsson,
EMn Sigurðardóttir,
Óskar Magnússon,
Eydís Magnúsdóttir.
t
Innilegar þakkir fœrum við þeim sem sýndu okkur hlýhug og sam- úð við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HARÐAR MARKAN,
Sörlaskjóli 66.
Sigrfður Markan, Hrefna Markan, Elín Markan, Guðrún Markan, Hörður Markan, Böðvar Markan, Jón Ólafsson, Ragnar Gunnarsson, Isabella Frlðgelrsdóttir,
börn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall og
útför föður míns, tengdafööur og afa,
ODDS ODDSSONAR,
Hrafnistu, Reykjavfk,
áður Vesturgötu 37.
Alúðar þakkir til starfsfólks Hrafnistu i Reykjavík fyrir sórstaka
umönnun.
Gunnar Oddsson, Erna Magnúsdóttlr
og barnabörn.
Karl Guðjóns-
son — Minningarorð
/404
5PORT
5 GÍRA, TIL AFGREIÐSLU STRAX
VERÐ: 363.000.-
OPIÐ LAUGARDAG 10-16.
BEINN SÍMI SÖLUDEILD 31236.
^ BIFREÐAR & LANDBUNAÐARVELAR
Suðurlandsbraut 14 107 Reykjavík, sími 38600 10 línur
LADA