Morgunblaðið - 14.03.1987, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 14.03.1987, Blaðsíða 12
12 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. MARZ 1987 IfefterelM mÉD Umsjónarmaður Gísli Jónsson 379. þáttur Haukur Eggertsson í Reykjavík skrifar m.a. á þessa leið: „Sæll Gísli. Alltaf les ég laugardagsþættina þína og vil færa þér mínar bestu þakkir fyrir þá.“ Þá minnist bréf- ritari á starfsheiti eins og út- varpsvirki, rafeindavirki og rafvirki og segir síðan: „Mér hefur alltaf verið nokkur ráðgáta, hvemig þessi starfsheiti, „-virki", eru mynduð, og fundist, að nefnifalli þeirra ætti frekar að vera „virkir", og þá rafvirkir" o.s.frv. Það sem þeir aftur á móti færu höndum um í starfí sínu, eða byggðu, væri „virki". Rafvirkir er að virkja (t.d. rafmagn) og það sem hann virkir er þá rafvirki. Hvað fínnst þér um þetta og veist þú hvemig þessi heiti eru undir komin eins og þau nú eru? Með bestu kveðju." ★ Ég þakka Hauki Eggertssyni bréf og kveðjur. Hann hefur sett mér fyrir merkilegt viðfangsefni, það sem ég ætla nú að re}ma að leysa úr með hjálp Orðabókar Háskólans og próf. Halldórs Halldórssonar. Hann er mikill fræðasjór um nýyrðasmíð. Hjá Orðabók Háskólans er elsta dæmi um orðið rafvirki (kk.) frá 1924, útvarpsvirki frá 1935, vélvirki frá 1950, flugvirki frá 1954 og bifvélavirki einnig frá því um miðja öldina. Þetta vora karlkynsorðin. í viðbæti Blöndals- orðabókar er bæði karl- og hvoragkynsorðið rafvirki, hið fyrra þýtt „elektrisk Installator" og hið síðara „elektrisk Batteri". Nú skulum við hverfa aftur í tímann. Karlkynsorðið virki, sá sem fremur eitthvert verk, er aldagamalt. Það hefur veika beygingu eins og t.d. bryti (sá sem brytjar). Virki virðist þó ekki koma fyrir nema í samsetningum: einvirki, illvirki, spellvirki. í Njálu segir að Þorkell hákur hafði drepið spellvirkja austur á Jamta- skógi. í gömlum guðsorðabókum er ræninginn Barrabas nefndur illvirki, og sá, sem ekki hefur verkafólk í þjónustu sinni, er í gömlum lögbókum nefndur ein- virki. Það orð tók þó tíðast breytingu: einvirki > einyrki. Það er svo að skýra, að kringda hljóðið v kunni að valda þvi að eftirfarandi gleitt sérhljóð breytt- ist í kringt: i > y. Þetta var þó vægast sagt óskynsamlegt af v-inu, nánast sjálfe- aftaka, því að það féll jafnan nið- ur á undan kringdu sérhljóði. Því verður breytingin einvirki - > einyrki, og er okkur nú síðari gerðin ein töm. ★ Víkur nú sögunni að nýyrðun- um. Læt ég Steingrím Jónsson rafmagnsstjóra segja frá um sinn, tek upp úr ritgerð er hann skrif- aði fyrir Halldór Halldórsson í Skírni 1962. Steingrímur segir meðal annars: „Auk framvarpsins til vatna- laga samdi nefndin [milliþinga- nefnd í fossamálinu] framvarp til laga um raforkuvirki. Er raf- orkuvirki látið tákna „virki og tæki fyrir rafmagnsstraum með svo miklu magni og svo hárri spenr.u, að hætta geti stafað af“. í framvarpinu er talað um raf- orkuvirkjara, er að loknu prófí fái rétt til að annast uppsetningu og viðhald raforkuvirkja. Þótt undarlegt megi virðast, hafa hvorag orðin vatnsvirkjari né raforkuvirkjari náð fótfestu. Höfundamir hafa hugsað sér þau líkt og setjari í prentsmiðju, en ekki talið líklegt, að orðið seti gæti verið fyrirmjmd, né karl- kynsorðið virki. Þegar orðanefnd Verkfræð- ingafélagsins ... tók til starfa, lagði Guðmundur Finnbogason eindregið til, að notað yrði karl- kynsorðið virki í stað virkjari, t.d. vélvirki, rafvirki... Ég minnist þess, að ýmsum þótti hæpið, að þessi orðmynd, virki, myndi festast. Væri t.d. ekki líklegra að nota yrki, sbr. ein- yrki, og segja rafyrki, vélyrki? En virki varð fyrir valinu og hef- ir komizt vel inn, og komin er hér fram fjölmenn rafvirkjastétt. .. Karlkynsorðin rafvirki, raf- magnsvirki í samanburði við virkjari, virðist mér dæmi um það, að gamlar orðmyndir geti náð fótfestu í málinu, þótt yngri myndanir eins og virkjari gætu talizt líklegri í fljótu bragði... Þá er einnig athyglisvert, að karl- kynsorðið virki fer hvergi í bága við hvoragkynsorðið virki. Raf- virkinn vinnur að setningu raf- virkis. Ixiggiltur rafvirki, sem fengið hefur háspennuréttindi, getur tekið að sér að koma upp rafvirki." ★ Þetta er úr hinni stórfróðlegu grein Steingríms Jónssonar í Skírni 1962. Um þetta efni vil ég svo leyfa mér að minna á hina ágætu bók próf. Baldurs Jónsson- ar: Mályrkja Guðmundar Finn- bogasonar, Reylqavík 1976. Niðurstöður verða þá þessar: Ekki virðist ástæða til að hrófla við þeim starfsheitum sem mynd- uð era með karlkynsorðinu virki sem síðari lið. Þetta er gamalgró- ið í málinu. Hins vegar er það einnig ágætur kostur að búa til karlkynsorðið virkir. Það myndi hafa sterka beygingu og beygjast eins og Iæknir (gerandnafn af lækna) stríðir (af stríða) og rækir (af rækja). Það virðist reyndar vera í tísku núna að mynda slík orð (ia-stofna), sbr. sérheiti eins og Byggir og Skyggnir og starfsheiti svo sem fijótæknir og jafnvel útgerðar- tæknir. Þessi fjögur era öll svo ung, að ekki hafa komist inn í Orðabók Menningarsjóðs. ★ Skelfíng fínnst mér að sjá gróf- ar stafvillur í texta sjálfs ríkis- sjónvarpsins. Að kvöldi 5. þessa mánaðar mátti þar sjá „fínndist"! í stað fyndist. Einfalt er það mál, að viðtengingarháttur þátíð- ar sterkra sagna myndast af 3. kennimynd, í þessu dæmi fund- um. P.s. í síðasta þætti varð mér á að skrifa Rás 2 í staðinn fyrir Stöð 2. Biðst ég velvirðingar á þessari leiðu villu. Helgi Hálfdanarson: r V9 *awui';« Þannig á nýja bensínstöðin við Klöpp að falla inn i framtíðar- skipulagið. Nýbensínstöð viðKlöpp SKIPULAGSNEFND hefur samþykkt að ný bensínstöð við Klöpp á Skúlagötu verði felld inn í fyrirhugaða hljóðmön milli Skúla- götu og Sætúns. Að sögn Þorvaldar S. Þorvalddsonar forstöðumanns borgarskipu- lags, verður núverandi bensínstöð rifín og ný minni byggð í staðinn, sem felld verður inn í hljóðmönina. Fyrirhugað er að fleiri þjónustu- byggingar verði felldar inn í jarðvegsfyllinguna í framtíðinni og munu þær geta sinnt vegfarendum bæði frá Skúlagötu og Sætúni. Heimsmynd boðin Eurocard-korthöfum HANDHÖFUM Eurocard greiðslukorta mun á næstunni bjóðast áskrift að tímaritinu Heimsmynd með 40% afslætti. Kreditkort hf. og Ófeigur hf., sem gefur út Heimsmynd, gerðu samkomulag um þetta í gær. Búist er við að útbreiðsla Heimsmyndar tvö- eða þrefaldist á árinu vegna þessa. Grétar Haraldsson, markaðs- stjóri Kreditkorta hf., sagði að með þessu samkomulagi væri fyr- irtækið að útvega þeim korthöfum sem vildu fá blaðið á hagstæðum kjöram. Fyrirtækið greiddi niður hluta af áskriftarverðinu. Hann sagði að þetta, ásamt annarri út- gáfustarfsemi sem væri í undir- búningi, yrði svar Kreditkorta hf. við útgáfti Visa-ísland og Iceland Review á tímaritinu Vild. Herdís Þorgeirsdóttir, ritstjóri Heimsmyndar, sagði að þetta samkomulag væri mikill heiður fyrir Heimsmynd. Með þessu væri tímaritið búið að tryggja sig á tímaritamarkaðnum, og stefndi af því að verða útbreiddasta tíma- ritið á íslandi. Hún sagði að Heimsmynd væri gefín út í 12-15 þúsund eintökum og ef jákvæð svörun yrði við áskriftarherferð meðal handhafa Eurocard greiðslukortanna, sem nú eru um 27 þúsund, mætti búast við að hátt í 30 þúsund áskrifendur yrðu að blaðinu í árslok. Herdís sagði að þetta samkomulag hefði engin áhrif á ritstjómarstefnu Heims- myndar, blaðið yrði gefíð út með svipuðu sniði og frá upphafí. Samkomulag Heimsmyndar og Kreditkorta gildir fyrir þau sex tölublöð sem eftir eru að koma út á árinu. Korthafamir fá þessi sex tölublöð á 995 krónur, en það er 40% afsláttur frá verði blaðanna eins og það er nú í lausasölu. Leiðrétting í blaðinu í gær misritaðist pró- sentutala Vöku í kosningunum til Stúdentaráðs. Rétta talan er 40,9% en ekki 43,14%. Bræla á loðnunni Áhangendur aðstandenda Sum orð í máli voru era þann- ig á sig komin, að fráleitt má þykja, að nokkrum íslendingi hefði til hugar komið að búa þau til. Oft virðist um að ræða ein- hvers konar spéþýðingar, þar sem hliðsjón af erlendum orðum hefur ráðið nýsmíð af miður gæfulegum efniviði. Hveijum gæti að öðrum kosti dottið í hug að búa sér til nafnorðið velunn- ari af sögninni að unna? Auðvitað kemur okkur ekki við, hvemig aðrar þjóðir búa sín orð í pottinn. En Freysteinn Gunn- arsson þýðir danska orðið velynder: unnandi, hollvinur, máttarstoð. Ómyndin „velunn- ari“ kom þeim góða smekkmanni ekki til hugar. Hvaða Islendingi hefði hug- kvæmzt að hnoða saman orðinu áhangandi, ef hann væri ekki helzt til góður í dönsku? Er það ekki hláiegt, að við skulum hikstalaust leggja okkur til munns þennan óþverra og eiga þó kost á öðru eins sælgæti og orðinu fylgismaður? Það er eins og að hugsa sér fylgilið einhvers forsprakka sem dinglumdangl á skreyttu jólatré eða eins og syni Leppalúða hangandi í pilsum Gfylu móður sinnar. Ekki er miklu meiri þokkinn yfír orðum eins og aðstand- andi, sem oftar heyrist í fleir- tölu: aðstandendur. Kauðalegt sköpulag þessa afstyrmis leynir sér ekki, þegar litið er til hins fagra orðs vandamenn. Og auð- vitað er þar af nógu öðra að taka eftir því hvað bezt hæfír hverju sinni, svo sem: ættingjar, ættfólk, fjölskylda, skyldmenni, frændfólk, skyldulið, tengda- fólk, venzlamenn, frændur og vinir, o.s.frv. Ekki batnar þegar þeir sem eiga hlut að málum era kallaðir hlutaðeigendur, eða það sem torsótt reynist er sagt ótil- kvæmilegt, og það sem eigi verður sundur skilið er kallað óaðskiljanlegt. Hver sem nenn- ir, getur dundað sér við að hafa upp á orðarasli af þessu tagi og meta það að sínum smekk. Þó að frændur vorir í Dan- mörku hafí sótt sér urmul af marklitlum forskeytum til granna sinna sunnan landa- mæra og jafnvel klessi þeim hveiju framan í annað í sama orði, hefur okkur ekki þótt ástæða til að an-be-fala þess háttar orðbragð. Eigi að síður er margt klastrið í vora máli í litlu skárra á-sig-komu-lagi. En hvað um það, rétt mun það vera, sem vinur minn kvaðst segja óaðspurður, að óumdeilan- lega hefðu velunnarar aðstand- enda verið ótvíræðustu áhangendur frammámanna í nýafstaðinni hlutaðeigendaráð- stefnu. BRÆLA hefur hamlað loðnu- veiðum síðustu dægrin. Þung undiralda eykur hættuna á þvi að nótin rifni og þvi hafa menn lítið kastað. Auk þeirra, sem áður er getið, tilkynntu eftirtalin skip um afla á fimmtudag: Gullberg VE 600 og Sigurður RE 600. Tvö skip höfðu tilkynnt um afla síðdegis á föstudag; Kelfvíkingur KE 400 lestir og Kap II VE 450. Fróðleikur og skemmtun fyrirháa semlága!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.