Morgunblaðið - 14.03.1987, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. MARZ 1987
ást er...
9-it
Wo
... að stunda með
henni íþróttir.
TM Rea. U.S. Pat. Oft.-all riahls resarved
®1984 Los Angeles Times Syndlcate
Með
morgnnkaffínu
Það er eiginlega fáránlegt
að eyða öllum kröftunum
í þrotlaus hlaup?
Þakkarverð þingsályktunartillaga
og afstaða landslæknis til sóma
Gamall lyfjanotandi skrifar:
Nýjasta mál á dagskrá er lyfsölu-
gróðinn. Hver skyldi hann nú vera?
Alþingismenn og landlæknir eru
ákærendur en lyfsalar krefjast
sýknu og hóta málsókn fyrir atvinn-
uróg.
Við sem kaupum lyfin vitum að
ekki þýðir að koma með neina smá-
aura á þann markað. Tiygginga-
stofnun sleppur víst ekki heldur
billega og allt er þetta með ólíkind-
um og full þörf á að þama komi
öll kurl til grafar. Þingsályktunar-
tillagan er þakkarverð og afstaða
landlæknis til sóma.
Ég vil segja litla sögu um kaup
í apóteki fyrir alllöngu. Kannski
má segja að ekki hafi verið um lyf
að ræða en reyndist mér þó sem
Fyrir rúmri viku fór ég og hlýddi
á óperuna Aidu eftir Verdi. Hafði
ég hina mestu ánægju af kvöld-
stund í óperunni og naut söngs og
sýningar til hins ítrasta.
Eitt atriði vil ég sérstaklega
nefna sem jók gildi kvöldsins. Það
var hinn íslenski texti sem varpað
var á haganlega fyrirkomið spjald
hægra megin við leiksviðið. Þó að
söguþráður óperunnar væri mér
kunnur í stórum dráttum þá tel ég
bami fljótvirkast og best allra
þeirra lyfja er ég hef á langri æ.vi-
göngu komist í kynni við. Sem bam
þjáðist ég af mikilli kuldabólgu í
fótum. Duttu þar á stór sár en þetta
mun stafa af vosbúð og slæmum
fótabúnaði. Gamalt húsráð mælti
með því sem á máli alþýðu hét blá-
steinn en mun á máli efnafræðinga
heita koparsúlfat. Þetta var leyst
upp í vatni og borið á sárin.
Þetta neyðarúrræði var ekki tek-
ið út með sældinni því ægilegri
kvalir minnist ég ekki hafa lifað.
En lækningin var skjót og varan-
leg. Ég tel þetta því hafa verið
töfralyf. Lyfsalar mega hlægja af
þessu ef þeir vilja. Eigi að síður
hljóta þeir að meta þetta efni mik-
ils. Áratugum síðar fór ég inn í
textann vera þama gmnn að skiln-
ingi óperagesta á söng og annari
tjáningu á leiksviðinu.
Framkvæmdin á textasýningunni
fannst mér vera látlaus og smekk-
leg. Hún traflaði ekki en var að
mínu mati gagnleg stoð til skilnings
og innlifunar.
Vænti ég framhalds á textun við
óperar sem sungnar eru á framandi
tungum.
Gylfi Jónsson
apótek og bað um blástein en þá
til annarra nota. Bað um eitt hundr-
að grömm og fékk.
Verðið fannst mér æði hátt en
borgaði samt án athugasemda,
fávís maðurinn. Nokkram dögum
síðar komst ég að því að í veiðar-
færaverslun Ellingsen hefði ég
getað fengið eitt kíló, þúsund
grömm, fyrir sama verð og hundrað
grömmin í apótekinu kostuðu. Svo
var nú það.
Svar til
Margrétar
H. Stein-
dórsdóttur
Margrét H. Steindórsdóttir spyr
í blaðinu 11. mars sl. hvað ég eigi
við með því „að hvetja ekki til mjólk-
urdrykkju".
Ég hringdi á sínum tíma í Vel-
vakanda vegna þess að ég hafði
verið að velta fyrir mér verði á
matvöra, hvað væri hægt að gera
til þess að draga úr útgjöldum til
matarkaupa og koma af stað um-
ræðu um þetta.
Ekki veit ég á hvaða stað Margr-
ét vinnur, en þar sem ég versla er
hægt að kaupa djús, sætan eða
sykurlausan sem kostar 15-20 kr.
hver lítri, eftir að búið er að blanda
hann.
Það er ekki á ófáum heimilum í
landinu ti! Soda Stream-tæki. Verð
á lítra af Soda Stream drykk, sæt-
um eða sykurlausum, er um 26
krónur. Þá er til innfluttur hreinn
ávaxtasafi á 47,90 krónur fyrir
lítersfemu.
Þar sem Margrét spyr hvort við
eigum að hætta að senda bömin í
skóla þegar laun kennara hækka,
held ég að hún eigi við hvað gert
sé við skattpeningana — og er það
allt annað og meira mál.
Varla fer Margrét oftar í klipp-
ingu en annan hvem mánuð, en
mjólk eða aðra drykkjarvöra notum
við á hveijum degi.
Það væri gott að fá meiri um-
ræðu um þetta.
Ingibjörg Júlíusdóttir
Gamall lyfjanotandi telur nauðsynlegt að öll kurl komi til grafar
hvað varðar sölu á lyfjum hérlendis.
Islenski textinn
jók gildi kvöldsins
HÖGNI HREKKVlSI
Víkverji skrifar
að verður ekki tekið hart á
þessum málum fyrr en einhver
dómarinn hefur orðið fyrir þessari
lífsreynslu."
Þessi ummæli heyrði Víkveiji
látin falla á dögunum og tilefnið
var að sjálfsögðu dómur yfir kyn-
ferðisafbrotamanni sem talið var
sannað að hefði komið fram vilja
sínum á 3ja ára stjúpdóttur en hlaut
engu að síður ekki nema 3 og 1/2
árs fangelsi þar sem hæsta leyfilega
refsing samkvæmt lögum er 12 ára
fangelsi.
Víkveiji minnist þess vart að
hafa orðið var við aðra eins reiði
almennings út af dómsúrskurði sem
í þessu tilfelli og það er greinilega
almennt viðhorf að sakargiftir í
þessu máli hafi verið meiri heldur
en lýsir sér í refsingunni sem ákveð-
in var. Hér hefur það vafalaust sín
áhrif að málefni fómarlamba kyn-
ferðisafbrotamanna hafa mjög verið
á döfínni undanfarið og talsvert rót
á tilfínningum fólks vegna margví-
slegra uppljóstrana á því sviði
síðustu daga.
Dómarar era hins vegar ekki
öfundsverðir á slíkum tímum. Á
þeirra herðum hvílir að meta máls-
atvik af köldu raunsæi og láta
aldrei tilfinningar ráða ferð. Þeir
þurfa líka að taka tillit til þess
hveniig dæmt hefur verið í áþekk-
um málum áður. Það þýðir greini-
lega ekki að hlaupa til og ætla að
þyngja dóm í einhveiju einu tilfelli.
Er þar skemmst að minnast hvem-
ig Hæstiréttur mildaði dóm fíkni-
efnadómstólsins á dögunum.
Hæstiréttur vill augljóslega að visst
samhengi sé í dómum yfir þegnum
landsins.
En viðbrögðin við dóminum yfir
kynferðisafbrotamanninum ætti
engu að síður að verða embættis-
mönnum dómskerfisins ákveðinn
viðvöran um að gæta þess að trún-
aðurinn við samhengið verði ekki
til þess að úrskurðir þeirra verði
viðskila við réttarvitund almenn-
ings, sem getur tekið vissum
breytingum frá einum tíma til ann-
ars, eins og dæmin sanna.
Nú þegar það virðist liggja fyrir
að það sé meirihluti fyrir því
meðal almennings að teknar verði
upp myndbirtingar af kynferðisaf-
brotamönnum, þá er uppörvandi að
heyra mannúðarsjónarmið eins og
kemur fram hjá forsvarsmanni ný-
stofnaðra foreldrasamtaka bama
sem eiga um sárt að binda vegna
kynferðisafbrotamanna. Þessi kona
telur slíka aðgerð of grimmúðlega.
Kynferðisafbrotamenn era sálsjúkir
menn og í fæstum tilfellum sjálfráð-
ir gerða sinna auk þess sem ætla
má að refsing á borð við mynd-
birtingar bitnaði stundum harðast
á sakleysingjum, svo sem bömum
slíkra manna. Því ber að leggja
megináherslu á forvamarstarf í
skólunum, eins og konan í foreldra-
samtökunum hefur bent réttilega
á, og kenna bömum að varast kyn-
ferðisafbrotamenn með þeim ráðum
sem tiltæk era. Þörf og tímabær
umræða um kynferðisglæpi má ekki
snúast upp múgsefjun og galdra-
brennustemmingu.