Morgunblaðið - 14.07.1987, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. JUU 1987
líll
„ Fdztu ek.k.ert um þaS þó þetta.
V/SA-koirt Sé skrób Stolió- þCXÓ
er bara. lcalLinn minn."
ásí er...
. .. iid koma mcð fyrstu plöntuna
handa henni til að ^róðursotja.
TM Rcg. U.S. Pat. Otf.—all rights rescrved
01986 Los Angeles Times Syndicate
Það ganga kjaftasögur um
þig og dverginn okkar?
Enn um árekstur
Þann 7.7. sá ég að maður hafði
hringt í Velvakanda til að hneyksl-
ast á skrifum mínum í Velvakanda
nokkru áður út af úrskurði lögfræð-
inga tryggingarfélaganna vegna
árekstrar sem ég sætti mig ekki
við frekar en margir aðrir. Þessi
maður, Daníel Guðmundsson,
hneykslaðist yfir að ég skyldi leyfa
mér að rengja þessa blessuðu átt-
menninga og segir að sér finnist
þetta bréf mitt vera eins konar
þverskurður af þeim 19. aldarhugs-
unarhætti sem viðgengst í umferð-
inni hér á iandi.
Bréfritari er hneykslaður út af
því ranglæti sem þama var beitt
af minni hálfu að fella mig ekki við
úrskurð þeirra félaga. Það ber
hverjum ökumanni sem ekur á eftir
öðru ökutæki að hafa bil á milli sín
og þess sem á undan ekur svo að
hann geti stöðvað í tæka tíð ef
þörf krefur. Það hefur ökumaður
sendibílsins greinilega ekki gert.
Sonur minn hafði fyrir löngu fært
sig yfir á vinstri akrein og gefíð
stefnuljós. Ef sá sem á eftir ók
hefði tekið tillit til hálku vegarins
hefði hann getað stöðvað í tæka tíð.
Daníel er ef til vill stuðningsmað-
ur þeirra mörgu sem stunda þá
varasömu iðju að aka langtímum
saman á akrein fyrir framúrakstur.
Þú ættir að geyma reiði þína þar
til þú hefur kynnt þér umferðalögin
betur líkt og lögfræðingarnir. Ekki
lætur Daníel sér nægja að ausa
þessu af viskubmnni sínum. Síðan
segir hann að ég hafi vænt lögfræð-
ingana um að hafa ekki kynnt sér
umferðarlögin. Svo mörg voru þau
orð. Þá ætla ég að upplýsa þig um
að ég hef haft bifreiðatryggingu
hjá Sjóvá í 27 ár og aðeins einu
sinni orðið fyrir tjóni. Og annað,
ég ók dráttarbifreiðum sem tryggð-
ar vom hjá sama tryggingarfólagi
og allan tímann með 60% bónus.
Þetta er eflaust þversum 19. ald-
ar hugsunarháttur að þínu mati.
Það væri eflaust til bóta ef' fleiri
tileinkuðu sér þennan 19. aldar
hugsunarhátt.
Þórarinn Björnsson
Þessir hringdu . .
Hvar fá ferðamenn
upplýsingar?
Eiríka Friðriksdóttir hringdi:
„Hvar geta erlendir ferðamenn
fengið upplýsingar um Reykjavík
eða jafnvel upplýsingar um hvar
hægt er að fá upplýsingar? Nú
er búið að loka turninum á Lækj-
artorgi og hann verður víst ekki
opnaður aftur.“
Hverjir kjósa
f eg’urðardrottningar?
Kona hringdi:
„Eg sá að það var einhver að
skrifa um daginn um það hve feg-
urðarsamkeppnir væi-u orðnar
sjálfsagðar og eðlilegar. Mig lang-
ar að vita hveijir standa eiginlega
fyrir þeim og hveijir kjósa þessar
fegurðardrottningar. Mér finnast
þær sem verða fyrir valinu allar
eins. Getur það verið eðlilegt?"
Gulur páfag-aukur
fannst
Guðlaug hringdi:
„Fyrir rúmri viku var komið
með til míri páfagauk sem hafði
fundist einhvers staðar á Hofsval-
lagötu. Páfagaukui’inn er gulur
og greinilega vel vaninn svo að
það er augljóst að einhveijum
hefur þótt vænt um hann. Því vil
ég gjarnan koma honum til skila
enda er ég hrædd um að hann
hafi ekki gott af því að umgang-
ast mína eigin fugla sem eru
nánast villtir. Eigandi páfagauks-
ins getur haft samband við mig
í síma 11425 á vinnutíma og í
síma 17890 á kvöldin."
Víkverji skrifar
HÖGNI HREKKVlSI
MINNIÐ ?! "
Leyfi til hundahalds hefur nú
vcrið í gildi í nokkur misseri,
mismunandi þó eftir sveitarfélög-
um. Ljóst er, að hundum hefur
fjölgað mjög eftir að hundahald
varð löglegt. Þessum leyfum fylgja
ströng skilyrði m.a. þau, að hundar
verða að vera í bandi og umsjón
eiganda síns, þegar þeir eru á ferli
utan dyra. Fyrst í stað voru þessar
reglur haldnar samvizkusamlega af
flestum hundaeigendum en eftir
því, sem frá líður verður meðferð
fólks á hundum sínum frjálslegri
og um leið eru settar reglur brotnar
daglega.
Fólk þarf ekki að vera mikið á
ferðinni á útivistarsvæðum í hiifuð-
borginni og nágrenni til þess að
sjá, að settar reglur um hundahald
eru ekki haldnar nema að takmörk-
uðu leyti. Hvarvetna má sjá hunda
lausa á ferð, að vísu í langflestum
tilvikum með eigendum sínum. Þeir
hinir sömu sjá þó ekki ástæðu til
að setja hunda sína í band, ef og
þegar þeir mæta öðru fólki. Vafa-
laust segja þessir hundaeigendur
sem svo, að hundar þeirra séu mein-
lausir og ráðist ekki á annað fólk.
Það má vel vera, en þeir, sem
mæta lausum hundum á gangi
þekkja þá ekki og vita ekkert um
hvers konar skepnur þar eru á ferð.
Það hefur hvað eftir annað kom-
ið fyrir, að hundar bíti fólk. Þeir,
sem einu sinni hafa orðið fyrir
þeirri lífsreynslu eru lítið hrifnir af
því að hitta fyrir lausa hunda á
förnum vegi. Það verður að gera
þá kröfu til hundaeigenda, að þeir
hafi hunda sína í bandi, þegar þeir
eru á ferli úti við með þá. Það verð-
ur líka að gera þá kröfu til yfirvalda,
að þau fylgi fast eftir þeim reglum,
sem settar hafa verið um hunda-
hald. Ella má búast við því, að
deilur um hundahald setji í ríkum
mæli svip sinn á næstu kosningar
til sveitarstjórna á höfuðborgar-
svæðinu.
XXX
Fólki þykir alltaf forvitnilegt, að
fylgjast með því, þegar nýir
menn setjast í ráðherrastóla, hvers
konar bíla þeir panta á kostnað
skattborgaranna. Hinn nýi Qár-
málaráðherra hefur nú gengið á
undan með góðu fordæmi og skýrt
frá því, að hann hafi pantað sér
Citróen braggabíl! En hvað sem því
líður er ástæða til að varpa því fram
nú, þegar ný umferð er að hefjast
í bílamálum landsstjómenda, hvort
ekki sé ástæða til að setja reglur
um það, hvað ráðherrar og aðrir
þeir, sem hafa rétt á að kaupa bíla
á kostnað skattgreiðenda geti leyft
sér að kaupa dýra bíla. Er þetta
ekki verðugt verkefni fyrir ráð-
herrann, sem ætlar að aka um í-
braggabíl?!
XXX
að er auðvitað sveitamennska
af versta tagi, þegar æðstu
stjómendur í litlu landi eins og Is-
landi taka upp á því að kaupa
rándýrar bifreiðar á kostnað skatt-
greiðenda. Reglur um þetta eiga
að sjálfsögðu að vera til staðar,
bæði hjá rikinu gagnvart ráðherr-
um, sendiherrum, bankastjói-um
ríkisbanka og stjórnendum ríkis-
fyrirtækja, sem hafa bíla á vegum
þeirra, svo og hjá sveitarfélögum.
Það eru of mörg dæmi um það, að
opinberir umsýslunarinenn hafi orð-
ið hlægilegir í augum almennings
vegna of kostnaðarsamra bíla-
kaupa. En að vísu má bæta því við,
að almenningi finnst þetta á stund-
um ekkert fyndið, ekki sízt þegar
sömu menn eru að leggja milljarða
í nýjum sköttum á þjóðina.