Morgunblaðið - 19.09.1987, Side 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. SEPTEMBER 1987
t
Móðir okkar,
ANNA HALLDÓRSDÓTTIR
áður húsmóðir,
Hofsvallagötu 18,
Reykjavfk,
andaðist að morgni 18. september í Skjólgarði, dvalarheimili
aldraöara, Höfn í Hornafiröi. Jarðarförin auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
EMMA GUÐJÓNSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu 10. september. Jarðarförin hefur farið fram.
Pökkum auðsýnda samúð. Sórstakar þakkirtil starfsfólks Hrafnistu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erla Þorsteinsdóttir,
Óli Þorsteinsson,
Rannveig Þorsteinsdóttir.
t
Faðir okkar,
JÓN B. THORARENSEN,
andaðist á Hrafnistu i Reykjavík 5. september siðastliðinn.
Útförin hefur farið fram.
Erla Thorarensen,
Bogi Thorarensen.
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR SAMÚELSDÓTTIR,
áður Goðatúni 7,
Garðabæ,
er lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 12. september sl., verður jarðsung-
in frá Garðakirkju mánudaginn 21. september kl. 13.30.
Gunnar Páll Jakobsson, Erna Magnúsdóttir
og barnabörn.
t
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
jarðarför föður okkar, tengdaföður og afa,
SIGURÐAR INGVARS GRÍMSSONAR,
Smáratúni 14,
Selfossi.
Einnig þökkum við starfsfólki Sjúkrahúss Suðurlands og deildar
A-5 á Borgarspitala fyrir góöa umönnun.
Grfmur Sigurðsson,
Ágústa Þ. Sigurðardóttir,
Sigurður S. Sigurðsson,
Ólafur Sigurðsson,
Ásta Kristinsdóttir,
Sigurður Guðmundsson,
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Gróa K. Bjarnadóttir
og börnin.
Minning:
Ogn Jónína
Gunnlaugsdóttir
Ögn Jónína Gunnlaugsdóttir var
fædd að Geitafelli á Vatnsnesi 31.
ágúst 1894 og var því rúmlega
níutíu og þriggja ára þegar hún
lést. Hún var dóttir hjónanna Auð-
bjargar Jakobsdóttur frá Illuga-
stöðum og Gunnlaugs Skúlasonar
frá Stöpum. Þau bjuggu að Geita-
felli allan sinn búskap. Jónína var
elst bama þeirra Auðbjargar og
Gunnlaugs. Hún átti tvær systur,
Sesselíu, sem nú er níræð og dvelst
á sjúkrahúsinu á Hvammstanga og
Auðbjörgu sem lést fyrir nokkrum
árum.
Jónína ólst upp á Geitafelli hjá
foreldrum sínum og átti heima á
Vatnsnesi nær allan sína ævi. Það-
an fór hún varla ótilneydd þótt
margar hafi ferðir hennar orðið til
Reykjavíkur þegar hún þurfti að
leita sér lækninga þar. Þótt Jónína
hafi ekki verið víðförul hleypti hún
þó heimdraganum á unga aldri og
hélt til ísafjarðar þar sem hún
dvaldist veturinn 1913-1914 við
nám í saumaskap hjá Þorsteini
Guðmundssyni klæðskera. Að þess-
um eina námsvetri loknum snéri
Jónína heim og varð fljótlega annál-
uð saumakona. Saumaði jafnt
karlmannaföt, sem peysuföt og
annan kvenfatnað.
Árið 1919 giftist Jónína frænda
sínum, Guðmundi Arasyni á Illuga-
stöðum. Þau bjuggu fyrstu níu árin
í gamla bænum. Þar voru þá einnig
foreldrar Guðmundar, auk nokk-
urra gamalmenna sem húsmóðirin
unga annaðist af mikilli ástúð. í
gamla bænum fæddust böm þeirra
Guðmundar, þau Hrólfur og Auð-
björg. Sumardaginn fyrsta 1928
fluttist fjölskyldan svo í hið veglega
íbúðarhús á Illugastöðum og þar
átti Jónína heima uns hún fluttist
til dóttur sinnar að Syðri-Þverá
árið 1972.
Jónína var fríð kona og ákaflega
sviphrein. Frá henni stafaði í senn,
ástúð, umhyggjusemi og skapfestu.
Fólki leið vel í nærveru hennar.
Jónína var í meðallagi há og alla
tíð grannvaxin. Hún bar sig vel og
á henni var aldrei fum né fát. Enda
þótt heimaalin væri var hún verald-
arvön og tók óvæntum atburðum
sem hveijum öðrum sjálfsögðum
hlutum. Hún hafði stálminni og
kunni ógrynni sagna og kvæða,
einkum var henni kær skáldskapur
Vatnsnesinga.
Þótt við Jónína væru náskyld,
systkinaböm, var lítill samgangur
milli heimilanna, Illugastaða á
Vatnsnesi og Strandar í Norðflrði
enda samgöngur allt aðrar á fyrri
hluta aldarinnar en nú. Það var af
þessum sökum að ég kynntist
frændkonu minni ekki að neinu
ráði fyrr en ég var kominn á
þrítugsaldur og hún orðin liðlega
sextug. Það var með öðrum orðum
ekki fyrr en vorið 1957 að ég lét
loks verða af því að heimsækja þau
Ulugastaðahjón. í minningunni er
þessi heimsókn ævintýri líkust.
Heimili þeirra Jónínu og Guðmund-
ar var með miklum myndarbrag.
Margt manna var í heimili, bæði
náin ættmenni, sem þar dvöldust,
oft langdvölum, svo ekki sé minnst
á unglinga, sem komu þá jafnan
til sumardvalar, sumir ár eftir ár,
og hafa raunar flestir ef ekki allir
haldið tryggð við Jónínu allt fram
á þennan dag. Það voru ekki aðeins
húsráðendur sem tóku mér opnum
örmum í þessari fyrstu heimsókn
heldur skartaði náttúran sínu feg-
ursta og æðarvarpið var í miklum
blóma. Æðarkóngur lét meira að
segja svo lítið að koma í varpið
þetta vor.
Eftir þessa fyrstu heimsókn tókst
með okkur Jónínu náin vinátta sem
hélst æ síðan enda hefur það sumar
varla liðið að ég hafi ekki heimsókn
frænku mína norður á Vatnsnes og
ævinlega verið þar aufúsugestur.
Sumir forfeður okkar Jónínu voru
forspáir. Þótt Jónina flíkaði ekki
slíku vita allir sem til hennar þekktu
að hún var forvitri og tókst jafnvel
að forða fólki frá stórslysum með
því að beita þessari gáfu sinni.
Gagnvart mér kom þessi gáfa henn-
ar fram í því að mér tókst aldrei
að koma í heimsókn til Ulugastað
án þess að Jónína ætti von á mér
og þeim sem voru á ferð með mér.
Þessu til staðfestingar er eftirfar-
andi saga: í ágúst 1957 var ég á
ferðalagi í Borgarfírði ásamt bresk-
um skólabróður mínum. Við höfðum
ferðast með áætlunarbfl að Hreða-
vatni. Við vorum með viðlegubúnað
og ætluðum að dveljast í góða veðr-
inu í Borgarfírði í nokkra daga.
Við Hreðavatnsskála hittum við
vörubflstjóra, sem var á leið til
Hvammstanga. Hann kom með þá
hugmynd að okkur væri nær að
skreppa norður til Illugastaða, en
gista í tjaldi við Hreðavatn. Þetta
hafði ekki hvarflað að mér fyrr
enda hafði ég verið í heimsókn á
Illugastöðum fyrr um sumarið. Áð-
ur en við vissum af vorum við
félagamir sestir upp í vörubflinn
og brunuðum af stað til Hvamm-
stanga. Þaðan fengum við svo strax
far út að Illugastöðum. Þegar þang-
að kom beið okkur matur á borðum
og uppbúin rúm. Jónína hafði átt
von á okkur allan síðari hluta dags-
ins.
Illugastaðaheimilið var í húsmóð-
urtíð Jónínu annálað fyrir gestrisni.
Þangað komu nánast allir sem leið
áttu um Vatnsnes. Þar var símstöð
sveitarinnar og kjörstaður. Þar var
slysavamardeildin Vorboðinn stofn-
uð og þangað sótti unga fólkið
dansleiki, sem haldnir vom í kjall-
aranum. Veggirnir vom þá tjaldaðir
að fomum sið. í gestabækur Illuga-
staðahjóna skrifuðu mörg þúsund
manns, en ef til vill komu þó ennþá
fleiri áður en gestabækur vom
teknar í notkun. Alltaf sá húsmóðir-
in til þess að öllum gestum var tekið
opnum örmum og veittur beini.
Skjótt skipast veður í lofti. í jan-
úarmánuði 1961 varð Guðmundur
bráðkvaddur. Æðmleysi Jónínu við
missinn er öllum sem til þekkja
ógleymanlegt. Guðmundur Árason
var ákaflega vinsæll maður og við
jarðarför hans var mikið fjölmenni.
Jónfna tók öllum gestum af alúð
og allir urðu að fá ríkulegan viður-
gjöming áður en húskveðja gæti
farið fram. Enn var haldið þeim
ófrávíkjanlega sið að enginn færi
ómettur frá Illugastöðum. Eftir lát
Guðmundar var merkið þó ekki lát-
ið niður falla og bjó Jónína með
Hrólfi syni sínum uns hún varð al-
veg blind og fluttist þá til dóttur
sinnar á Syðri-Þverá.
Þótt Jónína væri blind hátt á
annan áratug hafði hún slíkan innri
loga að frá andliti hennar stafaði
oft ótrúlegri birtu sem hver sjáandi
maður hefði verið sæmdur af. Skap-
festa frænku minnar var með
BOSCH
SUPER
Betri gangur,
minni eyðsla með
Bosch-super
kertum
BOSCH
viðgerða- og
varahluta þ/ðnuata
B R Æ Ð_ U R N I R
ORMSSONHF
LÁGMÚLA 9, SÍMI38820
AUKIN BÍLAÞJÓNUSTA ESSO
. SJÁLFVIRKAR
BILAÞVOTTASTOÐVAR
í REYKJAVÍK, HAFNARFIRÐI,
KEFLAVÍK OG AKUREYRI
Við bjóðum nú fullkominn bílaþvott og bón
í sjálfvirkum bílaþvottastöðvum á fjórum stöðum
á landinu:
Skógarseli, Breiðholti Lækjargötu, Hafnarfirði
Aðalstöðinni, Keflavík Veganesti, Akureyri
Olíufélagið hf