Morgunblaðið - 29.11.1987, Page 53

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. NÓVEMBER 1987
C 53
Ráðhúsið:
Stjórnendur verða að
sjá gegn um moldviðrið
Til Velvakanda.
Ólafur M. Jóhannesson skrifaði
í Morgunblaðið 20. nóvember um
sjónvarpsviðureign þeirra Davíðs
Oddssonar og Flosa Ólafssonar 18.
nóvember undir fyrirsögninni 3
spurningar. Neðanmálsgreinar Ól-
afs M. í Mogganum eru jafnan
athyglisverðar og vel skrifaðar —
en mönnum getur skotist þótt skýr-
ir séu.
Ein spurning hans var: Svana-
söngur? Um leið og ég leit á fyrir-
sögnina sá ég nöfn þeirra Davíðs
og Flosa, einnig nafn Helga Péturs-
sonar, stjómanda þáttarins. Um
huga minn leið umræddur sjón-
varpsþáttur og er ég hóf lesturinn
hugsaði ég — þetta hlýtur að vera
„svanasöngur“ Helga Péturssonar
í slíkum umræðuþáttum, svo frek-
lega hlutdrægur sem mér fannst
hann vera þama. Og ég las og var
sammála Olafi M. að í góðum fé-
lagsskap á söngpalli er Helgi
þokkalegur, hlýr og kátur en í
slíkum umræðuþáttum verður hanp_
að beita algem hlutleysi. En þegar
nánar var að gáð var Ólafur M. að
smeygja inn skoðun sinni á ráð-
húsmálinu og svanasöngur hans var
í annarri tóntegund en ég hafði
ætlað. Hann er sem sé í skiprúmi
Til Velvakanda.
Margt hefur verið rætt og ritað
um fyrirhugað ráðhús. Ég hef fylgst
með röksemdum með og móti. Hér
ætla ég að skýra frá skoðun minni
á þessu máli. Ég er algerlega á
móti allri skerðingu Tjarnarinnar
frá því sem orðið er. Ég álít að friða
eigi umhverfí hennar sem mest og
best. Öllum byggingaframkvæmd-
um, þótt smærri séu í sniðum en
þama stendur til, fylgja geysileg
umbrot og gauragangur, stórtækja-
akstur og upphrúgun á drasli. Ég
óttast að ýmis skaðleg efni myndu
lenda í vatninu til óbætanlegs tjóns.
Ég er hrædd um að eftir að tekið
er til við þessar framkvæmdir geti
borgarstjórinn ekki lengur gamnað
sér við að gefa fuglum Tíarnarinnar
sitjandi á hækjum sér. Þeir verða
þar ekki lengur.
Mér vitanlega er hér á landi lítil
reynsla í því að byggja hús í sjó
eða stöðuvötnum. Við íslendingar
höfum til þessa haft nægilegt þurr-
lendi til að byggja á. Eg vil beina
þeirri spumingu til sérfróðra
manna, hvort ekki sé mun dýrara
að byggja svona úti í vatni en á
góðri undirstöðu á þurm landi.
Borgin er ef til vill nógu rík til að
byggja dýrt ráðhús, þótt hún hafi
ekki efni á að borga sæmileg laun
hjá Helga og talar um léttar bámr.
Um staðsetningu ráðhússins em
eðlilega margar skoðanir. Sann-
gjöm umræða og tillögur sem
berast forráðamönnum í tæka tíð
geta leitt til betri niðurstöðu. Kröfu-
gerð og hótanir em hins vegar ekki
við hæfi. í lýðræðisþjóðfélagi kjós-
um við okkur forystu sem ber að
gera það sem hún telur best og
farsælast svo að syndir feðranna
komi ekki niður á bömunum.
Forystan verður oft að sjá í gegn-
um moldviðrið sem blásið er upp,
ýmist af óheilindum eða augnabliks
geðhrifum, sem varla eiga eðlilegar
forsendur. Kannski var það vegna
þess að Ólafur M. talar um léttar
bámr að upp riíjaðist fyrir mér
hálfrar aldar minning — atvik sem
staðfesti að skynsamlegt er að láta
stjómanda ráða, þótt syrti í álinn.
Ég var þá sjómaður á trillu. Við
vomm flórir á bátnum. Við höfðum
nýlokið við að draga línuna og aflað
vel. Vonsku veður var skollið á, en
bót í máli að við gátum haldið nær
beinu undan veðrinu. Báran var
brött og kvik og það gaf á bátinn.
Auk seinvirkrar handdælu var ausið
með blikkfötu. Svo óheppilega vildi
til að sá sem jós með fötunni tap-
aði jafnvægi er slæm kvika lenti á
þeim sem sinna sjúkum, gamal-
mennum og bömum. Borgarstjór-
inn sagði reyndar einu sinni að
hærri laun leystu ekki vandann
þegar skortur væri á fólki til slíkra
starfa. En þótt hann af hógværð
láti sér nægja sín lágu laun, þá em
ekki allir með því marki brenndir.
Ég er ekkert að vantreysta þeim,
sem teiknuðu ráðhúsið. MistÖk af
ýmsu tagi geta alltaf átt sér stað
og þama mundu þau valda meiri
skaða en annars staðar. Getur slíkt
gerst þótt í smáum stíl sé byggt..
Mér dettur í hug skápurinn við
Lækjargötuna, sem rúmar fimm
gamalmenni bíðandi eftir strætis-
vagni. í skáp þessum er bil milli
gólfs og veggja, svo vetramæðing-
urinn getur leikið lausum hala um
fætur þeirra heppnu sem þar ná í
sæti. Býst ég ekki við að þetta
hafi verið af illvilja gert, heldur
skorti á heilbrigðri skynsemi. Getur
slíkt síðar komið fram.
Ætli næsta stig Tjarnarmála
verði ekki að breikka Fíkirkjuveg-
inn út í Tjömina til að auðvelda
umferð þeim bílum, sem ætluð er
geymsla í tjamarhólfinu? Ég teldi
nær að friða miðbæinn fyrir bílaum-
ferð, þá gæfíst mönnum kostur á
að nota þar fætur sína, sem kvað
vera mjög hollt öðm hverju.
Þórunn Guðmundsdóttir
bátnum og tapaði þá fötunni fýrir
borð. En svo einkennilega vildi til
að fatan flaut. Formaðurinn kúplaði
frá, hugðist beita uppí og freista
þess að ná fötunni. Það var þó ekki
fýsilegt að leggja bátnum flötum í
slíkum sjógangi. Við hásetamir
töldum þetta óráð og við fómm
ekki leynt með þá skoðun okkar
að vonlaust væri að ná fötunni.
Útsjónarsamur formaðurinn sá
lengra en aðeins þá stundar áhættu
er við blasti. Hann beið lags, sneri
bátnum gegn öldunni og tókst að
leggja að fötunni, sem við gripum
fegins hendi. Það er ekki að orð-
lengja að landsiglingin varð áfalla-
söm, enda versnaði veðrið til muna.
Margoft gaf á bátinn og má telja
víst að ég væri ekki hér til að segja
þessa sögu ef formaðurinn hefði
farið að ráðum okkar hásetanna.
Og þegar á allt er litið viljum við
hafa við stjóm menn, sem sjá lengra
en almúginn, menn, sem hafa þrek
og kjark til að taka þær ákvarðan-
ir sem þeir telja réttar.
Aðkomumaður
Það er gott
að koma í
Kringluna
Til Velvakan3a.
Mikið er ég þakklát þeim mönn-
um, sem létu sér detta í hug að
byggja Kringluna og hanna þessa
stórbyggingu. Þvílík undur og stór-
merki hér á hjara veraldar, eins og
menn segja, þó að varla sé hægt
að taka svo til orða í dag, í þeésu
samgöngunnar ríki og veðurblíðu
upp á síðkastið. En í rúm 50 ár,
og auðvitað miklu lengur, hafa ís-
lendingar strítt í veðmm og vindum
til að afla sér lífsviðurværis. Þvflík
framför að geta farið í fína bílinn
sinn, upphitaðan, frá vinnu og inn
í Kringlu til að versla, þar sem allt
er upphitað og hreint, og engin
hætta á að fólk fótbrotni í hálku
eða öðrum torfæmm. Mér fínnst
Kringlan vera að skapa nýtt menn-
ingarlíf hér á Fróni vom. Þessi
þjónustubygging gæti orðið ný
menningarmiðstöð hér á landi, rétt
eins og torgin frægu á Ítalíu, þar
sem fjölskyldumar koma saman á
kvöldin og lifa lífínu saman eftir
eril dagsins. Ég hélt ekki að við
íslendingar fengjum að lifa upp þá
menningu í okkar kalda norðri, en
nú er sá draumur að rætast. Það
er búið að útiloka myrkur og vol-
æði fyrri tíma á Fróni vom, þökk
sé vel gefnu fólki og þrautseigju
landans að taka á móti nýjungum.
Mikið er ég þakklát fyrir að fá að
lifa upp þessa tíma. Þetta gefur
manni trú á nýtt og betra líf. Mín
kynslóð, sem hefur orðið að vaða
elginn í tímanna rás, með grátandi
böm okkur við hlið, kunnum að
meta þetta framlag til aukinna
þæginda.
Eg vil þakka þeim öllum, konum
og körlum, sem hafa lagt hönd á
plóginn til þess að Kringlan gæti
orðið að veruleika. Og þar er vöm-
verð ekkert hærra en gerist og
gengur í öðmm verslunum, nema
ef vera kynni í kaupfélögum lands-
ins.
Það er gott að vera til i dag. Það
er gott að koma í Kringluna. Þökk
öllum kaupmönnunum í Kringlunni.
Þökk sé Pálma í Hagkaup.
Björg Ivarsdóttir
Jökuls hf.:
Niðurstaða
liggur fyrir
SKÚLI AlexJuider«K>n. alþingi*
maður og framkv»mda»tj6n
JökuU hf & Hellimandi, hefur
ritað sjávarútvef»ráðuneytuiu
bréf. Þar segir hann að ij6«t *é
að 6hæfilegur dráttur hafi orðið
á aftrrciðslu kærumál» ráðuneyt-
isins á hendur honuni vegna
meints kvótan.i.ferli. og
að6„eiUnleí»l*f>U*^«^?ð
Vísa
vikunnar
Afþakkar pólitísk erfíðislaun
Alþýðubandalagsmaður.
Þegar að kynnist hann „ráðstjórn"
í raun
reynist hann kargur og staður.
Hákur
Mistök að byggja
ráðhúsið í Tjöminni
„'ég he-f látab alLs stoÁcor. Ég -finrv
ek.ki gle-raugun þírt."
Manstu hvílík martröð það
var að fara í sjóinn, áður
en við komum þessari laug
upp!
Með
morgunkaffinu
Kuflinum týndu þeir í
hreinsuninni...
HÖGNI HREKKVlSI