Morgunblaðið - 12.03.1988, Blaðsíða 49

Morgunblaðið - 12.03.1988, Blaðsíða 49
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. MARZ 1988 49 Minning: Soffía Bogadóttir frá Brúarfossi Það var nokkru eftir 1960 að fullorðin sveitakona ofan af Mýrum, Soffía Bogadóttir að nafni, tók að sér vinnu nokkra daga í viku á heimili mínu í Suðurgötunni, og fór svo að hún varð viðloðandi hjá okk- ur um nokkurt árabil. Soffía hafði verið einhver ár í Reykjvík þegar þetta gerðist, en ættuð var hún frá Brúarfossi á Mýrum. Eftir lát for- eldra sinna og þangað til hún flutt- ist á malbikið, þá komin á sjötugs aldur, hafði hún verið í sambýli við bræður sína tvo, Teit og Jóhannes, sem bjuggu áfram á Brúarfossi. Þriðji bróðir þeirra systkina, Helgi, og sá eini sem skilur eftir sig af- komendur, bjó ekki á Brúarfossi. Það var mikið happ fyrir okkur fjölskylduna að fá til okkar þessa mætu konu sem geislaði af velvild og umhyggjusemi. Hún flutti með sér inn á heimilið andblæ þeirrar traustu sveitamenningar sem nú er því miður að líða undir lok. Á þess- um árum voru synir okkar að vaxa úr grasi og tók hún strax miklu ástfóstri við þá og bar hag þeirra fyrir btjósti alla tíð síðan. Þær voru ófáar buxumar af þeim sem hún bætti og sokkamir sem hún stagaði í, °g þyrfti húsbóndinn að láta festa á sig tölu var það ekki tiltökumál. Fyrir húsmóðurina var Soffía á við góðan kvennaskóla. Hún kenndi mér að prjóna sokka og vettlinga, gera slátur og baka flatkökur. En þessi aldna sveitakona gerði meira en að bæta verkmenntun mína. Málfar hennar var með þeim hætti að í návist hennar sátum við á stöð- ugum skólabekk. Margur íslensku- kennarinn eða fjölmiðlafræðingur- inn mættu vel við una að hafa á valdi sínu öll þau blæbrigði tung- unnar sem henni vom töm. Hugsun sína setti hún fram á skýran hátt og orðaval hennar var ætíð mark- visst. En það er fleira í fari þessar- ar alþýðukonu sem mun verða okk- ur minnisstætt, svo sem hin með- fædda háttvísi og tillitssemi við alla. Og þessi kona, sem hafði það fyrir ævistarf að þjóna öðmm, bjó yfir einstakri reisn, reisn þeirrar mann- eskju, sem búin er hinum bestu mannkostum og hefur aldrei ánetj- ast ásókn í gerviverðmæti. Eins og fyrr segir var Soffía komin af léttasta skeiði þegar hún fluttist til Reykjavíkur, en henni gekk þó vel að aðlagast borgar- bragnum. Það var henni mikill styrkur að eiga hér fyrir ættingja og ýmsa góða kunningja. Tryggðin við æskustöðvamar lifði með henni alla tíð og þangað fór hún hvert sumar meðan hún mátti. Síðustu tíu ár ævi sinnar var Soffía vistmaður á Dvalarheimili aldraðra í Borgamesi. Hún undi hag sínum vel, þakklát fyrir þá umönn- un sem hún naut. Eftir að Soffía fluttist í Borgames kom hún aðeins einu sinni suður til Reykjavíkur og dvaldi þá með mér eina dagstund. Hafði hún þá í farteski sínu sokka- plögg sem hún hafði pijónað, þá orðin sjónlítil og heilsutæp. Bað hún mig að senda plöggin yngsta syni okkar, sem þá dvaldist við nám erlendis. Alltaf var hún sjálfri sér lík, þessi öndvegiskona! Leifur Gísli Run- ólfsson - Minning Fæddur ll.júní 1935 Dáinn 4. mars 1988 „Svanir fljúga hratt til heiða, huga minn til ijalla seiða. Vill mér nokkur götu greiða? Glóir sól um höf og lönd. Viltu ekki löngun leiða litla bamið þér við hönnd? Nú fínn ég vorsins heiði í hjarta. Horfin, dáin nóttin svarta. Ótal drauma blíða, bjarta barstu, vorsól, inn til mín. Það er engin þörf að kvarta, þegar blessuð sólin skín.“ (Stefán frá Hvítadal) Þökkum samfylgdina og biðjum góðan guð að geyma hann. Málfriður Kristjánsdóttir og börn Ég vil þakka Gísla allar okkar góðu stundir saman heima í Hundadal og mun ávallt minnast hans sem góðs frænda og vinar. „Sem gull í öskjum góðir eru vinir þeir geymast þótt ei stöðugt lítum þá, og ávallt verða öðruvísi en hinir sem aðeins muna, dveljum við þeim hjá. Það fellur ei á gullið þó að geymist, þó „goð“ má aldrei verða neinni sál. Og sannur vinur geymist, en ei gleymist því göfgin sanna reynist aldrei tál.“ (Ó.Á. „í Birtu daganna“) Ég bið guð að geyma góðan dreng. Blessuð sé minning hans. Linda Dögg Að leiðarlokum, þegar Soffía er öll, finn ég glöggt að ég á henni skuld að gjalda og það er gott að minnast hennar. Nú verður hún lögð í mold meðal ættmenna sinna í kirkjugarðinum á Ökrum í Hraun- hreppi og megi guðs blessun fylgja henni. Fjölskylda mín og ég sendum bróður hennar, Jóhannesi, sem einn er á lífí þeirra systkina og svo öðr- um ættingjum hugheilar samúðar- kveðjur. Hildigunnur Hjálmarsdóttir Það var aðfaranótt fímmtudags- ins 4. mars sem mig dreymdi þessa elskulegu konu. Hún hélt í höndina á mér, og varð mér hugsað í draumnum: Blessuð Soffía, hvað ætli sé að hjá henni? Þá vildi svo einkennilega til að hún leið frá mér, en ég hélt hendinni eftir, sem var bara orðin að uppþomuðu hismi, svo ég henti því í ruslafötuna. Þar sem þetta var bara skrítinn draum- ur sagði ég um morguninn þegar ég kom í vinnuna, að mig hefði dreymt gömlu konuna og draumur- inn hefði verið svolítið einkennileg- ur. Á föstudag kom bróðursonur hennar til mín og sagði mér að hún væri látin, svo þar er komin skýr- ingin á þessari visnu hendi. FVá því ég kynntist Soffíu fyrir 23 árum síðan, hef ég alltaf haldið vináttu við hana. Hún var sérstakur persónuleiki, sem sagt kona sem mér líkaði vel við. Hún var elskuleg í öllu viðmóti, há og grönn og tígu- leg á fæti, mjög skemmtileg og ekki frítt við smá grínuga kímni hjá henni. Ég kann nú ekki að rekja ættir hennar en hún var yngst bama þeirra hjóna Boga Helgasonar og Guðbjargar Jóhannesdóttur á Brú- arfossi á Mýmm. Þar var hún alin upp ásamt þremur bræðrum sínum, þeim Helga, Teiti og Jóhannesi. Hún bjó alla sína tíð í foreldrahús- um að undanskyldum fáeinum vetr- um sem hún var í Reykjavík þá komin mjög til ára sinna. Ég held að ég muni það rétt að hún fór til dvalar á Dvalarheimili aldraðra í Borgamesi 1981, og þar undi hún vel dvölinni og var þakk- lát fyrir þá góðu umönnun sem hún hlaut sín síðustu æviár, ásamt Jó- hannesi bróður sínum, sem lifír systur sína, nú orðin 95 ára. Soffía Bogadóttir var fædd 8. september 1894, svo ekki get ég sagt að þeir deyi ungir sem guðim- ir elska, en ég er ekki í nokkmm vafa um að guðimir elska ekki síður það fólk sem nær þetta háum aldri, því einhver er tilgangurinn að láta suma verða eldri en aðra. Ég hefi alltaf þá trú að allt sé fyrirfram ákveðið sem á okkur er lagt og engin fari fyrr en hann á að fara. Ég veit að Soffía mín blessunin var orðin nokkuð þreytt og síðast þegar ég sá hana nokkm fyrir jól þá sagði hún að nú færi þetta að smá stytt- ast, sem það gerir hjá okkur öllum. Hún varð fyrir því óhappi fyrir nokkmm dögum að detta og hand-“ leggs- og lærbijóta sig, svo það má segja að hvfldin hafi komið í góðar þarfír, því ekki er gott fyrir aldrað fólk að þurfa að þjást lengi, þegar svona hörmulegt slys ber að höndum. Ég leyfí mér að þakka Soffíu allar þær ánægjustundir sem ég átti með henni í gegnum árin. Það er margt sem kemur í hugann þeg- ar til baka er litið. Það er ansi tómlegt þegar maður keyrir að Brúarfossi og allt þetta góða fólk er horfíð, svo og gamla húsið, en það má með sanni segja að það kemur maður í manns stað, því þar er búið að byggja upp nýtt hús og nýir ábúendur teknir við — afkomendur Helga bróður hennar, ung hjón með 4 lítil böm þar á meðal nöfnu hennar sem kemur til með að halda heimasætutitlinum í náinni framtíð. Ég get ekki látið hjá líða að nefna bróðurson hennar, Boga Helgason, sem hefur verið alla sína tíð á Brú- arfossi, og held ég að Soffía hafí alltaf litið á hann sem sinn fóstur- son. Hann var gömlu systkinunum svo sannarlega trúr og góður frændi. Soffía giftist aldrei svo það eru ekki neinir afkomendur sem hún skilur eftir. Ég leyfí mér fyrir hönd minnar fjölskyldu að þakka henni góða vináttu og tryggð í gegnum árin. Hún verður jarðsett í dag kl. 14.00 frá Borgameskirkju. Ég votta Jóhannesi bróður hennar, sem nú er einn eftir, svo og öllu hennar frændfólki, mína dýpstu samúð. Blessuð sé minning hennar. Hvfl í friði. Sigríður Þorvaldsdóttir + Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför GÍSLA BLÖNDAL fyrrv. hagsýslustjóra ríkisins. Ragnheiður J. Blöndal, Jón Ragnar Biöndal, Sveinbjörn Blöndal. \m STÖNDUM Á PVÍ FASTAR EN FÓTUNUM , AÐT0Y0TAER AREIÐANLEGT MERKI TOYOTA BÍLASALAN Skeifunni 15. Endursala notaðra bíla. T0Y0TA Nýbýlavegi 8. Þjónusta og sala nýrra bíla. T0Y0TA verkstæði og umboðssölur um allt land.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.