Morgunblaðið - 10.06.1988, Síða 47

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. JÚNÍ 1988
47
Það er tómlegt á vinnustaðnum
þegar Hödda vantar, og vinna hans
í þágu fyrirtækisins verður seint
fullþökkuð. Þakklátust erum við þó
fyrir að hafa eignast vináttu dreng-
skaparmanns.
Friður sé með honum.
Móður hans, systkinum og öðrum
vandamönnum sendum við innileg-
ar samúðarkveðjur.
Ingibergur og Sveinn
Ingibergssynir og fjölskyldur.
í dag kveð ég Hörð Jóhannesson,
eða Hödda eins og hann var alltaf
kallaður, með tárin í augunum því
elskulegri mann er vart hægt að
finna. Þegar ég frétti að Höddi
væri á spítala voru þessi endalok
ekki til í mínum huga og það er
jafn sérkennilegt að sjúkdómurinn
sem hann var með væri í manni
eins og honum sem alltaf lifði heil-
brigðu lífi.
Mínar fyrstu minningar um
Hödda ég var smá strákur að þvæl-
ast með pabba niðrí Blikksmiðjunni
Gretti en þar hefur hann unnið
margar vinnustundir bæði fyrir
smiðjuna, sig og sína vini. Oft og
iðulega var hann eftir í smiðjunni
þegar hinir fóru heim. Þá fór hann
að gera við bíla fyrir vini sína og
marga bíla er hann búinn að gera
upp af öllum stærðum og gerðum.
Og hann var mjög vandvirkur og
það var sama hvað hann gerði, allt
lék í höndunum á honum. Oft kom
ég niður í smiðju til hans til að fá
eitthvað lagað eða bara til að
spjalla. Það var ekkert mál hvort
það var að degi eða kvöldi, vinnan
var hans líf og yndi.
Svo var það á veturna, þegar
fyrsti snjórinn kom, að ég fór til
Hödda og bað hann að koma á skíði
eða sjósleðann og frá þeim ferðum
á ég margar góðar minningar.
Það er líka sárt til þess að hugsa
að nú kemur Höddi ekki oftar í
heimsókn til pabba og mömmu en
þangað kom hann oft og alltaf á
gamlárskvöld til að óska okkur
gleðilegs nýs árs og það sýndi okk-
ur hversu góður drengur Hörður
var. Með þessum fátæklegum orð-
Fæddur 10. júní 1926
Dáinn 20. apríl 1988
Matti, eins og hann var alltaf
kallaður, fæddist í Vestmannaeyj-
um, sonur þeirra ágætishjóna Ast-
þórs Matthíassonar, lögfræðings og
útgerðarmanns, Þórðarsonar,
hreppstjóra á Móum á Kjalamesi,
og Sísíar (Sigríðar) Matthíasson,
dóttur Gísla J. Johnsen.
Matti gekk í bamaskólann í Eyj-
um, en árið 1937 kom ég undirritað-
ur í fóstur hjá foreldrum hans og
hafði þar vetursetu og fram á vor
1938. Við vomm í sama bekk hjá
Lofti Guðmundssyni, þá kennara
en síðar rithöfundi. Við Matti vomm
þá sem bræður þar sem aldursmun-
ur á okkur var ekki nema 23 dag-
ar. Lékum við okkur mikið saman
og man ég best eftir því, þegar
Matti var að teikna fríhendis landa-
kort til að fara í landakortaleiki
með því að skrifa nöfn borga, áa
o.s.frv. á kortin. Á heimili Matta
ríkti góður og glaður andi, en á
heimilinu vom Sigríður (Sirrý) syst-
ir hans (nú látin), Þór nokkm
yngri, Friðrik, stórkaupmaður, föð-
urbróðir Matta var í fæði, að
ógleymdri Nýju, sem var heimilis-
fastur heimilisvinur og hjálp í ára-
tugi. Var það kannski helsti ljóður
á Nýju, að hún „spillti" okkur
krökkunum með kókói og brauði
með sultu, sem hún færði okkur í
rúmið á sunnudagsmorgnum. Gísli
J., bróðir Matta, dvaldi hjá ömmu
sinni og afa í Reykjavík á þessum
áram og Ásdís, systir Matta, fædd-
ist eftir að ég var heimilisfastur í
Eyjum á þessu glaðværa heimili,
þar sem vammir og skammir heyrð-
ust aldrei. Þar gáfu þau Ástþór og
um vil ég kveðja góðan og traustan
vin.
Innilegar samúðarkveðjur til
móður hans og fjölskyldu.
Ingimar Sigurðsson
Mér brá óneitanlega er ég frétti
lát vinar míns, Harðar G. Jóhannes-
sonar, er lést langt um aldur fram
þann fyrsta júní sl.
Hörður var fæddur 5. maí 1944
að Ósi, Saurbæjarhreppi. í Dölum.
Ungur fluttist Hörður með foreldr-
um og systkinum sínum til
Reykjavíkur, og bjó þar upp frá
því, og hélt hann heimili með móð-
ur sinni í Skálagerði 13.
Þegar ég sest niður til að skrifa
eftirmæli um vinn min Hörð, þá er
margs að minnast.
Það mun hafa verið haustið 1957
að ég kynnist Herði, en þá urðum
við bekkjarbræður í Langholts-
skóla, og hafa þau kynni haldist
síðan. Á okkar unglingsámm, allt
fram um tvítugt, vomm við nánast
óaðskiljanlegir vinir, og margar
ferðir fómm við saman félagamir,
Höddi, Giggi og ég, á mótorhjólun-
um okkar, upp í Hvalfjörð, austur
á Þingvöll og víðar.
Svo seinna, er við komumst á
bíla, var haldið áfram að ferðast
og þá sótt lengra, vestur á æsku-
stöðvamar í Dölum, Bjarkalund og
víðar.
Fyrir tveimur mánuðum heim-
sótti ég Hörð á vinnustað hans, í
blikksmiðjunni Gretti, til að rabba
við hann og skoða hjá honum bíl
er hann var að endurbyggja.
Ekki gat mig gmnað að þetta
yrði okkar síðasta samtal, því Hörð-
ur lék á als oddi, kátur og hress,
en svo getur sá sjúkdómur er lagði
Hörð að velli heltekið hrausta menn,
að þeir séu allir á fáum vikum.
Áð leiðarlokum vil ég þakka
Herði fyrir samfylgdina, og óska
honum velfamaðar á Guðs vegum.
Móður hans, systkinum og öðmm
venslamönnum bið ég Guðs bless-
unar og vona að minningin um
góðan dreng megi verða þeim hugg-
un.
Kristinn Gislason
Sísí mér líka mín fyrstu jakkaföt,
en við Matti fengum þá slfk föt
báðir, og vomm aldeilis upp með
okkur.
Matti var hlédrægur í umgengni
og átti ekki marga vini, en var vin-
fastur, listhneigður var hann í betra
lagi, eins og hann átti kyn til í
báðar ættir. Hann fór til náms í
málaralist við Listaakademíuna í
Kaupmannahöfn 1945 og og var
þar í nokkur ár. Lítið mun nú til
eftir hann, en hann var að mínum
dómi alltof gagnrýninn á eigin verk.
Matti giftist Sússý Wandal og
áttu þau tvo syni, Ástþór og Örlyg.
Leiðir þeirra Sússýar skildu og er
það mín meining, að það hafi verið
elskulegum frænda mínum þung-
bært.
Matti var eins og áður segir hlé-
drægur og næstum dulur, dálítið
stríðinn og hafði græskulausan
húmor. Hann safnaði ekki eða sótt-
ist eftir auði. Hann var laglegur í
andliti, fremur smávaxinn, en sam-
svaraði sér vel. Lengst af starfaði
Matti sem auglýsingateiknari og
Það er erfitt að kveðja kæran
og góðan vin, ekki síst þegar
kveðjustundin rennur upp allt of
fljótt. Þegar Höddi fór til rannsókn-
ar á sjúkrahús á sumardaginn
fyrsta datt engum í hug að endalok-
in væm skammt undan. Hann lést
eftir erfiða baráttu 1. júní.
Það er margs að minnast eftir
20 ára vináttu og koma þá fyrst
upp í hugann árin sem hann starf-
aði með Hjálparsveit skáta í
Reykjavík. Þar starfaði hann í bíla-
flokknum og lagði á sig ómælda
vinnu við bíla sveitarinnar, sem þá
vom flestir gamlir og uppgerðir og
allt var undir því komið að dugleg-
ir og laghentir menn væm til taks
við viðgerðir óg viðhald þeirra.
Sá vinahópur sem myndaðist á
þessum ámm ferðaðist mikið saman
vítt og breitt um landið og var
Höddi besti ferðafélagi sem hægt
var að hugsa sér. Ferðimar með
Hödda á bílnum hans sem hann
átti á þeim ámm og var nefndur
„Blái bössinn" vom ógleymanlegar.
Enginn hugsaði betur um bílinn
sinn en hann og hann fór ekki heim
að sofa eftir ferðalág, þótt langt
og strangt hafi verið, fyrr en bílinn
var tandurhreinn að utan sem inn-
an. Tvisvar fór lítill hópur í vetr-
arfrí á skíði til Akureyrar, en þær
ferðir vom ógleymanlegar og oft
rifjaðar upp.
Þótt þeim hafi fækkað skiptunum
sem ég hitti Hödda eftir því sem
árin liðu, slitnaði sambandið aldrei.
Oft rétti hann mér hjálparhönd ef
ég þurfti á að halda í gegnum árin
— og em það margir sem eiga hon-
um mikið að þakka fyrir það sama.
Síðustu árin kom hann alltaf í
heimsókn í byrjun desember og
færði mér og bömum mínum jóla-
stjömu, um leið og hann óskaði
okkur gleðilegra jóla og fékk frétt-
ir af því hvernig gengi hjá okkur,
og við fengum að fylgjast með því
sem hann var að gera. Það mun
áfram verða jólastjama hjá okkur
á jólunurn, hún verður til minningar
um Hödda.
Ég þakka honum fyrir vináttuna
— hún mun aldrei gleymast.
Magga
hann lést í starfi á Grandarfirði.
Sísí, móðir hans, lifir son sinn, en
útför Matta fór fram í kyrrþey að
ósk hans.
Um leið og ég kveð kæran vin
og frænda á afmælisdegi hans og
bið hann fyrirgefningar á þessu
skrifí, sendi ég öllum, sem hlýtt til
hans hugsa, blessun Guðs og leyfí
mér að enda með ljóðlínum úr kvæði
Tómasar Guðmundssonar:
Nú er um heiðar
himinbrautir
fór þín farin
yfir frjóvga jörð.
Gísli G. tsleifsson
í dag verður jarðsettur vinur
okkar, Hörður, sem lést eftir stutta
spítalalegu, af völdum skæðs sjúk-
dóms, aðeins 44 ára gamall. Við
kynntumst honum á unglingsámn-
um og hafði góð vinátta haldist
síðan. Höddi, eins og hann var oft-
ast kallaður, var stakur reglumað-
ur, en allra manna hressastur í
góðra vina hópi. Það koma margar
góðar minningar upp í hugann sem
ekki verða skráðar hér. En efst í
huga er söknuður vegna fráfalls
góðs og trygglynds vinar. Það er
skrítin tilhugsun að eiga ekki leng-
ur von á Hödda í heimsókn. Hann
var mjög bamgóður og var góður
vinur bama okkar og gaf þeim oft
góð ráð og leiðbeiningar. Höddi var
blikksmiður og einstaklega laginn.
í frístundum sínum í gegnum árin
gerði hann upp marga bfia, sem
vom einstaklega vel gerðir og
snyrtilegir. Hann var búinn að ferð-
ast mikið um landið. Og stuttu áður
en hann veiktist kláraði hann að
gera upp ferðabíl, sem var mjþg
fallegur. En engan gmnaði að hann
ætti ekki eftir að ferðast á honum.
Það ræður enginn sínum næturstað.
Við minnumst Harðar sem
trausts og góðs félaga. Innilegar
samúðarkveðjur til móður hans og
fjölskyldu.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Siggi og EUa
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GYÐA SVEINSDÓTTIR,
Hraunbœ 102A,
lést hinn 16. mai sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Reynir Jónsson,
Hörður Gllsberg, Stefanfa Hávarðsdóttir,
Jón Ingimundarson,
Lára Ingimundardóttir, Björgvin Hansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faðir minn,
ANDRÉSAUÐUNSSON,
Efri Hól,
V-Eyjafjöllum,
verður jarðsunginn frá Ásólfsskálakirkju laugardaginn 11. júni kl.
14.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigriður G. Kærnested.
t
Þökkum auðsýnda samúö við andlát og jarðarför móður okkar,
SIGRÍÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Sólvangi,
áður Bröttukinn 6.
Bragl Jafetsson,
Viktorfa Jafetsdóttir,
Halldóra Jafetsdóttir. —<■
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur hlýhug
og samúð við andlát og jarðarför systur okkar,
VILBORGAR GUÐNADÓTTUR,
Flrði 7,
Seyðisfirði.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigmundur Guðnason,
Þórhildur Guðnadóttir,
Hjörleifur Guðnason.
Lokað
Skrifstofur okkar verða lokaðar frá kl. 12.00 í dag vegna
jarðarfarar GUNNARS J. MOLLER. ístak hf.
Lokað
Sjúkrasamlag Reykjavíkur verður lokað frá kl. 13.00
e.h., föstudaginn 10. júní 1988 vegna útfarar fyrrver-
andi framkvæmdastjóra GUNNARS J. MÖLLERS, HRL.
Sjúkrasamlag Reykjavíkur.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
sfjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki
eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er
að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfund-
ar getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú,
að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.
Matthías Astþórs-
son - Kveðjuorð