Morgunblaðið - 15.10.1988, Side 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. OKTOBER 1988
—i 7 i Tsmxzzöz
tí€i2/n/\nn
„ þú slcolí bam, sjál-fur
Lesa. ól þettcL dnzrvs
vegalcoft /"
Þetta er óþekkt meðal Nú förum við út. Skemmt-
stangaveiðimanna get ég um okkur og ég redda
sagt þér ... pössun ...
Hótel Island:
Þétt setinn bekkurinn
Til Velvakanda.
Ekki veit ég tiLþess að sauðfé
sé takmarkað við einhvern ákveðinn
hámarksfjölda þegar því er smalað
inn í réttir á haustin. En eitt er þó
víst að ef engar reglur eru til í gildi
um hámarksfjölda gesta í sauð-
húsum (danshúsum) landsins,
mættu þær sjá dagsins ljós nú þeg-
ar. Það var a.m.k. ekki að sjá laug- ■
ardagskvöld eitt nú nýverið á Hótel
íslandi að einhveijar slíkar reglur
væru. Slíkur var troðningurinn og
djöfulgangurinn. Ég var svo óláns-
samur að slysast inn á þennan vin-
sæla stað sem auglýstur hefur ver-
ið að undanförnu svo mjög í hinum
ýmsum fjölmiðlum. Og uppskeran
er sú, að innandyra getur enginn
sig hreyft, sem keypt hefur sig inn
dýrum dómum. Ég kalla það dýru
verði keypt að borga 750 kr. og
geta ekki með nokkru móti fótað
sig inni í danshúsi sem hingað til
hefur verið til þess ætlað. I það
minnsta á dansgólfínu. En því var
ekki að heilsa. Enda erfitt að sjá
nokkurn dans út úr þessum ósköp-
um. Fólk hnoðaðist aðeins hvert
ofan á öðru og traðkaði í gríð og
erg á fótunum á næsta manni. En
fólkið hélt áfram að streyma inn
jafnt og þétt allt fram á nótt, þó
svo að allt væri í óefni komið, og
stíflan orðin á við klósettstíflu af
verstu gerð. Við fataafgreiðsluna
var ástandið þó hvað verst og lá
þar við stórslysum þegar fara þurfti
með yfirhafnirnar og fá þær til
baka. Eina leiðin þar var að troðast
og öskra og vera nógu leiðinlegur.
Þá gat þetta kannski gengið eftir
svona korter. En að öllu jöfnu fór
allt upp í hálftíma í að fá af-
greiðslu og var maður bara heppinn
að sleppa lifandi frá.
En stelpurnar sem afgreiddu
máttu þola skammir og blótsyrði
frá æstum og pirruðum gestum
fyrir lélega frammistöðu. En auðvit-
að var ekki við þær að sakast held-
ur þá sem láta viðgangast að svona
fari. Þeir tróðu inn á meðan nokkur
minnsta smuga leyndist. En það er
víst best að hafa ekki ljót orð um
blessaða mennina ef þetta er sam-
kvæmt lögum og reglum. Það má
víst ekki gleyma því að hér er svo
margt löglegt og lejrft sem siðlaust
getur talist. En inni í salnum lágu
menn sumir hveijir hallandi höfði
og vissu hvorki í þennan heim né
annan, og fór allur troðningurinn
framhjá þeim. Bakkus hafði dregið
í dilka og haft af fé eins og hann
er vanur. Mætti segja mér að dans-
húsaeigendur fengju dágóðan skild-
ing í ágóða af áfengi og gosi að
ógleymdum inngangseyrinum sem
inniheldur um klukkustundar bið
við fataafgreiðsluna. Og má segja
að þessi varningur hafi hækkað
með undarlegum hætti undanfarin
ár. En auðvitað er ekkert við því
að gera. Það er allt í lagi. En stelp-
urnar sem fötin hengdu á snaga
og stóðu í rifrildi við gestina hafa
sjálfsagt ekki þénað milljónir fyrir.
Björn Erlingsson
Ökukennsla er ekki dýr
Til Velvakanda.
í sambandi við þáttinn Reykjavík
síðdegis þann 10. október sl. á
Bylgjunni var mikið rætt um öku-
kcnnslu og hversu dýr hún væri.
Þar á meðal hringdi ungur strákur
sem hafði borgað 35.000 krónur
fyrir 20 tíma. Honum fannst það
mikið, og finnst það eflaust fleirum.
En þessir menn gleyma að hugsa
um hvað ökukennari þarf að borga.
Ökukennari þarf að borga trygging-
Eg var að horfa á fréttir Sjón-
varpsins áðan og ég get ekki sagt
annað en að mér bráþegar ég sá
svipmynd úr Dómkirkjunni þar sem
guðsþjónusta fór fram áður en þing-
setning hæfist. Þar sátu kirkjugest-
ir, það er þingmenn og ráðherrar,
hlæjandi og slíkt held ég að sé sem
betur fer sjaldgæft í kirkju.
Þama sátu þingmenn, núverandi
ar, bensín og sjá um að alltaf séu
góð dekk undir bílnum. Ýmislegt
annað þarf að sjá um í sambasndi
við viðhald, til dæmis þarf að skipta
reglulega um olíur og olíusíu,
bensínsíu og loftsíu. Hlutir eins og
kúpling, hjólalegur og hjömliði þarf
að skipta um strax ef slit myndast,
því eins og gefur að skilja þarf
kennslubifreið að vera í pottþéttu
standi. Líka þarf að hugsa út í það
að ökukennarar kenna á mjög vand-
og fyrrverandi ráðherrar skælbros-
andi og spurningarnar suðu á mér.
Bera þessir menn enga virðingu
fyrir þeim stað sem þeir voru stadd-
ir á? Kunna þeir takmarkaða
mannasiði? Og gátu þeir ekki á
þessari stundu leynt sínum innri
manni?
Sverrir Haraldsson
aða bíla og vandaður bíll er dýr bíll.
Ekki skaðar að benda á það að
margir ökukennarar vinna 14 til
16 klukkustunda vinnudag 7 daga
vikunnar. Vil ég að lokum þakka
Grími Bjarndal fyrir frábæra öku-
kennslu á góðan bíl.
Jóhann Jóhannsson
Skrifið eða hringið til
Yelvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 10 og 12,
mánudaga til fostudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspumir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfii, nafnnúmer og heimilisfong
verða að fylgja öllu efiii til þáttar-
ins, þó að höfúndur óski nafii-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfúðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
Kunna þingmenn
ekki mannasiði?
10. október. Borgarfirði eystra
Víkverji skrifar
að er víða erfítt að fá bíla-
stæði í borginni, þótt mikið
hafi verið gert til að mæta þörfinni
á þessu sviði síðustu misserin.
Víkveiji átti um daginn erindi í
stærsta sjúkrahús landsins, Land-
spítalann. Þar spanna bílastæði stór
svæði. Þau vóru hinsvegar þakin
farartækjum. Hvergi var smugu að
fínna.
Það var bókstaflega hvergi hægt
að leggja bíl löglega í nálægð spítal-
ans. Þetta er ekki nógu gott. Þús-
undir eiga erindi í þessa stóru stofn-
un dag hvem: starfsmenn, sjúkling-
ar, aðstandendur þeirra og fjöldi
annarra, enda hefur jafn stór stofn-
un og Landspítali margháttuð
tengsl við fjölbreytta hliðarstarf-
semi. Hér er brýnna úrbóta þörf.
Annað er þó miklu verra en skort-
urinn á bílastæðum. Starfsemi
Landspítala, sem er lang stærsta
heilbrigðisstofnun landsins og há-
skólasjúkrahús að auki, hefur fyrir
löngu vaxið „út úr“ tiltæku hús-
næði. Þar fer flest starfsemi fram
við lítt veijandi húsnæðisaðstæður.
Sums staðar í stofnuninni er hreint
vandræðaástand af þessum sökum.
Mikil þörf er á því að hraða svokall-
aðri K-byggingu, sem gegna á
veigamiklu hlutverki í heilbrigðis-
þjónustunni, en er að auki forsenda
þess að hægt sé að bjarga hús-
næðismálum stofnunarinnar fyrir
horn.
Fróðlegt verður að sjá hvaða af-
greiðslu sú mikilvæga bygging fær
við fjárlagaafgreiðslu að þessu
sinni.
XXX
að er mikið talað um mennt
og menningu. Það er út af
fyrir sig gott. Bezt fer hinsvegar á
því að athafnir fylgi orðum. A það
skortir stundum.
Víkveiji hitti mann á dögunum
sem var satt bezt að segja hátt
stemmdur vegna ástands Þjóðleik-
hússbyggingar, sem hann sagði að
hruni komna. Og satt er það að
þetta fagra hús leiklistarinnar, sem
ber það stóra orð þjóðleikhús, hef-
ur verið eins konar homreka í stór-
streymi ríkisútgjalda síðustu 10-15
árin.
Viðmælandi Víkveija bar saman
annarsvegar framtak Reykjavíkur-
borgar, sem byggir Borgarleikhús
af myndarskap í nýjum miðbæ, og
„framtak" ríkisforsjárinnar, eins og
það kom honum fyrir sjónir í hörmu-
legu ásigkomulagi þjóðleikhúss-
byggingarinnar. Hann sagði ann-
arsvegar talað í athöfnum, hinsveg-
ar í innantómum orðum, hvað svo
sem hann hefur átt við með því.
Sjálfum finnst Víkveija furðu-
legt, hve hægt og hljótt er gengið
fram í baráttunni fyrir sómsamlegu
viðRaldi Þjóðleikhússins. En máske
standa vonir til að Eyjólfur hressist?
-f