Morgunblaðið - 09.12.1988, Qupperneq 23

taldar með. Lðggjáfarvaldið, AI-
þingi, ver einnig talsverðum fjár-
hæðum í risnu ár hvert, t.d. nærri
þremur og hálfri milíjón 1985.
Risnukostnaður Hæstaréttar mun
hins vegar ekki vera umtalsverður
og ekki ná hundrað þúsund krónum
á ári. Enda mun ekki neinum detta
í hug að spillingin í þjóðfélaginu
sé j)aðan komin, nema síður sé.
I nefndri blaðagrein kom m.a.
fram að í seinni tíð a.m.k. hafi ráð-
herrar haldið upp á meiri háttar
afmæli sín á kostnað ríkisins. Mér
kæmi ekki á óvart, að sama máli
gegndi um sumar ráðherrafrúrnar.
Það er og alvitað að stjómarflokkar
hafa haldið flokksmönnum sínum
veislur á kostnað ríkisins. Þannig
mun það vera fost venja, að þegar
búnaðarþing er haldið, að stjómar-
flokkar bjóði sínum flokksmönnum
á þinginu í veislu á kostnað ríkis-
ins. Þá var það altalað, þegar ég
vann í stjómarráðinu, að þegar ráð-
herrar héldu veislur, t.d. í Ráð-
herrabústaðnum, að það, sem af-
gangs var af mat og drykk, væri
sent heim til hlutaðeigandi ráðherra
að lokinni veislunni. Mér kæmi ekki
á óvart að þetta væri með sama
móti nú.
Þannig að þótt ráðherrar hefðu
ekki aðstöðu til að kaupa áfengi á
sérverði, þá fengu þeir það jafnvel
með betri kjörum á fyrr greindan
hátt.
Úr því farið er að tala um spill-
ingu, þá má ekki gleyma ráð-
herrabílnum og hvemig þeir em
reknir, en það er kafli út af fyrir
sig. Eða þá öllum ferðalögunum á
kostnað hins opinbera. Nýlega
horfði til vandræða um æðstu stjóm
og störf Alþingis, er m.a. þtjár kon-
ur, sem eru forseti sameinaðs þings
og tveir varaforsetar og þar með
handhafar forsetavalds, hurfu úr
landi samtímis. Fleira mætti tína
til, en ég get ekki neitað því, að
ég er alltaf dálítið veikur fyrir því,
þegar stofnanir gefa starfsmönnum
sínum listaverk fyrir vel unnin störf,
en þar kemur líka listin inn í dæmið.
Errare humanum est
Þá er loks þáttur hæstaréttar-
dómarans, sem komið hefur öllu
þessu fjaðrafoki af stað. Mér frnnst
eins og blinda hafi slegið þann
vandaða mann, sem að allra áliti,
er til þekkja, er samviskusamur,
viðsýnn og réttlátur dómari. Á það
ber að líta, að hann hafi talið þessi
hlunnindi eins konar hluta af launa-
kjörum og- nýtt þau réttindi með
þeirri vitund, að hann myndi að
öllum líkindum ekki framar fá notið
þeirra, þar sem hann myndi hætta
sem forseti Hæstaréttar við næstu
áramót. Með þessum kaupum var
dómarinn hvorki að hafa fé af öðr-
um né af ríkissjóði. Hitt er jafn
víst að þeir, sem hafa hæst út af
þessum áfengiskaupum skyldu ekki
miklast af dyggðum sínum, því
ótrúlegt er að á þær muni reyna.
Þá virðast sumir hafa nautn af því
að stjaka við þeim, sem standa
höllum fæti og vilja ata þá auri.
Hinu má ekki gleyma, að jafnvel
mönnum í æðstu stöðum geta orðið
á mistök — „errare humanum
est“ — leikið fingurbrjót, eins og
það heitir á skákmáli, en allir eiga
sama rétt á leiðréttingu gerða
sinna.
Mér hefur jafnan fundist að
handhafar forsetavalds ættu ekki
að fá nein laun fyrir að gegna því
embætti, heiðurinn ætti að vera
þeim nóg og þeir eru hvort eð er á
launum. Hins vegar gæti verið
þjóðráð og góð umbun fyrir starfið
að heimila þeim að kaupa ákveðinn
skammt af áfengi á sérverði á ári,
hvort sem forseti Islands fer utan
eða ekki.
Þessi réttindi hafa handhafar
forsetavalds haft fram á þennan
dag og hafa enn. Um öll hlunnindi
ber að setja fastar reglur, svo að
menn þekki sín mörk. Að öðrum
kosti er hætta á, að mörkin verði
teygjanleg um of og að skref sem
einn tekur öðrum framar kosti hann
æru og embætti.
Og hvar eru þau mörk?
Höfundur er hæstaréttarlögmað-
urs
MQij(H:.Nnuu.ro.
Þriðja bindið
af sögu Isa-
fjarðar
ÞRIÐJA bindi af sögu ísaijarðar
og Eyrarhrepps hins forna eftir
Jón Þ. Þór er komið út. Það er
Sögufélag Isfirðinga sem gefiir
bókina út.
I aðfararorðum segir höfundur, að
viðfangsefni þessa bindis sé at-
vinnu- og hagsaga kaupstaðarins
og saga sveitarinnar á árunum
1867 - 1920. Fyrri hlutinn skiptist
í fimm kafla, sem heita: Banka- og
peningamál, Útgerðin, Verslunin,
Iðnaður og Samgöngur og símamál.
Síðari hlutinn um Eyrarhrepp
skiptist í fjóra kafla. í þeim fyrsta
er fjallað um sveitarstjómir, mann-
flölda og) atvinnuskiptingu, annar
heitirr: Bólstaðir, búendur og
byggðaþróun, í þriðja kaflanum er
fjallað um skólahald og félagsmál
í þeim fjórða og síðasta.
Bókin er 275 blaðsíður og eru í
henni heimildaskrá og naftiaskrá.
Kápumynd tók Mats Wibe Lund.
Setningu, umbrot og fílmuvinnu
annaðist H - prent sf. ísafírði og
Prentsmiðjan Oddi Reykjavík sá um
prentun og bókbánd.
Hestamannafé-
lagið Hending
gefiir út blað
HESTAMANNAFÉLAGIÐ Hend-
ing ísafírði hefur hafíð útgáfíi
blaðs, sem dregur nafíi af félag-
inu.
Hestamannafélagið Hending var
stofnað í apríl sl., en félagssvæðið
er norðan Breiðadalsheiðar, Inn -
Djúp og þéttbýlisstaðirnir við ísa-
ijarðardjúp utanvert. Athafnasvæði
félagsins er í Hnífsdal.
í fyrsta eintaki blaðsins eru ýms-
ir fréttapistlar. Maður og hestur
nefnist grein eftir Jens í Kaldalóni
og einnig eru tvær greinar í blaðinu
um ferðalög á hestum, önnur segir
af ferð yfír Drangajökul og er eftir
Bjamveigu Samúelsdóttur í Bol-
ungarvík og. Hin greinin heitir „10
dagar á Ströndum“ og er eftir Guð-
mund Helgason.
Formaður Hendingar er Þor-
steinn Magnfreðsson Isafírði og rit-
stjóri blaðsins er Marinó Hákonar-
^lálaixkðúótkjT, lOlTxkjlýaiÁs15814
Herra- og dömuhanzkar
í gjafaumbúðum -
belti-seðlaveski-
regnhlífar
son.
SÍGILDUR SAFNGRIPUR
TOT AfiKFTDTN 1988
í 40 ár höfum við smíðað hinar sígildu og vinsælu jólaskeiðar. Með árunum hafa þær orðið
safngripir og aukið verðgildi sitt. Nú er jólaskeiðin 1988 komin. Hún er fagurlega
mynd af Viðey á skaftinu, en gyllt á skeiðarblaði.
GUÐLAUGUR A.
LAUGAVEGI 22a