Morgunblaðið - 09.12.1988, Side 64

64
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. DESEMBER 1988
mmmn
ást er...
■ . . best í dagskrárlok.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
c 1988 Los Angeles Times Syndicate

* V/EN6-
Soðið egg, ristað brauð og
te ...
lAÍFQR/ywrfOA/
Brjóstrnálið 95, mitti 57 —
mjaðmir 87 og eitthvað
fleira ...?
HÖGNI HREKKVÍSI
„ Oe> HVAP tABO þAO ?! "
Bágborin ríkisstjórn
Bréf til vinar í suðri
Hér er nú allt vitlaust í pólitík-
inni, þinn gamli flokkur er ekki upp
á marga fiska að mínu áliti, ekkert
nema valdagræðgi í Steingrími,
þeir hvorki geta né nenna að leysa
þann vanda sem hér er. Sérðu þá
í anda spara í þjóðarbúskapnum
t.d. með að selja skipaútgerðina sem
tapar milljónum árlega, þjónustunni
geta bæði Eimskip og SÍS bætt á
sig léttilega. Fækka bændum, roll-
urnar eru að verða búnar að éta
allan gróður hér á landi, og svo
keyrum við kjötið á haugana þegar
búið er að geyma það nógu lengi í
frystigeymslum kaupfélagana og
ríkið greiðir geymslukostnaðinn.
Fyrst siáturkostnaður, svo
geymslukostnaður, síðan hent —
loks greiðir ríkið allt, gáfulegt?
Hvað viltu meira, bankakerfíð, að-
stoðarráðherra, veislur, mötuneyti
ríkisstarfsmanna, að bora í sundur
fjöll fyrir örfáar hræður hér og
þar. Nei, kæri vinur, svona er allt
í þessum kommaríkjum, því
Steingrímur sagði nýverið „hér
duga ekki vestrænar aðferðir í hag-
stjórn". Hann blæs á allar skýrslur
sérfræðinga og þykist vita allt bet-
ur sjálfur.
Margur hefur kallað íslensk
stjórnmál með réttu hið stóra leik-
hús þjóðarinnar, því svo margt hlá-
legt á sér stað í því gamla húsi,
t.d. álfar og púkar nýjasta gaman-
leiksins. Aðalhlutverkið leika þeir
Steingrímur og Stefán Val.
Steingrímur leikur púkann, heldur
þú að stjómmálamanni í landi þínu
(núna) yrði liðið eftir sautján ára
setu á þingi og þar af 14 ár í stjórn,
að segjast hafa verið í fílabeins-
tumi, og ekki fylgst með efnahags-
málum þjóðarinnar síðustu 14 mán-
uði, og segja svo frammi fyrir al-
þjóð: „Nú, ég vissi ekki að þetta
væri svona slæmt ástand".
Eg held kæri vinur, að meira að
segja í íslenskum fyrirtækjum
mundi stjómandi, framkvæmda-
stjóri eða forstjóri, jafnvel aðstoðar-
maður þeirra, verða látinn fjúka ef
hann eða hún leyfðu sér að segja,
þegar fyrirtækið væri komið að
barmi gjaldþrots, (en svo segir
Steingrímur að íslenska þjóðin sé
núna); ég vissi ekki að þetta væri
svona slæmt, ég hef nefnilega ekki
fylgst með síðustu 14 mánuði, ég
var í fílabeinsturni skrifstofu
minnar, ég spyr fyrir hvað höfum
við verð að greiða þessum manni
laun?
Um Stefáns sögu álfakóngs
nenni ég ekki að skrifa, hann leikur
hlutverk sitt svo illa, að fólk hlær
bara að tilburðunum.
Gaman væri að segja þér dálítið
frá vaxtamálum hér á Fróni. Nú
er svo komið að kapparnir em farn-
ir að nota hendurnar, heilinn hættur
að duga. Vextir færðir niður með
handafli, sem þýðir að fólk sem
hefur verið að reyna að spara, sem
hefur komið fleimm en því til góða,
líka lántakendum og þjóðarbúinu,
er nú hætt að fá eitthvað fyrir
ómakið. Hvaða kaupmaður held-
urðu að léti vömr á útsölu þar sem
eftirspurn væri meiri en framboð?
Nei, vinur, aðeins íslenskir stjómar-
herrar, þeir geta látið peninga
gamla fólksins og unga fóiksins á
útsölu, því að þeir þurfa alltaf að
gera einhverjum gæðingum greiða
og redda ódým fjármagni á kostnað
annarra. Gamla fólkið dreps fljót-
lega hvort sem er og unga fólkið
skilur þetta ekki enn.
Nú stendur líka til að breyta láns-
kjaravísitölunni, tengja hana meira
launum, þrátt fyrir að síðustu árin
hefði slík vísitala hækkað miklu
meira en sú sem nú er. Allir sjá í
gegnum þetta sjónarspil þeirra,
meira að segja líka ég, þeir ætla
greinilega að láta gæðinga sína í
launþegahreyfingunni halda laun-
um niðri, en hækka allt annað,
m.a. með gengisfellingu fljótlega
eftir áramótin. Svo einfalt er það
og svipan er þessi; eftir því sem
launin fara meira upp hækkar vísi-
talan og það hlýtur að vera slæmt
fyrir ykkur kæm launþegar, þið
sem emð að byggja og með lán frá
Húsnæðisstofnun (þeim sjálfum).
Þeir em klárir þessir kallar!
Fjárlagahallinn er nú um fimm
milljarðar að sögn Ólafs Ragnars
Grímssonar fjármálaráðherra, or-
Víkverji skrifar
Ummæli Jóns Sigurðssonar við-
skiptaráðherra á flokksþingi
Alþýðuflokksins á dögunum þess
efnis að ef til vill væri eina ráðið
til að spoma við gróðureyðingu að
efna til herferðar meðal almennings
um að hætta að kaupa kjöt af þeim
dýmm sem alin em á beit afrétta
í uppblásturshættu, það er sauðfé
og hrossum, vöktu að vonum at-
hygli, enda hefur sjálfsagt verið
ætlast til þess af ráðherranum.
Ummælin vom meðal annars gagn-
rýnd harðlega í utandagskrárum-
ræðum á Alþingi. Af þessu tilefni
var viðskiptaráðherra maður Bald-
urs Hermannssonar í Ríkissjón-
varpinu síðastliðið laugardags-
kvöld. Það vakti furðu Víkveija að
hann heyrði ekki minnst á þau
ummæli Jóns sem bændafólk og
þingmenn gagnrýndu, það er her-
ferðartalið. Jóni var lýst sem mik-
illi hetju vegna þess að hann hefði,
fyrstur manna að manni skildist,
vakið máls á þessu vandamáli en
væri nú úthrópaður um allt land
vegna þessa forystuhlutverks síns.
Víkveiji ætlar ekki að blanda sér í
umræður um gróðurvemd hér á
þessum vettvangi — og ekki heldur
um aðferðir við hana. Viðskiptaráð-
herra hefur sjálfur valið sér þær
aðferðir sem hann telur henta. Hér
skal aftur á móti vakin athygli á
því að allir gagnrýnendur Jóns Iýstu
yfir stuðningi við gróðurvernd, svo
það er ekki deilumálið. Ef ekki var
minnst á ummælin sem deilunum
olli í öllum sjónvarpsþættinum var
þá ekki verið að falsa umræðuna?
xxx
á sem í dag skrifar Víkveija á
skjá fór nýlega á fund í skólann
í hverfinu sínu til að hlýða á fyrir-
lestur sálfræðings um þær breyt-
ingar sem verða hjá bömunum þeg-
ar þau breytast í unglinga. Erindið
var stórfróðlegt en umræðurnar á
eftir ekki síður athyglisverðar þó á
annan hátt væri. Einn pabbinn bað
um aðstoð kennara skólans við að
halda syni sínum þumim í lappirn-
ar. Varð af því nokkurt orðaskak
um hvort skólinn eða heimilin ættu
að passa upp á að börnin væm í
stígvélum en ekki strigaskóm í fót-
bolta þegar blautt væri á. Mikið var
rætt um hvenær bömin ættu að
koma heim á kvöldin (eða nótt-
unni) og sýnilegt að það er aðalupp-
eldisvandamálið á mörgum heimil-
um. Einn pabbinn lýsti því hvernig
börnin í götunni rispuðu bílana og
spændu upp grasflatirnar á skelli-
nöðrunum og væm auk þess ekki
orðin nógu gömlul til að aka þessum
tryllitækjum. Ekki má heldur
gleyma mömmunni sem í framhaldi
af þessu lýsti ökuferðum unglings-
ins í húsinu á móti á heimilisbílnum
og furðaði sig á því að foreldrarnir
leyfðu slíkt. Þegar hér var komið
sögu var Víkveija farið að blöskra
og varð ánægður þegar hann heyrði
að hann var ekki einn um það, því
maður stóð upp aftast í salnum og
sagði eitthvað á þessa leið: Mikið
er gaman að heyra að foreldrar hér
skuli ekki þurfa að hafa neinar
áhyggjur af börnunum sínum, held-
ur geti einbeitt sér að börnunum í
götunni eða börnunum í næsta húsi.
Fundi var slitið fljótlega eftir þetta.
xxx
Kunningi Víkveija, sem eitt sinn
var sjómaður, sagði Víkveija
eftirfarandi sögu og var heldur bet-
ur hneykslaður: Mér barst bréf um
daginn, sem í sjálfu sér er ekki í
frásögur færandi nema ef vera
skyldi vegna tveggja atriða: í fyrsta
lagi var þetta ekki gluggaumslag
og í öðru lagi var á því sérstakt
jólafrímerki frá Pósti og síma.
Frímerkið er falleg teikning í lit af
sjómanni á opnum báti undir
stjörnubjörtum himni. Ekki verður
betur séð en hann sé að draga net.
í augum landkrabba hefur sjó-
mennska um jólahátíðina kannski
verið ofin einhveijum óljósum
Ijóma. Óljósum vegna þess, að sam-
kvæmt lögum er engum heimilt að
stunda sjóinn yfir jól og áramót,
nema verið sé að fiska í siglingu
og er það nánast sérgrein togara.
Netaveiðar eru bannaðar svo og
sjósókn smábáta á þessum helga
tíma. Ekki verður því annað séð,
en Póstur og sími dreifi í miklum
mæli myndum af ólöglegu athæfi
og nú verður sjávarútvegsráðuneyt-
ið líklega að fara af stað og koma
höndum yfir sökudólginn með að-
stoð Gæzlunnar.