Morgunblaðið - 16.12.1988, Blaðsíða 68

68
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR -16. -DESEMBER 1988
4'
©1987 Universal Press Syndicate
^Myjar reglur. All\r fyfsta-'Pcirityrnis
Parþegaryeréa. aJ> hcxfa. eirta.."
ást er...
c?
. . . forsenda heimilishamingju.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
® 1988 Los Angeles Times Syndicate
Væri ég ekki konan þín
myndir þú ráða mig sem
einkaritara?
HÖGNI HREKKVÍSI
/fUM HVAÍ> VEE>Jl£> plÐ?"
Oréttlátt að banna hundahald
Til Velvakanda.
Kæru Reykvíkingar. Er það
virkilega ykkar vilji að banna allt
hundahald í borginni?
Eg get ekki lengur orða bundist.
Örfá prósent borgarbúa tóku þátt
í skoðanakönnun, sem fyrirfram var
búið að lýsa yfir að væri ekki bind-
andi. Engu að síður ætlar borgar-
stjóri að láta úrslitin binda sig og
talar um að banna hundahald.
Davíð Oddsson, borgarstjóri, þú
sem ert sjálfur hundavinur og að
auki kunnur að því að hugsa rök-
rétt, ætlar þú að láta bendla þig
við þetta?
Það er búið að fullreyna það í
50-60 ár að ekki gengur að banna
hundahald í borginni. Frá mínum
bæjardyrum séð eru reglur þær,
sem hafa gilt sl. 4 ár um hunda-
hald, mjög góðar, þ.e.a.s. ef þeim
væri framfylgt!
Hvers eigum við að gjalda, sem
höfum átt hunda árum saman án
vandræða fyrir samborgara okkar?
Við, sem höfum fylgt settum regl-
um og borgað okkar gjöld. það er
hart að það skuli bitna á okkur, að
reglum um hundahald skuli ekki
hafa verið framfylgt eins og vera
ber, þrátt fyrir hundaeftirlitsmenn.
Að vísu er búið að tilkynna okkur
það, að þeir sem hafa leyfi fyrir
hundunum sínum þurfi ekki að
horfa upp á það að þeim verði lóg-
að! Þakka skyldi.
Það var illa staðið að þessari
skoðanakönnun. Af hverju var þeim
sem kusu ekki betur kynntar gild-
andi reglur umhundahald? Margir
vissu varla hvað var spurt um, sum-
ir vildu breyta reglunum og herða
eftirlit, en ekki banna hundahald.
Spurningin var villandi og ekki
nógu vel orðuð. Það hefði einnig
mátt hafa fleiri valkosti. Spurt var
hvort fólk vildi leyfa áfram hunda-
hald með sömu reglum og gilt hafa
sl. fjögur ár. Það var ekki spurt
hvort fólk vildi banna hundahald!
Því tel ég niðurstöðuna ómarktæka.
Yfirlýst niðurstaða er önnur en
spurningin í skoðanakönnunini
gaf til kynna!
Hvemig er þetta með önnur hús-
dýr? Taka skal fram, að ég er ekki
að mælast til að banna annað gælu-
dýrahald, heldur vil ég gjaman sjá
ákveðnar reglur um það líka.
Hvað skyldu margir hafa orðið
fyrir ónæði af köttum á næturnar
(breimakettir), köttum sem hafa
stungið sér inn um kjallaraglugga,
köttum sem heija á smáfugla í
annarra manna görðum, köttum
sem gera þarfír sínar í sandkassa
bamanna o.s.frv. Svona mætti lengi
telja, bæði um ketti og önnur gælu-
dýr.
Af hveiju er alltaf einblínt á
hundana?
Vitið þið að kattarbit eru hættu-
legri en hundabit, en þó þykja
mannabit jafnvel enn hættulegri!
Vitið þið að fleiri hafa ofnæmi
fyrir köttum en hundum? Margir
hafa einnig ofnæmi fyrir páfagauk-
um og kanínum, sem eru nýjasta
tískan á gæludýrasviðinu.
Vitið þig að kettir geta m.a. bor-
ið hundaæði og erlendis er talið
nauðsynlegt að hreinsa ketti, jafnt
og hunda árlega. Hafið þið hugleitt
það, að ef hundahald verður bannað
verður ekki lengur neitt eftirlit með
því að hundar í borginni verða
hreinsaðir, auk þess verða þeir
ótryggðir fýrir óhöppum, sem þeir
kynnu að valda. Við vitum jú öll
að hundarnir hverfa ekki, þrátt fyr-
ir bann, reynslan sýnir það.
Þið, sem talið um að hundar eigi
ekki heima í borgum — vitið þið
að hundar í sveitum lifa oft algjöru
„hundalífí", við illan aðbúnað?
Hundar hafa í aldaraðir verið vinir
mannsins, hérlendis sem erlendis.
Hundur, sem fær að vera í návist
húsbónda síns og vel er búið að,
þ.e. hefur fæðu, húsaskjól og fær
hreyfíngu, er ánægður hundur,
hvort sem er í borg eða sveit.
Hundavinir, hvers vegna eig-
um við að sætta okkur við, að
óljósri hiðurstöðu skoðanakann-
annar, sem fáir borgarbúar tóku
þátt í, sé snúið á þann veg að
banna beri hundahald í borginni?
Er ekki betra að hafa ákveðnar
reglur um hundahald, sem er
framfylgt, heldur en að hundahald
fari allt úr böndum vegna banns,
sem er fyrirfram vitað að verður
ekki framfylgt?
Hundaeigendur, rísum upp og
krefjumst réttar tii að halda
gæludýr á sama hátt og aðrir geta
haft sín gæludýr í friði. Hundurinn
hefur lengi verið vinur mannsins,
svo og kötturinn, en spurningar
geta hæglega vaknað þegar hugsað
er til gæludýra eins og hamstra,
músa, kyrkislanga, snáka, skjald-
baka, froska, eðla, fiska, fugla og
kanína. Þetta eru allt „gæludýr",
sem tíðkast innan borgarmarkanna!
Hvers vegna þá ekki líka hundar?
Hundavinur
Yíkverji skrifar
Ekki hækkaði risið á stjóm-
málunum sl. þriðjudag er for-
sætisráðherra vor kom með tillög-
una um að afnema hið umdeilda
bann við verkföllum og verkbönn-
um. I fyrstu héldu menn að þetta
skyldi gert án skilyrða og þannig
birtist fyrsta frétt um málið í kvöld-
fréttum útvarpsins. Verkalýðsfor-
kólfar komu þar fram kampakátir
og lýstu fullum sigri í málinu og
töldu að þarna hefði samtakamáttur
alþýðunnar ráðið.
En í sjónvarpsþætti á Stöð 2
skömmu síðar kom í ljós að ráð-
herrann ætlaði ekki að fella niður
það ákvæði, sem framlengdi alla
gildandi samninga til 15. febrúar
nk. Hann ætlaði með öðrum orðum
að sýna alþýðunni eplið en hún
mátti ekki bíta í það fyrr en 15.
febrúar! Sjónvarpsáhorfendum mun
seint líða úr minni svipurinn á for-
seta ASÍ þegar hann uppgötvaði í
miðri beinni útsendingu að hann
hafði annaðhvort misskilið sjálfan
forsætisráðherrann fyrr um daginn
eða þá að ráðherrann hafði ekki
vitað almennilega hveiju hann lof-
aði._
Ástæðulaust er er að rekja fram-
vindu þessa máls frekar. Alþjóð
hefur fylgzt með því í fjölmiðlum
síðustu daga. Víkveiji gerir það
aftur á móti að tillögu sinni að fyrr-
nefndur sjónvarpsþáttur verði end-
ursýndur a.m.k. árlega, mönnum
til viðvörunar.
XXX
Jólin nálgast og bömin bíða
þeirra með óþreyju. Þegar
Víkveiji var að vaxa úr grasi voru
jólasveinar þeir sem Tryggvi Magn-
ússon skapaði með teikningum
sínum hinir einu og sönnu jólasvein-
ar. Kvæði Jóhannesar úr Kötlum
með teikningum Tryggva voru lesin
upp til agna. Hinn ameríski, rauð-
klæddi og skeggjaði jólasveinn var
þá ekki orðinn það tízkufyrirbrigði
sem hann er orðinn i dag hjá
íslenzkum bömum.
Þjóðminjasafnið hefur fyrir þessi
jól efnt til kynningar á íslenzku
jólasveinunum. Er það þarft fram-
tak. Morgunblaðið hefur tekið þátt
í þessu með Þjóðminjasafninu með
þeim hætti að birta myndir af jóla-
sveinunum á baksíðunni og telja
um leið dagana fram að jólum. En
þá hefur brugðið svo við að gagn-
rýniraddir hafa heyrzt frá lesend-
um, sérstaklega þeim yngstu, sem
ekki hafa þekkt þessa herramenn
og talið þá eitthvað allt annað en
jólasveina. Þessi viðbrögð hafa fært
Víkveija heim sanninn um að Þjóð-
minjasafnið mátti ekki draga það
lengur að hefja endurreisn íslenzku
jólasveinanna.
XXX
*
Iþróttafréttamenn leggja mikið
kapp á að flytja fréttir af því
þegar íþróttamenn flytjast milli fé-
laga. Fréttamennimir em aldrei
glaðari en þegar þeir geta sagt
fréttir af knattspymumönnum, sem
fara til útlendra félaga. Ekki þarf
nú tilefnið að vera mikið, sbr. fjög-
urra dálka frétt Tímans á miðviku-
daginn undir fyrirsögninni: Þor-
valdur Örlygsson til Nottingham
Forest. En þegar fréttin var lesin
kom í ljós að Þorvaldur var að fara
í enskunám og hann hafði fengið
leyfí til að æfa með fyrrnefndu fé-
lagi. Og því var bætt við að ekki
væri ólíklegt að framkvæmdastjóri
félagsins myndi líta á Þorvald á
æfíngum. Þorvaldur er góður knatt-
spymumaður en svona frétta-
mennska er á fullháum nótum að
mati Víkveija.
Um þessar mundir er piltur að
nafni Amljótur staddur í Grikklandi
í samningum við þarlent lið. Dag-
lega koma fréttir um að Arnljótur
sé að æfa, að hann sé að ræða við
þennan eða hinn framkvæmdastjór-
ann^ eða að gera eitthvað allt ann-
að. I fyrra vom svipaðar framhalds-
fréttir af Guðmundi Torfasyni.
Víkveiji telur að knattspyrnumönn-
um sé enginn greiði gerður með
sífelldum fréttum af ferðum þeirra
í útlöndum.
XXX
Víkveiji heyrði sögu af útlend-
um manni, sem átti að hafa
verið staddur hér á dögunum. Til
að átta sig á því hvað væri að ger-
ast hér á landi fylgdist hann með
fréttum sjónvarpsstöðvanna
beggja. Maðurinn varð sífellt meira
undrandi og sagði loks við íslenzkan
vin sinn: „Ég hef aldrei vitað fyrr
að tvær sjónvarpsstöðvar hefðu
sama fréttaþulinn,“ og benti um
leið á Ólaf Ragnar Grímsson!