Morgunblaðið - 22.12.1988, Page 67

Morgunblaðið - 22.12.1988, Page 67
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. DESEMBER 1988 6? hluti af ferðalögum um óbyggðir íslands, og þótt hann hafi sjálfur fyrir nokkrum árum hætt að fara fyrir ferðahópum sínum sökum ald- urs hefur þessu merki ferðaijörs, í stíl brautryðjandans, ávallt verið haldið hátt á lofti í ferðum á hans vegum. Með söknuði kveð ég nú kæran vin, eftir áralöng kynni _og gott samstarf. Aðstandendum Úlfars og öllum sem um sárt eiga að binda bið ég Guðs blessunar. Ingi Gunnar Jóhannsson Góður vinur minn hefur kvatt okkur í lok jólaföstu. Úlfar Jacobsen lést í Landspítalanum 15. desember eftir rösklega mánaðarlegu. Úlfar hafði marga hildi háð á sínum fjöl- mörgu ferðum um hálendi íslands, en eflaust hefur hinsta ferðin orðið honum erfiðust og torsóttust á leið- arenda. Það var erfitt hlutskipti fyrir Úlfar, þegar hann fyrst veikt- ist alvarlega fyrir rúmum þremur árum, að horfast í augu við þá stað- reynd að geta ekki lengur verið heill í sínu starfí. Fyrir jafn eljusam- an mann sem Úlfar var og ham- hieypu til allra starfa var ekki sárs- aukalaust að standa frammi fyrir orðnum hlut. Úlfar Jacobsen fæddist í Reykjavík 29. mars 1919, sonur hjónanna Soffíu og Egils kaup- manns Jacobsen. Ulfar hefði því orðið sjötugur á næsta ári. Þótt ætla mætti að hugur Úlfars myndi beinast að kaupmennsku, þar sem báðir foreldrar hans stóðu um ára- tuga skeið framarlega í stétt kaup- manna í Reykjavík, varð raunin önnur. Að vísu stundaði Úlfar nám í Verslunarskólanum og dvaldi um tíma í Kaupmannahöfn til að kynn- ast verslunarháttum þar í borg, en áhugi hans virtist þrátt fyrir allt stefna í aðrar áttir. Snemma fór að bera á ævintýra- þrá hjá Úlfari. Hann vildi reyna ótroðnar slóðir, og var þá ekki kjör- ið að fara ^ þær í orðsins fyllstu merkingu. Úlfar fær til liðs við sig ungt fólk, sem hefur áhuga á ferða- lögum og þá sérstaklega að kanna nýjar leiðir inn á hálendi íslands. Ekið var á sterkbyggðum fjórhjóla- drifnum bflum, sem hemámsliðið hafði skilið hér eftir í lok stríðsins. Má segja að hér hafi orðið þáttaskil í ferðum um ísland og nýr kapítuli hafist í ferðamálum. Það var mikill hugur og bjartsýni ríkjandi hjá ung- um manni á þessum árum. Úlfar fékk nú þá hugmynd, hvort ekki væri reynandi að kanna áhuga er- lendra ferðamanna fyrir íslands- ferðum og halda verði í skefjum með því að bjóða upp á gistingu í tjöldum og fá mat framreiddan úr sérbyggðum eldhúsbíl. Ekki var til setunnar boðið, því fengi Úlfar einhveija hugmynd, þá var um að gera að hrinda henni strax í framkvæmd. Úlfar leggur nú í víking á vit nýrra ævintýra, sem urðu upphaf velgengni hans og umsvifa þegar fram liðu stund- ir. í Hamborg kemst hann í sam- band við Waldemar Fast, sem rak þar ferðaskrifstofu. Ekki reiknaði herra Fast með miklum viðskiptum, en þó urðu ‘ ferðamennimir, sem hann sendi Úlfari fyrsta sumarið, mun fleiri en bjartsýnustu vonir leyfðu. Þessi viðskipti Úlfars og Waldemar Fast urðu upphaf vináttu og samskipta, sem aldrei bar skugga á í nærfellt ijóra áratugi. Waldemar Fast hefur lengi verið þekktur og virtur maður innan ferðamála í Þýskalandi og var um tíma formaður samtaka þýskra ferðaskrifstofa og alþjóðaforseti Skál-klúbba, sem er alþjóðlegur félagsskapur manna er starfa að ferðamálum. Enda þótt herra Fast sé nú búinn að draga sig í hlé frá sínum ferðaskrifstofurekstri sökum aldurs, þá hafa viðskipti Fast-Reis- en við Úlfar Jacobsen ekki rofnað eftir næstum fjöratíu ára samstarf. Úlfar eignaðist mikinn fjölda vina víða um lönd, enda jukust viðskipta- samböndin smám saman og ferða- langar famir að sækjast í ferðir hans frá flestum Evrópulöndum og jafnvel frá jjarlægum heimsálfum. Vinsældir Úlfars vora það miklar, að það kom ekki ósjaldan fyrir að fyrirspumir bárast erlendis frá í hvaða ferðum hann væri sjálfur með sem bílstjóri. Var fólk jafnvel tilbúið til að flýta eða seinka ferð til þess að geta fengið að vera í samfylgd Úlfars og njóta reynslu hans í ferðum um landið. Ferðir Úlfars í Öræfasveit um páska urðu fjölmargar og vinsælar, en lögðust af þegar sandar vora brúaðir og hringvegur opnaðist 1974. Þetta vora miklar ævintýra- ferðir í misjöfnu veðri og oft við erfiðar aðstæður þegar mikið var í ám og þær vægast sagt torfærar. Úlfar var aufósugestur hjá mörgum bændum í Öræfasveit og þá sér- staklega hjá þeim Hofsbændum, þar sem oftast var gist um páska. Minntist Úlfar oft þessara ferða með söknuði. Úlfar hafði mikla ánægju af því að umgangast fólk og tók nokkum þátt í félagsstörfum. Hann var meðal stofnenda Flugbjörgunar- sveitarinnar og vildi veg hennar sem mestan. Þá sat hann í stjóm Félags íslenskra ferðaskrifstofa um hríð og nú seinni árin í stjóm Kynn- isferða. Það var engin lognmolla í kringum Úlfar, og hann vildi hag íslenskra ferðamála sem mestan, enda þótt hann fengi sínum hugðar- efnum ekki alttaf framgengt. Hann var hrókur alls fagnaðar á góðra vina stund, hafði skemmtilega frá- sagnargleði og næmt skopskyn. Árið 1946 urðu mikil þáttaskil í lífi Úlfars þegar hann kvæntist eft- irlifandi konu sinni, Bára Júlíus- dóttur. Eignuðust þau fjögur böm, sem öll era á lífi. Þau hjónin vora mjög samhent í því að byggja upp og efla hag ferðaskrifstofunnar, og segja má að Bára hafi verið hægri hönd manns síns í rekstrinum, enda kunni Úlfar vel að meta ósérhlífni hennar og dugnað. Úlfar var mikill trúmaður þótt hann bæri ekki slíkt á torg. Hann var sannfærður um framhaldslíf, og til merkis um það má geta þess að síðasta bókin, sem hann las áður en hann var lagður á sjúkrahús, fjallaði einmitt um það sem tæki við, þegar skilið er við þennan heim. Nú þegar vinur minn, Úlfar Jacobsen, leggur upp í sína hinstu ferð um nýjar og ókunnar slóðir, kveð ég með trega stórbrotinn og ógleymanlegan persónuleika um leið og ég þakka honum samfylgd liðinna ára. Megi hann í friði fara. Skarð er fyrir skildi. Ég votta Bára, bömum hans og öðram ættingjum samúð mína. Njáll Símonarson Jólabók sjómannsins Bókin fjallar um sjómenn og sjómennsku og segir líka frá afreki sjómanna í landi, sem mun eindæma og ekki þekkjast með sjómannastéttum annarra landa. „Sjómannadagurinn" hefur byggt yfir 630 gamalmenni og veitir þeim skjól í ellinni. Bók þessi er seld til ágóða fyrir „Minnisvarða óþekkta sjómannsins" og fæst hjá sjómannafélögunum í Reykjavík og Hafnarfirði og hjá happadrætti DAS. Úti á landi fæst hún hjá kvennadeildum Slysavarna- félagsins. FRÍTT? ryksuga VERÐ FRÁ kr dJFUSTRAUARN VERÐ KR. FALKIN N jí/' SUÐURLANDSBRAUT 8, SÍMI84670 ÞARABAKKI 3, SÍMI670100

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.