Morgunblaðið - 16.03.1989, Síða 60

'MORGUNBLAÐIÐ JFIMMTUDAQU'R 16. MARZ 1989
tfctmnfí
s
©
Ég hefði bara átt að vera
búinn að finna eitthvað
upp svo hægt væri að aka
því...
HÖGNI HREKKVÍSI
"VIB VER60M BC LflKKBERfl WB HELMIN&I MEIRfl EN fVíxJR. HNNftRS RÍS MTO SVO lí ÞFIM ÞEGfll? HEYRH NVJfl VERBI0u
Kettlingafull
læða í óskilum
Kettlingafull læða er í óskilum
hjá Kattavinafélaginu. Hún er grá-
bröndótt og hvít á hálsi. Konan sem
kom með hana til Kattavinafélags-
ins sagðist hafa fundið hana i
hrakningum í Garðabæ. Eigandinn
er beðinn að hafa samband eins
fljótt og auðið er í síma 672909 eða
76206.
Víkverji
Það hefur farið eins og ýmsir
spáðu í upphafi að póstnúm-
erakerfi Pósts og síma hefur ruglað
fólk í ríminu. Nú virðast Óspaks-
staðir í Hrútafirði ekki lengur vera
í Staðarhreppi í Vestur-Húnavatns-
sýslu, eins og lengst af hefur verið
talið, heldur „á Brú“. Þannig var
útvarpshlustandi, sem fékk verð-
laun í tónlistarkrossgátu á Rás 2,
staðsettur í þættinum síðastliðinn
laugardag. Sjálfsagt vegna þess að
hann hefur sjálfur skrifað þannig
undir bréf sitt. Ef einhver skyldi
ekki vita það þá er Brú að sjálf-
sögðu ekki sveit eða bær, heldur
staðurinn sem Póstur og sími hefur
aðsetur í Hrútafirðinum. Þetta er
gott dæmi um hvemig farið er að
nota póstnúmerakerfið. Sérstaklega
er þetta áberandi þegar verið er að
lesa upp bréf í útvarpsstöðvunum.
xxx
I0 leiðbeiningum um notkun póst-
númerakerfísins, á blaðsíðu 731
Um fækkun embætta
Til Velvakanda.
Bjami heitinn Guðmundsson var
í lögbundnu starfi, sem blaðafull-
trúi ríkisstjórna í tugi ára. Við frá-
fall hans var embættið ómannað í
nokkur ár, þar til Magnús 'Torfí
Ólafsson var ráðinn. Þessa ráðn-
ingu gagnrýndi Morgunblaðið af
fullum móð. En þegar þáverandi
biskup réð tengdason sinn sem
blaðafulltrúa Þjóðkirkjunnar þagði
það þunnu hljóði.
Síðan hefur verið samþykkt á
hveiju Kirkjuþingi áskomn til Al-
þingis um að lögfesta starfið,
ásamt prestsstörfum í London og
Kaupmannahöfn, án þess að því
hafi verið sinnt. Hafa þó ráðherrar
verið snjö, níu og ellefu á þessu
tímabili. En ráðherrar eru óðfúsir
að koma sjálfir í sjónvarpið og
kynna nýjungar.
Er ekki kominn tími til að leggja
starf blaðafulltrúa Þjóðkirkjunnar
skrifar
í símaskránni, kemur fram að þegar
verið er að skrifa bréf í sveitina er
ætlast til þess að auk nafns við-
takanda og bæjarheitis komi nafn
viðkomandi hrepps en sérstaklega
tekið fram að sýsluheiti sé með öllu
óþarft því póstáritun komi þar í
staðinn. Margir virðast hins vegar
sleppa heiti sveitarfélagsins og því
koma upp ýmis afkáraleg dæmi,
eins og Öspaksstaðir á Brú og ann-
að af því taginu.
Víkverji veltir því fyrir sér hvort
kerfi sem ruglar'fólk á þennan hátt
sé ekki gallað. Ef það flýtir fyrir
hjá póstinum er sjálfsagt að hafa
númerakerfí en hvaða nauðsyn ber
til þess að skrifa staðinn sem póst-
húsið er á? Kemur það ekki að sömu
notum að skrifa heimilisfangið á
réttan hátt og hafa póstnúmerið
fyrir framan heiti sveitarfélags eða
sýslu?
niður, þó því gegni góður maður?
Siguijón Sigurbjörnsson.
Smekk-
laus, en kát
Ágæti Velvakandi.
Mánudaginn 6. marz sl. var sýnd-
ur í Sjónvarpinu þátturinn Já. Þátt-
ur um listir og menningu líðandi
stundar. í þættinum komu fram
félagar í Smekkleysu, sem m.a.
hafa ekki smekk fýrir bjór eða öðr-
um áfengum drykkjum.
Það vakti athygli mína og aðdáun
að horfa á þetta unga og fallega
fólk sitja við borð með glös, sem í
var hreinn glóaldinsafí. Á glösunum
stóð Já. Já, hreinn glóaldinsafi skal
það vera.
Með þessu unga fólki ríkti mikil
kátína. Smekkleysingjar, hafið
kæra þökk fyrir.
Rannveig Þorvaldsdóttir
Biskupskosningar standa nú yfír
og virðast fara nokkuð hljótt.
Kemur það eiginlega á óvart þegar
litið er til mikilvægis kjörsins.
Víkveiji dagsins tók eftir því að
tveir af fjórum sem spurðir voru
um biskupslqorið „Á fömum vegi“
í sunnudagsblaði Morgunblaðsins
tóku það sérstaklega fram að þeir
vildu að allir landsmenn fengju að
taka þátt í biskupskjöri. í Velvak-
anda hefur þessi rödd einnig komið
fram, til dæmis síðastliðinn þriðju-
dag. Bréfritari vill fá opna kynningu
á biskupsefnum og almenna um-
ræðu. Eðlilegt sé að fólk myndi sér
skoðun og segi álit sitt þó það hafí
ekki beinan kosningarétt. Prestur-
inn þeirra lqósi og hann eigi að fá
að heyra skoðanir sóknarbarnanna.
Það er athyglisvert að þessar
raddir skuli heyrast. Sjónarmið
þeirra eru ömgglega mjög umdeild,
ekki síst innan kirkjunnar, en sýna
þó að almenningi er ekki sama um
hver gegnir þessu embætti „andlegs
leiðtoga þjóðarinnar“, eins og
stundum er sagt.