Morgunblaðið - 13.06.1989, Síða 42
42
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. JUNI 1989
Heildarupphæð vinninga
10. júní 1989 var kr.
7.589.643,-.
4 höfðu 5 rétta og fær
hver kr. 1.141.434,-.
Bónusvinninginn fengu 3
og fær hver kr. 149.466,-.
Fyrir 4 tölur réttar
fær hver kr. 3.754,-
og fyrir 3 réttar tölur
fær hver um sig kr. 341,-.
Sölustaðir loka 15 mínút-
um fyrir útdrátt í Sjón-
varpinu.
Steindór Sendibflar
Kjartan Jónsson skrifar frá Kenýu
Tímamót
„Harambee! Nyayo! Harambee!
Nyayo!“ hrópar allur mannfjöldinn.
(Vinnum saman, fylgjum forsetan-
um!)
Það er þjóðhátíðardagur Kenýu
og þjóðin minnist þess að þennan
dag, 12. desember, eru 25 ár síðan
landið fékk sjálfstæði undan yfir-
ráðum Breta. 25 ára afmæli er stór-
afmæli hér eins og annars staðar.
Nú í haust var þess einnig minnst,
að forsetinn, Daniel arap Moi, hefur
setið við stjórnvölinn í 10 ár, þann-
ig að mikið hefur verið um dýrðir
undanfarnar vikur. Vegleg minnis-
merki hafa verið reist í helstu borg-
um landsins, enda er fátt sem þjóð-
in þarfnast jafnmikið og að sam-
einast. Evrópubúa, sem alinn er upp
við lýðræði og tjáningarfrelsi, finnst
við fyrstu sýn þjóðarleiðtoganum
hampað óeðlilega mikið, svo að það
nálgist tilbeiðslu, en hann er mikil-
vægasta sameiningartákn hinna
rúmlega 40 þjóðflokka landsins,
sem margir eru jafn óskyldir og
íslendingar og Kínveijar.
Á slíkum tímamótum er litið yfir
farinn veg og þeirra minnst, sem
börðust fyrir frelsi landsins. Meðal
þeirra rís hæst Jomo Kenyatta, leið-
togi andspyrnunnar og faðir þjóðar-
innar. Margt hefur gerst á þeim
25 árum, sem liðin eru. Stjórnarfar
hefur verið mjög stöðugt. Það hefur
verið grundvöllur efnahagsfram-
fara. Landbúnaðurinn er undir-
stöðuatvinnuvegur landsmanna og
helstu útflutningsvörurnar eru te
og kaffi. En fólksfjölgunin er svo
ör, að brátt getur landbúnaðurinn
ekki tekið við fleira fólki. Talið er,
að um ein milljón vinnufærra
manna séu atvinnulausir og meira
en helmingur þjóðarinnar hefur
ekki enn náð 15 ára aldri. Þessi
uggvænlega staða veldur ríkis-
stjórninni mikium áhyggjum, enda
á Kenýa heimsmet í fólksíjölgun
eða 4% á ári. Reynt er að draga
úr fólksfjölguninni, en illa gengur,
enda er það inngróið í trú Afríku-
manna, að honum beri að fæða eins
mörg börn og hann geti, svo að
hann gleymist ekki á landi lifenda.
Tilkoma menntunar og efnishyggju
kemur með nýtt hugarfar í þessu
sambandi, en áhrifin eru enn lítil.
Hið ræktanlega land verður sífellt
þéttbýlla, og jarðir bænda verða
minni og minni. Stjórnvöld líta á
iðnað sem helstu lausnina á hinni
gífurlegu þörf fyrir ný atvinnutæki-
færi framtiðarinnar. Menn, semlok-
ið hafa iðnskólanámi, eru hvattir
til að nota hugmyndaflugið og hefja
sjálfstæðan _ atvinnurekstur í
smáum stíi. Ótal smáfyrirtæki hafa
verið stofnuð, þar sem húsnæðið
var skuggi trés og tækjakosturinn
tvær hendur og hamar og oft lítið
meir. Margir hafa spjarað sig vel.
Á þennan hátt hafa margir fengið
atvinnu og möguleika á að fram-
fleyta sjálfum sér og fjölskyldum
sínum. En þetta er hvergi nærri
nóg, og því hefur forsetinn skipað
háskólum landsins að undirbúa
framleiðslu á kenýönskum bíl. Þetta
er djörf hugmynd í þróunarlandi,
en myndi skapa mönnum atvinnu
auk erlends gjaldeyris. Vegna þess
hve þróunarlöndum gengur illa að
koma vörum sínum inn á markaði
Vesturlanda, hafa ýmis Afríkulönd
tekið sig saman og stofnað e.k.
efnahagsbandalag, sem hefur það
sem markmið að verða e.k. fríversl-
unarbandalag er fram líða stundir.
Er það von margra, að þetta verði
til að örvá iðnað og landbúnaðar-
framleiðslu og að afrískar vörur
muni smátt og smátt koma f stað
evrópskra og japanskra í þessum
löndum. Yfir/öld Kenýu hafa beitt
sér töluvert mikið fyrir þessu máli,
enda er það mikið hagsmunamál
fyrir landið, því að það hefur öflugri
iðnað en nágrannalöndin og efling
hans myndi verða þjóðinni mikil
lyftistöng.
Eskifjörður:
Vetrarstarf eldri borgara
EskiOrði.
VETRARSTARFI eldri borgara
á Eskifirði lauk með giæsilegri
sýningu á munum þeim sem unn-
ir hafa verið í starfinu á liðnum
vetri.
Sýningin var haldin í félags-
heimilinu Valhöll þann 13.maí sl.
jafnframt var sýningargestum selt
kaffi og rjómapönnukökur.
Hluti af sýningarmunum var til
sölu, en á sýningunni fór fram fjár-
öflun til að leggja í ferðasjóð.
Katrín Guðmundsdóttir hefur
veitt starfinu forstöðu og með henni
hefur Edda Kristinsdóttir leiðbeint
og aðstoðað þátttakendur.
í samtali við Katrínu kom fram
að þær hefðu verið með opið hús í
Valhöll vikulega í vetur þar sem
fólk hefði hist, unnið við hannyrðir
og rabbað saman, þá var verið tvisv-
ar í viku með hannyrðatíma í dval-
arheimilinu Hátúni.
Það kenndi margra grasa á sýn-
ingunni í Valhöll og margir gripirn-
ir hreinustu listavérk. Þarna var
margskonar handavinna, prjóna-
skapur, útsaumur, leirmunavinnsla,
svo fátt eitt sé nefnt.
Morgunblaðið/Hrafnkell A. Jónsson
Vetrarstarfi eldri borgara á Eskifirði lauk með glæsilegri sýningu
á munum sem unnir hafa verið í starfinu á liðnum vetri.
Katrín Guðmundsdóttir sagði að færi í dagsferð um Fljótsdalshérað.
í sumar væri fyrirhugað að hópur- Þá er á döfinni ferð í Skagafjörð
inn sem hist hefði í Valhöll í vetur seinna í sumar. - HAJ
Ljósmynd/Valdís Magnúsdóttir
Einn af þýðendum Biblíunnar á
mál Pókotþjóðflokksins var lát-
inn lesa úr Nýja testamentinu til
að fulivissa viðstadda um, að það
væri örugglega á pókotmáli.
Ljósmynd/Transition and Continuity in Kenya
Forsetar lýðveldisins Kenýu frá upphafi. T.v. Jomo Kenyatta (63—78)
og Daniel arap Moi (78- ) t.h. Litið er á Kenyatta sem foður þjóðar-
innar. Slagorð hans var „harambee", sem merkir „vinnum saman
með samstilltu átaki“. Moi vildi fylgja í fótspor hans og kaus sér
„nyayo“ sem yfirskrift. Það merkir „fótspor“, en með því er átt, að
hann vilji feta í fótspor Kenyatta og halda áfram, þar sem hann
varð frá að hverfa.
Pókotmanna. Formaður Biblíufé-
lags Kenýu benti á það í hátíðar-
ræðu sinni, að Biblían væri grund-
völlur kirkjunnar og að hún byndi
alla kristna menn saman. Hún vinn-
ur því gegn þjóðflokkaríg og óvin-
áttu á milli þjóða. Hún er notuð um
allan heim, enda er það bara boð-
skapur hennar, sem getur gert
menn fijálsa. Þess vegna er út-
breiðsla og notkun hennar jafn mik-
ilvæg og efnalegar framfarir. —
Hann vonaðist til að menn gætu
hist aftur eftir þrjú ár til að mót-
taka Biblíuna í heild sinni, en áætl-
að er að þýðing Gamla testamentis-
ins verði lokið árið 1991. Að lokum
lét hann í ljós þá ósk, að heilög ritn-
ing á móðurmálinu yrði mönnum
það hjartfólgin, að hún kæmi í stað
þýðinga á öðrum málum.
Kirkjuleiðtogar vona, að þessi
nýja útgáfa verði til að auka mjög
biblíulestur.
Á kirkjan að ónáða fólk?
Fólk hefur yfirgefið lúthersku
kirkjuna í Bandaríkjunum svo nem-
ur hundruðum þúsunda á síðustu
árum. Leiðtogar hafa horft á þessa
þróun með ugg. Orsakirnar eru
ekki þær, að allur þessi fjöldi hafi
gengið af kristinni trú, heldur finnst
þeim trú sín ekki hafa fengið næga
næringu í lúthersku kirkjunni. Leið-
togarnir hyggjast nú snúa vöm í
sókn og fara útbreiðsluherferðir til
að reyna að snúa þróuninni við.
Fyrir skömmu var undirritaður
þátttakandi í vikulangri útbreiðslu-
herferð. Við vorum rúmlega 70 utan
Ljósmynd/Valdís Magnúsdóttir
Frá afhendingu Nýja testamentisins á máli Pókotmanna. Einn af
kristniboðunum fær aflient eintak sem þakklætisvott fyrir að hafa
lagt hönd á plóginn við verkið.
Nýja testamentið á
pókotmáli
En það er ekki bara á sviði efna-
hagsmála, sem framfarir eiga sér
stað. Hinn 4. desember sl. var mik-
ill hátíðisdagur í Pókothéraði, af-
skekktri sveit, þar sem íslenskir
kristniboðar starfa. Þá kom út end-
urskoðuð útgáfa á Nýja testament-
inu á máli þessa þjóðflokks, sem
er álíka ijölmennur og íslenska
þjóðin. Það voru þá liðin 52 ár síðan
hafist var handa við að þýða fyrstu
rit bókarinnar góðu. Reyndar var
Nt gefið út árið 1967, en ritháttur-
inn féll illa að málinu og erfitt
reyndist að lesa bókina. Nú er hins
vegar búið að ráða bót á þessu og
allir, sem á annað borð kunna að
lesa, geta lesið hana sér til gagns
og ánægju.
Nýja testamentið var afhent Pók-
otmönnum við hátíðlega athöfn í
guðsþjónustu í einni af kirkjum
héraðsins. Fulltrúar Biblíufélagsins
og Hinna sameinuðu biblíufélaga
voru til staðar auk fulltrúa kirkna