Morgunblaðið - 20.10.1990, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. OKTÓBER 1990
31
Arni Ragnar Lúð-
víksson - Minning
Fæddur 30. desember 1966
Dáinn 11. október 1990
Það er með miklum trega í hjarta
að ég kveð ástkæran bróður minn,
Árna Ragnar. Skyndilega verður
veröldin önnur og eftir stöndum
við bjarglaus án hans. Það er svo
stutt síðan við sátum saman í sum-
ar og ræddum framtíðardrauma
hvors annars og ekkert virtist
skyggja þar á. Hugur hans stefndi
til framhaldsnáms og þá helst í
tungumálum, en hann var einstak-
lega fljótur að tileinka sér þau.
Fyrst ætlaði hann að vinna sér inn
einhver pening og í starfi sínu hjá
Flugleiðum var hann þegar búinn
að afla sér trausts og virðingar sem
ákaflega þægilegur og góður
starfsfélagi. Alltaf var eitthvað á
pijónunum hjá honum og nú síðast
ætlaði hann að reyna að fá styrk
hjá Fulbright-stofnuninni til fram-
haldsnáms. Auk þess voru íbúðar-
kaup honum ofarlega í huga.
Þrátt fyrir að við skyldum ekki
alast upp saman var samband okk-
ar náið og fór vaxandi með hveiju
ári. Fátt var ánægjulegra en að fá
Árna í heimsókn með sitt létta yfir-
bragð og spjalla fram eftir kvöldi.
í þeim samtölum kom glöggt í ljós
sú væntumþykja sem hann bar til
fjölskyldunnar og þá sérstaklega
til Ellu Dóru systur.
Guð einn getur svarað þeirri
spurningu af hveiju ungir menn
eru kallaðir burt svo snöggt. Eftir
stendur minningin um góðan vin
og bróður sem með sinni ljúfu fram-
komu og hrekklausu lund gerir
okkur rík af ljúfsárum myndbrotum
liðinnar tíðar.
Elsku Ella Dóra, pabbi, Dísa, afi
og amma, Guð gefí okkur styrk og
trú nú á þesari sorgarstund og
megi hann gefa Árna eilífan frið á
þeim stað sem hann er nú.
Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá aftur hug þinn,
og þú munt sjá að þú grætur vegna þess,
sem var gleði þín.
(Spámaðurinn)
Björn Rúnar Lúðvíksson
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn siðsta blund.
(Vald. Briem)
í dag kveðjum við í hinsta sinn
vin okkar, Árna Ragnar. Margs er
að minnast og margt ber að þakka.
Við systurnar þökkum fyrir að hafa
fengið að kynnast Árna þó að þau
kynni hafi verið styttri en nokkurn
grunaði. Alltaf var hann boðinn og
búinn að hjálpa til og reyndist sann-
ur vinur. Djúpt skarð er höggvið í
vinahóp Árna Ragnars sem seint
verður fyllt. Þeim okkar sem störf-
uðu undir handleiðslu hans reyndist
hann sem besti bróðir og mikill er
söknuðurinn að slíku ljúfmenni. Við
trúum því að hans góðu sálar hafi
verið þörf annars staðar, handan
móðunnar miklu. Foreldrum Árna
Ragnars, systkinum og . vanda-
mönnum vottum við okkar dýpstu
samúð.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með fijóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði, —
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgrímur Pétursson)
Helga Sigrún, Jóa,
Brynja og Harpa
Okkar ástkæri Árni Ragnar er
dáinn.
Eftir standa bjartar og ánægju-
legar minningar um hann sem við
eigum áfram og geymum með okk-
ur.
Hann var ekki hár á loftinu þeg-
ar hann fyrst fór að banka upp á
hjá ömmu sinni í Reykjavík. Alltaf
var jafn ánægjulegt að taka á
móti honum þegar hann kom ,með
sína léttu lund og brennandi áhuga
á að kynnast einhveiju nýju eða
læra eitthvað nýtt. Verkefnin voru
ótæmandi, alltaf hafði hann eitt-
hvað á pijónunum.
Hann starfaði hjá Flugleiðum en
þar hafði hann möguleika á að
nýta sína hæfileika og orku; hjálp-
semi, hjartahlýju og létta lund.
Hugur hans stóð einnig til að vinna
við fjölmiðla sem hann hafði öðlast
lítillega reynslu við.
Guð styrki Dísu, Lúlla, Ellu Dóru
og Bjössa í þeirra miklu sorg.
Blessuð sé minningin um góðan
dreng.
Lát opnast augu mín,
minn ástvin himnum á,
svo ástarundur þín
mér auðnist skýrt að sjá:
hið fríða foldarskraut,
hinn fagra stjamaher
á loftsins ljómabraut
og ljóssins dýrð hjá þér.
(V. Briem)
Kristín Guðmundsdóttir
og fjölskylda.
„Dauðinn og ástin eru vængirnir sem bera
góðan mann til himins.“
(Michelangelo)
Mikil harmafregn barst okkur
samstarfsfólki Árna Ragnars að
morgni 12. október sl. er við fregn-
uðum andlát trausts starfsmanns.
Hann hafði á nokkrum árum unnið
sér traust og virðingu okkar allra
sem hreinn og beinn ungur maður
er kom til dyranna eins og hann
var klæddur. I
Störf sín vann hann af trú-
mennsku og samviskusemi. Árni
Ragnar var vel gefinn og fljótur
að tileinka sér hin ýmsu störf er
sinna þurfti við almenna flugaf-
greiðslu.
I starfi sínu hafði hann sam-
skipti við mjög marga og voru þau
samskipti öll á besta veg.
Einlægt var hann léttur í lund
og hafði bætandi áhrif á umhverfi
sitt.
Mikiil missir er að góðum dreng,
og kveðjum við Árna Ragnar með
miklum trega.
Að leiðarlokum viljum við þakka
samfylgdina, sem varð allt of stutt.
Foreldrum hans, systur, bróður,
ömmu hans og afa, er einlægt
reyndust honum svo vel, vottum
við okkar innilegustu samúð.
Megi Guð gefa þeim styrk á
mikilli sorgarstundu.
„Þegar ein hurðin lokast opnast önnur."
(Cervantes)
Starfsfólk farþega-
afgreiðslu Flugleiða,
Kefiavík.
Innréttinga-
sýning um
helgina.
Danica 1991,

fj öldi
efna,
I
_______________________________________________________________________________________________
nýir litir
°g
ferskar
hugmyndir.
Sýningarsalur Gása í Ármúla 7 er nú gjörbreyttur,
þar höfum við sett upp nýjar Danica innréttingar,
tréstiga og útihurðir.
Þessa helgi höfum við opið bæði
á laugardag og sunnudag frá klukkan 10 til 16.
Komið og sjáið nýju „línuna“ frá Danica.
Gásar
Ármúla 7, Reykjavík, sími 30 500