Morgunblaðið - 18.12.1990, Side 75

Morgunblaðið - 18.12.1990, Side 75
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. DESEMBER 1990 75 “ Díana Asmunds- dóttir - Minning Fædd 10. október 1942 Dáin 4. desember 1990 Þegar ég kem næst til Ytri- Múla og horfi á fífubreiður bærast í golunni og óðinshana kinka kolli í flæðarmálinu finnst mér Díana vera að taka á móti mér þótt hún standi ekki lengur í dyrunum á bænum sínum eins og hún var vön að gera þegar gest bar að garði. Því þannig er það að þeir, sem gefa mikið frá sér í lifanda lífi, skilja mikið eftir þegar þeir kveðja. Húsfreyjan á Ytri-Múla miðlaði ríkulega af bjartsýni sinni, glað- værð og góðvild og þess vegna finnst okkur, sem þekktum hana, að við getum enn skynjað návist hennar. Díana Ásmundsdóttir fæddist á Vopnafirði, dóttir hjónanna Ás- mundar Jakobssonar skipstjóra og Pálu Margrétar Sigurðardóttur. Pála lifir dóttur sína en Ásmundur lést árið 1974. Þau Pála og Ás- mundur hófu búskap sinn á Vopnafírði, þaðan sem Pála var ættuð. Ásmundur var aftur á móti alinn upp á Norðfirði, Austfírðing- ur í móðurætt en Vatnsnesingur í föðurætt. fjaran, iðandi af lífi, og grænar hlíðar urðu leikvöllur Díönu og Inga bróður hennar, hvort sem var heima á Vopnafirði eða hjá föður- foreldrunum á Strönd á Norðfirði, Jakobi Jakobssyni og Sólveigu Ásmundsdóttur. Díana var vel lát- in af öllum, kát og íjörug, fljót til, hugmyndarík og kjarkmikil. Hún var líka afar handlagin og afkastamikil. Um stundarsakir létti hún undir með ömmu sinni á Strönd og sagðist Sólveig aldrei hafa haft betri vinnukonu. Díana var unglingur þegar hún fluttist til Reykjavíkur með for- eldrum sínum og bróður og gekk í gagnfræðaskólann við Hring- braut. Og í nýjum hópi félaga var hún hrókur alls fagnaðar og skóla- systur hennar dáðust að myndar- skap hennar. En dvöl hennar í Reykjavík var ekki löng. á átjánda árinu kynntist hún ungum Barð- strendingi, Einari Sigurbrands- syni. Þau gengu í Jijónaband og settust að á Ytri-Mula, örskammt frá heimslóðum Einars. Börnin komu hvert af öðru. Elst er Ása Gréta, búsett í Reykjavik, hún á tvær dætur, Berglindi og Lilju. Maður hennar er Sveinn Arnar Nikulásson. Næst er Ólafía Sig- rún. Hún á tvö börn, Díönu Mar- gréti og Einar Jón. Maður hennar er Axel Jónsson og þau eru búsett á Norðfirði. Þá er Hjálmar sem líka býr á Norðfirði. Kona hans er Unnur Elínborg Hálfdanardótt- ir. Næstyngstur er Jakob sem ennþá er heimilisfastur á Ytri- Múla þótt hann vinni stundum annars staðar og yngst Auðbjörg Jóhanna, ellefu ára. Á Ytri-Múla festi Díana rætur og Barðaströnd varð varð sveitin hennar. Aldrei heyrði ég hana tala um að henni hefði þótt erfitt að flytjast aftur í nýtt byggðarlag, reyndar minnist ég þess ekki að hún hafi nokkru sinni talað um erfiðleika, ekki einu sinni þegar heilsan fór að gefa sig. Og ekki var annað að heyra en hún væri ókvíðin þegar hún skýrði frá því fyrir nokkrum vikum að hún yrði að gangast undir aðgerð vegna kransæðaþrenginga. Henni var einstaklega lagið að sjá björtu hlið- arnar á tilverunni. Hún eignaðist tryggan lífsförunaut, mannvænleg börn og góða vini, bæði skylda og vandalausa. Það hefði aldrei hvarflað að henni að telja auð sinn í krónum eða leggja hamingju sína á mælikvarða neysluþjóðfélagsins. Hún var náttúrubarn, þreyttist aldrei á að dást að fegurðinni í kringum sig og velta fyrir sér margbreytileika hennar. Þau Ein- ar voru samhent um að búa að sínu, lifa á því sem land og sjór gefur af sér, hvort sem það er kind eða hvalur, og án þess þó að ganga of nærri auðlindinni. Þau voru í órafjarlægð frá þeim borg- arbörnum hérlendum og erlendum sem eru fyrir löngu búin að gleyma því að kjöt á plastbökkum í kæli- borðum undir flúrljósum stór- markaðanna er af skepnu. Sveitavinnan átti vel við Díönu en reyndar er erfitt að ímynda sér nokkurt starf sem henni hefði ekki farist vel úr hendi. Og í sveitinni kom sér vel hversu fjölhæf hún var. Heimiiið var stórt og gesta- gangur mikill og ómetanlegt að húsmóðirin gæti gert mikið úr litlu. Fötin sem hún saumaði á börnin sín eða gaf, jafnvel alla leið til lítillar frænku í Ameríku, voru eins og út úr tískubúð. Og þegar hana langaði til að eignast upphlut gerði hún sér lítið fyrir og saumaði hann sjálf. Þegar böm- in komust á legg fór Díana að vinna utan heimilis til þess að drýgja enn tekjur þess. Fyrst vann hún á pijónastofu sem um hríð var rekin í næsta þéttbýliskjarna við heimili hennar. „Jæja, og hvað gerirðu þar?“ spurði ég þegar hún sagði mér tíðindin. „Sauma renni- lásana í peysurnar,“ svaraði hún. Sjálfri fannst mér óvinnandi verk að festa rennilása svo vel færi í lopapeysu sem rynni í allar áttir rétt eins og upprunalegur eigandi ullarinnar. En Díana hló, það fannst henni ekki mikið. Síðar tók hún að sér annað starf utan heimil- isins óg þar þótti mér hún hafa færst jafnvel enn meira i fang en í fyrra skiptið. Hún hafði gerst matráðskona í barnaskólanum. „Ætlarðu virkilega að fara að elda ofaní matvanda krakka sem þú . átt ekki einu sinni sjálf?“ spurði ég. Og aftur hló Díana sínum glað- væra og góðlátlega hlátri. Trúlega hefur ekkert barn ýtt frá sér diski sem Díana skammtaði á. í fyrsta lagi var hún afbragðs matreiðslu- kona hvort sem kúnstin var að hætti formæðra hennar eða upp á nútíma vísu. Og í öðru lagi vafði hún allt hlýju og umhyggjusemi en var þó föst fyrir og ákveðin. Frístundir Díönu voru ekki margar en hún notaði þær vel. Hún hafði yndi af að vinna í hönd- unum og var alltaf til í að reyna einhveijar nýjungar og alveg frá barnæsku var hún hinn mesti lestrarhestur. Það vafðist ekki fyr- ir henni að mynda sér skoðanir og hún var ófeimin við að láta þær í Ijós en hún var ævinlega málefna- leg og aldrei heyrði ég hana hall- mæla nokkrum manni. Þótt hún hefði í mörgu að snúast var hún aldrei í neinu ímynduðu kapp- hlaupi við klukkuna. Hvernig sem á stóð gaf hún sér tíma til að spjalla við fólk. Ógleymanlegar eru stundirnar í eldhúsinu hennar, ógleymanlegt að hafa notið þess með henni að hlusta á kliðinn sem barst inn um gluggann og horfa út um hann, renna augum yfír tún og fjöru, sjó og eyjar og staðnæm- ast ekki fyrr en á Snæfellsjökli. Svona var það í sumar þegar lítil frænka hennar kom vestur á Barðaströnd í fyrsta skipti með afa og ömmu. Eins og ævinlega höfðum við með okkur bók til þess að lesa á kvöldin og ungu frænk- urnar, Jóhanna og Auðbjörg, hlu- stuðu af athygli. Fyrir valinu hafði orðið gömul norsk barnabók, „Ein- mana á verði“, um unglingsstúlku sem tekur að sér að vera skógar- vörður fyrir föður sinn. Nú verður Auðbjörg að vera á verðinum líkt og unga stúlkan í bókinni. Ekki fyrir föður sinn held- ur með honum og einmana verða þau ekki. Þau hafa Jakob hjá sér og stundum koma hin systkinin í heimsókn með börnin sín. Og næsta vor heilsar óðinshaninn aft- ur í flæðarmálinu og túnið hennar Díönu grænkar. Margrét E. Jónsdóttir Deyr fé deyja frændur deyr sjálfur ið sama; en orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur. (Úr Hávamálum) Með þessum orðum viljum við, fyrir hönd gamla bekkjarins okkar í grunnskóla Barðastrandar, kveðja Díönu og þakka henni samveruna. Fjölskyldu Díönu sendum við okkar innilegustu samúðarkveðjur. Sigrún, Gulla og Laufey. Bakhúsið Hskuvöruverslun Blómahöllin blöm og gjalavörur Bræiraborg söluturn BúnaBarbanki ísiands Byigjan hórgreiöslustofa og snyrtivöruverslun Doja Hskuverslun Filmon Ijósmyndavörur og framköllun Gleraugnaverslun Benedikts Hans og Gréta bamafataverslun Yerslunin Inga Hsku-, vefnoftar- og gjofavara íslandsbanki Klukkan úr, klukkur og skartgripir Kópavogs Apótek Mamma Rósa veiHngastaður verslana- og þjónustumiðstöð í hjarta Kópavogs TAKTUÞATT í LEITINNIAD JÓLA-BOMBUNNI! Við „feluma þrjár 5.000 kr. jóla-bombur í jafn mörgum verslunum í Hamraborginni hvern laugardag í desember. Gerðu jólainnkaupin spennandi. Komdu í Hamraborgina og ef til vill verður heppnin með þér. Opið alla laugardaga Þú færð allt til jólahaldsins í Hamraborginni, Kópovogi JÓIASVBNNINN VtKDURÁ SVÆDINUI =1 NÆG ÓKEYPIS BÍLASTÆDI! mw&m HAMRAB0RG rr Allt ó einum stað" Mólý hannyrftaverslun Nóatún nýtenduvöruverslun Óli Prik skyndibitastaftur Ratvís ferftaskrífstofa Sevilla rakarastofo Skóverslun Kópavogs Sólarland sölboftsstofa Sportbúð Kópavogs Sveinn Bakari Telefaxbúðin Tónborg hljömplötur og gjofovörur Veda bökavertlun VídeómarkaÓurinn vtmtm VIS Vótryggingofölag Islands

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.