Morgunblaðið - 12.04.1991, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. APRÍL 1991
41
og hafði svo mikið að gefa og frá
svo mörgu að segja.
Nú eiga amma og afi aldrei eftir
að halda í litlu höndina hennar og
stijúka um fallega ljósa hárið. En
minningin lifir í hjarta okkar, minn-
ingin um litlu ljúfuna okkar.
Elsku Frissi, Steina og Telma,
Guð gefi ykkur styrk til þess að
bera þessa miklu sorg, en minning-
in um Tinnu litlu mun ávallt lifa.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Amma og afi, Sauðárkróki.
Að nýliðnum páskum, þegar við
fögnuðum upprisu Frelsarans og
sigurs lífsins yfir dauðanum, var
Tinna Ýr hrifin burt.
Tinna Ýr Friðriksdóttir var fædd
5. júlí 1986, dóttir Steinvarar Bald-
ursdóttur og Friðriks Steingríms-
sonar, eiga þau eldri dóttur Telmu
Ýr.
Það er erfitt að skilja hvers vegna
ævi Tinnu lauk svo fljótt og svip-
lega, svarið fæst ekki fyrr en á
efsta degi. Eftir lifa bjartar minn-
ingar um fjöruga og lífsglaða litla
stúlku, sem lýsti upp tilveru allra
sem hana umgengust. Við erum
þakklát fyrir að hafa fengið að
kynnast henni.
„Leyfið börnunum að koma til
mín, varnið þeim eigi, því að slíkra
er Guðs ríki,“ sagði Jesús Kristur.
Við trúum því að Tinna litla sé nú
í umsjá Guðs þar sem hvorki er
sorg né dauði. Henni mæti ekkert
illt framar.
Við sendum fjölskyldu Tinnu
innilegustu samúðarkveðjur og biðj-
um Guð að styrkja þau í sárri sorg.
Fjölskyldan Esjugrund 39.
Guðný S. Þorgils-
dóttir — Minning
Fædd 26. september 1902
Dáin 3. apríl 1991
Mér er það bæði ljúft og skylt
að skrifa fáein kveðjuorð í minn-
ingu elskulegrar frænku minnar,
Guðnýjar Sigríðar, er lést 3. apríl
sl. á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð,
áttatíu og átta ára að aldri. Guðný
var elst þriggja dætra Þorgilsar
Þorgilssonar Guðmundssonar frá
Skálavík í Mjóafirði við Ísaíjarðar-
djúp og konu hans, Guðrúnar Guð-
mundsdóttur Pálmasonar frá Bæj-
um á Snæfjallaströnd. Systur sínar
missti Guðný barnungar. En hálf-
bróðir Guðnýjar, Guðjón Þorgilsson
kennari, lifír hana og býr í Reykja-
vík.
23. nóvember 1929 giftist
Guðný Þorsteini Þorleifssyni, mikl-
um mannkostamanni, sem einnig
var ættaður frá ísafjarðardjúpi.
Hann var sjómaður frá unga aldri
og síðar vélgæslumaður. Eina dótt-
ur átti Guðný áður en hún giftist
Þorsteini, Fanneyju Þorgerði
Gestsdóttur, fædda 15. febrúar
1924. Hennar maður var Jón Helg-
ason sjómaður á ísafirði, en hann
er látinn. Þau Guðný og Þorsteinn
bjuggu fyrstu hjúskaparár sín í
Hnífsdal og eignuðust þar tvo syni,
Þorleif, sem er járnsmiður, fæddur
25. júní 1928, kvæntur Ragnheiði
Jónasdóttur frá Grundarfirði. Hinn
sonurinn var Garðar Gunnar,
fæddur 1. mars 1930. Hann lést
árið 1950, aðeins tvítugur að aldri,
mesti efnispiltur. Þegar sú sorg
kvaddi dyra hjá þeim hjónum voru
þau fyrir mörgum árum flutt til
Súðavíkur og höfðu eignast þar tvö
börn til viðbótar, Þorgils, fæddur
11. maí 1932, er kvæntist Ingu
Rósu Hallgrímsdóttur frá Dag-
verðará, og Sigríði, fædda 1. júní
1934. Hennar maður er Óskar
Þórðarson frá Bolungarvík. Þau
eiga heimili sitt í Breiðholti.
Árið 1953 fluttu Þorsteinn og
Guðný suður. Þorsteinn byggði hús
handa þeim við Álfliólsveg í Kopa-
vogi, og stundaði hann vélgæslu í
allmörg ár við frystihúsið í Fífu-
hvammi. Það var um þetta leyti
að ég kynntist þeim hjónum fyrst,
en mér fannst ég hafa þekkt
Guðnýju frá því ég var barn, þótt
ég hefði aldrei séð hana fyrr. Ég
minntist orða móður minnar er hún
forðum spurði sjómenn frá Súða-
vík, er þáðu gistingu á heimili for-
eldra minna, frétta af Guðnýju.
Orð móður minnar um hana festu
rætur í huga mér, en þau voru
þessi: „Hún var alltaf eins og Ijós
hún Guja“, en þær höfðu þekkst
þegar þær voru kornungar stúlk-
ur. Ég átti vissulega eftir að reyna
það sjálf að Guðný frænka var
sannkallaður ljósberi á mínu heim-
ili. Um tíma bjuggum við frænk-
urnar við sömu götu í Kópavogi.
Maðurinn minn var þá að byggja
og var stundum þröngt í búi, eins
og hjá fleirum á þeim tíma. Þá kom
frænka mín blessunin oft færandi
hendi. Guðný var sérlega næm á
að sjá og finna þörfina, ef eitthvað
bjátaði á.
Þær voni ótal gleðistundirnar
er ég átti með fí-ænku, bæði við
Álfhólsveginn og við Löngubrekku,
á heimili rnínu. Hún var mesta
fróðleikskona og sagði mér margt
frá sínum æskudögum, frá fólkinu
sem hún ólst upp með á ströndinni
okkar og var okkur báðum bæði
skylt og kært. Guðný var ætíð
umtalsgóð um aðra og átti oft til
að slá á létta strengi og brá oft
fyrir sig góðlátlegri glettni. Ég vil
nota þetta tækifæri og láta í ljós
þakklæti mitt fyrir tryggð þeirra
hjóna og vináttu við mig og mína.
Þorsteinn var öðlingsmaður og sá
pwsónuleiki sem gleymist ekki
þótt árin færist yfír. Hann studdi
konu sína alla tíð og ekki síst í
veikindum hennar. Hún missti mik-
ið er hann féll frá, 1. september
1982, þá nær áttræður. Þá fann
ég hversu miklu sálarþreki Guðný
bjó yfir, en börnin hennar studdu
hana og styrktu. Mest átti hún
skjólið hjá dóttur sinni Sigríði og
tengdasyni við Blöndubakka. Oft
minntist hún á sinn elskulega
tengdason, hversu hugljúfur og lip-
ur hann væri við sig. Guðný fór
síðan til dvalar á hjúkrunarheimilið
Sunnuhlíð og undi hag sínum þar
vel, þótt heilsunni færi hnignandi.
Þegar ég lít til baka yfir síðustu
áratugina í lífi Guðnýjar, þá undr-
ast ég þann rnikla andlega styrk,
æðruleysi og kjark sem hún sýndi,
þegar hvert áfallið af öðru skall
yfir hana og ástvini hennar. Þor-
steinn Garðar, sonarsonur þeirra,
sem var þeim mjög kær, lést af
slysförum 1980. Garðar Jónsson
dóttursonur hennar frá ísafirði
drukknaði 1974. Þorgils sonur
hennar deyr rétt fimmtugur frá
konu og börnum, árið 1983. Síð-
asta áfallið var svo þegar yndislegt
15 mánaða langömmubarn hennar,
Edda Guðný, lést af slysförum fyr-
ir tæpum tveimur árum. Má geta
nærri, hversu sorgin hefur oft ver-
ið Guðnýju þungbær, en þrátt fyr-
ir andstreymi brotnaði hún aldrei
og hélt furðanlega andlegri heilsu.
Nú er hún horfín yfir landa-
mæri lífs og dauða. Ég trúi því
að sá, sem gaf henni styrkinn að
standast þolraun lífsins, leiði hana
á æðra tilverustig og að' hún sé
nú vafin ástríkum örmum ástvina
sinna, sem voru farnir á undan.
Það er sárt að þurfa að horfa á
eftir samferðafólkinu, en þannig
er lífíð. Ég vil þakka allar hugljúfu
minningar mínar um góða konu,
elskulega vinkonu og frænku.
Við hjónin sendurn börnum,
tengdabörnum og öllum ástvinum
Guðnýjar samúðarkveðjur okkar
og óskum þeim blessunar Guðs.
María Rósinkarsdóttir
VIORMSSON HF
Lágmúla 8. Sími 38820
Umboðsmenn um land allt.
Afbrag&stæki fyrir öll eldhús!
Við kynnum ykkur Tefal, framleiðanda framúrskarandi eldhústcekja. Hér eru
viðurkennd tceki áferðinni, fallega hönnuð, bæði fjölhæfog auðveld í notkun.
Tefal er í dag með söluhæstu framleiðendum á sviði smærri heimilistækja
og leiðandií hönnun þeirra ogþróun. Lítið inn hjá okkur og kynnið
ykkur línuna frá Tefal. Með þessum tækjum
verða eldhússtörfin tilhlökkunarefni!