Morgunblaðið - 12.04.1991, Page 42

Morgunblaðið - 12.04.1991, Page 42
42 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. APRÍL 1991 Minning: Hafsteinn Sæmunds son vélfræðingnr Fæddur 5. mars 1929 Dáinn 28. mars 1991 Þegar ég frétti að Haddi frændi minn væri dáinn, setti mig hljóð- ann. Hugurinn reikaði aftur. Haf- steinn, sonur hans, hefur verið minn besti vinur frá því ég var fjögurra ára og hann fimm. Ég hef alltaf átt mikil og góð samskipti við Hadda og fjölskyldu hans. Hann gerði mér snemma ljóst að hús sitt stæði mér ávallt opið og varð það upp frá því mitt annað heimili. Það- an á ég margar góðar minningar. Við ferðuðumst mikið saman og oft lá leiðin til Þingvalla um sumar- tímann. Þar var margt til gamans gert, fjölskyldur. okkar slógu upp veislu og Haddi er ljóslifandi fyrir mér þar sem hann horfir á okkur vinina ærslast, glaður í bragði. Þannig er honum rétt lýst. Hann fékk hamingju af því að sjá aðra lifa og hrærast. Fyrir mér verður hann umfram allt góðmenni sem sýndi mér mikla ástúð. Samverustundirnar hefðu mátt vera miklu fleiri þessi síðustu ár. Það finnst mér þungbært nú, þegar þessi orð eru skrifuð. Ég get aðeins verið innilega þakklátur fyrir að hafa þekkt frænda minn. Ég gleymi honum aldrei. Hafsteinn Sæmunds- son lifir í minningunni. Ég sendi mínum kæru vinum í Melgerði 2 innilegar samúðarkveðjur. Andri Steinþór Björnsson Á skírdag, fímmtudaginn 28. mars sl., lést á heimili sínu Haf- steinn Gunnar Sæmundsson, um aldur fram, nýorðinn 62 ára. Andlát hans bar brátt að og óvænt, þar sem talið var að hinn illvígi sjúk- dómur sem hijáði hann væri að hopa, að minnsta kosti um stund. En dag skal að kveldi lofa og aldrei er neinn viðbúinn dauðanum, þegar hann ber að dyrum. Það er þó huggun harmi gegn í þetta sinn, að Hafsteinn fékk að njóta hinsta kvöldsins á heimili sínu í páskaleyfi frá spítalanum, við betri heilsu, en lengi undanfarið. Hafsteinn var af vestfirsku bergi brotinn, fæddur á ísafirði þann 5. mars 1929, sonur hjónanna Ríkeyj- ar Eiríksdóttur, fæddri á Gullhúsá á Snæfjallaströnd, og Sæmundar Guðmundssonar frá Byrgisvík á ströndum. Að ytra útliti var hann í meðal- lagi hár, frísklegur, kvikur, laglegur með mikið og fallegt ljósskollitað hár og samsvaraði sér vel á yngri árum, enda vel íþróttum búinn og stundaði þá skíðaíþróttina af kappi. Hann var léttur í lund og vel skapi faririn og jafnan var stutt í hláturinn, þar sem hann var í hópi. Skemmtilegur og úrræðagóður ferðafélagi með afbrigðum. Hann var svipfallegur og átti fallegt bros og jafnan skein mildi úr þægilegri framkomu hans við alla jafnt. , _ Hafsteinn var sjötti í röð níu systkina sinna, en á undan honum eru gengin þau Gerða, Ingimundur, Steinþór, Kristín og Ester, en eftir lifa systurnar þijár, Elín, Guðríður og Dóra. Svo óvæginn hefur maður- inn með ljáinn verið við þennan fyrrum glaða systkinahóp að undr- un sætir. Hin síðustu missiri hafa þau verið kölluð burt eitt af öðru. Við stöndum hljóð og agndofa, sem eftir erum og biðjum fyrir þeim, sém farin eru, i hljóðri bæn. Hafsteinn hóf nám í Vélsmiðj- unni Héðni og lauk þaðan vélvirkja- námi. Lokaprófi frá Iðnskólanum í Reykjavík lauk hann vorið 1951 og settist þá í Vélskóla íslands og tók þaðan lokapróf 1955. Að skóla- göngu lokinni tóku við hin glöðu og áhyggjulausu ár, þegar vorið varaði allt árið og hægt var að brosa að öllu, sem fyrir kom. Hann réðst til Eimskipafélags íslands og sigldi sem vélstjóri á skipum félagsins um nokkurt skeið. Siglingar féllu hon- um vel, enda var hann fær í sínu starfi, vinsæll og vel liðinn meðal skipsfélaga sinna. Hann naut þess að sigla um höfin, skoða ókunn lönd og kynnast íbúum þeirra og háttum, enda fór svo, að á vegi hans varð ung og bráðfalleg Englandsmær. Þau felldu hugi saman. Hún var ættuð frá Yorkshire og heitir Rita Doris, fædd Everingham, 2. september 1937. Ástin var hrein og fölskvalaus frá fyrsta degi til hins síðasta. Þau giftu sig 28. des- ember 1957. Þegar fjölskyldan fór að stækka hætti Hafsteinn siglingum og hóf störf í landi, til þess að geta helgað sig sínu nýja hlutverki heimilisföð- urins. Þeim varð fjögurra barna auðið; elst er Sonja Rán, fædd 15. desember 1958, í sambúð með Þóri Þrastarsyni, næstelst er Linda Brá fædd 28. september 1960, kennari, gift Ægi Jens Guðmundssyni og eiga þau soninn Bergstein Dag, þá Hafdís, fædd 23. febrúar 1966, dáin 16. febrúar 1991, og loks eink- asonurinn Hafstein Gunnar, fæddur 11. febrúar 1972, menntaskóla- nemi. Þau hjónin urðu fyrir þeirri óbær- ilegu sorg fyrir aðeins fimm vikum að missa yngstu dóttur sína Haf- dísi á vofeiflegan hátt. Geta má nærri hve mjög þetta áfall fékk á Hafstein sjúkan, sem að auki mátti sjá á bak elstu systur sinni Gerðu, um miðjan janúar síðastliðinn, en með þeim var mjög kært. Það er ekki alltaf auðvelt að skilja eða sjá tilganginn í tilbrigðum lífsins, þegar aftur og aftur er hoggið vægðar- Iaust í sama knérunn. Ég ætla að enda þessi fátæklegu kveðjuorð mín til míns kæra mágs með því að þakka honum fyrir sam- fylgdina, leiðsögnina og vináttuna frá fyrstu tíð. Við hjónin og börnin okkae sendum fjölskyidu hans allri innilegar samúðarkveðjur og biðjum góðan Guð að styrkja Ritu í hennar miklu raunum. Guð blessi minningu hans. Ágúst Karlsson Hafsteinn, föðurbróðir minn og vinur, er látinn. Við, sem vorum honum náin, stöndum eftir döpur og söknum hans sárt. Við höfðum vonað að fá að hafa hann lengur með okkur, hann varð aðeins 62ja ára. Dauðsfall náins ættingja og vinar eru eins og tímamót. Það er þá sem maður gerir sér grein fyrir hvernig líf manns sjálfs hefur verið samofið lífi sinna nánustu. Haf- steinn frændi minn var alltaf ná- lægur í mínu lífi og minningarnar leita á. Á barnsaldri vakti frændi aðdáun mína og forvitni um allt það dýrlega sem gerðist úti í heimi. Hann sigldi á millilandaskipum, og sagði ein- staklega skemmtilega frá ferðum sínum og fólki sem hann kynntist. Hann virtist alltaf sjá það spaugi- lega og fallega hveiju sinni og átti auðvelt með að hrífa aðra með sér. Ég minnist þess þegar hann sagði mér frá því hversu gaman væri að stökkva á skíðum og hvernig dans- spor væru stigin suður í löndum. Haddi frændi bar með sér að hann elskaði lífið, þess vegna var svo gaman að vera með honum. Þegar hann kom nýgiftur heim frá Englandi með Ritu, ungu kon- una sína, fannst mér þau glæsileg- asta par sem ég hafði séð. Rita varð strax ein af fjölskyldunni og þau hafa alla tíð síðan verið ham- ingjusöm og samheldin svo engan skugga hefur borið á þeirra sam- band. Fyrir mér sem unglingi voru þau fyrirmyndir, og þau deildu gjarnan með sér af hamingju sinni. Það var lærdómsríkt fyrir forvitna unglingsstúlku að fá að kynnast breskum siðum og hugmyndum, að hlusta á óperur og jazz og vera barnfóstra fyrir elstu dæturnar tvær. Þá var Haddi hættur í sigling- um, hann vildi vera með fjölskyld- unni sinni. Faðir minn og Haddi voru nánir vinir og fjölskyldur okkar svo tengdar að þær sáu til þess að geta verið í nábýli. Þá mátti ganga á milli í kvöldkaffi. í minningunni er alltaf gott veður í Kópavogi, bræð- urnir ganga um garðinn í kvöld- húminu og eru með ráðagerðir. Þeir ráðgera veiðiferðir eða göngu á Hornstrandir þar sem lifað skyldi á landsins gæðum. Þeir hlæja og segja sögur og skemmtunin heldur áfram eftir að inn er komið í kvöld- kaffið. Ég minnist einnig skemmt- ana og gamlárskvölda. Oft voru heimsmálin rædd, lesin ljóð eða sungið. Einnig voru sagðar sögur af ættinni og meðlimum hennar lífs og liðnum. Haddi frændi átti ríkan þátt í því að gefa okkur sem yngri vorum tilfinninguna að tilheyra hlýrri og samhentri fjölskyldu. Þeg- ar dvaiið er Jangdvölum erlendis rofna oft tengsl við vini og ætt- ingja. Ég hafði búist við að tæp átta ár við nám í útlöndum mundu breyta miklu. En á þessu nýja líf- skeiði eftir að ég flutti heim með irjölskyldu mína, styrktust og dýpk- uðu tengsl mín við Hadda og fjöl- skyldu hans. Börnin þeirra yngstu voru á sama aldri og mín eigin. Margar stundir höfum við átt sam- an síðan, ferðast með börnin og deilt gleði og sorg. Við áföll í fjöl- skyldum beggja stóðum við saman. Á gleðistundum var Haddi hrókur alls fagnaðar. Það var ef til vill ekki fýrr en á fullorðinsárum að ég áttaði mig sem skyldi á mannkostum frænda míns og hve gott væri að eiga hann að vini. Það lýsir frænda mínum vel að hann lét mig aldrei finn til ald- ursmunar okkar eftir að ég varð fullorðin. Aldrei hef ég heldur heyrt hann hreykja sér á kostnað annars manns öll þau ár sem ég þekkti hann. Hann leit á það sem skyldu sína að hvetja aðra til dáða, einkum ‘éf þéir Vciru iitíir í 'i&r og óvissir. t Eiginmaður minn og faðir okkar, ÁRNl HALLDÓR ÁRNASON, Suðurgötu 16, Akranesi, lést 11. þ.m. Steinunn Þórðardóttir og börn. t Maðurinn minn og faðir okkar, GÍSLI ÓLAFSSON fyrrv. bakarameistari, Bergsstaðastræti 48, lést í Borgarspítalanum 11. apríl sl. Kristín Einarsdóttir, Anna Gísladóttir, Einar Ó. Gíslason, Erlingur Gíslason. Lokað Verslanir Hagkaups og Ikea verða lokaðar í dag, föstudaginn 12. apríl, frá kl. 14.00-16.00 vegna jarðarfarar PÁLMA JÓNSSONAR. Lokað vegna jarðarfarar JÓNASAR EGGERTSSONAR bóksala föstudaginn 12. apríl milli kl. 13 og 15. Andvari hf., Sundaborg 20. Lokað í dag frá kl. 12.00 vegna jarðarfarar JÓNASAR EGGERTSSONAR. Björn Arnarsson, umboðs- og heildverslun Laugarnesveg 114. Lokað í dag frá kl. 12.00 vegna jarðarfarar JÓNASAR EGGERTSSONAR. íslensk bókadreifing, Suðurlandsbraut 4. Lokað v . í dag frá kl. 12.00 vegna jarðarfarar JÓNASAR EGGERTSSONAR. Bókabúð Jónasar Eggertssonar, Hraunbæ 102. Lokað Vegna útfarar PÁLMA JÓNSSONAR verður versl- unin lokuð í dag frá kl. 14.00 til 16.00. Herragarðurinn, Kringlunni.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.