Morgunblaðið - 28.09.1991, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 1991
• y i ■ ■ T r—•! .. v i ■ ■ ■ l f.. ... i i .
Sigurður Sigurðs-
son - Kveðjuorð
Fæddur 22. desember 1919
Dáinn 20. september 1991
Í dag er til moldar borinn Sigurð-
ur Sigurðsson, Álmholti 15, Mos-
fellsbæ, fyirum yfírlögregluþjónn á
Keflavíkurflugvelli. Mig setti hljóð-
an er mér var tilkynnt að þessi fyrr-
um leikfélagi og skólabróðir úr
barnaskóla hefði látist föstudaginn
20. september sl., því mér fannst
svo fráleitt að hann væri allur, svo
hraustur sem mér fannst hann vera.
Við vorum svo ti! jafnaldrar. Aðeins
fjögurra daga aldursmunur, fæddir
í sömu sveit í Fljótum norður. Ljós-
móðirin hefur haft ærið að gera er
við vildum fá að sjá dagsins ljós
um hávetur í hríðarveðri seint í
desember og þungt ferðafæri. For-
eldrar Sigurðar voru María Guð-
mundsdóttir Pálssonar prests á
Knattstöðum. Moðir Maríu var Guð-
rún Jonatansdóttir. Samkvæmt frá-
sögu í bókinni Islenskar kvenhetjur
eftir Guðrúnu Bjömsdóttur segir
að sá orðrómur hafi verið uppi að
umræddur Jónatan hefði verið
sagður launsonur Jóns á Bægisá.
Faðir Sigurðar var Sigurður Krist-
jánsson ættaður úr Svarfaðardal en
ætt hans þori ég ekki að fara með
vegna ókunnugleika. Sigurður
fæddist er sorg hvíldi yfir heimil-
inu, en faðir hans hafði orðið bráð-
kvaddur daginn áður, þannig kom
Sigurður í heiminn sem sólargeisli
á heimilið þegar skugginn grúfði
yfir því.
Við ólumst upp í nágrenni hvor
við annan og gengum því í sama
barnaskólann. Svo var háttað í skól-
astofu sveitarinnar að það var
skólapúlt með áföstum sætum fyrir
tvo og vildi svo til að við Sigurður
urðum sessunautar öll okkar bama-
skólaár. Ekki minnist ég þess að
nokkm sinni hafí slegist upp á vin-
skap okkar þrátt fyrir að við vorum
báðir kappsfullir. Höfum sennilega
borið virðingu fyrir hvor öðrum og
kannski hálfgerður ótti vegna óviss-
unnar hver bæri sigur af hólmi ef
við reyndum með okkur og því ekki
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
ÞRÁINS ÞÓRÐARSONAR,
Gunnarsbraut 8,
Búðardal.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurlaug Nanna Þráinsdóttir.
t
Bróðir minn,
HARTWIG NIELSEN,
lést í Borgarspítalanum 21. þ.m.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu mánudaginn 30. september
kl. 15.30.
Stella Nielsen.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTÍN MAGNÚSDÓTTIR,
áður Hafnarstræti 4,
ísafirði,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á ísafirði 26. september.
Kristrún Guðmundsdóttir,
Árni Guðmundsson,,
Bjarni Bachmann,
Ragnhildur Guðmundsdóttir,
María Jóhannsdóttir.
t
Ástkær móðir min, tengdamóðir, amma og systir,
JÓNÍNA Þ. BJÖRNSDÓTTIR,
Blöndubyggð 2,
Blönduósi,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 1. október
kl. 13.30.
Birna H. Ragnarsdóttir, Rúnar Antonsson,
Ágúst Örn Márusson, Sóley Ösp Rúnarsdóttir,
Jón Ragnar Rúnarsson, Anton Magni Rúnarsson,
Sigurlaug Björnsdóttir,
María Björnsdóttir,
Einar Björnsson.
t
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð, vinarhug og
viröingu við andlát og útför eiginmanns míns, föður, sonar og
bróður,
JÓNS HREIÐARS KRISTÓFERSSONAR,
Vesturbrún 9,
Flúðum.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhanna S. Daníelsdóttir,
Birgir Þór Jónsson,
Kristfn Ásta Jónsdóttir,
Kristín Jónsdóttir,
systkini og fjölskyldur.
Högni Þórðarson,
Hjördís Þórðardóttir,
Anna Þ. Bachmann,
Helga Þórðardóttir,
Magnús Þórðarson,
viljað etja kappi hvor við annan.
Tíminn leið sem elfa fram rynni í
starfi og leik uns leiðir skildu. Fyrst
í stað lá stárf okkar við sama verk-
efni, þ.e. að gæta laga og réttar í
þjóðfélaginu, með öðrum orðum
lögregluþjónar. Hann gerði það að
ævistarfi, ég var kvikulli og kvaddi
starfíð. Menntagyðjan bar að dyrum
hjá Sigurði og hafði hann löngun
til frekara náms. Nokkrum árum
frá því að barnanámi lauk fór hann
í héraðsskóiann að Reykholti í
Borgarfirði og síðan lauk hann
Samvinnuskólanum. Á þeim árum
þótti þetta góð menntun. Nám lá
vel fyrir Sigurði og átti hann létt
með að læra. Þó hann gerði ekki
mikið af því að setja sainan bundið
mál þá átti hann létt með það. Oft-
ar en einu sinni hvatti undirritaður
hann og máski aðrir einnig til að
gera þessa hæfileika opinbera. En
einhverra hluta vegna veikst hann
undan því.
Heima í sveitinni okkar var starf-
andi ungmennafélag og var Sigurð-
ur í því og vel virkur sem og öll
hans systkini, en hann var þeirra
yngstur.
Hann fór ekki varhluta af vinn-
unni í sveitinni, frekar en aðrir
unglingar á þessum tíma. Eldri
systkin hans tíndust að heiman
hvert af öðru og er Sigurður og
næst elsti bróðir hans voru orðnir
vel færir til verka urðu þeir burðar-
stólpar heimilisins með móður sinni
og varð svo um all mörg ár, eða
þar til að Sigurður hleypti heim-
draganum. Svo undarlegt sem það
er þá er hann fyrstur til að kveðja
úr hinum stóra og myndarlega
systkinahópi, þó yngstur væri.
Eins og fram kom hér að framan
skildu leiðir okkar nokkuð snemma,
svo ég fylgdist meira með úr fjarska
en nábýli, en æskuárin gleymast
ei og minningamar frá þeim.
Sigurður var stór maður vexti
og myndarlegur á velli' og sómdi
sér vel sem vörður laganna, enda
naut hann þar trausts og virðingar
sinna yfirmanna, sem og undir-
SigurlaugÞ. Otte-
sen - Kveðjuorð
Fædd ll.júní 1921
Dáin 6. september 1991
Hinn 16. septembersl. vartil
moldar borin.Sigurlaug Þ. Ottesen,
fulitrúi við Tryggingastofnun ríkis-
ins.
Með henni ergengin minnisstæð
kona, sem með lífí sínu ogstarfi
hafði góð áhrif á marga samferða-
menn.
Þú alheimsins gáta, þú endatausa haf!
Öldur sé ég fæðast og hljótt í djúp þitt síga.
Hvað er það, sem öldunum afl að lyftast gaf
og aftur lét þær deyja og hníga?
Til hvers er þetta allt,
þegar allt er svo valt.
(Hannes Hafstein)
Sigurlaug Ottesen var dóttir
hinna merku hjóna Þuríðar Frið-
riksdóttur er var stofnandi Þvotta-
kvennafélagsins Freyju í Reykjavík
og formaður þess félags til æviloka
1954, en hún þótti hreinskilin kona,
einbeitt og vel máli farin og Þorláks
G. Ottesen, verkstjóra við Reykja-
víkurhöfn. Þess má geta, að Þorlák-
ur var landsþekktur hestamaður.
Óvenjuvel gerður maður til líkama
og sálar eins og svo margir einstakl-
ingar af Ottesens-ætt.
Þuríður Friðriksdóttir var dóttir
Friðriks Gunnarssonar, bónda á
Þorgrímsstöðum á Vatnsnesi,
V-Húnavatnssýslu og Sigurlaugar
Gunnlaugsdóttur í Hróarstungu og
á Óspaksstöðum í Hrútafirði,
Björnssonar.
Þorlákur var sonur Guðmundar
Ottesen í Galtarholti í Skilmanna-
hreppi, Jónssonar Ottesen. Það má
því ljóst verae, að hin látna var af
viðurkenndu dugnaðarfólki komin
bæði úr Húnavatnsþingi og Borgar-
firði.
Sigurlaug ólst upp í hópi sex
Systkina á hinum erfiðu árum fyrir
seinni heimsstyijöldina, sem margir
kalla kreppuárin. Minntist hún
stundum þessara ára og talaði um
það, hversu nægjusamt fólk hefði
verið á þeim tímum og hefði kunn-
að að gleðjast yfir litlu. Taldi hún
skammt öfganna á milli. En allt
óhóf og pijál var henni á móti skapi.
Sigurlaug stundaði venjulegt
nám eftir því sem þá gerðist og nam
um skeið við Verslunarskóla ís-
lands. Hún stundaði síðan verslun-
arstörf í Reykjavík, þar til hún gift-
ist Bimi Þorgeirssyni, bifreiðar-
stjóra, og stofnuðu þau heimili
1943.
Börn þeirra hjóna urðu þijú. Elst-
ur er Þorgeir, útvarpsvirkjameist-
ari, kvæntur Margréti Sigurðar-
dóttur. Þá koma dæturnar Ingi-
björg, gift Þorvaldi Þorsteinssyni,
myndlistarmanni, og Þuríður, gift
Bjarna Geirssyni, bifvélavirkja.
Börnin eru hið myndarlegasta fólk
og voru þau móður sinni til sóma.
Barnabömin em orðin 6 talsins. Þau
hjónin slitu samvistir árið 1972.
Sigurlaug hóf störf við lífeyris-
deild Tryggingastofnunar ríkisins
skömmu síðar. Málin þróuðust
þannig í lífeyrisdeild Trygginga-
stofnunar að hinn nýi bótafiokkur
tekjutryggingin varð sífellt mikil-
vægari í greiðslum til elli- og ör-
orkulífeyrisþega. Sigurlaug var
gerð að fulltrúa á því sviði og hvíldi
því framkvæmd tekjutryggingar
mjög á hennar herðum. Þetta er
vandmeðfarinn bótaflokkur, stöðug
og krefjandi vinna og hvergi má
skeika um krónu í útreikningum.
Auk kunnáttu í lífeyristryggingum
reynir talsvert á þekkingu í skatta-
rétti og skyldum greinum við þessa
framkvæmd. Við þetta erfiða starf
og miklu ábyrgð fékkst Sigurlaug
t
Ástkær sambýlismaöur minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÖRN BALDVINSSON,
lést að heimili sínu Jöklafold 43, aðfaranótt föstudagsins 27. sept-
ember.
Anna Árnadóttir,
Inga Jakobína Arnardóttir,
Stefanía Birna Arnardóttir,
Sigrún Arnardóttir,
Björn Kristján Arnarson,
Hildur Hrönn Arnardóttir.
manna. Hann var laus við allt
dramb og afgreiddi mál með fullri
samvisku og réttsýni.
Stærsta og eflaust gleðiríkasta
stund í lífi hans var er hann gekk
að eiga eiginkonu sína, Svövu Þórð-
ardóttur. Sambúð þeirra bar ríku-
legan ávöxt þar sem þau eignuðust
sex mannvænleg börn. Hann missti
hana löngu um aldur fram frá börn-
unum sem ekki voru vaxin úr grasi.
Er hér var komið sögu tók hann
upp merki móður sinnar, er hún
varð ekkja á ungá aldri, og hélt
fjölskyldunni og heimilinu saman.
Það gerði Sigurður einnig. I all
mörg ár hefur hann verið í sambúð
með Brynju Óskarsdóttur.
Fyrir rösku ári keyptu þau íbúð
í Mosfellsbæ í Álmhoiti 15 og höfðu
búið sér þar myndarlegt heimili og
ætluðu að dvelja þar á efri árum.
En umskiptin verða stundum snögg
og gera ekki boð á undan sér.
Þessi fyrrum leik- og skólabróð-
ir, Sigurður frá Lundi, er allur.
Söknuður er að honum kveðinn.
Hann hefur ávaxtað vel sitt pund
fyrir þjóðina, þar sem afkomend-
urnir eru. Eg hefði viljað gera þess-
ari kveðju til Sigurðar mun betri
skil, en tíminn var knappur. Að lok-
um bið ég þann sem allt sér og
öllu ræður að varðveita sálu hans.
Ég færi Brynju, börnum og öðrum
vinum og ættingjum samúðarkveðj-
ur og bið Guð að varðveita þau.
Megi kær félagi fara í friði.
Guðmundur Jóhannsson
um langt árabil og rækti það með
ágætum. Hlaut hún oft lof viðskipt-
amanna fyrir störf sín. Dugnaður
hennar og heiðarleiki var.hveijum
rnanni ljós, sem hafði við hana sam-
skipti. Hún var skapstór og hrein-
skiptin. Öll lognmolla var henni
mjög á móti skapi. Lífeyrisþegar
áttú rétt á því að afgreiðslur til
þeirra væru samkvæmt lögum. Það
var hennar hlutverk að tryggja að
svo mætti verða.
Sigurlaug vann ýmis trúnaðar-
störf í þágu opinberra starfsmanna.
Vegna veikinda varð hún að láta
af starfi sínu árið 1988 og hófst
þá að fullu barátta við þann sjúk-
dóm, sem lagði hana að velli. Af
ótrúlegum kjarki og hetjulund var
tekist á við sjúkdóminn, svo mjög
að fátítt mun vera.
Geta má þess, að hin látná hafði
mikinn áhuga á hvers konar list-
greinum, einkum bókmenntum og
leiklist. Hafði hún aflað sér góðrar
þekkingar í þeim efnum og var
ánægjulegt að ræða við hana um
slík efni t.d. Ijóðlist.
Sigurlaug átti sér sumarhús í
Miðfellslandi og dvaldist hún þar
löngum í frítíma sínum.
Við vinnufélagar Sigurlaugar
sjáum nú á bak vinnufélaga, sem
gerði skyldu sína alla tíð við börn
sín, heimili og vinnustað. Slíkra er
gott að minnast.
Bömum hennar, tengdabörnum,
barnabörnum og ættmennum öllum
sendum við okkar samúðarkveðjur
um leið og við þökkum hinni látnu
heiðurskonu samvinnuna.
Blessuð veri minning hennar.
Vinnufélagar í lífeyr-
isdeild Trygginga-
stofnunar ríkisins.