Morgunblaðið - 13.05.1992, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. MAÍ 1992
45
VELVAKANDI
HANDBOLTI
Hildegard Valdason:
ÉG vil þakka liðum FH og Sel- -
foss fyrir frábæran leik og óska
FH til hamingju. En mér fannst
sorglegt að sjá hvemig svitinn
lak af keppendunum þegar leið
á leikinn - þessi íþróttahöll er
ekki nógu há undir loft fyrir
svona leik og loftkæling virtist
ekki vera í gangi. Þá ætti að
banna áhorfendum að hoppa á
pallinum eins og þeir gerðu.
Þetta er stórhættulegt eins og
hefur sýnt sig erlendis.
DÝR UMSLÖG
Kristín Ástþórsdóttir:
Hvað kostar stykki af þessum
litprentuðu umslögum sem send
eru út frá Rafmagnsveitunum?
Er ekki mögulegt að lækka
kostnað þarna?
Upprisa Jesú Krists
Frá sr. Jan Habets:
í Postulasögunni lesum við að Pétur
sagði í prédikun sinni fyrir gyðinga
í Jersúsalem: „Guð feðra vorra hef-
ur uppvakið Jesú frá dauðum.“ Við
spyrjum: Er upprisa Jesú frá dauð-
um í raun og vera söguleg? Var
hún ekki aðeins óskadraumur eða
skynvilla postulanna? Fyrst og
fremst segir Biblían okkur að líkami
Jesú var ekki lengur í gröfinni,
gröfin var tóm. María Magdalena
fann gröfina opna og líkaminn var
horfinn. Postularnir Pétur og Jó-
hannes finna aðeins líkblæjurnar
og sveitadúkinn. En höfum við ekki
önnur rök til að sanna að gröf Jesú
var tóm? Jú. Gyðingar heiðruðu
grafir spámanna. Kristnir menn
breyttu eftir þesari venju gyðing-
anna og heiðraðu líka grafir með
beinum píslarvottanna. En slíka
lotningu þekkjum við ekki um gröf
Jesú, því að gröf Hans var opin og
án beina.
En höfðu postulamir kannski
stolið líkama Hans? Biblían sjálf
andmælir því með vitnun varð-
manna, sem áttu að gæta grafar-
innar til þriðja dags því að Jesús
hafði sagt að hann mundi rísa upp.
Og postulamir höfðu þennan dag
innilokað sig af ótta við gyðinga.
Hvernig hefðu þeir þá þorað að
opna gröfina, sem Pílatus hafði lát-
ið innsigla með aðstoð varðmann-
anna? Önnur sterk rök um upprisu
er að aiit fólkið í Jerúsalem trúði,
líka upprisu Jesú og ekki aðeins
lærisveinar Hans. Höfðu Jerúsal-
emsbúarnir, fylgst með því sem bar
við um Jesú, krossfestingu og dauða
Hans? Já. Fólkið hafði jafnvel sjálft
ákveðið dauða Jesú. Og þegar Jesús
birtist lærisveinum, sem fóru til
Emmaúsar og spurði: „Hvað er það
sem þér ræðið svo mjög um,“ þá
svaraði einn þeirra, Kleófas: „Þú
ert víst sá eini aðkomumaður í Jerú-
salem, sem veist ekki, hvað þar
hefur gjörst þessa dagana“. Það er
þá ljóst að fólkið var forvitið um
hann. Jesús hafði verið gáta fyrir
fólkið, jafnvel fyrir prestana. Spá-
dómur hans um upprisu sína á
þriðja degi gat þá verið prófsteinn
vitnisburðar Hans, að Hann væri
„eitt með föður sínum og sonur
Guðs“. Vissulega hefði það verið
mikilvægt fyrir æðstu prestana að
sanna lygi um upprisu. En enginn
gat það. Og Pétur sagði við mann-
fjöldann: „Með öruggri vissu viti
þá öll ísraelsætt, að þennan Jesú,
sem þér krossfestuð, reisti Guð upp
og erum við allir vottar þess. Ekki
varð líkami Hans rotnun að bráð.“
Andmæla Gyðingar? Nei, þvert á
móti, þeir segja: „Hvað eigum vér
að gjöra, bræður?" Pétur endurtek-
ur staðfestingu um upprisu Jesú
líka fyrir ráð æðstu prestanna,
höfðingjanna, öldunganna og fræði-
manna í Jerúsalem. Andmæla þeir?
Nei, þeir vita að postularnir segja
satt.
Önnur rök um upprisu Jesú eru
margar birtingar hans: Konum,
postulunum og öðrum lærisveinum
og seinna Páli postula, sem skrifar
þegar árið 55 um birtingu fyrir
meira en fimm hundruð bræðrum
í einu. Getum við sagt eitthvað á
móti? Birtingar era alls ekki sam-
hljóða í öllu. Er upprisa Jesú þess
vegna ekki trúanleg? Þvert á móti.
Kannski finnst okkur það skrítið.
Þá er nóg að vitna til prófessors
Erich Stier. Hann segir: „Sem pró-
fessor í sagnfræði fornalda verð ég
að staðfesta: Einmitt vegna sinnar
hlutfallslega stóra mótsagnar sýna
heimildarritin um upprisu Jesú
merki frábærs trúanleika. Væri til-
kynning um upprisu Jesú smíð eins
safnaðar þá hefði sagan verið sam-
hljóða. Sérhver sagnfræðingur er
með réttu vantrúaður og efunar-
gjarn ef mikilvægt atvik er tilkynnt
án minnstu mótsagnar. Mismunur
í tilkynningum eykur tölu vottanna.
Að lokum: Jesús bauð postulun-
um að þreifa á líkama sínum, t.d.
Tómasi, sem vildi ekki trúa, „nema
ég geti sett fingur minn í naglaför-
in og lagt hönd mína í síðu Hans“.
(Jh 20,21). Megum við ekki álykta
að Guð hafi viljað gera upprisu Jesú,
frelsara okkar, trúanlega? Og trúðu
postularnir sjálfir? Píslardauði er
svarið þeirra.
SR. JAN HABETS,
St. Fransiskusspítala,
Austurgötu 7, Stykkishólmi.
--------♦ ♦ ♦
LEIÐRÉTTINGAR
Bit, en ekki glefs
HUNDURINN glefsaði ekki, eins
og segir í Velvakanda 12. mai, hann
beit son minn til blóðs. Ég þurfti
að fara með hann á slysavarðstof-
una, þar sem sárið var hreinsað og
hann fékk lyf. Einnig má taka það
fram að hundurinn kom aftan að
syni mínum og beit hann í bakið.
Þóra Sveinbjörnsdóttir
Rangur afmælis-
dagur
í KVEÐJUORÐUM um Guðbjart
H. Ólafsson í blaðinu á sunnudag,
eftir Guðrúnu og Helgu Bjarnadæt-
ur stendur að sonur hans og Maríu
Guðvarðsdóttur, Sigmundur sé
fæddur 31. júlí 1964, á að vera 29.
desember 1969. Þá hefur fallið nið-
ur nafn á syni Guðbjarts, Ólafs
Benedikts. Hann fæddist 31. júlí
1964. Beðist er afsökunar á mistök-
unum
Boeing, ekki
Fokker
í FRÁSÖGN í blaðinu í gær af
komu siðustu Fokkervélar Flugleiða
til landsins, að hann hafi verið ell-
efta nýja flugvél Flugleiða, en
fyrsta Fokker 50 vélin hafi komið
til landsins 6. maí 1989. Þar átti
að sjálfsögðu að standa „fyrsta
nýja Boeing-þotan“.
• •
Orlög Mývatns
Frá Jóni Jónssyni:
ÞANN 24. mars sl. var í sjónvarpi
rabb-þáttur um Mývatn og hið um-
deilda kísilgúmám þar. Þar ræddust
við nokkrir menn með mismunandi
viðhorf og þekkingarsvið. Áberandi
lítið var fjallað um þann þátt, sem þó
í raun allt snýst um, en það er vöxt-
ur og viðgangur kísilgúrlagsins á
botni Mývatns. Vaxtarskilyrði kísil-
þörunganna eru þama með eindæm-
um góð: Ung hraun á botni og um-
hverfis, vatn grunnt og tært. Jarðyl-
ur nokkur á köflum kemur og til.
Samkvæmt nýrri, fróðlegri bók,
Náttúra Mývatns (Hið ísl.nátt-
úrufr.fél. 1991 bls. 143) er meðal-
dýpi vatnsins 2,05 m. Samkvæmt
korti á bls. 142 í sömu bók er meðal-
dýpi meginhluta Ytriflóa aðeins um
1 m. Jafnframt er frá því greint að
mælingar bendi til að á sl. 500 árum
hafi setmyndun í Syðriflóa að jafnaði
verið 2,2 mm á ári. Enginn efí er á
að kísilgúrinn á drýgstan þátt í því.
Vart er ástæða til að ætla að veru-
legra breytinga á þvi sé að vænta.
Jafnvel þótt setmyndun yrði fram-
vegis eitthvað minni er fullkomlega
ljóst hvert stefnir, en það er einfald-
lega að Mývatn allt, og Ytriflói fyrst,
verður mýri. Þetta er sú þróun, sem
ekki verður haggað, en nokkuð má
seinka henni með einmitt því, sem
nú er gert, að taka kísilgúrinn af
botni vatnsins. Það er því tómt mál
að tala um að varðveita Mývatn um
„alla framtíð“ eins og sést hefur í
skrifum um þetta mál. Örlög þess
eru ráðin. Sannanir fyrir því eru
skýru letri skráðar á og við strendur
þess. Þeim, sem notað hafa stóryrði
í þessu samhengi, mætti benda á
hina alkunnu vísu þjóðskáldsins:
Margur rakki að mána gó
mest þegar skein í heiði,
en ég sá hann aldrei þó
aftra sínu skeiði.
JÓN JÓNSSON,
jarðfræðingur,
Smáraflöt 42, Gárðabæ.
Bújörð óskast
Óska eftir að kaupa bújörð með framleiðslukvóta.
Tilboð sendist á auglýsingadeild Mbl., merkt:
„Jörð - 3468“.
Vfsindastyrkii
Attantshalsbandalagsins
Atlantshafsbandalagið leggur árlega fé
af mörkum til að styrkja unga vísinda-
menn til rannsókna eða námsdvalar við
erlendar vísindastofnanir í aðildarríkjum
Atlantshafsbandalagsins á einhverju eftir-
talinna sviða: Náttúruvísindum, líf- og
læknisfræði, hug- og félagsvísindum og
verkfræði.
Umsóknum um styrki þessa - „Nato Sci-
ence Fellowships" - skal komið til Vís-
ind aráðs, Bárugötu 3, 101 Reykjavík, í
síðasta lagi 12. júní 1992. Þeim skulu
fylgja staðfest afrit prófskírteina og með-
mæla, svo og upplýsingar um starfsferil
og ritverkaskrá.
Umsóknareyðublöð fást hjá Vísindaráði,
Bárugötu 3. Afgreiðslutími þar er
kl. 10-12 og kl. 14-16 daglega.