Morgunblaðið - 19.05.1992, Blaðsíða 16
16
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. MAI 1992
VINKLAR A TRE
HVERGI LÆGRI VERÐ
OG KAMBSAUMUR
ÁVALLT FYRIRLIGGJANDI
. . EINKAUMBOÐ
Þ.ÞORGRÍMSSON & CO
Ármúla 29 - Reykjavík - sími 38640
*
Sé(fC
Click
SKRUFU-
BITAHALDARI
Bit Click er segulskrúfubita-
haldari sem má setja á
patrónu meö einu handtaki
yfir borinn. Þægilegt og
fljótlegt! Bit Click passar
fyrir um 95% þeirra borvéla
sem eru á markaðnum.
Leitið upplýsinga!
Þekking Reynsla Þjónusta
FÁLKINN
SUÐURLANDSBRAUT 8, SÍMI 814670
I MARGAR
GERÐIR BÍLA
VERÐ FRÁ KR.
1.366.
Bílavörubú6in
Skeifunni 2,
Sími 81 29 44
Þorsteinn Gylfason:
Hvað gerist næst?
Á sumardaginn fyrsta birtust í
Morgunblaðinu fjórar vísur undir
fyrirsögninni „Það kom söngfugl
að sunnan“. Þessum vísum hafði
ég snarað úr þýzkri mállýzku sem
ég vissi þá ekki full deili á. Þýzku
vísurnar eru jafnan sungnar við
lagið sem allir íslendingar hafa
til þessa þekkt undir nafninu „Það
er leikur að læra“. Ég snaraði
þeim í þeirri trú að þær væru þjóð-
vísur og lagið þjóðlag.
Hinrik Guðmundsson verkfræð-
ingur hefur verið svo vinsamlegur
að fræða mig á því að hér sé á
ferðinni einsöngslag úr ævintýra-
söngleiknum Aline. Textann gerði
Adolf Bauerle, kunnur leikhús-
maður og rithöfundur í Austurríki
og Sviss á fyrri hluta 19du aldar,
og tónlistina Wenzel Múller sem
þá var vinsælt tónskáld í Austur-
ríki. Söngleikurinn var frumsýnd-
ur í Vínarborg 1822. Mállýzkan á
vísunum er Vínarmállýzka þeirrar
tíðar eins og oft gerist í verkum
Báuerles. Síðan hef ég komizt að
raun um að sumar heimildir eigna
vísurnar leikaranum og leikskáld-
inu Karli von Hölty, og segja þær
komnar úr leikriti hans Vínarbúi
í Berlín sem frumsýnt var 1824.
Hölty hefur ugglaust fengið þær
að láni hjá þeim Báuerle og
Múller.
Nú skyldi enginn ætla að þess-
ari sögu sé lokið. Föstudágskvöld-
ið 8da maí fékk ég í hendur nýtt
lag sem vinur minn Atli Heimir
Sveinsson hafði gert við hinar ís-
lenzku vísur mínar. Sunnudags-
kvöldið 1 Oda maí barst önnur vin-
arkveðja frá Skúla Halldórssyni,
og var þar komið annað lag og
gerólíkt við vísurnar. Ung stúlka
spurði mig: „Heldurðu nokkuð,
Þorsteinn minn, að pið séuð að
missa stjórn á ykkur, strákarnir?“
Ég fullvissaði hana um að þetta
væri hæfilegt framhald af skrifum
Helga Hálfdanarsonar um brag
og lög.
Atli Heimir samdi lag sitt sem
sumarkveðju til konu sinnar Ingi-
bjargar Björnsdóttur. Þar með er
rétt að ljóstra því upp að vísurnar
eru tileinkaðar fornvini mínum
Guðrúnu Helgadóttur. Því var það
að Bergþór Pálsson frumflutti lag
og ljóð á hátíð sem haldin var á
Hótel Borg laugardagskvöldið 9da
maí til að samfagna Guðrúnu
vegna norrænna verðlauna sem
hún hreppti fyrir nýjustu bók sína.
Þann sama dag brást faðir Berg-
þórs, Páll Bergþórsson, við skrif-
um Helga Hálfdanarsonar með
merkri grein í Morgunblaðinu um
brag og lög í íslenzkum sálma-
söng. Nú er Helgi náttúrlega bú-
inn að svara Páli.
Hvað gerist næst?
Það kom söngfugl að surtnan
Þorstcinn Gylfason þýddi.
Allegretto
IM
Skúli Halldórsson
C!r 1 r r r
Þaö kom söng - fugl aö sunn - an. Hannvar send - ur af
Því þú hím - ir einn heim - a svo ég hef ekk - i
'ntfsemi > re
i
j i Cjj-
J í i
m
Hann bar gull - blaö í
Hvork-i Kát - ur né
W
gogg - i, sem var
Kis - a vilj - a
2F
gjöf hand - a
kann - ast viö
mér.
mig.
Já þú
Góö-i
baöst mig aö
söng - fugl minn
Það kom söngfugl að sunnan
Þorsteinn Gylfason Atli Heimir Sveinsson*)
§ % i
Allegrctto
Það kom söng - fugl að sunn - an. Hann var send - ur af
Því þú hím - ir enn heim - a svo ég hef ekk - i
W-
m
W-
þér. Hann bar gull - blað í gogg - i sem var gjöf hand - a mér. Já þú
þig. Hvork-i Kát - ur nc Kis - a vilj - a kann - ast við mig. Góð-i
L JOSM ALBIKIÐ
eftir Halldór
Jónsson
Á dögunum var viðtal í útvarpinu
við gatnamálastjórann í Reykjavík.
Ég heyrði það að vísu ekki sjálfur,
en mér var sagt að hann hefði sagt,
að malbik úr ljósu innfluttu grjóti
væri um 15% dýrara en venjulegt
íslenzkt malbik. Væri það meira en
15% endingarbetri myndi verða
áframhald á innflutningi ljósa
gijótsins. Það væri kostur að hafa
götur í Ijósum lit vegna minnkandi
slysahættu.
Ég vona að þetta sé ekki mjög
vitlaust eftir haft og bið veivirðing-
ar ef svo er.
En frásögnin’ af þessu leiddi mig
til þess að hugsa til baka. Keflavík-
urvegurinn var steyptur upp úr
1960. yesturlandsvegurinn upp úr
1970. f báðum tilvikum voru iagðir
malbikskaflar í veginn og átti að
„Ég spyr mig og aðra,
þegar mest gengur á í
vormalbikuninni: Hvers
vegna kemur ekki til
greina að steypa um-
ferðargötur?“
vera hægt að bera saman endingu
þessara slitlaga. Fyrir þá sem ekki
liafa tekið eftir því þá er steypa
yfirleitt ljós á litinn, en maibik yfir-
leitt svart.
Ég tel þessar frarnkvæmdir hafa
sýnt svo ekki verður um villst, að
þessar vegasamsteypur, 22 cm
þykkar, entusl báðat' meira en 5
sinnum, 500% meira en samanburð-
armalbikin. í dag^gætum við búið
til mun betri steypur en þessar. En
þær hafa staðið sig mjög, þó Rauða-
melsefnið í Keflavíkurveginum hafi
haft of lítið slitþol.
Halldór Jónsson
Menn skoði steypuna í Vestur-
landsveginum, sérstaklega norðan
Þingvallavegar. Menn skoði ak-
brautirnar á Reykjavíkurflugvelli.
Hvar er sambæriiegt 20 ára eða
50 ára gamalt malbik? Samt er allt-
af talað um að samanburðarrann-
sóknir vanti, hér sé ekki til norskt
slitmælingartæki o.s.frv. Niðut’-
staðan er alltaf sú að það er malbik-
að.
22 cm þykk veghella úr steypu
kostar kannski 60-80% meira en
10 cm malbik. Reykjavíkurborg og
Vegagerð ríkisins áttu steypuútlag-
ingarvélar, sem voru í fínu lagi
þegar þeim var lagt 1973. Síðan
hefur ekki til þeirra spurst og eng-
inn vill vita hvað af þeim varð né
hver ákvað að setja þær í'brotajárn.
Nú er ekki hægt að bjóða steypu
á móti malbiki af því að engar vél-
ar eru til í landinu til að leggja
steypu. Enginn kaypir vélar án þess
að hafa verkefni. Enginn getur
fengið verkefni án þess að hafa
vélar. „Catch 22.“
Ég spyr mig og aðra, þegar
mest gengur á í vormalbikuninni:
Hvers vegna kemur ekki til greina
að steypa umferðargötur?
Höfundur er verkfræðingur.