Morgunblaðið - 15.12.1992, Síða 60

§0
-. MPfiCmBLAÐIÐ ÞRIÐjyDAffUfi, 15,; p^Sg^PR, ,(992
t
Eiginkona mín,
HALLFRÍÐUR MARTA BÖÐVARSDÓTTIR,
Löngubrekku 4,
Kópavogi,
andaðist á heimili sínu 12. desember.
Svavar Jóhannesson.
Eiginkona mín,
JÓHANNA MAGNÚSDÓTTIR,
Heiðmörk 20H,
Hveragerði,
andaðist í Borgarspítalanum 13. desember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurður Kristmundsson.
t
Elskulegur móðurbróðir okkar og frændi,
KRISTINN O. ODDSON,
Shouldice Lodge,
Calgary, Kanada,
er látinn.
Soffía, Hrefna og frændfólk.
t
Sonur minn, bróðir okkar og mágur,
RÚNAR JÓHANN NORDQUIST,
andaðist í Borgarspítalanum þann 10. desember sl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fanney Sigurlaugsdóttir,
Sigurlaug Rögnvaldsdóttir, Reynir Helgason,
Sigþrúður Rögnvaldsdóttir, Reynir Njálsson.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
EVA JÓNSDÓTTIR,
Ásvallagötu 20,
Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum 13. desember.
Guðlaug Ingólfsdóttir, Garðar Ólafsson,
Jón Ingólfsson, Ástríður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
ÞORSTEINN MAGNÚSSON,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð, Grindavík, að morgni
12. þessa mánaðar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Friðbjörg Þorsteinsdóttir,
Jenný S. Þorsteinsdóttir,
Ólafur Þorsteinsson,
Magnús Þorsteinsson,
Sigmundur Þorsteinsson
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Ragnar Axelsson,
Marínó Sigurbjörnsson,
Bjarni G. Gunnarsson,
Guðrún Jóhannsdóttir,
Þuríður Ottósdóttlr,
+
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN GUÐMUNDSSON,
Norðurbraut 7b,
Hafnarfirði,
lést í Landspítalanum þann 13. desember.
Ólafia Kristjánsdóttir,
Sigurður Kristjánsson,
Áslaug Sigurðardóttir,
Sigrún Sigurðardóttir,
Jón Sigurðsson,
Ingibjörg Jónsdóttir,
Kári Friðriksson,
Magnús Torfason,
Jónína Thorarensen.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir og afi,
BENONÝ BJÖRGVIN
KRISTJÁNSSON
pípulagningameistari,
Frostafold 5,
er lést aðfaranótt 12. desember, verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju föstudag-
inn 18. desember kl. 15.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim,
sem vildu minnast hans, er bent á Krabbameinsfélagið.
Sigurbjörg Runólfsdóttir,
Margrét Erla Benónýsdóttir, Sigurgeir Ingimundarson
og barnabörn.
Petrína G. Narfa
dóttir - Minning
Fædd 13. nóvember 1892
Dáin 7. desember 1992
Nú er hún Peta, en svo var hún
ævinlega kölluð af vinum óg vanda-
mönnum, horfin frá okkur. Fullu
nafni hét hún Petrína Guðrún
Narfadóttir og var Borgfirðingur
að ætt og uppruna. Langri ævi er
nú lokið, tæpur mánuður er síðan
hún varð hundrað ára. Síðustu ár
ævinnar var hún á sjúkrahúsinu á
Akranesi og orðin utan við heiminn
að mestu leyti, hvíld er þreyttum
að sofna.
Þessa elskulegu konu var ég
búin að þekkja frá barnsaldri. Hún
var seinni kona móðurbróður míns,
Hákons Halldórssonar skipstjóra.
Kom hún til hans ung stúlka sem
ráðskona, en þá var hann búinn að
vera ekkjumaður í nokkur ár. Hafði
hann búið á Akranesi ásamt fyrri
konu sinni, en hana missti hann
eftir fárra ára hjónaband. Síðar
fluttist hann til Reykjavíkur með
komunga dóttur sína, sem hét Ní-
elsína Helga, og settist að á Kára-
stíg 14.
Peta og Hákon gengu í hjóna-
band 16. apríl 1922. Hann lést 13.
mars 1951. Eignuðust þau fjögur
böm og era þau í aldursröð: Harald-
ur, Herdís (sem er látin), Þóra og
Anna Soffía. Ninna, en svo var
stjúpdóttir Petu alltaf kölluð, ólst
upp með þessum hópi og var alla
tíð mjög kært með þeim Petu og
systkinunum.
í maí 1988 varð Peta fyrir þeirri
miklu sorg að missa bæði Ninnu
og Dísu með fárra daga millibili en
þessi brosmilda kona tók því með
því jafnaðargeði, sem einkenndi
hana alla ævi.
Oft var mannmargt í kringum
Petu á Kárastígnum og vora allir
velkomnir sem þangað komu. Við
systkinin frá Valdastöðum eigum
margar góðar minningar þaðan. Þar
var alltaf opið hús fyrir mömmu
og hennar fjölskyldu, hvenær sem
á þurfti að halda, bæði í lengri og
skemmri tíma. Það var ætíð mikill
kærleikur á milli mágkvennanna,
Petu og Halldóra móður minnar,
og var samgangur mikill á milli
heimilanna, þó annað væri í Reykja-
vík og hitt inni í Kjós. Vora systkin-
in á Kárastíg stundum hjá mömmu
á sumrin, þó sérstaklega Dísa, til
að koma til móts við alla þá að-
hlynningu sem við nutum hjá Petu
og Hákoni frænda. Eftir að mamma
og við systkinin fluttum í bæinn
var samgangurinn ekki minni.
Mér er það minnisstætt að sex
konur, þijár ungar og þijár roskn-
ar, stofnuðu saumaklúbb. Það vora
þær Peta, mamma, Ninna, Anna,
sem bjó á neðri hæðinni, og við
systurnar Guðrún og ég, þá þekkti
enginn orðið „kynslóðabil". Var oft
glatt á hjalla og ias ein okkar upp
úr sögubók. Kom það oftast í hlut
Petu, því enginn tók henni fram í
lestrinum. Það var hrein unun að
hlusta á hana lesa og hef ég það
fyrir satt að slíkt hafi hún gjört á
dvalarheimilinu fyrir aldraða á
Akranesi þann tíma sem hún dvaldi
þar.
Ég bið bömum hennar og öllum
afkomendum Guðs blessunar um
alla framtíð. Að endingu þakka ég
henni fyrir öll þau elskulegheit sem
hún sýndi mér og mínum og bið
Guð að vaka yfir henni á ókunnug-
um stigum.
Björ'g Þorkelsdóttir.
Hún amma mín elskuleg, Petrína
G. Narfadóttir. kvaddi þennan heim
þann 7. desember sl. rétt nýlega
100 ára gömul.
Hún fékk hægt og fallegt and-
lát, en þannig var hún sjálf og allar
hennar gjörðir. Þetta era nokkur
fátæklega þakkarorð til þeirrar
bestu manneskju sem ég hef kynnst
og það er mikið lán að hafa átt
hana sem ömmu.
Fyrstu minningar mínar era úr
eldhúsinu hennar ömmu á Kárastíg
14, þegar ég þá 3ja ára hnáta var
að príla upp á eldhúsborö og laum-
ast í snudduna mína sem búið var
að fela fyrir mér. Já, það era marg-
ar góðar minningar tengdar ömmu
og Kárastígnum. Þar var mikili
gestagangur, frændfólkið úr sveit-
inni, vinir og vandamenn sem litu
inn í kaffi.
Amma var höfðingi heim að
sækja. Hún var einstaklega hjarta-
hlý, glaðvær og hláturmild mann-
eskja og augun hennar geisluðu af
lífsgleði og gáska. Já, hún var fal-
leg hún amma mín og það sem
meira var, það var svo mikið gott
í kring um hana og gott að vera
nálægt henni, því var ekki að undra
þó að Kárastígur 14 væri vinsælt
heimili, þar var líka oft kátt í kot-
inu, spilað á orgel og sungið.
Amma var ekki nema 58 ára
þegar afi minn dó. Eftir það helg-
aði hún sig algjörlega bömum sín-
um og bamabömum. Var alltaf þar
sem mesta þörfin var fyrir hana.
Hún hjálpaði dætrum sínum við að
koma upp stóram bamahópi. Fóm-
aði sér fyrir okkur öll, er hægt að
hugsa sér nokkuð göfugra. Já, hún
var sko rík hún amma mín. Ekki
af veraldlegum auði, það hefði hún
aldrei getað orðið, því hún gaf allt
jafnóðum frá sér. En hennar and-
legu auðæfi voru mikil.
Það þótti líka öllum vænt um
hana sem kynntust henni og voru
henni samtíða. Hún gaf svo mikið
af sjálfri sér. Ég er viss um að við
höfum öll orðið að betri manneskj-
um við að vera samvistum við
ömmu.
Hún var svo lánsöm að guð gaf
henni góða heilsu, létta lundin
hennar og andlegt jafnvægi áttu
sinn þátt í því að hún náði 100 ára
ERFIDRYKKJUR
+
Konan mín, móðir okkar, tengdamóðir og dóttir,
KRISTÍN BLÖNDAL,
sem lést í Landspítalanum 11. desember, verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 17. desember kl. 15.00.
Ámi V. Þórsson,
Lárus Þ. Árnason,
Þór Árnason,
Jóhannes Arnason,
Guðlaug Ósk Þórisdóttir,
Lárus H. Blöndal.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir, mágkona og amma,
KRISTÍN VALDIMARSDÓTTIR,
Keilusíðu 5c,
lést í Fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar 12. desember.
Jarðarförin ferfram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 18. desember
kl. 13.30.
Erna Þ. Einisdóttir,
Valdimar Einisson,
Þóra B. Einisdóttir,
Einir Örn Einisson,
Sverrir Valdimarsson,
Birgir Valdimarsson,
Björn H. Þórarinsson,
Guðrún Ragnarsdóttir,
Haraldur Valbergsson,
Hrönn Hjaltadóttir,
Anna Hjaltadóttir,
Kolbrún Theodórsdóttir
og barnabörn.
’PGlIöQDG s/(?
HELLUHRAUNI 14 -220 HAFNARFIRÐI • SÍMI 652707
GRÁISTEiftlN
* «_ A & R V TT^i , L I P A R i T
gabbró.Marmari
G R A N É "r
.HELGASON HF STEINSMIDJA
SKEMMUVEGI 48 KÓPAVOGI SÍMI: 91 76677