Morgunblaðið - 31.07.1993, Side 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. JÚLÍ 1993
39
Góð tónlist er alþjóðlegt tungumál
VINIR Dóra hafa verið í framlínu íslenskrar blúsvakningar og með-
al annars beitt til þess því ráði að fá svarta blústónlistarmenn til
að koma hingað til lands og leika með sveitinni. Flestir hafa þeir
verið Chicagobúar og talist til frammámanna í svartri blúshefð;
Billy Boy Arnold, Jimmy Dawkins, Pinetop Perkins og Chicago
Beau McGraw, en þessi Chicago/Reykjavíkur öxull varð einmitt til
fyrir samband Halldórs Bragasonar við Chicago Beau á sínum tíma.
Nýútkominn er diskur með safni laga sem hljóðrituð eru á tónleikum
með Vinum Dóra og téðum tónlistarmönnum og Shirley King, Dei-
tru Farr og Tommy McCracken, sem einnig komu hingað til lands.
Að sögn Halldór Bragasonar má
líta á þennan disk, Mér líður vel,
sem samvinnuútgáfa hans og
Chicago Beaus, Straight Ahead
Records, gefur út, sem yfirlit yfir
þetta samstarf, en það segir hann
komið á það stig að ekki verði aft-
ur snúið. „Diskurinn sýnir hvemig
þetta samstarf fór af stað og hvað
það hefur gefið okkur. Það er hvít-
um blúsmönnum nauðsynlegt að
spila með svörtum tónlistarmönn-
um og þessir gestir hafa gefið okk-
ur svo margt og kennt okkur svo
margt. Við emm búnir að halda
fímmtíu tónleika með erlendum
gestum á íslandi og eftir hveija
tónleika stendur eitthvað eftir, við
fáum innblástur og gerum betur
það sem við emm að gera sjálfir
hér heima.“
Halldór segir að ýmislegt sé á
döfínni í frekara samstarfi hér á
landi og ytra. „Það stendur til að
fá hingað Famadou Don Moye, sem
er að leika tónlist sem hann hefur
þróað sjálfur út úr blúsnum og út
úr jassinum. Það má kannski segja
að þetta sé á skjön við það sem
við höfum áður gert, en ég vii gera
orð Louis Armstrongs að mínum:
Það er ekki til nema góð tónlist
eða vond tónlist og ef þú ert að
spila góða tónlist þá er hún alþjóð-
legt tungumál sem allir skilja.“
Halldór segir að þegar hann líti
yfir þá þrettán blúsa sem eru á
Mér líður vel þyki honum einna
vænst um upptökumar með Pi-
netop Perkins, sérstaklega í ljósi
sögunnar, „en það sem Billy Boy
Amold gerir í Trouble Blues er
uppáhaldið mitt þessa dagana. Mér
finnst Deitra Farr koma líka ótrú-
lega vel út og á disknum eru fjórir
blúsar með hemii. Annars er svo
skammt frá liðið að ég á erfitt með
að sjá þetta í samhengi.“
Halldór segir engan vafa á að
Vinir Dóra hafi tekið miklum breyt-
ingum og stórstígum framfömm
frá því gestirnir fóru að koma frá
Cþicago, þó ekki hafi ferlið alltaf
verið bein leið upp á við. „Það má
heyra að í seinni hluta upptakanna
emm við famir að spila með meiri
karakter og emm ófeimnari við að
láta gamminn geisa, en í upphafi
vomm við meira að leita eftir því
hvað gestimir vildu. Það heyrist
líka vel í lagi eins og So Sorry með
Pinetop hvað gestimir hafa farið
að treysta okkur meira eftir því
sem á leið, því þar má heyra hve
Pinetop slappar vel af og lætur
okkur rása um eins og við viljum.“
Halldór segir að ýmislegt sé í
vændum í samstarfi þeirra Chicago
Beaus, þar á meðal frekari útgáfa
á plötum, sem áður er getið og
væntanlega yrðu helst teknar upp
hér, en einnig eru Vinir Dóra á leið
í siglingu í Karíbahafi á næsta
ári, þar sem farið verður í blússigl-
ingu frá Texas og meðal annars
verða um borð Etta James, Don
Moye, Pinetop Perkins og Willy
Kent. „Það verður næsta skref af
mörgum," segir Halldór að lokum.
Arni Matthíasson
Morgunblaðið/Bjami
Halldór Bragason.
Misheppnuð gíslataka
Kvikmyndir
Arnaldur Indriðason
Amos og Andrew. Sýnd í Regn-
boganum. Leikstjóri og hand-
ritshöfundur: E. Max Frye.
Framleiðandi: Gary Goetzman.
Aðalhlutverk: Nicolas Cage,
Samuel L. Jackson, Dabney
Coleman.
Forsendan sem gamanmyndin
Amos og Andrew gefur sér er að
ef fína hvíta fólkið í fína sumarbú-
staðalandinu sér svertingja á ferli
í einhveiju sumarhúsinu að kvöld-
lagi þá er það í besta falla þjófur
og í versta falli morðingi. Það kem-
ur ekki til greina að svertingi eigi
húsið.
Því gerist það Þegar Samuel L.
Jackson, vellauðugur og þjóðfræg-
ur svertingi, kemur í fyrsta sinn í
nýja sumarhúsið sitt og nágrann-
amir sjá hann í gegnum gluggan
setja steríógræjumar í samband,
að þungvopnuð lögreglan er búin
að umkringja húsið áður en varir.
Þetta er auðvitað stórkostleg
einföldun en hentar ekkert illa í
þeim undarlega farsa sem á eftir
að eiga sér stað þegar lögreglu-
stjórinn, leikinn af Dabney Cole-
man, reynir að breiða yfir sitt asna-
strik á kosningaári með því að fá
einn af „kunningjum“ lögreglunn-
ar, leikinn af Nicolas Cage, til að
taka svertingjann sem gísl í húsi
sínu og sleppa honum fyrir framan
sjónvarpsmyndavélamar lögreglu-
stjóranum til ævarandi frægðar.
Nema það gengur ekkert upp hjá
asnanum.
Það er litla ádeilu að fínna í
farsanum þótt hann skopist með
tvískinnung gagnvart svertingjum
(fyrst hann er frægur er hann vel-
kominn), spillt lögregluvald og til-
búin svertingjamótmæli þegar
flokkur stuðningsmanna Jacksons
hópast ævareiður á sumarbústaða-
landið. Til þess er frásögnin undir
stjórn E. Max Frye alltof laus í
reipunum, ósennileg í meira lagi
(Jackson virðist hafa óteljandi
tækifæri til að sleppa) og léttvæg
fundin.
Það er nokkurnveginn vanda-
laust að sjá hvemig þetta fer allt
en það er margt skoplegt í mynd-
inni, sem fleytir henni áfram. Cole-
man er góður sem svona ekkert
alltof greindur kynþáttahatari,
sem gæti ekki skipulagt Hag-
kaupsferð hvað þá meira. Jackson
reynir að vera ábúðarmikill en virk-
ar hlutlaus sem áhorfandi að látun-
um frekar en þátttakandi og Cage
er hér í enn einu hlutverki góð-
hjartaða undirmálsmannsins, sem
reynir að gera það besta úr öllu
saman.
Amos og Andrew er sakleysis-
legur farsi sem má hafa lúmskt
gaman af án þess að vera eftir-
minnilegur að neinu leyti.
alla helgrina
Liiuviifíkiz
jtj.
hl%lí
jddíJiJ íhíg
kl,
Allar skreytingar unnar af fagmönnum
Blómaúrvalið er hjá okkur
blómaverkstæði
CWNNA

SKOLAVÓRÐUSTIG 12, BERGSTAÐASTRÆTISMEGIN, SIMI 19090
VERSLUNARMANNAHELCIN
;LÁA LÓNI
BÖRN 11 ÁRA OC YNGRI FÁ FRÍTT
I LÓNIÐ í FYLGD FORELDRA SINNA.
BLÁA LÓNIÐ-
UÖSMYNDA5ÝNING I RLTTARITARA MORc'.Ul'lBI At>SINS
OPNAR I DAG 06 STENDUR YFIR ÚT Á6ÚSTMÁNUÐ.
NATTURUPARADIS í CRINDAVÍK ■ SÍMI 92-68526